Dio, Chrysostom, Orationes, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 87:

ἐνταῦθα μέντοι ἐγέλασαν ἀμφότεροι, οὐ μόνον ὁ τῆσ κόρησ πατήρ, ἀλλὰ καὶ ὁ ἐκείνου. ὁ δὲ ᾐσχύνθη καὶ ἐσιώπησε. λέγει οὖν ὁ τῆσ κόρησ πατήρ, Ἐγὼ μέν, ἔφη, ὦ παῖ, οὐδὲν ὑπερβάλλομαι. ὁ δὲ πατήρ σου περιμένει, ἔστ’ ἂν ἱερεῖον πρίηται πορευθείσ. δεῖ γὰρ θῦσαι τοῖσ θεοῖσ. εἶπεν οὖν ὁ νεώτεροσ ἀδελφὸσ τῆσ κόρησ, Ἀλλὰ ἱερεῖόν γε πάλαι οὗτοσ παρεσκεύακε, καὶ ἔστιν ἔνδον τρεφόμενον ὄπισθεν τῆσ σκηνῆσ γενναῖον.