Dio, Chrysostom, Orationes, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 47:

(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 47:)

οὐκοῦν ὁμιλητὴν τοῦ Διόσ φησιν αὐτὸν εἶναι, ὥσπερ ἂν εἰ ἔφη μαθητήν. ἆρ’ οὖν ὑπὲρ ἄλλων αὐτὸν οἰεί ὁμιλεῖν τῷ Διὶ πραγμάτων ἢ τῶν δικαίων καὶ βασιλικῶν; ἐπεί τοι καὶ λέγεται δικαιότατοσ ὁ Μίνωσ πάντων γενέσθαι.