Dio, Chrysostom, Orationes, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 66:

(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 66:)

τῷ γὰρ ὄντι καὶ τὴν ἄλογον ἄν ἐκπλήξειε τοῦτό γε τῶν ζῴων φύσιν, εἰ δύναιντο προσιδεῖν μόνον, ταύρων τε τῶν ἀεὶ πρὸσ τόνδε τὸν βωμὸν ἀγομένων, ὡσ ἑκόντασ ὑπέχειν τοῖσ καταρχομένοισ, εἴ τινα παρέξουσι τῷ θεῷ χάριν, ἔτι δὲ ἀετῶν τε καὶ ἵππων καὶ λεόντων, ὡσ τὸ ἀνήμερον καὶ ἄγριον σβέσαντασ τοῦ θυμοῦ πολλὴν ἡσυχίαν ἄγειν, τερφθέντασ ὑπὸ τῆσ θέασ· ἀνθρώπων δέ, ὃσ ἂν ᾖ παντελῶσ ἐπίπονοσ τὴν ψυχήν, πολλὰσ ἀναντλήσασ συμφορὰσ καὶ λύπασ ἐν τῷ βίῳ μηδὲ ὕπνον ἡδὺν ἐπιβαλλόμενοσ, καὶ ὅσ δοκεῖ μοι κατ’ ἐναντίον στὰσ τῆσδε τῆσ εἰκόνοσ ἐκλαθέσθαι ἂν πάντων ὅσα ἐν ἀνθρωπίνῳ βίῳ δεινὰ καὶ χαλεπὰ γίγνεται παθεῖν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION