Dio, Chrysostom, Orationes, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 6:

ὅταν ᾖ νομιμώτεροσ μὲν δικαστὴσ τῶν κατὰ κλῆρον δικαζόντων, ἐπιεικέστεροσ δὲ βασιλεὺσ τῶν ὑπευθύνων ἐν ταῖσ πόλεσιν ἀρχόντων, δικαιότεροσ δὲ στρατηγὸσ τῶν ἑπομένων στρατιωτῶν, φιλοπονώτεροσ δὲ ἐν ἅπασι τοῖσ ἔργοισ τῶνὑπ’ ἀνάγκησ πονούντων, ἔλαττον δὲ βουλόμενοσ τρυφᾶν τῶν μηδεμιᾶσ εὐπορούντων τρυφῆσ, εὐνούστεροσ δὲ τοῖσ ὑπηκόοισ τῶν φιλοτέκνων πατέρων, φοβερώτεροσ δὲ τοῖσ πολεμίοισ τῶν ἀνικήτων καὶ ἀμάχων θεῶν, πῶσ οὐκ ἂν εἴποι τισ τοῦδε τοῦ ἀνδρὸσ ἀγαθὸν εἶναι τὸν δαίμονα, οἰκ αὐτῷ μόνον, ἀλλὰ καὶ τοῖσ ἄλλοισ ἅπασι;