Dio, Chrysostom, Orationes, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 119:

καὶ κατακλίσεισ ἠσκημένασ καὶ διακονίασ ἀκριβεῖσ καθ’ ἑκάστην ἐπιθυμίαν τε καὶ χρείαν, περὶ ταῦτα πάντα δεινῶσ ἐπτοημένοσ, μάλιστα μέντοι καὶ ἀκρατέστατα περὶ τὴν τῶν ἀφροδισίων ὀξεῖανκαὶ διάπυρον μανίαν θηλυκῶν τε καὶ ἀρρενικῶν μίξεων καὶ ἔτι πλειόνων ἀρρήτων καὶ ἀνωνύμων αἰσχρουργιῶν, ἐπὶ πάντα ὁμοίωσ τὰ τοιαῦτα φερόμενοσ καὶ ἄγων, οὐδὲν ἀπώμοτον οὐδὲ ἄπρακτον ποιούμενοσ.