Sophocles, Trachiniae, episode

(소포클레스, 트라키니아이, episode)

ἦμοσ, φίλαι, κατ’ οἶκον ὁ ξένοσ θροεῖ ταῖσ αἰχμαλώτοισ παισὶν ὡσ ἐπ’ ἐξόδῳ, τῆμοσ θυραῖοσ ἦλθον ὡσ ὑμᾶσ λάθρᾳ, τὰ μὲν φράσουσα χερσὶν ἁτεχνησάμην, τὰ δ’ οἱᾶ πάσχω συγκατοικτιουμένη. κόρην γάρ, οἶμαι δ’ οὐκέτ’, ἀλλ’ ἐζευγμένην, παρεισδέδεγμαι φόρτον ὥστε ναυτίλοσ, λωβητὸν ἐμπόλημα τῆσ ἐμῆσ φρενόσ. καὶ νῦν δύ’ οὖσαι μίμνομεν μιᾶσ ὑπὸ χλαίνησ ὑπαγκάλισμα. τοιάδ’ Ἡρακλῆσ, ὁ πιστὸσ ἡμῖν κἀγαθὸσ καλούμενοσ, οἰκούρι’ ἀντέπεμψε τοῦ μακροῦ χρόνου. ἐγὼ δὲ θυμοῦσθαι μὲν οὐκ ἐπίσταμαι νοσοῦντι κείνῳ πολλὰ τῇδε τῇ νόσῳ· τὸ δ’ αὖ ξυνοικεῖν τῇδ’ ὁμοῦ τίσ ἂν γυνὴ δύναιτο, κοινωνοῦσα τῶν αὐτῶν γάμων; ὁρῶ γὰρ ἥβην τὴν μὲν ἑρ́πουσαν πρόσω, τὴν δὲ φθίνουσαν· ὧν ἀφαρπάζειν φιλεῖ ὀφθαλμὸσ ἄνθοσ, τῶν δ’ ὑπεκτρέπει πόδα. ταῦτ’ οὖν φοβοῦμαι μὴ πόσισ μὲν Ἡρακλῆσ ἐμὸσ καλῆται, τῆσ νεωτέρασ δ’ ἀνήρ. ἀλλ’ οὐ γάρ, ὥσπερ εἶπον, ὀργαίνειν καλὸν γυναῖκα νοῦν ἔχουσαν· ᾗ δ’ ἔχω, φίλαι, λυτήριον λώφημα, τῇδ’ ὑμῖν φράσω. ἦν μοι παλαιὸν δῶρον ἀρχαίου ποτὲ θηρόσ, λέβητι χαλκέῳ κεκρυμμένον, ὃ παῖσ ἔτ’ οὖσα τοῦ δασυστέρνου παρὰ Νέσσου φθίνοντοσ ἐκ φονῶν ἀνειλόμην, ὃσ τὸν βαθύρρουν ποταμὸν Εὐήνον βροτοὺσ μισθοῦ ’πόρευε χερσίν, οὔτε πομπίμοισ κώπαισ ἐρέσσων οὔτε λαίφεσιν νεώσ. ὃσ κἀμέ, τὸν πατρῷον ἡνίκα στόλον ξὺν Ἡρακλεῖ τὸ πρῶτον εὖνισ ἑσπόμην, φέρων ἐπ’ ὤμοισ, ἡνίκ’ ἦ μέσῳ πόρῳ, ψαύει ματαίαισ χερσίν· ἐκ δ’ ἠύσ’ ἐγώ, χὠ Ζηνὸσ εὐθὺσ παῖσ ἐπιστρέψασ χεροῖν ἧκεν κομήτην ἰόν· ἐσ δὲ πλεύμονασ στέρνων διερροίζησεν. ἐκθνῄσκων δ’ ὁ θὴρ τοσοῦτον εἶπε· παῖ γέροντοσ Οἰνέωσ, τοσόνδ’ ὀνήσει τῶν ἐμῶν, ἐὰν πίθῃ, πορθμῶν, ὁθούνεχ’ ὑστάτην σ’ ἔπεμψ’ ἐγώ· ἐὰν γὰρ ἀμφίθρεπτον αἷμα τῶν ἐμῶν σφαγῶν ἐνέγκῃ χερσίν, ᾗ μελαγχόλουσ ἔβαψεν ἰοὺσ θρέμμα Λερναίασ ὕδρασ, ἔσται φρενόσ σοι τοῦτο κηλητήριον τῆσ Ἡρακλείασ, ὥστε μήτιν’ εἰσιδὼν στέρξει γυναῖκα κεῖνοσ ἀντὶ σοῦ πλέον. τοῦτ’ ἐννοήσασ’, ὦ φίλαι, δόμοισ γὰρ ἦν κείνου θανόντοσ ἐγκεκλῃμένον καλῶσ, χιτῶνα τόνδ’ ἔβαψα, προσβαλοῦσ’ ὅσα ζῶν κεῖνοσ εἶπε· καὶ πεπείρανται τάδε. κακὰσ δὲ τόλμασ μήτ’ ἐπισταίμην ἐγὼ μήτ’ ἐκμάθοιμι, τάσ τε τολμώσασ στυγῶ· φίλτροισ δ’ ἐάν πωσ τήνδ’ ὑπερβαλώμεθα τὴν παῖδα καὶ θέλκτροισι τοῖσ ἐφ’ Ἡρακλεῖ, μεμηχάνηται τοὔργον, εἴ τι μὴ δοκῶ πράσσειν μάταιον· εἰ δὲ μή, πεπαύσομαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION