Dio, Chrysostom, Orationes, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 29:

οἱ δὲ ἄρχοντεσ εἰσ τὸ θέατρον ἐβάδιζον, κἀγὼ σὺν αὐτοῖσ. τὸ δὲ θέατρόν ἐστιν ὥσπερ φάραγξ κοῖλον, πλὴν οὐ μακρὸν ἑκατέρωθεν, ἀλλὰ στρογγύλον ἐξἡμίσουσ, οὐκ αὐτόματον, ἀλλ’ ᾠκοδομημένον λίθοισ. ἴσωσ δέ μου καταγελᾷσ, ὅτι σοι διηγοῦμαι σαφῶσ εἰδότι ταῦτα. πρᾶτον μὲν οὖν πολύν τινα χρόνον ἄλλα τινὰ ἔπραττεν ὁ ὄχλοσ, καὶ ἐβόων ποτὲ μὲν πρᾴωσ καὶ ἱλαροὶ πάντεσ, ἐπαινοῦντέσ τινασ, ποτὲ δὲ σφόδρα καὶ ὀργίλωσ.