Dio, Chrysostom, Orationes, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 96:

τριῶν δὲ ἐπικρατούντων, ὡσ ἔποσ εἰπεῖν, βίων, εἰσ οὓσ μάλιστα ἐμπίπτουσιν οἱ πολλοί, μὰ Δί’ οὐ μετὰ λογισμοῦ σκεψάμενοι καὶ δοκιμάσαντεσ, ἀλόγῳ δὲ ὁρμῇ καὶ τύχῃ προσενεχθέντεσ, τοσούτουσ φατέον εἶναι καὶ δαίμονασ, οἷσ συνέπονται καὶ λατρεύουσιν ὁ πολὺσ καὶ ἀμαθὴσ ὅμιλοσ, ἄλλοι ἄλλῳ, καθάπερ ἡγεμόνι πονηρῷ καὶ μαινομένῳ πονηρὸσ καὶ ἀσελγὴσ θίασοσ.