Plutarch, De fortuna Romanorum, section 6

(플루타르코스, De fortuna Romanorum, section 6)

περὶ δὲ Γαϊού Καίσαροσ ᾐδέσθην ἂν εἰπεῖν, ὡσ ὑπ’ εὐτυχίασ ἤρθη μέγιστοσ, εἰ μὴ τοῦτ’ αὐτὸσ ἐμαρτύρησεν. ἐπεὶ γὰρ ἀπὸ Βρεντεσίου Πομπήιον διώκων ἀνήρθη πρὸ μιᾶσ ἡμέρασ νοννῶν Ιἀνουαρίων, χειμῶνοσ ἐν τροπαῖσ ὄντοσ, τὸ μὲν πέλαγοσ ἀσφαλῶσ διεπέρασε, τῆσ Τύχησ τὸν καιρὸν ὑπερθεμένησ· δὲ τὸν Πομπήιον ἄθρουν καὶ πολὺν μὲν ἐν γῇ πολὺν δ’ ἐν θαλάσσῃ μετὰ πασῶν ἅμα τῶν δυνάμεων καθεζόμενον αὐτὸσ ὀλιγοστὸσ ὤν, τῆσ μετ’ Ἀντωνίου καὶ Σαβίνου στρατιᾶσ αὐτῷ βραδυνούσησ, ἐτόλμησεν εἰσ·

ἀκάτιον μικρὸν ἐμβὰσ καὶ λαθὼν τόν τε ναύκληρον καὶ τὸν κυβερνήτην ὥσ τινοσ θεράπων ἀναχθῆναι.

σκληρᾶσ δὲ πρὸσ τὸ ῥεῦμα τοῦ ποταμοῦ γενομένησ ἀντιμεταβάσεωσ καὶ κλύδωνοσ ἰσχυροῦ, μεταβαλλόμενον ὁρῶν τὸν κυβερνήτην ἀφεῖλεν ἀπὸ τῆσ κεφαλῆσ τὸ ἱμάτιον, καὶ ἀναδείξασ· οὕτωσ ἐπέπειστο τὴν Τύχην αὐτῷ συμπλεῖν, συναποδημεῖν, συστρατεύεσθαι, συστρατηγεῖν·

ᾗ ἔργον ἦν γαλήνην μὲν ἐπιτάξαι θαλάσσῃ, θέροσ δὲ χειμῶνι, τάχοσ δὲ τοῖσ βραδυτάτοισ, ἀλκὴν δὲ τοῖσ ἀθυμοτάτοισ·

τούτων ἀπιστότερον, φυγὴν Πομπηίῳ καὶ Πτολεμαίῳ ξενοκτονίαν, ἵνα καὶ Πομπήιοσ πέσῃ καὶ Καῖσαρ μὴ μιανθῇ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION