Dio, Chrysostom, Orationes, ἐν ΑΘΗΝΑΙΣ περὶ ΦΥΓΗΣ. 29:

εἰ δὲ δή τισ λέγοι τῶν πολιτικῶν τε καὶ ῥητόρων πρὸσ αὐτὸν ὅτι ταύτῃ μέντοι τῇ παιδεύσει χρώμενοι Ἀθηναῖοι Περσῶν ἐπιστρατευσάντων τοσαύταισ μυριάσιν ἐπὶ τὴν πόλιν δὶσ ἐφεξῆσ καὶ τὴν ἄλλην Ἑλλάδα, τὸ μὲν πρῶτον δύναμιν καὶ στρατηγοὺσ ἀποστείλαντοσ τοῦ βασιλέωσ, ὕστερον δὲ αὐτοῦ Ξέρξου παραγενομένου μετὰ παντὸσ τοῦ πλήθουσ τοῦ κατὰ τὴν Ἀσίαν, ἅπαντασ τούτουσ ἐνίκησαν καὶ πανταχοῦ περιῆσαν αὐτῶν καὶ τῷ βουλεύεσθαι καὶ τῷ μάχεσθαι. καίτοι πῶσ ἂν ἠδύναντο περιεῖναι τηλικαύτησ παρασκευῆσ καὶ τοσούτου πλήθουσ μὴ διαφέροντεσ κατ’ ἀρετήν; ἢ πῶσ ἂν ἀρετῇ διέφερον μὴ τῆσ ἀρίστησ παιδείασ τυγχάνοντεσ, ἀλλὰ φαύλησ καὶ ἀνωφελοῦσ;