Dio, Chrysostom, Orationes, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 90:

(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 90:)

τοῖσ δὲ ποιηταῖσ πολλάσ τινασ μορφὰσ καὶ παντοδαπὰ εἴδη περιλαβεῖν τῇ ποιήσει ῥᾴδιον, κινήσεισ τε καὶ ἡσυχίασ προστιθέντασ αὐτοῖσ, ὅπωσ ἂν ἑκάστοτε πρέπειν ἡγῶνται, καὶ ἔργα καὶ λόγουσ, καὶ προσέτι οἶμαι τὸ τῆσ ἀπάτησ καὶ τοῦ χρόνου. μιᾷ γὰρ ἐπινοίᾳ καὶ ὁρμῇ τῆσ ψυχῆσ ἐνεχθεὶσ ὁ ποιητὴσ πολύ τι πλῆθοσ ἐπῶν ἤρυσεν, ὥσπερ ἐκ πηγῆσ ὕδατοσ ὑπερβλύσαντοσ, πρὶν ἐπιλιπεῖν αὐτὸν καὶ διαρρυῆναι τὸ φάντασμα καὶ τὴν ἐπίνοιαν ἣν ἔλαβε.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION