Demosthenes, Speeches 41-50, Πρὸσ Πολυκλέα περὶ τοῦ Ἐπιτριηραρχήματος

(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Πολυκλέα περὶ τοῦ Ἐπιτριηραρχήματος)

τοῖσ τοιούτοισ τῶν ἀγώνων, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καὶ τοὺσ διαγνωσομένουσ προσήκει μάλιστα προσέχειν τὸν νοῦν. οὐ γὰρ ἐμὸσ καὶ Πολυκλέουσ ἴδιόσ ἐστιν ὁ ἀγὼν μόνον, ἀλλὰ καὶ τῆσ πόλεωσ κοινόσ. ὧν γὰρ τὰ μὲν ἐγκλήματα ἴδιά ἐστιν, αἱ δὲ βλάβαι κοιναί, πῶσ οὐχ ὑπὲρ τούτων εἰκόσ ἐστιν ἀκούσαντασ ὑμᾶσ ὀρθῶσ διαγνῶναι; εἰ μὲν γὰρ περὶ ἄλλου τινὸσ συμβολαίου ἐγὼ διαφερόμενοσ πρὸσ Πολυκλέα εἰσῄειν εἰσ ὑμᾶσ, ἐμὸσ ἂν ἦν καὶ Πολυκλέουσ ὁ ἀγών· νῦν δὲ περί τε διαδοχῆσ νεώσ ἐστιν ὁ λόγοσ καὶ ἐπιτριηραρχήματοσ πέντε μηνῶν καὶ ἓξ ἡμερῶν ἀνηλωμένου, καὶ περὶ τῶν νόμων, πότερα κύριοί εἰσιν ἢ οὔ. ἀναγκαῖον δή μοι δοκεῖ εἶναι ἅπαντα ἐξ ἀρχῆσ διηγήσασθαι πρὸσ ὑμᾶσ.

καὶ πρὸσ θεῶν, ἄνδρεσ δικασταί, δέομαι ὑμῶν, μή με ἡγήσησθε ἀδολεσχεῖν, ἐὰν διὰ μακροτέρων διηγῶμαι τά τε ἀναλώματα καὶ τὰσ πράξεισ, ὡσ ἐν καιρῷ τε ἕκασται καὶ χρήσιμοι τῇ πόλει ἐδιακονήθησαν. εἰ μὲν γάρ τισ ἔχει με ἐπιδεῖξαι ὡσ ψεύδομαι, ἀναστὰσ ἐν τῷ ἐμῷ ὕδατι ἐξελεγξάτω, ὅ τι ἂν μὴ φῇ με ἀληθῆ λέγειν πρὸσ ὑμᾶσ· εἰ δ’ ἐστὶν ἀληθῆ καὶ μηδεὶσ ἄν μοι ἀντείποι ἄλλοσ ἢ οὗτοσ, δέομαι ὑμῶν ἁπάντων δικαίαν δέησιν· ὅσοι μὲν τῶν στρατιωτῶν ἐστε καὶ παρῆτε ἐκεῖ, αὐτοί τε ἀναμνήσθητε καὶ τοῖσ παρακαθημένοισ φράζετε τήν τ’ ἐμὴν προθυμίαν καὶ τὰ συμβάντα ἐν τῷ τότε καιρῷ τῇ πόλει πράγματα καὶ τὰσ ἀπορίασ, ἵνα ἐκ τούτων εἰδῆτε ὁποῖόσ τίσ εἰμι περὶ ἃ ἂν προστάξητε ὑμεῖσ·

ὅσοι δὲ αὐτοῦ ἐπεδημεῖτε, σιγῇ μου ἀκοῦσαι διηγουμένου ἅπαντα πρὸσ ὑμᾶσ, καὶ ἐπὶ τούτων ἑκάστῳ, οἷσ ἂν λέγω, τούσ τε νόμουσ παρεχομένου καὶ τὰ ψηφίσματα, τά τε τῆσ βουλῆσ καὶ τὰ τοῦ δήμου, καὶ τὰσ μαρτυρίασ. ἑβδόμῃ γὰρ φθίνοντοσ μεταγειτνιῶνοσ μηνὸσ ἐπὶ Μόλωνοσ ἄρχοντοσ, ἐκκλησίασ γενομένησ καὶ εἰσαγγελθέντων ὑμῖν πολλῶν καὶ μεγάλων πραγμάτων, ἐψηφίσασθε τὰσ ναῦσ καθέλκειν τοὺσ τριηράρχουσ·

ὧν καὶ ἐγὼ ἦν. Μιλτοκύθησ δὲ ἀφειστήκει ἀπὸ Κότυοσ καὶ πρέσβεισ ἐπεπόμφει περὶ συμμαχίασ, βοηθεῖν κελεύων καὶ τὴν Χερρόνησον ἀποδιδούσ, Προκοννήσιοι δὲ σύμμαχοι ὄντεσ ἱκέτευον ὑμᾶσ ἐν τῷ δήμῳ βοηθῆσαι αὑτοῖσ, λέγοντεσ ὅτι ὑπὸ Κυζικηνῶν κατέχονται τῷ πολέμῳ καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν, καὶ μὴ περιιδεῖν ἀπολομένουσ·

ὧν ἀκούοντεσ τότε ὑμεῖσ ἐν τῷ δήμῳ αὐτῶν τε λεγόντων καὶ τῶν συναγορευόντων αὐτοῖσ, ἔτι δὲ τῶν ἐμπόρων καὶ τῶν ναυκλήρων περὶ ἔκπλουν ὄντων ἐκ τοῦ Πόντου, καὶ Βυζαντίων καὶ Καλχηδονίων καὶ Κυζικηνῶν καταγόντων τὰ πλοῖα ἕνεκα τῆσ ἰδίασ χρείασ τοῦ σίτου, καὶ ὁρῶντεσ ἐν τῷ Πειραιεῖ τὸν σῖτον ἐπιτιμώμενον καὶ οὐκ ὄντα ἄφθονον ὠνεῖσθαι, ἐψηφίσασθε τάσ τε ναῦσ καθέλκειν τοὺσ τριηράρχουσ καὶ παρακομίζειν ἐπὶ τὸ χῶμα, καὶ τοὺσ βουλευτὰσ καὶ τοὺσ δημάρχουσ καταλόγουσ ποιεῖσθαι τῶν δημοτῶν καὶ ἀποφέρειν ναύτασ, καὶ διὰ τάχουσ τὸν ἀπόστολον ποιεῖσθαι καὶ βοηθεῖν ἑκασταχοῖ.

καὶ ἐνίκησε τὸ Ἀριστοφῶντοσ ψήφισμα τουτί. Ψήφισμα τοῦ μὲν ψηφίσματοσ τοίνυν ἀκηκόατε, ὦ ἄνδρεσ δικασταί. ἐγὼ δ’ ἐπειδή μοι οὐκ ἦλθον οἱ ναῦται οἱ καταλεγέντεσ ὑπὸ τῶν δημοτῶν, ἀλλ’ ἢ ὀλίγοι καὶ οὗτοι ἀδύνατοι, τούτουσ μὲν ἀφῆκα, ὑποθεὶσ δὲ τὴν οὐσίαν τὴν ἐμαυτοῦ καὶ δανεισάμενοσ ἀργύριον πρῶτοσ ἐπληρωσάμην τὴν ναῦν, μισθωσάμενοσ ναύτασ ὡσ οἱο͂́ν τ’ ἦν ἀρίστουσ, δωρεὰσ καὶ προδόσεισ δοὺσ ἑκάστῳ αὐτῶν μεγάλασ. ἔτι δὲ σκεύεσιν ἰδίοισ τὴν ναῦν ἅπασι κατεσκεύασα, καὶ τῶν δημοσίων ἔλαβον οὐδέν, καὶ κόσμῳ ὡσ οἱο͂́ν τ’ ἦν κάλλιστα καὶ διαπρεπέστατα τῶν τριηράρχων.

ὑπηρεσίαν τοίνυν ἣν ἐδυνάμην κρατίστην ἐμισθωσάμην. οὐ μόνον τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τὰ κατὰ τὴν τριηραρχίαν ἀνήλισκον τότε οὕτω πολυτελῆ ὄντα, ἀλλὰ καὶ τῶν χρημάτων ὧν εἰσ τὸν ἔκπλουν ἐψηφίσασθε εἰσενεχθῆναι μέροσ οὐκ ἐλάχιστον ἐγὼ ὑμῖν προεισήνεγκα.

δόξαν γὰρ ὑμῖν ὑπὲρ τῶν δημοτῶν τοὺσ βουλευτὰσ ἀπενεγκεῖν τοὺσ προεισοίσοντασ τῶν τε δημοτῶν καὶ τῶν ἐγκεκτημένων, προσαπηνέχθη μου τοὔνομα ἐν τριττοῖσ δήμοισ διὰ τὸ φανερὰν εἶναί μου τὴν οὐσίαν. καὶ τούτων ἐγώ, οὐδεμίαν πρόφασιν ποιησάμενοσ, ὅτι τριηραρχῶ καὶ οὐκ ἂν δυναίμην δύο λῃτουργίασ λῃτουργεῖν οὐδὲ οἱ νόμοι ἐῶσιν, ἔθηκα τὰσ προεισφορὰσ πρῶτοσ.

καὶ οὐκ εἰσεπραξάμην διὰ τὸ τότε μὲν ἀποδημεῖν ὑπὲρ ὑμῶν τριηραρχῶν, ὕστερον δὲ καταπλεύσασ καταλαβεῖν τὰ μὲν εὔπορα ὑφ’ ἑτέρων προεξειλεγμένα, τὰ δ’ ἄπορα ὑπόλοιπα. καὶ ταῦτα ὅτι ἀληθῆ λέγω πρὸσ ὑμᾶσ, τούτων ὑμῖν ἀναγνώσεται τὰσ μαρτυρίασ τῶν τε τὰ στρατιωτικὰ τότε εἰσπραττόντων καὶ τῶν ἀποστολέων, καὶ τοὺσ μισθοὺσ οὓσ ταῖσ ὑπηρεσίαισ καὶ τοῖσ ἐπιβάταισ κατὰ μῆνα ἐδίδουν, παρὰ τῶν στρατηγῶν σιτηρέσιον μόνον λαμβάνων, πλὴν δυοῖν μηνοῖν μόνον μισθὸν ἐν πέντε μησὶν καὶ ἐνιαυτῷ, καὶ τοὺσ ναύτασ τοὺσ μισθωθέντασ, καὶ ὅσον ἕκαστοσ ἔλαβεν ἀργύριον, ἵν’ ἐκ τούτων εἰδῆτε τὴν ἐμὴν προθυμίαν, καὶ οὗτοσ δι’ ὅ τι παραλαβεῖν παρ’ ἐμοῦ τὴν ναῦν οὐκ ἤθελεν, ἐπειδή μοι ὁ χρόνοσ ἐξῆλθεν τῆσ τριηραρχίασ.

Μαρτυρίαι ὅτι μὲν τοίνυν οὐ ψεύδομαι πρὸσ ὑμᾶσ περὶ ὧν εἶπον, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τῶν μαρτυριῶν ἀναγιγνωσκομένων ἀκηκόατε. ἔτι δὲ περὶ ὧν μέλλω λέγειν, ἅπαντέσ μοι ὁμολογήσετε ὅτι ἀληθῆ ἐστιν.

τριήρουσ γὰρ ὁμολογεῖται κατάλυσισ εἶναι, πρῶτον μέν, ἐὰν μὴ μισθόν τισ διδῷ, δεύτερον δέ, ἐὰν εἰσ τὸν Πειραιᾶ μεταξὺ καταπλεύσῃ· ἀπόλειψίσ τε γὰρ πλείστη γίγνεται, οἵ τε παραμένοντεσ τῶν ναυτῶν οὐκ ἐθέλουσιν πάλιν ἐμβαίνειν, ἐὰν μή τισ αὐτοῖσ ἕτερον ἀργύριον διδῷ ὥστε τὰ οἰκεῖα διοικήσασθαι. ἃ ἐμοὶ ἀμφότερα συνέβη, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὥστε πολυτελεστέραν μοι γενέσθαι τὴν τριηραρχίαν. καὶ γὰρ μισθὸν οὐδένα λαβὼν παρὰ τοῦ στρατηγοῦ ὀκτὼ μηνῶν, κατέπλευσα τοὺσ πρέσβεισ ἄγων διὰ τὸ ἄριστά μοι πλεῖν τὴν ναῦν, καὶ ἐνθένδε πάλιν, προσταχθέν μοι ὑπὸ τοῦ δήμου Μένωνα τὸν στρατηγὸν ἄγειν εἰσ Ἑλλήσποντον ἀντὶ Αὐτοκλέουσ ἀποχειροτονηθέντοσ, ᾠχόμην ἀναγόμενοσ διὰ τάχουσ.

καὶ ἀντὶ τῶν ἀπολιπόντων μὲν ναυτῶν ἑτέρουσ ἐμισθωσάμην ναύτασ, δωρεὰσ καὶ προδόσεισ αὐτοῖσ διδοὺσ μεγάλασ, τοῖσ δὲ παραμείνασι τῶν ἀρχαίων ναυτῶν ἔδωκά τι εἰσ διοίκησιν τῶν οἰκείων καταλιπεῖν πρὸσ ᾧ πρότερον εἶχον, οὐκ ἀγνοῶν τὴν παροῦσαν χρείαν, ὡσ ἀναγκαία ἦν ἑκάστῳ, ἀπορῶν δὲ αὐτὸσ ὡσ μὰ τὸν Δία καὶ τὸν Ἀπόλλω οὐδεὶσ ἄν μοι πιστεύσειεν, ὅστισ μὴ ἀληθῶσ παρηκολούθηκε τοῖσ ἐμοῖσ πράγμασιν. ὑποθεὶσ δὲ τὸ χωρίον Θρασυλόχῳ καὶ Ἀρχένεῳ, καὶ δανεισάμενοσ τριάκοντα μνᾶσ παρ’ αὐτῶν καὶ διαδοὺσ τοῖσ ναύταισ, ᾠχόμην ἀναγόμενοσ, ἵνα μηδὲν ἐλλείποι τῷ δήμῳ ὧν προσέταξε τὸ κατ’ ἐμέ.

καὶ ὁ δῆμοσ ἀκούσασ ταῦτα ἐπῄνεσέν τέ με, καὶ ἐπὶ δεῖπνον εἰσ τὸ πρυτανεῖον ἐκάλεσεν. καὶ ὡσ ταῦτ’ ἀληθῆ λέγω, τούτων ὑμῖν ἀναγνώσεται τὴν μαρτυρίαν καὶ τὸ ψήφισμα τὸ τοῦ δήμου. ἐπειδὴ τοίνυν εἰσ Ἑλλήσποντον ἤλθομεν, καὶ ὅ τε χρόνοσ ἐξεληλύθει μοι τῆσ τριηραρχίασ, καὶ μισθὸσ οὐκ ἀπεδόθη τοῖσ στρατιώταισ ἀλλ’ ἢ δυοῖν μηνοῖν, ἕτερόσ τε στρατηγὸσ ἧκεν Τιμόμαχοσ, καὶ οὗτοσ διαδόχουσ οὐκ ἄγων ἐπὶ τὰσ ναῦσ, ἀθυμήσαντέσ μοι πολλοὶ τοῦ πληρώματοσ ᾤχοντο ἀπολιπόντεσ τὴν ναῦν, οἱ μὲν εἰσ τὴν ἤπειρον στρατευσόμενοι, οἱ δὲ εἰσ τὰσ Θασίων καὶ Μαρωνιτῶν ναῦσ, μισθῷ μεγάλῳ πεισθέντεσ καὶ ἀργύριον πολὺ προλαβόντεσ καὶ ὑπὸ πολλῶν αὖ τῷ λόγῳ ἐξηπατημένοι, καὶ τὰ μὲν παρ’ ἐμοῦ ἐξανηλωμένα ἤδη ὁρῶντεσ, τὰ δὲ τῆσ πόλεωσ ἀμελῆ, τὰ δὲ τῶν συμμάχων ἄπορα, τὰ δὲ τῶν στρατηγῶν ἄπιστα, καὶ τὸν χρόνον ἐξήκοντα τῆσ τριηραρχίασ καὶ τὸν πλοῦν οὐκέτ’ ὄντα οἴκαδε, οὐδὲ διάδοχον ἥκοντα ἐπὶ τὴν ναῦν, παρ’ οὗ ἄν τισ ἠξίωσεν ὠφεληθῆναι.

ὅσῳ γὰρ φιλοτιμούμενοσ ἄμεινον ἐπληρωσάμην τὴν ναῦν ἐρετῶν ἀγαθῶν, τοσούτῳ μοι πλείστη ἀπόλειψισ ἐγένετο τῶν ἄλλων τριηράρχων.

τοῖσ μὲν γὰρ ἄλλοισ, εἰ μή τι ἄλλο, οἵ γε ἐκ καταλόγου ἐλθόντεσ ἐπὶ τὴν ναῦν παρέμενον τηροῦντεσ τὴν οἴκαδε σωτηρίαν, ὁπότε αὐτοὺσ ἀφήσει ὁ στρατηγόσ·

οἱ δ’ ἐμοὶ ναῦται πιστεύοντεσ αὑτοῖσ ἐπὶ τῷ δύνασθαι ἐλαύνειν, ὅπου ἔμελλον ἀργύριον πάλιν πλεῖστον λήψεσθαι, ἐνταῦθ’ ἀπῇσαν, ἡγούμενοι τὴν ἐν τῷ παρόντι εὐπορίαν κρείττω εἶναι αὑτοῖσ τοῦ μέλλοντοσ φόβου, εἴ ποτε ληφθείησαν ὑπ’ ἐμοῦ. τοιούτων τοίνυν μοι τῶν πραγμάτων συμβεβηκότων, καὶ τοῦ στρατηγοῦ ἅμα Τιμομάχου προστάξαντοσ πλεῖν ἐφ’ Ιἑρὸν ἐπὶ τὴν παραπομπὴν τοῦ σίτου καὶ μισθὸν οὐ διδόντοσ, εἰσαγγελθέντων δὲ ὅτι Βυζάντιοι καὶ Καλχηδόνιοι πάλιν κατάγουσι τὰ πλοῖα καὶ ἀναγκάζουσι τὸν σῖτον ἐξαιρεῖσθαι, δανεισάμενοσ ἐγὼ ἀργύριον παρ’ Ἀρχεδήμου μὲν τοῦ Ἀναφλυστίου πεντεκαίδεκα μνᾶσ ἐπίτοκον, ὀκτακοσίασ δὲ δραχμὰσ παρὰ Νικίππου τοῦ ναυκλήρου ναυτικὸν ἀνειλόμην, ὃσ ἔτυχεν ὢν ἐν Σηστῷ, ἐπόγδοον, σωθέντοσ δὲ τοῦ πλοίου Ἀθήναζε ἀποδοῦναι αὐτὸ καὶ τοὺσ τόκουσ, καὶ πέμψασ Εὐκτήμονα τὸν πεντηκόνταρχον εἰσ Λάμψακον, δοὺσ αὐτῷ ἀργύριον καὶ γράμματα πρὸσ τοὺσ ξένουσ τοῦ πατρὸσ τοῦ ἐμοῦ, ἐκέλευσά μοι αὐτὸν ναύτασ μισθώσασθαι ὡσ ἂν δύνηται ἀρίστουσ·

αὐτὸσ δ’ ὑπομείνασ ἐν Σηστῷ τοῖσ τε παραμείνασι τῶν ἀρχαίων ναυτῶν ἔδωκά τι, ὅσον εἶχον, ἐπειδή μοι ὁ χρόνοσ ἐξῆκεν τῆσ τριηραρχίασ, καὶ ἑτέρουσ ναύτασ ἐντελομίσθουσ προσέλαβον, ἐν ὅσῳ ὁ στρατηγὸσ τὸν ἀνάπλουν τὸν ἐφ’ Ιἑρὸν παρεσκευάζετο.

ἐπειδὴ δ’ ὅ τε Εὐκτήμων ἧκεν ἐκ τῆσ Λαμψάκου ἄγων τοὺσ ναύτασ οὓσ ἐμισθώσατο, καὶ ὁ στρατηγὸσ παρήγγειλεν ἀνάγεσθαι, τῷ μὲν Εὐκτήμονι ἀσθενῆσαι ἐξαίφνησ συνέβη, καὶ πάνυ πονηρῶσ διετέθη·

τούτῳ μὲν οὖν ἀποδοὺσ τὸν μισθὸν καὶ ἐφόδια προσθεὶσ ἀπέπεμψα οἴκαδε· αὐτὸσ δὲ πεντηκόνταρχον ἕτερον λαβὼν ἀνηγόμην ἐπὶ τὴν παραπομπὴν τοῦ σίτου, καὶ ἐκεῖ περιέμεινα πέντε καὶ τετταράκοντα ἡμέρασ, ἑώσ ὁ ἔκπλουσ τῶν πλοίων τῶν μετ’ ἀρκτοῦρον ἐκ τοῦ Πόντου ἐγένετο. ἀφικόμενοσ δὲ εἰσ Σηστὸν ἐγὼ μὲν ᾤμην οἴκαδε καταπλεύσεσθαι, τοῦ τε χρόνου μοι ἐξήκοντοσ καὶ ἐπιτετριηραρχημένων ἤδη μοι δυοῖν μηνοῖν καὶ διαδόχου οὐχ ἥκοντοσ ἐπὶ τὴν ναῦν·

ὁ δὲ στρατηγὸσ Τιμόμαχοσ, ἀφικομένων ὡσ αὐτὸν πρέσβεων Μαρωνιτῶν καὶ δεομένων αὑτοῖσ τὰ πλοῖα παραπέμψαι τὰ σιτηγά, προσέταξεν ἡμῖν τοῖσ τριηράρχοισ ἀναδησαμένοισ τὰ πλοῖα ἕλκειν εἰσ Μαρώνειαν, πλοῦν καὶ πολὺν καὶ πελάγιον. καὶ ταῦθ’ ὑμῖν διὰ τοῦτο ἅπαντα διηγησάμην ἐξ ἀρχῆσ, ἵνα εἰδῆτε ὅσα ἀνηλωκὼσ αὐτὸσ καὶ ἡλίκησ μοι γεγενημένησ τῆσ λῃτουργίασ ὕστερον ὅσα ἀναλώματα ὑπὲρ τούτου ἀνήλωσα ἐπιτριηραρχῶν, οὐχ ἥκοντοσ τούτου ἐπὶ τὴν ναῦν, καὶ κινδύνουσ ὅσουσ ἐκινδύνευσα αὐτὸσ πρόσ τε χειμῶνα καὶ πρὸσ πολεμίουσ.

μετὰ γὰρ τὴν παραπομπὴν τῶν πλοίων τὴν εἰσ Μαρώνειαν καὶ τὴν ἄφιξιν τὴν εἰσ Θάσον, ἀφικόμενοσ παρέπεμπε πάλιν ὁ Τιμόμαχοσ μετὰ τῶν Θασίων εἰσ τὴν Στρύμην σῖτον καὶ πελταστάσ, ὡσ παραληψόμενοσ αὐτὸσ τὸ χωρίον. παραταξαμένων δὲ Μαρωνιτῶν ἡμῖν ταῖσ ναυσὶν ὑπὲρ τοῦ χωρίου τούτου καὶ μελλόντων ναυμαχήσειν, καὶ τῶν στρατιωτῶν ἀπειρηκότων, πλοῦν πολὺν πεπλευκότων καὶ πλοῖα ἑλκόντων ἐκ Θάσου εἰσ Στρύμην, ἔτι δὲ χειμῶνοσ ὄντοσ καὶ τοῦ χωρίου ἀλιμένου, καὶ ἐκβῆναι οὐκ ὂν οὐδὲ δειπνοποιήσασθαι πολεμίασ τῆσ χώρασ οὔσησ καὶ περικαθημένων κύκλῳ τὸ τεῖχοσ καὶ ξένων μισθοφόρων καὶ βαρβάρων προσοίκων, ἀναγκαῖον ἦν ἐπ’ ἀγκύρασ ἀποσαλεύειν τὴν νύκτα μετεώρουσ, ἀσίτουσ καὶ ἀγρύπνουσ, φυλαττομένουσ μὴ τῆσ νυκτὸσ ἡμῖν ἐπιθῶνται αἱ Μαρωνιτῶν τριήρεισ.

ἔτι δὲ συνέβη τῆσ νυκτὸσ ὡρ́ᾳ ἔτουσ ὕδωρ καὶ βροντὰσ καὶ ἄνεμον μέγαν γενέσθαι ὑπ’ αὐτὰσ γὰρ Πλειάδων δύσεισ οἱ χρόνοι οὗτοι ἦσαν, ἐξ ὧν τίνα οὐκ οἰέσθε, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τοῖσ στρατιώταισ ἀθυμίαν ἐμπεσεῖν;

πόσην δέ μοι μετὰ ταῦτα ἀπόλειψιν γενέσθαι πάλιν, τῶν ἀρχαίων ναυτῶν ταλαιπωρουμένων μὲν πολλά, ὠφελουμένων δὲ βραχέα, ὅσα ἐγὼ δυναίμην ἑκάστῳ δανειζόμενοσ ἐπαρκέσαι πρὸσ ᾧ πρότερον εἶχον παρ’ ἐμοῦ, ἐπεὶ ὅ γε στρατηγὸσ οὐδὲ τὸ ἐφ’ ἡμέραν αὐτοῖσ τροφὴν διαρκῆ ἐδίδου. καὶ ἤδη τρεῖσ μῆνεσ ἐπετετριηράρχηντό μοι, καὶ οὐδέπω οὗτοσ ἧκεν ἐπὶ τὴν ναῦν, ἀλλ’ ἐμισθούμην ναύτασ ἀντὶ τῶν ἀπολιπόντων, δανειζόμενοσ ἀργύριον. μόνῳ τοίνυν τούτῳ τῶν ἄλλων διαδόχων οὐκ ἔστι πρόφασισ ὑπολειπομένη, δι’ ὅ τι οὐ πάλαι ἧκεν ἐπὶ τὴν ναῦν.

ὁ γὰρ Εὐκτήμων ὁ πεντηκόνταρχοσ, ὡσ ἐκ τοῦ Ἑλλησπόντου ἀπεστάλη οἴκαδε ἀσθενήσασ, ἐπειδὴ κατέπλευσε καὶ ἤκουσε τοῦτον ἐμοὶ διάδοχον καθεστηκότα, εἰδὼσ τόν τε χρόνον ἐξήκοντά μοι τῆσ τριηραρχίασ καὶ ἤδη ἐπιτριηραρχοῦντά με, παραλαβὼν Δεινίαν τὸν κηδεστὴν τὸν ἐμὸν προσέρχεται αὐτῷ ἐν τῷ δείγματι, καὶ ἐκέλευεν αὐτὸν ὡσ τάχιστα ἐπὶ τὴν ναῦν ἀποπλεῖν, ὡσ τῶν ἀναλωμάτων πολλῶν ὄντων ἃ καθ’ ἡμέραν ἑκάστην πρὸσ τῷ παρὰ τοῦ στρατηγοῦ σιτηρεσίῳ εἰσ τὴν ναῦν διδομένῳ ἀνηλίσκετο, καθ’ ἕκαστον αὐτῷ διεξιὼν τούσ τε μισθοὺσ τοὺσ τῇ ὑπηρεσίᾳ καὶ τοῖσ ἐπιβάταισ κατὰ μῆνα διδομένουσ, τοῖσ τε ναύταισ οὓσ αὐτὸσ ἐκ τῆσ Λαμψάκου ἐμισθώσατο, καὶ τοῖσ ὕστερον ἐπεμβᾶσιν ἀντὶ τῶν ἀπολιπόντων, ἔτι δὲ ὃ τῶν ἀρχαίων ναυτῶν ἑκάστῳ προσέθηκα δεηθέντι, ἐπειδή μοι ὁ χρόνοσ ἐξῆκε τῆσ τριηραρχίασ, καὶ τἄλλα ὅσα ἦν τὰ καθ’ ἡμέραν ἑκάστην ἀναλισκόμενα εἰσ τὴν ναῦν, οὐκ ἀπείρωσ ἔχων· διὰ γὰρ ἐκείνου πεντηκονταρχοῦντοσ καὶ ἠγοράζετο καὶ ἀνηλίσκετο.

καὶ περὶ τῶν σκευῶν ἔφραζεν αὐτῷ ὅτι ἴδια ἔχοιμι καὶ δημόσιον οὐδέν·

ὡσ οὖν, ἔφη, ἢ πείσων ἐκεῖνον διανοοῦ, ἢ σκεύη ἔχων σαυτῷ ἀνάπλει. οἶμαι δέ σοι, ἔφη, αὐτὸν οὐδὲν διοίσεσθαι· ὀφείλει γὰρ ἀργύριον ἐκεῖ, ὃ διαλῦσαι βουλήσεται ἐκ τῆσ τιμῆσ τῶν σκευῶν. ἀκούσασ δὲ οὗτοσ ταῦτα τοῦ τ’ Εὐκτήμονοσ καὶ τοῦ Δεινίου τοῦ κηδεστοῦ τοῦ ἐμοῦ, περὶ μὲν ὧν ἔλεγον αὐτῷ οὐδὲν αὐτοῖσ ἀποκρίνεται, γελάσαντα δὲ ἔφασαν αὐτὸν εἰπεῖν ἄρτι μῦσ πίττησ γεύεται· ἐβούλετο γὰρ Ἀθηναῖοσ εἶναι. ἐπειδὴ τοίνυν τοῦ Εὐκτήμονοσ καὶ τοῦ Δεινίου ἀκούσασ οὐδὲν ἐφρόντιζεν, πάλιν αὐτῷ προσέρχονται ὕστερον Πυθόδωρόσ τε ὁ Ἀχαρνεὺσ καὶ Ἀπολλόδωροσ ὁ Λευκονοεύσ, ἐπιτήδειοι ὄντεσ ἐμοὶ καὶ φίλοι, καὶ ἐκέλευον αὐτὸν ἐπί τε τὴν ναῦν ἀπιέναι ὡσ διάδοχον ὄντα, καὶ περὶ τῶν σκευῶν ἔφραζον αὐτῷ, ὅτι ἴδια ἔχοιμι ἅπαντα καὶ δημόσιον οὐδέν·

εἰ μὲν οὖν ἐκείνοισ ἐθέλεισ χρῆσθαι, κατάλιπε ἔφασαν ἀργύριον αὐτοῦ, καὶ μὴ διακινδύνευε ἐκεῖσε ἄγων, ἵνα λύσωνταί μοι τὸ χωρίον, ἀποδόντεσ Ἀρχένεῳ καὶ Θρασυλόχῳ <τὰσ> τριάκοντα μνᾶσ.

περὶ δὲ ἀποτριβῆσ τῶν σκευῶν, ἤθελον αὐτῷ γράμματα γράφειν, καὶ ἐγγυηταὶ αὐτοὶ γίγνεσθαι ὑπὲρ ἐμοῦ ἦ μὴν ἔσεσθαι αὐτῷ ὅ τι ἂν καὶ τοῖσ ἄλλοισ τριηράρχοισ πρὸσ τοὺσ διαδόχουσ ᾖ. ὡσ οὖν πάντα ταῦτ’ ἀληθῆ λέγω, τούτων ὑμῖν ἀναγνώσεται τὰσ μαρτυρίασ. ἐκ πολλῶν μὲν τοίνυν τεκμηρίων οἶμαι ὑμῖν ἐπιδείξειν Πολυκλέα ὅτι οὔτε αὐτόθεν διενοεῖτο παραλαμβάνειν παρ’ ἐμοῦ τὴν ναῦν, οὔτε, ἐπειδὴ ὑφ’ ὑμῶν καὶ τοῦ ψηφίσματοσ τοῦ ὑμετέρου ἠναγκάσθη ἐπὶ τὴν ναῦν ἀπιέναι, ἐλθὼν ἠθέλησέ μοι διαδέξασθαι αὐτήν.

οὗτοσ γὰρ ἐπειδὴ ἀφίκετο εἰσ Θάσον ἤδη μου τέταρτον μῆνα ἐπιτριηραρχοῦντοσ, παραλαβὼν ἐγὼ μάρτυρασ τῶν τε πολιτῶν ὡσ ἐδυνάμην πλείστουσ καὶ τοὺσ ἐπιβάτασ καὶ τὴν ὑπηρεσίαν προσέρχομαι αὐτῷ ἐν Θάσῳ ἐν τῇ ἀγορᾷ, καὶ ἐκέλευον αὐτὸν τήν τε ναῦν παραλαμβάνειν παρ’ ἐμοῦ ὡσ διάδοχον ὄντα, καὶ τοῦ ἐπιτετριηραρχημένου χρόνου ἀποδιδόναι μοι τἀναλώματα. λογίσασθαι δ’ ἤθελον αὐτῷ καθ’ ἕκαστον, ἑώσ μοι μάρτυρεσ παρῆσαν τῶν ἀνηλωμένων οἵ τε ναῦται καὶ οἱ ἐπιβάται καὶ ἡ ὑπηρεσία, ἵν’ εἴ τι ἀντιλέγοι εὐθὺσ ἐξελέγχοιμι.

οὕτω γάρ μοι ἀκριβῶσ ἐγέγραπτο, ὥστ’ οὐ μόνον αὐτά μοι τἀναλώματα ἐγέγραπτο, ἀλλὰ καὶ ὅποι ἀνηλώθη καὶ ὅ τι ποιούντων, καὶ ἡ τιμὴ τίσ ἦν καὶ νόμισμα ποδαπόν, καὶ ὁπόσου ἡ καταλλαγὴ ἦν τῷ ἀργυρίῳ, ἵν’ εἰή ἀκριβῶσ ἐξελέγξαι με τῷ διαδόχῳ, εἴ τι ἡγοῖτο ψεῦδοσ αὑτῷ λογίζεσθαι. ἔτι δὲ καὶ πίστιν αὐτῷ ἐπιθεὶσ ἠθέλησα λογίσασθαι τὰ ἀνηλωμένα.

προκαλουμένου δέ μου ταῦτα, ἀπεκρίνατό μοι ὅτι οὐδὲν αὐτῷ μέλοι ὧν λέγοιμι. ἐν δὲ τούτῳ ὑπηρέτησ ἥκων παρὰ τοῦ στρατηγοῦ ἐμοὶ παρήγγελλεν ἀνάγεσθαι, οὐ τούτῳ τῷ διαδόχῳ, οὗ ἡ λῃτουργία ἤδη ἐγίγνετο· τούτου δὲ τὸ αἴτιον ἐγὼ ὑμᾶσ προϊόντοσ τοῦ λόγου διδάξω. τότε μὲν οὖν μοι ἐδόκει ἀνάγεσθαι καὶ πλεῖν οἷ ἐκέλευεν· ἐπειδὴ δὲ κατέπλευσα πάλιν εἰσ Θάσον, ἑλκύσασ τὰ πλοῖα εἰσ Στρύμην, οἷ προσέταξεν ὁ στρατηγόσ, κελεύσασ τοὺσ ναύτασ ἐν τῇ νηὶ μένειν καὶ τοὺσ ἐπιβάτασ καὶ τὴν ὑπηρεσίαν, ἐκβὰσ αὐτὸσ πορεύομαι ἐπὶ τὴν οἰκίαν οὗ κατήγετο Τιμόμαχοσ ὁ στρατηγόσ, βουλόμενοσ κἀκείνου ἐναντίον παραδιδόναι τὴν ναῦν Πολυκλεῖ τουτῳὶ πλήρη.

καταλαμβάνω οὖν καὶ τοῦτον ἐκεῖ καὶ τοὺσ τριηράρχουσ καὶ τοὺσ διαδόχουσ καὶ ἄλλουσ τινὰσ τῶν πολιτῶν, καὶ εἰσελθὼν εὐθὺσ ἐναντίον τοῦ στρατηγοῦ λόγουσ πρὸσ αὐτὸν ἐποιούμην, καὶ ἠξίουν αὐτὸν τήν τε ναῦν μοι παραλαμβάνειν καὶ τοῦ ἐπιτετριηραρχημένου χρόνου ἀποδιδόναι μοι τὰ ἀναλώματα, καὶ περὶ τῶν σκευῶν ἠρώτων αὐτόν, πότερα παραλήψεται ἢ ἴδια σκεύη ἔχων ἥκοι ἐπὶ τὴν ναῦν.

ταῦτα δέ μου προκαλουμένου αὐτόν, ἠρώτα με δι’ ὅ τι σκεύη τε ἴδια μόνοσ ἔχοιμι τῶν τριηράρχων, καὶ πότερα ἡ πόλισ οὐκ εἰδείη τινὰσ δυναμένουσ σκεύη παρασχεῖν ταῖσ ναυσίν, ὥστε αὐτὴ μὴ παρέχειν.

ἢ σὺ τοσοῦτον ἔφη ὑπερπέπαικασ πλούτῳ τοὺσ ἄλλουσ, ὥστε καὶ σκεύη ἴδια ἔχειν καὶ κόσμον χρυσόπαστον μόνοσ τῶν τριηράρχων; τίσ ἂν οὖν δύναιτ’ ἔφη τὴν σὴν μανίαν καὶ πολυτέλειαν ὑπομεῖναι, διεφθαρμένον μὲν πλήρωμα καὶ εἰωθὸσ ἀργύριον πολὺ προλαμβάνειν καὶ ἀτελείασ ἄγειν τῶν νομιζομένων ἐν τῇ νηὶ λῃτουργιῶν καὶ λοῦσθαι ἐν βαλανείῳ, τρυφῶντασ δ’ ἐπιβάτασ καὶ ὑπηρεσίαν ὑπὸ μισθοῦ πολλοῦ καὶ ἐντελοῦσ;

κακῶν δ’, ἔφη, διδάσκαλοσ γέγονασ ἐν τῷ στρατεύματι, καὶ αἴτιοσ εἶ μέροσ τι καὶ τοῖσ ἄλλοισ τριηράρχοισ πονηροτέρουσ εἶναι τοὺσ στρατιώτασ, ζητοῦντασ ταὐτὰ τοῖσ παρὰ σοί· ἔδει γὰρ σὲ ταὐτὰ ποιεῖν τοῖσ ἄλλοισ τριηράρχοισ. λέγοντοσ δὲ αὐτοῦ ταῦτα, ἀπεκρινάμην αὐτῷ ὅτι σκεύη μὲν διὰ τοῦτο οὐ λάβοιμι ἐκ τοῦ νεωρίου, ὅτι σὺ ἀδόκιμα ἐποίησασ αὐτά.

ἀλλ’ εἰ μὲν βούλει, ταῦτα παράλαβε· εἰ δὲ μή, σκεύη σαυτῷ παρασκεύαζε. περὶ δὲ τῶν ναυτῶν καὶ τῶν ἐπιβατῶν καὶ τῆσ ὑπηρεσίασ, εἰ φὴσ ὑπ’ ἐμοῦ αὐτοὺσ διεφθάρθαι, παραλαβὼν τὴν τριήρη αὐτὸσ σαυτῷ κατασκεύασαι καὶ ναύτασ καὶ ἐπιβάτασ καὶ ὑπηρεσίαν, οἵτινέσ σοι μηδὲν λαβόντεσ συμπλεύσονται. τὴν δὲ ναῦν παράλαβε· οὐ γὰρ ἔτι μοι προσήκει τριηραρχεῖν· ὅ τε γὰρ χρόνοσ ἐξήκει μοι τῆσ τριηραρχίασ, καὶ ἐπιτετριηράρχηκα τέτταρασ μῆνασ. λέγοντοσ δέ μου ταῦτα, ἀποκρίνεταί μοι ὅτι ὁ συντριήραρχοσ αὐτῷ οὐχ ἥκοι ἐπὶ τὴν ναῦν·

οὔκουν παραλήψομαι μόνοσ τὴν τριήρη. ὡσ οὖν ἀληθῆ ταῦτα λέγω πρὸσ ὑμᾶσ, καὶ ἐν μὲν τῇ ἀγορᾷ ἀπεκρίνατό μοι τὰ πρότερον, ὅτι οὐδὲν αὐτῷ μέλοι ὧν λέγοιμι, ἐν δὲ τῇ οἰκίᾳ οὗ ὁ Τιμόμαχοσ κατήγετο, ὅτι μόνοσ οὐ παραλήψεται τὴν ναῦν, τούτων ὑμῖν ἀναγνώσεται τὰσ μαρτυρίασ. μετὰ ταῦτα τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὡσ οὔτε οὗτοσ ἤθελέ μοι τὴν ναῦν διαδέχεσθαι, οὔτε τὰ ἀναλώματα ἀπεδίδου τοῦ ἐπιτετριηραρχημένου χρόνου, ὅ τε στρατηγὸσ προσέταττέ μοι ἀνάγεσθαι, προσελθὼν αὐτῷ ἐν Θάσῳ ἐν τῷ λιμένι ἐναντίον τοῦ στρατηγοῦ, πλήρουσ οὔσησ τῆσ τριήρουσ, ἔλεγον ἃ δίκαια μὲν οὐκ ἦν, ἀλλὰ πλεονεκτήματα τούτου, ἀναγκαῖα δέ μοι ἐκ τῶν παρόντων εἰπεῖν, ἐπειδή σοι φήσ, ὦ Πολύκλεισ, τὸν συντριήραρχον οὐχ ἥκειν, τοῦ μὲν ἐπιτετριηραρχημένου χρόνου ἐκεῖνον ἐγὼ πράξομαι τὰ ἀναλώματα, ἂν δύνωμαι, τῶν τεττάρων μηνῶν·

σὺ δὲ παραλαβὼν τὴν ναῦν πρῶτον μὲν τὸν ὑπὲρ σεαυτοῦ χρόνον τριηράρχησον, τοὺσ ἓξ μῆνασ·

ἔπειτ’ ἐὰν μέν σοι ἔλθῃ ἐν τούτῳ ὁ συντριήραρχοσ, ἐκείνῳ παραδώσεισ λῃτουργήσασ, ἐὰν δὲ μή, οὐδὲν δεινὸν πείσει δύο μῆνασ ἐπιτριηραρχήσασ. ἢ ἐγὼ μὲν ὁ τόν τε ὑπὲρ ἐμαυτοῦ χρόνον καὶ τοῦ συντριηράρχου λελῃτουργηκὼσ ἐπετριηράρχησα ὑπὲρ ὑμῶν, σὺ δ’ οὐδὲν ἀνηλωκὼσ οὐκ ἀξιοῖσ οὐδὲ τὸν ὑπὲρ σεαυτοῦ χρόνον, παραλαβὼν τὴν ναῦν, λῃτουργῆσαι, οὐδὲ τὰ ἀναλώματ’ ἀποδοῦναι;

λέγοντοσ δέ μου ταῦτα, ἀπεκρίνατό μοι ὅτι μύθουσ λέγοιμι. ὁ δὲ στρατηγὸσ ἐμβαίνειν με ἐκέλευεν εἰσ τὴν ναῦν καὶ ἀνάγεσθαι μεθ’ ἑαυτοῦ. ὡσ οὖν ταῦτ’ ἀπεκρίνατο, ἀνάγνωθί μοι τὴν μαρτυρίαν. Μαρτυρία βούλομαι δ’ ὑμῖν καὶ τεκμήριόν τι εἰπεῖν, ἵν’ εἰδῆτε ὅτι περιφανῶσ ἠδίκημαι. Ἁγνίᾳ γὰρ καὶ Πραξικλεῖ ὑπὸ τὸν αὐτὸν χρόνον κατέστησαν διάδοχοι Μνησίλοχόσ τε ὁ Περιθοίδησ καὶ Φρασιηρίδησ ὁ Ἀναφλύστιοσ.

οὐκ ἀφικομένου δὲ τοῦ Φρασιηρίδου ἐπὶ τὴν ναῦν, ὁ Μνησίλοχοσ ἐλθὼν εἰσ τὴν Θάσον παρέλαβέ τε παρὰ τοῦ Ἁγνίου τὴν τριήρη, καὶ τὸ ἐπιτριηράρχημα ἀπέδωκεν τῷ Ἁγνίᾳ τοῦ χρόνου οὗ ἐπανήλωσεν ὑπὲρ αὐτῶν, ὅσον ἔπεισεν, καὶ τὰ σκεύη παρὰ τοῦ Ἁγνίου ἐμισθώσατο, καὶ αὐτὸσ ἐτριηράρχει. ὕστερον δ’ οἱ παρὰ τοῦ Φρασιηρίδου ἐλθόντεσ τῶν τε ἀνηλωμένων τὸ μέροσ ἀπέδοσαν τῷ Μνησιλόχῳ, καὶ τοῦ λοιποῦ χρόνου ὅσα ἐδεῖτο εἰσ τὴν ναῦν συνανήλισκον.

καί μοι τούτων ἀνάγνωθι τὴν μαρτυρίαν. Μαρτυρία ἴσωσ οὖν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ποθεῖτε ἀκοῦσαι, διὰ τί ποτε ὁ στρατηγὸσ οὐκ ἠνάγκαζε τοῦτον παραλαμβάνειν τὴν ναῦν, διάδοχον ἥκοντα ἐπ’ αὐτήν, τῶν νόμων οὕτωσ ἰσχυρῶν ὄντων. περὶ δὴ τούτων βούλομαι ὑμᾶσ σαφῶσ διδάξαι τὸ αἴτιον.

Τιμόμαχοσ γάρ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, πρῶτον μὲν ἐβούλετο εὖ κατεσκευασμένῃ τῇ τριήρει πρὸσ ἅπαντα χρῆσθαι. ᾔδειν οὖν ὅτι οὗτοσ μὲν παραλαβὼν αὐτὴν κακῶσ ἔμελλε τριηραρχήσειν·

οὔτε γὰρ τῷ τριηραρχήματι οὔτε τοῖσ ἐπιβάταισ καὶ τῇ ὑπηρεσίᾳ χρήσοιτο· οὐδεὶσ γὰρ αὐτῷ παραμενεῖ. ἔτι δὲ πρὸσ τούτοισ, ὁπότε μὴ διδοὺσ ἀργύριον προστάττοι πλεῖν, οὐκ ἔμελλεν αὐτῷ ἀνάξεσθαι ὥσπερ ἐγώ, ἀλλὰ πράγματα παρέξειν. πρὸσ δὲ τούτῳ δανείζεται παρ’ αὐτοῦ τριάκοντα μνᾶσ, ὥστε μὴ ἀναγκάσαι παραλαβεῖν τὴν ναῦν. ἐξ ὧν δὲ μάλιστά μοι ὀργισθεὶσ ἐπηρέαζε καὶ οὐδὲ λόγον ἑκάστοτε ἐδίδου οὐδὲ περὶ ἑνόσ, βούλομαι ὑμῖν σαφῶσ διηγήσασθαι, ἵν’ εἰδῆτε ὅτι οὐ περὶ πλείονοσ ἐποιούμην οὔτε τὴν ἐμαυτοῦ ῥᾳστώνην ἐν ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ οὔτε τὴν ἐκείνου ῥώμην τοῦ δήμου τοῦ Ἀθηναίων καὶ τῶν νόμων, ἀλλ’ ἠνειχόμην καὶ ἔργῳ ἀδικούμενοσ καὶ λόγῳ προπηλακιζόμενοσ, ἃ πολλῷ μοι βαρύτερα ἦν τῶν ἀναλωμάτων.

ὡσ γὰρ ἐν Θάσῳ διατριβαὶ τοῦ ναυτικοῦ ἐγίγνοντο, ἀφικνεῖται ἐκ Μεθώνησ τῆσ Μακεδονίασ ὑπηρετικὸν εἰσ Θάσον ἄγον ἄνδρα καὶ ἐπιστολὰσ παρὰ Καλλιστράτου ὡσ Τιμόμαχον, ἐν αἷσ ἦν, ὡσ ὕστερον ἐγὼ ταῦτ’ ἐπυθόμην, ἀποπέμψαι αὐτῷ τριήρη τὴν ἄριστα πλέουσαν, ἵν’ ἀφίκηται ὡσ αὐτόν.

εὐθὺσ οὖν τῇ ὑστεραίᾳ ἅμα τῇ ἡμέρᾳ ὁ ὑπηρέτησ ἐλθὼν ἐκέλευέ με καλεῖν εἰσ τὴν ναῦν τοὺσ ναύτασ. ἐπεὶ δὲ πλήρησ ἦν, ἀναβαίνει Κάλλιπποσ ὁ Φίλωνοσ ὁ Αἰξωνεύσ, καὶ φράζει πρὸσ τὸν κυβερνήτην τὸν ἐπὶ Μακεδονίασ πλοῦν πλεῖν.

ἐπειδὴ δὲ ἀφικόμεθα εἰσ χωρίον τι ἐν τῇ ἀπαντικρὺ ἠπείρῳ, Θασίων ἐμπόριον, καὶ ἐκβάντεσ ἠριστοποιούμεθα, προσέρχεταί μοι τῶν ναυτῶν Καλλικλῆσ Ἐπιτρέφουσ Θριάσιοσ, λέγων ὅτι βούλοιτό μοι διαλεχθῆναι ἐμόν τι πρᾶγμα. κελεύσαντοσ δέ μου, λέγει ὅτι βούλοιτό μοι χάριν ἀποδοῦναι καθ’ ὅ τι δύναται ὧν αὐτῷ ἀπορηθέντι ἔδωκα· σὺ οὖν, ἔφη, τὸν πλοῦν τοῦτον οἶσθα ἐφ’ ὅ τι πλεῖσ ἢ ποῖ;

ἀποκριναμένου δέ μου ὅτι οὐκ εἰδείην, ἀλλ’ ἐγώ σοι, ἔφη, ἐρῶ· δεῖ γάρ σε ἀκούσαντα ὀρθῶσ βουλεύσασθαι. μέλλεισ γάρ, ἔφη, ἄγειν ἄνδρα φυγάδα, οὗ Ἀθηναῖοι θάνατον δὶσ κατεψηφίσαντο, Καλλίστρατον ἐκ Μεθώνησ εἰσ Θάσον ὡσ Τιμόμαχον τὸν κηδεστήν, ὡσ ἐγώ, ἔφη, πέπυσμαι τῶν παίδων τῶν Καλλίππου. σὺ οὖν, ἐὰν σωφρονῇσ, οὐδένα τῶν φευγόντων ἐάσεισ ἐπὶ τὴν ναῦν ἀναβαίνειν· οὐ γὰρ ἐῶσιν οἱ νόμοι. ἀκούσασ δ’ ἐγὼ ταῦτα τοῦ Καλλικλέουσ προσέρχομαι τῷ Καλλίππῳ, καὶ ἐρωτῶ αὐτὸν ὅποι τε τὸν πλοῦν ποιεῖται καὶ ἐπὶ τίνα.

διαχλευάσαντοσ δ’ αὐτοῦ με καὶ ἀπειλήσαντοσ ἃ οὐδ’ ἂν ὑμεῖσ ἀγνοήσαιτε τοῦ γὰρ τρόπου τοῦ Καλλίππου οὐκ ἀπείρωσ ἔχετε, λέγω αὐτῷ ὅτι ἀκούω σε πλεῖν ἐπὶ Καλλίστρατον. ἐγὼ οὖν τῶν φευγόντων οὐδένα ἄξω, οὐδὲ πλεύσομαι ἐπ’ αὐτόν· οἱ γὰρ νόμοι οὐκ ἐῶσιν ὑποδέχεσθαι τῶν φευγόντων οὐδένα, ἢ ἐν τοῖσ αὐτοῖσ κελεύουσιν ἐνέχεσθαι τὸν ὑποδεχόμενον τοὺσ φεύγοντασ. ἀποπλεύσομαι οὖν πάλιν ὡσ τὸν στρατηγὸν εἰσ Θάσον. καὶ ἐπειδὴ ἐνέβησαν οἱ ναῦται, λέγω τῷ κυβερνήτῃ ἀποπλεῖν εἰσ τὴν Θάσον.

ἀντιλέγοντοσ δὲ τοῦ Καλλίππου καὶ κελεύοντοσ πλεῖν εἰσ τὴν Μακεδονίαν, οἷ προσέταξεν ὁ στρατηγόσ, ἀποκρίνεται αὐτῷ Ποσείδιπποσ ὁ κυβερνήτησ ὅτι τριήραρχόσ τε ἐγὼ τῆσ νεὼσ εἰήν καὶ ὑπεύθυνοσ, καὶ τὸν μισθὸν παρ’ ἐμοῦ λαμβάνοι· πλεύσοιτο οὖν οἷ ἐγὼ κελεύω, εἰσ Θάσον ὡσ τὸν στρατηγόν. ἀφικομένων δ’ ἡμῶν τῇ ὑστεραίᾳ εἰσ τὴν Θάσον, μεταπέμπεταί με ὁ Τιμόμαχοσ, οὗ κατήγετο ἔξω τείχουσ.

φοβούμενοσ δ’ ἐγὼ μὴ δεθείην διαβληθεὶσ ὑπὸ τοῦ Καλλίππου, αὐτὸσ μὲν οὐχ ὑπακούω, ἀλλὰ λέγω τῷ ὑπηρέτῃ ὅτι εἴ τι βούλοιτό μοι διαλέγεσθαι, ἐν τῇ ἀγορᾷ ἔσομαι, τὸν δὲ παῖδα συμπέμπω αὐτῷ, ἵν’ εἴ τί μοι προστάττοι, ἀκούσασ ἀπαγγείλαι μοι. διὰ μὲν ταύτασ τὰσ αἰτίασ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἃσ εἴρηκα πρὸσ ὑμᾶσ, ὁ Τιμόμαχοσ οὐκ ἠνάγκαζε παραλαμβάνειν τοῦτον τὴν ναῦν, ἔτι δὲ καὶ βουλόμενοσ αὐτὸσ χρῆσθαι τῇ νηὶ ὡσ ἄριστα πλεούσῃ.

τὴν μὲν γὰρ τοῦ Θρασυλόχου τοῦ Ἀναγυρασίου τριήρη, ἐφ’ ἧσ αὐτὸσ ἔπλει, τὸν Θρασύλοχον τῷ Καλλίππῳ μισθῶσαι τὴν τριηραρχίαν ἔπεισεν, ἵν’ αὐτοκράτωρ ὢν ὁ Κάλλιπποσ τῆσ νεὼσ ἄγοι τὸν Καλλίστρατον· αὐτὸσ δ’ ἀναβὰσ ἐπὶ τὴν ἐμὴν ναῦν περιέπλει πανταχοῖ, ἑώσ ἀφίκετο εἰσ Ἑλλήσποντον. ἐπειδὴ δ’ οὐκέτι χρεία ἦν αὐτῷ τριήρων, ἐμβιβάσασ μοι Λυκῖνον τὸν Παλληνέα ἄρχοντα εἰσ τὴν ναῦν, καὶ προστάξασ αὐτῷ καθ’ ἡμέραν ἀργύριον διδόναι τοῖσ ναύταισ, ἀποπλεῖν οἴκαδέ με ἐκέλευεν.

πάλιν παραλαβὼν ἐγὼ μάρτυρασ τῶν πολιτῶν, προσελθὼν Πολυκλεῖ τουτῳὶ ἐν Τενέδῳ, ἐκέλευον αὐτὸν τήν τε ναῦν παραλαμβάνειν ὡσ διάδοχον ὄντα, καὶ τὸ ἐπιτριηράρχημα ἀποδιδόναι τοῦ χρόνου οὗ ἐπανήλωσα ὑπὲρ τούτου ἐπιτριηραρχῶν, ἵνα μὴ πρόφασισ αὐτῷ γένοιτο ἀπολογίασ πρὸσ ὑμᾶσ, ὡσ ἐγὼ διὰ τοῦτο οὐκ ἤθελον αὐτῷ παραδοῦναι τὴν ναῦν φιλοτιμούμενοσ, ἵνα καταπλεύσαιμι οἴκαδε ἐπὶ νεὼσ εὖ πλεούσησ καὶ ἐνδειξαίμην ὑμῖν τὰ ἀναλώματα.

οὐκ ἐθέλοντοσ δ’ αὐτοῦ παραλαμβάνειν, τῶν δὲ ναυτῶν ἀργύριον αἰτούντων ἵνα ἀγοράσωνται τὰ ἐπιτήδεια, πάλιν αὐτῷ προσέρχομαι μάρτυρασ ἔχων, καὶ ἠρώτων αὐτὸν εἰ ἀναπλεύσειεν ἔχων ἀργύριον ὡσ διαδεξόμενόσ μοι τὴν ναῦν, ἢ οὔ.

ἀποκριναμένου δ’ αὐτοῦ ὅτι ἔχων ἀργύριον ἥκοι, ἐκέλευον αὐτόν μοι δανεῖσαι ὑποθέμενον τὰ σκεύη τῆσ νεώσ, ἵν’ ἔχοιμι διαδοῦναι τοῖσ ναύταισ καὶ κατακομίσαι τὴν ναῦν, ἐπειδὴ οὐ βούλεται παραλαβεῖν διάδοχοσ ὤν. δεομένου δέ μου ταῦτα, ἀπεκρίνατό μοι ὅτι οὐδ’ ἀκαρῆ δανείσοι.

ἐγὼ μὲν οὖν παρὰ ξένων Τενεδίων τοῦ πατρόσ, Κλεάνακτοσ καὶ Ἐπηράτου, ἐδανεισάμην καὶ ἔδωκα τοῖσ ναύταισ τὸ σιτηρέσιον· διὰ γὰρ τὸ Πασίωνοσ εἶναι καὶ ἐκεῖνον ἐπεξενῶσθαι πολλοῖσ καὶ πιστευθῆναι ἐν τῇ Ἑλλάδι οὐκ ἠπόρουν, ὅπου δεηθείην, δανείσασθαι. ὡσ οὖν ταῦτα ἀληθῆ πρὸσ ὑμᾶσ λέγω, τούτων ὑμῖν τὰσ μαρτυρίασ παρέξομαι. Μαρτυρίαι ὅσων μὲν τοίνυν ὑμῖν ἐδυνάμην τὰσ μαρτυρίασ παρασχέσθαι τῶν παραγενομένων, ὡσ παρεδίδουν τὴν ναῦν Πολυκλεῖ πολλάκισ, οὗτοσ δὲ οὐκ ἤθελεν παραλαβεῖν, ἀνέγνωκεν ὑμῖν· ἔτι δὲ καὶ ἐκ τεκμηρίων ἱκανῶν δεδήλωκα ὑμῖν, δι’ ὅ τι οὐκ ἤθελεν παραλαβεῖν τὴν ναῦν.

βούλομαι δ’ ὑμῖν καὶ τὸν νόμον ἀναγνωσθῆναι τὸν περὶ τῶν διαδόχων, ἵν’ εἰδῆτε ἡλίκων τῶν ἐπιτιμίων ὄντων, ἐάν τισ μὴ διαδέξηται τὴν ναῦν ἐν τῷ χρόνῳ τῷ εἰρημένῳ, κατεφρόνησεν οὐκ ἐμοῦ μόνον, ἀλλὰ καὶ ὑμῶν καὶ τῶν νόμων. καὶ διὰ μὲν τοῦτον πάντα τῇ πόλει ἄπρακτα γέγονεν καὶ τοῖσ συμμάχοισ·

οὔτε γὰρ ἀφίκετο ἐπὶ τὴν ναῦν κατὰ τὸν νόμον, οὔτ’ ἐπειδὴ ἦλθεν ἠθέλησε διαδέξασθαι· ἵνα ἔχητε ἄφθονον ὠνεῖσθαι καὶ μηδὲν ὑμῖν <τὸ> κατ’ ἐμὲ ἐλλείπηται, καὶ ἄλλα ὅσα ἢ ἐμοὶ ἢ τῇ τριήρει ἐβουλήθη ὁ στρατηγὸσ χρῆσθαι, παρέσχον αὐτῷ, οὐ μόνον τὴν οὐσίαν ἀναλίσκων, ἀλλὰ καὶ τῷ σώματι κινδυνεύων συνεπιπλέων, τῶν οἰκείων μοι πραγμάτων τοιούτων συμβεβηκότων ἐν τῷ τότε καιρῷ, ὥστε ὑμᾶσ ἂν ἀκούσαντασ ἐλεῆσαι.

ἡ μέν γε μήτηρ ἔκαμνε καὶ ἐπιθάνατοσ ἦν ἐμοῦ ἀποδημοῦντοσ, ὥστε μὴ δύνασθαι ἂν ἔτι αὐτὴν βοηθῆσαι τοῖσ ἐμοῖσ πράγμασιν ἀνηλωμένοισ ἀλλ’ ἢ βραχέα.

ἑκταῖοσ γὰρ ἥκων ἐτύγχανον, καὶ ἐκείνη ἰδοῦσά με καὶ προσειποῦσα τὴν ψυχὴν ἀφῆκεν, οὐκέτι τῶν ὄντων κυρία οὖσα ὥστε δοῦναι ὅσα ἐβούλετό μοι. πολλάκισ δὲ πρότερον μετεπέμπετό με, ἀφικέσθαι δεομένη αὐτόν, εἰ μὴ τῇ τριήρει οἱο͂́ν τε εἰή. ἡ δὲ γυνή, ἣν ἐγὼ περὶ πλείστου ποιοῦμαι, ἀσθενῶσ διέκειτο πολὺν χρόνον ἐν τῇ ἐμῇ ἀποδημίᾳ·

τὰ δὲ παιδία μικρά, ἡ δὲ οὐσία ὑπόχρεωσ· ἡ δὲ γῆ οὐχ ὅπωσ τινὰ καρπὸν ἤνεγκεν, ἀλλὰ καὶ τὸ ὕδωρ ἐν ἐκείνῳ τῷ ἐνιαυτῷ, ὡσ πάντεσ ἴστε, ἐκ τῶν φρεάτων ἐπέλιπεν, ὥστε μηδὲ λάχανον γενέσθαι ἐν τῷ κήπῳ· οἱ δὲ δεδανεικότεσ ἧκον ἐπὶ τοὺσ τόκουσ, ἐπειδὴ ὁ ἐνιαυτὸσ ἐξῆλθεν, εἰ μή τισ ἀποδοίη αὐτοῖσ κατὰ τὰσ συγγραφάσ. ὧν ἀκούοντά με καὶ παρὰ τῶν ἀφικνουμένων λόγῳ, τὰ δὲ καὶ δι’ ἐπιστολῶν παρὰ τῶν οἰκείων, τίνα με οἰέσθε ψυχὴν ἔχειν ἢ πόσα δάκρυα ἀφιέναι, τὰ μὲν ἐκλογιζόμενον περὶ τῶν παρόντων, τὰ δὲ καὶ ποθοῦντα ἰδεῖν παιδία καὶ γυναῖκα καὶ μητέρα, ἣν ἐγὼ οὐ πολλὰσ ἐλπίδασ εἶχον ζῶσαν καταλήψεσθαι;

ὧν τί ἥδιόν ἐστιν ἀνθρώπῳ, ἢ τοῦ ἕνεκ’ ἄν τισ εὔξαιτο τούτων στερηθεὶσ ζῆν; τοιούτων τοίνυν μοι συμβεβηκότων τῶν πραγμάτων, οὐ περὶ πλείονοσ ἐποιησάμην τὰ ἐμαυτοῦ ἴδια ἢ τὰ ὑμέτερα, ἀλλ’ ἡγούμην δεῖν καὶ χρημάτων ἀναλισκομένων κρείττων εἶναι καὶ τῶν οἴκοι ἀμελουμένων καὶ γυναικὸσ καὶ μητρὸσ νοσούσησ, ὥστε μήτε τὴν τάξιν αἰτιᾶσθαί μέ τινα λιπεῖν μήτε τὴν τριήρη τῇ πόλει ἄχρηστον γενέσθαι.

ἀνθ’ ὧν ἁπάντων νῦν ὑμῶν δέομαι, ὥσπερ ἐγὼ ὑμῖν εὔτακτον καὶ χρήσιμον ἐμαυτὸν παρέσχον, οὕτω καὶ ὑμᾶσ νυνὶ περὶ ἐμοῦ πρόνοιαν ποιησαμένουσ, καὶ ἀναμνησθέντασ ἁπάντων ὧν τε διηγησάμην πρὸσ ὑμᾶσ, τῶν τε μαρτυριῶν ὧν παρεσχόμην καὶ τῶν ψηφισμάτων, βοηθῆσαι μὲν ἐμοὶ ἀδικουμένῳ, τιμωρήσασθαι δ’ ὑπὲρ ὑμῶν <αὐτῶν>, εἰσπρᾶξαι δὲ τὰ ὑπὲρ τούτου ἀνηλωμένα.

ἢ τίσ ἐθελήσει φιλοτιμεῖσθαι πρὸσ ὑμᾶσ, ὅταν ὁρῶσι μήτε τοῖσ χρηστοῖσ καὶ εὐτάκτοισ χάριν οὖσαν, μήτε τοῖσ πονηροῖσ καὶ ἀκοσμοῦσιν τιμωρίαν παρ’ ὑμῶν; ἀναγνώσεται δὲ καὶ τὸν νόμον ὑμῖν καὶ τὰ ἀναλώματα τοῦ χρόνου οὗ ἐπετριηράρχησα ὑπὲρ τούτου, καθ’ ἕκαστον, καὶ τοὺσ λιπόνεωσ, ὅσον ἕκαστοσ ἔχων ἀργύριον ἀπέδρα καὶ ὅπου, ἵνα εἰδῆτε ὅτι οὔτε νῦν πρὸσ ὑμᾶσ ψεῦδοσ οὐδὲν λέγω οὔτε ἐν τῷ πρόσθεν χρόνῳ, ἡγοῦμαί τε δεῖν τὸν μὲν ὑπὸ τῶν νόμων χρόνον ὡρισμένον ἀμέμπτωσ ὑμῖν λῃτουργεῖν, τοὺσ δὲ καταφρονοῦντασ καὶ ὑμῶν καὶ τῶν νόμων καὶ οὐκ ἐθέλοντασ πείθεσθαι τοῖσ νόμοισ ἐξελέγξασ ἀδικοῦντασ ἐν ὑμῖν τιμωρήσασθαι.

εὖ δ’ ἴστε ὅτι οὐ περὶ τῶν ἐμῶν ἰδίων μᾶλλον τιμωρήσεσθε Πολυκλέα ἢ οὐχ ὑπὲρ ὑμῶν αὐτῶν, οὐδὲ περὶ τῶν παρεληλυθότων τριηράρχων ἐπιμέλειαν ποιήσεσθε μόνον, ἀλλὰ καὶ περὶ τῶν μελλόντων πρόνοιαν, ὥστε μήτε τοὺσ λῃτουργοῦντασ ἀθυμεῖν, μήτε τοὺσ διαδόχουσ καταφρονεῖν τῶν νόμων, ἀλλ’ ἀπιέναι ἐπὶ τὰσ ναῦσ, ὅταν κατασταθῶσιν.

ἃ προσήκει ὑμᾶσ ἐνθυμηθέντασ ὀρθῶσ καὶ δικαίωσ διαγνῶναι περὶ ἁπάντων. ἡδέωσ δ’ ἂν ὑμῶν πυθοίμην, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τίν’ ἄν ποτε γνώμην περὶ ἐμοῦ εἴχετε, εἰ τοῦ τε χρόνου ἐξήκοντοσ καὶ τούτου μὴ ἥκοντοσ ἐπὶ τὴν ναῦν μὴ ἐπετριηράρχησα κελεύοντοσ τοῦ στρατηγοῦ, ἀλλὰ πλέων ᾠχόμην.

ἆρ’ οὐκ ἂν ὠργίζεσθέ μοι καὶ ἡγεῖσθε ἂν ἀδικεῖν; εἰ τοίνυν ἂν ἐμοὶ τότε ὠργίζεσθε, ὅτι οὐκ ἐπετριηράρχησα, πῶσ οὐχὶ νῦν προσήκει ὑμᾶσ τοῦτον εἰσπρᾶξαί μοι τὰ ἀναλώματα, ἃ ἐγὼ ὑπὲρ τούτου ἀνήλωσα, τὸν οὐ διαδεξάμενον τὴν ναῦν; ὅτι δ’ οὐκ ἐμοὶ μόνῳ οὐ διεδέξατο τὴν ναῦν, ἀλλὰ καὶ πρότερον Εὐριπίδῃ συντριήραρχοσ ὢν καὶ συνθηκῶν οὐσῶν αὐτοῖσ τοὺσ ἓξ μῆνασ ἑκάτερον πλεῖν, ἐπειδὴ Εὐριπίδησ ἐξέπλευσεν καὶ ὁ χρόνοσ ἐξῆκεν, οὐ διεδέξατο τὴν ναῦν αὐτῷ, ἀναγνώσεται τὴν μαρτυρίαν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION