Dio, Chrysostom, Orationes, ἐν ΑΘΗΝΑΙΣ περὶ ΦΥΓΗΣ. 6:

(디오, 크리소토모스, 연설, ἐν ΑΘΗΝΑΙΣ περὶ ΦΥΓΗΣ. 6:)

πάλιν δ’ αὖ παρ’ ἑτέρῳ ποιητῇ τῶν ὕστερον τὴν Ἠλέκτραν πυνθανομένην ὑπὲρ τοῦἀδελφοῦ λυπηρῶσ καὶ ἐλεοῦσαν αὐτὸν τῆσ φυγῆσ, οὕτω πωσ ἐρωτῶσαν· ποῦ γῆσ ὁ τλήμων τλήμονασ φυγὰσ ἔχει; καὶ τὸν οὐχ ἧττον ἐλεεινῶσ ἀποκρινόμενον, οὐχ ἕνα νομίζων φθείρεται πόλεωσ τόπον· τὴν δὲ αὖθισ ἐρωτῶσαν, ἦπου σπανίζει τοῦ καθ’ ἡμέραν βίου; κἀκεῖνον οὕτωσ λέγοντα· ἔχει μέν, ἀσθενῆ δέ, ἅτε φεύγων ἀνήρ, πρὸσ δὲ τούτοισ μυρία δὴ τολμηθέντα τολμήματα καὶ πολέμουσπολεμηθέντασ ὑπὸ φυγάδων, ὅπωσ οἴκαδε κατέλθοιεν, πρόσ τε τοὺσ δήμουσ καὶ τοὺσ τυράννουσ τοὺσ ἐξελάσαντασ παρὰ δύναμιν, μέγα νομιζόντων, εἰ καὶ δέοι τελευτᾶν μαχομένουσ ἐν τῇ αὑτῶν γῇ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION