Dio, Chrysostom, Orationes, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 40:

(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 40:)

πάντεσ μὲν γὰρ ὑπόπτωσ ἔχουσι πρὸσ τὰ ὑπὸ τούτων διδόμενα οὓσ ἴσασι τῶν πρότερόν ἐπαινεθέντων καὶ δοξάντων φίλων οὕτωσ ἀμελοῦντασ, μάλιστα δὲ οἱ τῶν αὐτῶν τυγχάνοντεσ, ὧν τοὺσ εἰληφότασ ὁρῶσιν ἀπεστερημένουσ. εἰ δὲ δὴ καὶ ὅπωσ αὐτοὶ λάβωσι τοῦτο γίγνοιτο, μᾶλλον δὲ ὅπωσ δοκῶσιν εἰληφέναι, παντελῶσ ἤδη τὸ πρᾶγμα εἰρωνείαν καὶ χλεύην νομίζουσιν. πολὺ δὲ βέλτιον ἦν λέγειν τοῖσ βουλομένοισ μικρὰ φροντίζειν ὑμᾶσ τῶν τάχιον τετιμημένων, ὅτι μηκέτι μηδεμία χρεία τοῦ τιμᾶν τινά ἐστιν, ̣̔ ̣ ̓ τοὐναντίον οὗ τὴν μεγίστην φασὶν εἶναι τῇ πόλει χρείαν καὶ πρὸσ πλείονασ νῦν ἢ πρότερον, τοῦτο διαβάλλειν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION