Dio, Chrysostom, Orationes, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 110:

(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 110:)

ἀλλ’ οὐ περὶ τοῦ Ἕκτοροσ ὁμοίωσ ἀπορεῖ ὅ,τι εἴπῃ μέγα καὶ θαυμαστόν, ὥσ γε οἶμαι τὰ γενόμενα διηγούμενοσ· ἀλλὰ φεύγοντασ μὲν προτροπάδην ἅπαντασ καὶ κατ’ ὄνομα τοὺσ ἀρίστουσ, ὅταν φῇ μήτε Ἰδομενέα μένειν μήτε Ἀγαμέμνονα μήτε τοὺσ δύο Αἰάντασ, ἀλλὰ Νέστορα μόνον ὑπ’ ἀνάγκησ, καὶ τοῦτον ἁλῶναι παρ’ ὀλίγον· ἐπιβοηθήσαντα δὲ τὸν Διομήδην καὶ πρὸσ ὀλίγον θρασυνόμενον, ἔπειτα εὐθὺσ ἀποστραφέντα φεύγειν, ὡσ κεραυνῶν δῆθεν εἰργόντων αὐτόν·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION