Plutarch, De fortuna Romanorum, section 3

(플루타르코스, De fortuna Romanorum, section 3)

νυνὶ δέ μοι δοκῶ τοῦ προβλήματοσ ὥσπερ ἀπὸ σκοπῆσ καθορᾶν ἐπὶ τὴν σύγκρισιν καὶ τὸν ἀγῶνα τήν τε Τύχην καὶ τὴν Ἀρετὴν βαδιζούσασ. καθεστηκόσ, ἐπανθεῖ δέ τι καὶ τῷ προσώπῳ πρὸσ τὴν ἅμιλλαν ἐρύθημα τῆσ φιλοτιμίασ.

καὶ πολὺ μὲν ὑστερεῖ σπευδούσησ τῆσ Τύχησ, ἄγουσι δ’ αὐτὴν καὶ δορυφοροῦσι κατὰ πλῆθοσ ἄνδρεσ ἀρηίφατοι βεβροτωμένα τεύχε’ ἔχοντεσ, ἐναντίων τραυμάτων ἀνάπλεῳ, αἷμα συμμεμιγμένον ἱδρῶτι σταλάζοντεσ, ἡμικλάστοισ ἐπιβεβηκότεσ λαφύροισ.

βούλεσθε δὲ πυθώμεθα, τίνεσ ποτ’ εἰσὶν οὗτοι;

Φαβρίκιοί φασιν εἶναι καὶ Κάμιλλοι καὶ Μούκιοι καὶ Κικιννᾶτοι καὶ Μάξιμοι Φάβιοι καὶ Κλαύδιοι Μάρκελλοι καὶ Σκιπίωνεσ. "μὴ καὶ ταύτην τῇ Τύχῃ χαρίζῃ;

τοιοῦτοσ ὁ τῆσ Ἀρετῆσ χορὸσ πρόσεισιν ἐπὶ τὴν σύγκρισιν, βριθὺσ ὁπλιτοπάλασ δάιοσ ἀντιπάλοισ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION