Aristophanes, Plutus, Episode

(아리스토파네스, Plutus, Episode)

τί δ’ ἔστιν ὦ βέλτιστε; τί γὰρ ἀλλ’ ἢ κακῶσ; ἀφ’ οὗ γὰρ ὁ Πλοῦτοσ οὗτοσ ἤρξατο βλέπειν, ἀπόλωλ’ ὑπὸ λιμοῦ. καταφαγεῖν γὰρ οὐκ ἔχω, καὶ ταῦτα τοῦ σωτῆροσ ἱερεὺσ ὢν Διόσ. ἡ δ’ αἰτία τίσ ἐστιν ὦ πρὸσ τῶν θεῶν; θύειν ἔτ’ οὐδεὶσ ἀξιοῖ. τίνοσ οὕνεκα; ὅτι πάντεσ εἰσὶ πλούσιοι· καίτοι τότε, ὅτ’ εἶχον οὐδέν, ὁ μὲν ἂν ἥκων ἔμποροσ ἔθυσεν ἱερεῖόν τι σωθείσ, ὁ δέ τισ ἂν δίκην ἀποφυγών, ὁ δ’ ἂν ἐκαλλιερεῖτό τισ κἀμέ γ’ ἐκάλει τὸν ἱερέα· νῦν δ’ οὐδὲ εἷσ θύει τὸ παράπαν οὐδὲν οὐδ’ εἰσέρχεται, πλὴν ἀποπατησόμενοί γε πλεῖν ἢ μύριοι. οὔκουν τὰ νομιζόμενα σὺ τούτων λαμβάνεισ; τὸν οὖν Δία τὸν σωτῆρα καὐτόσ μοι δοκῶ χαίρειν ἐάσασ ἐνθάδ’ αὐτοῦ καταμένειν. θάρρει· καλῶσ ἔσται γάρ, ἢν θεὸσ θέλῃ. ὁ Ζεὺσ ὁ σωτὴρ γὰρ πάρεστιν ἐνθάδε, αὐτόματοσ ἥκων. πάντ’ ἀγαθὰ τοίνυν λέγεισ. ἱδρυσόμεθ’ οὖν αὐτίκα μάλ’, ἀλλὰ περίμενε τὸν Πλοῦτον, οὗπερ πρότερον ἦν ἱδρυμένοσ τὸν ὀπισθόδομον ἀεὶ φυλάττων τῆσ θεοῦ. ἀλλ’ ἐκδότω τισ δεῦρο δᾷδασ ἡμμένασ, ἵν’ ἔχων προηγῇ τῷ θεῷ σύ. πάνυ μὲν οὖν δρᾶν ταῦτα χρή. τὸν Πλοῦτον ἔξω τισ κάλει. ἐγὼ δὲ τί ποιῶ; τὰσ χύτρασ, αἷσ τὸν θεὸν ἱδρυσόμεθα, λαβοῦσ’ ἐπὶ τῆσ κεφαλῆσ φέρε σεμνῶσ· ἔχουσα δ’ ἦλθεσ αὐτὴ ποικίλα. ὧν δ’ οὕνεκ’ ἦλθον; πάντα σοι πεπράξεται. ἥξει γὰρ ὁ νεανίσκοσ ὡσ σ’ εἰσ ἑσπέραν. ἀλλ’ εἴ γε μέντοι νὴ Δί’ ἐγγυᾷ σύ μοι ἥξειν ἐκεῖνον ὡσ ἔμ’, οἴσω τὰσ χύτρασ. καὶ μὴν πολὺ τῶν ἄλλων χυτρῶν τἀναντία αὗται ποιοῦσι· ταῖσ μὲν ἄλλαισ γὰρ χύτραισ ἡ γραῦσ ἔπεστ’ ἀνωτάτω, ταύτησ δὲ νῦν τῆσ γραὸσ ἐπιπολῆσ ἔπεισιν αἱ χύτραι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION