Dio, Chrysostom, Orationes, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ α. 42:

τί δὲ λυσιτελέστερον ἴσου καὶ δικαίου; τίνοσ μὲν γὰρ ὁ βίοσ ἀσφαλέστεροσ ἢ ὃν πάντεσ ὁμοίωσ φυλάττουσιν; τίνοσ δὲ ἡδίων ἢ τοῦ μηδένα ἐχθρὸν ἡγουμένου; τίνοσ δὲ ἀλυπότεροσ ἢ τοῦ μηδὲν ἔχοντοσ αὑτὸν αἰτιάσασθαι; τίσ δὲ εὐτυχέστεροσ ἐκείνου τοῦ ἀνδρόσ, ὅστισ ἀγαθὸσ ὢν οὐδένα λανθάνει;