Dio, Chrysostom, Orationes, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 5:

(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 5:)

εἰ μὲν οὖν περί τινοσ τῶν προκειμένων ἔλεγον, οὐθὲν ἂν ὑπ’ ἐμοῦ τηλικοῦτον ὠφελεῖσθε· εἰκὸσ γὰρ ἦν καὶ καθ’ αὐτοὺσ ὑμᾶσ τὸ δέον εὑρεῖν σκοποῦντάσ γε ἅπαξ· ἐπεὶ δὲ ὑπὲρ οὗ μηδὲ ζητεῖτε τὴν ἀρχὴν ὅπωσ ποτὲ ἔχει, τοῦτό φημι δείξειν αἴσχισταγιγνόμενον, πῶσ οὐκ ἂν εἰήν παντελῶσ ὑμῖν χρήσιμον πρᾶγμα πεποιηκώσ, ἐὰν ἄρα μὴ φανῶ ψευδόμενοσ; νομίζω δ’ ἔγωγε πάντα μὲν προσήκειν ἀποδέχεσθαι τῶν δι’ εὔνοιαν ὁτιοῦν λεγόντων καὶ μηδένα ὀχληρὸν ἡγεῖσθαι τῶν τοιούτων, μάλιστα δὲ ὑμᾶσ, ἄνδρεσ Ῥόδιοι. δῆλον γὰρ ὅτι τούτου χάριν σύνιτε βουλευόμενοικαθ’ ἡμέραν, καὶ οὐ καθάπερ ἄλλοι δυσκόλωσ καὶ διὰ χρόνου καὶ τῶν ἐλευθέρων τινὲσ εἶναι δοκούντων, ὅπωσ ὑμῖν ᾖ σχολὴ περὶ πάντων ἀκούειν καὶ μηδὲν ἀνεξέταστον παραλίπητε.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION