Dio, Chrysostom, Orationes, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 21:

εἰ δέ ποτε ἴδοιεν τῶν ἀνθρώπων τινα ὀψὲ καὶ πρῴ, συνιστάμενοι ὑλάκτουν τε καὶ ἤμυνον, ὥσπερ ἂν εἰ πρὸσ ἄνθρωπον ἐμάχοντο. γευόμενοι δὲ τοῦ αἵματοσ καὶ συῶν καὶ ἐλάφων καὶ τῶν κρεῶν πολλάκισ ἐσθίοντεσ, ὀψὲ μεταμανθάνοντεσ κρέασιν ἀντὶ μάζησ ἥδεσθαι, τῶν μὲν ἐμπιμπλάμενοι, εἴ ποτε ἁλοίη τι , ὁπότε δὲ μή, πεινῶντεσ, μᾶλλον ἤδη τῷ τοιούτῳ προσεῖχον, καὶ τὸ φαινόμενον ἐδίωκον πᾶν ὁμοίωσ, καὶ ὀσμῆσ ἁμῃγέπῃ καὶ ἴχνουσ ᾐσθάνοντο, καὶ ἀπέβησαν ἀντὶ βουκόλων τοιοῦτοί τινεσ ὀψιμαθεῖσ καὶ βραδύτεροι θηρευταί.