Dio, Chrysostom, Orationes, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 129:

ὥστε ἴσωσ ἀναγκασθησόμεθα ἐκβαλεῖν ἐκ τῶν πόλεων τῷ λόγῳ τοὺσ κομψοὺσ πένητασ, ἵνα παρέχωμεν τῷ ὄντι καθ’ Ὅμηρον τὰσ πόλεισ εὖ ναιεταώσασ, ὑπὸ μόνων τῶν μακαρίων οἰκουμένασ, ἐντὸσ δὲ τείχουσ οὐδένα ἐάσομεν, ὡσ ἐοίκεν, ἐλεύθερον ἐργάτην. ἀλλὰ τοὺσ τοιούτουσ ἅπαντασ τί δράσομεν; ἢ διασπείραντεσ ἐν τῇ χώρᾳ κατοικιοῦμεν, καθάπερ Ἀθηναίουσ φασὶ νέμεσθαι καθ’ ὅλην τὴν Ἀττικὴν τὸ παλαιόν, καὶ πάλιν ὕστερον τυραννήσαντοσ Πεισιστράτου;