Demosthenes, Speeches 41-50, Πρὸσ Τιμόθεον ὑπὲρ Χρέως 2:

(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Τιμόθεον ὑπὲρ Χρέως 2:)

μηδενὶ ὑμῶν ἄπιστον γενέσθω, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, εἰ Τιμόθεοσ ὀφείλων ἀργύριον τῷ πατρὶ τῷ ἐμῷ φεύγει νῦν ὑπ’ ἐμοῦ ταύτην τὴν δίκην. ἀλλ’ ἐπειδὰν ὑμᾶσ ἀναμνήσω τόν τε καιρὸν ἐν ᾧ τὸ συμβόλαιον ἐγένετο, καὶ τὰ συμβάντα τούτῳ ἐν ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ, καὶ εἰσ ὅσην ἀπορίαν κατέστη οὗτοσ, τότε ἡγήσεσθε τὸν μὲν πατέρα τὸν ἐμὸν βέλτιστον γενέσθαι περὶ Τιμόθεον, τοῦτον δὲ οὐ μόνον ἀχάριστον εἶναι, ἀλλὰ καὶ ἀδικώτατον πάντων ἀνθρώπων, ὅσ γε τυχὼν παρὰ τοῦ πατρὸσ τοῦ ἐμοῦ ὅσων ἐδεήθη καὶ λαβὼν ἀργύριον ἀπὸ τῆσ τραπέζησ, ἐν πολλῇ ἀπορίᾳ ὢν κἀν κινδύνοισ τοῖσ μεγίστοισ καθεστηκὼσ περὶ τῆσ ψυχῆσ, οὐ μόνον οὐκ ἀπέδωκε χάριν, ἀλλὰ καὶ τὸ δοθὲν ἀποστερεῖ με.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION