Plutarch, De fortuna Romanorum, section 8

(플루타르코스, De fortuna Romanorum, section 8)

ἀλλὰ γὰρ αἱ μὲν ἀπὸ τῶν μαρτύρων πίστεισ τοσαῦται τῇ Τύχῃ πάρεισι. δεῖ δὲ καὶ τὰσ ἀπὸ τῶν πραγμάτων αὐτῶν εἰσάγειν, ἀρχὴν τοῦ λόγου τὴν ἀρχὴν τῆσ; πόλεωσ; λαβόντασ. ἂν εἴποι πρὸσ τὴν Ῥωμύλου γένεσιν καὶ σωτηρίαν καὶ τροφὴν καὶ αὔξησιν τὴν μὲν Τύχην ὑποβολὰσ κατατεθεῖσθαι τὴν δ’ Ἀρετὴν ἐξῳκοδομηκέναι;

πρῶτον μὲν οὖν τὸ περὶ τὴν γένεσιν καὶ τὴν τέκνωσιν αὐτῶν τῶν ἱδρυσαμένων καὶ κτισάντων τὴν πόλιν εὐτυχίασ ἐοίκε θαυμαστῆσ γενέσθαι.

θεῷ γὰρ ἡ τεκοῦσα μιχθῆναι λέγεται, καὶ καθάπερ τὸν Ἡρακλέα σπαρῆναὶ φασιν ἐν μακρᾷ νυκτί, τῆσ ἡμέρασ ἐπισχεθείσησ παρὰ φύσιν καὶ τοῦ ἡλίου βραδύναντοσ· ἐκλιπεῖν ἱστοροῦσι, ποιησάμενον ἀτρεκῆ σύνοδον πρὸσ σελήνην, ὥσπερ ὁ Ἄρησ θεὸσ ὢν τῇ Σιλβίᾳ θνητῇ συνῆλθε.

τοῦτο δὲ συντυχεῖν τῷ Ῥωμύλῳ καὶ περὶ τὴν μετάστασιν αὐτὴν τοῦ βίου·

λέγουσι γὰρ ἐκλείποντοσ· τοῦ ἡλίου ἠφανίσθαι, νόνναισ καπρατίναισ, ἣν ἄχρι νῦν ἡμέραν ἐπιφανῶσ ἑορτάζουσιν. ἔπειτα γεννηθέντασ αὐτούσ, τοῦ τυράννου ζητοῦντοσ ἀνελεῖν, παρέλαβε κατὰ τύχην οὐ βάρβαροσ οὐδ’ ἄγριοσ ὑπηρέτησ, ἐλεήμων δέ τισ καὶ φιλάνθρωποσ, ὥστε μὴ κτεῖναι· δένδρεσιν ἐνταῦθα κατέθηκε τὰ βρέφη πλησίον ἐρινεοῦ τινοσ, ὃν ῥουμινᾶλιν ὠνόμαζον.

εἶτα λύκαινα μὲν νεοτόκοσ σπαργῶσα καὶ πλημμυροῦσα τοὺσ μαστοὺσ γάλακτι, τῶν σκύμνων ἀπολωλότων, αὐτὴ χρῄζουσα κουφισμοῦ, περιέστειξε τὰ βρέφη καὶ θηλὴν ἐπέσχεν, ὥσπερ ὠδῖνα δευτέραν ἀποτιθεμένη τὴν τοῦ γάλακτοσ.

ἱερὸσ δ’ ὄρνισ Ἄρεοσ, ὃν δρυοκολάπτην καλοῦσιν, ἐπιφοιτῶν καὶ προσκαθίζων ἀκρώνυχοσ, ἐν μέρει τῶν νηπίων ἑκατέρου στόμα τῇ χηλῇ διοίγων, ἐνετίθει ψώμισμα, τῆσ αὑτοῦ τροφῆσ ἀπομερίζων. τὸν μὲν οὖν ἐρινεὸν ῥουμινᾶλιν ὠνόμασαν ἀπὸ τῆσ θηλῆσ, ἣν ἡ λύκαινα παρ’ αὐτὸν ὀκλάσασα τοῖσ βρέφεσι παρέσχε μέχρι δὲ πολλοῦ διεφύλαττον οἱ περὶ τὸν τόπον ἐκεῖνον κατοικοῦντεσ μηδὲν ἐκτιθέναι τῶν γεννωμένων, ἀλλ’ ἀναιρεῖσθαι πάντα καὶ τρέφειν, τὸ Ῥωμύλου πάθοσ καὶ τὴν ὁμοιότητα τιμῶντεσ.

ὄντασ υἱοὺσ καὶ θυγατριδοῦσ Νομίτοροσ τοῦ βασιλέωσ παντάπασι Τύχησ κλέμμα καὶ σόφισμα φαίνεται γεγενημένον, ὅπωσ μὴ ἀπόλωνται πρὸ τῶν ἔργων διὰ τὸ γένοσ, ἀλλ’ ἐν αὐτοῖσ φανῶσι τοῖσ κατορθώμασι, γνώρισμα τῆσ εὐγενείασ τὴν ἀρετὴν παρέχοντεσ.

ἐνταῦθά μοι μεγάλου καὶ φρονίμου στρατηγοῦ λόγοσ ἔπεισι Θεμιστοκλέουσ, ῥηθεὶσ πρόσ τινασ τῶν ὕστερον εὐημερούντων Ἀθήνησι στρατηγῶν καὶ προτιμᾶσθαι τοῦ Θεμιστοκλέουσ ἀξιούντων.

ἔφη γὰρ τὴν ὑστεραίαν ἐρίσαι πρὸσ τὴν ἑορτὴν λέγουσαν ὡσ ἐκείνη μέν ἐστι κοπώδησ;

"ἀληθῆ λέγεισ, ἀλλ’ ἐμοῦ μὴ γενομένησ, ποῦ ἂν σὺ ἦσθα; "μὴ γενομένου περὶ τὰ Μηδικά, τίσ ἂν ὑμῶν ἦν νῦν ὄνησισ; "λαμπρὰ μὲν τὰ σὰ ἔργα καὶ μεγάλα καὶ θεῖον ὡσ ἀληθῶσ ἐξέφηνασ αἷμα καὶ γένοσ οὖσαν σεαυτὴν ἀλλ’ ὁρᾷσ πόσον ὑστερεῖσ μου;

"εἰ γὰρ ἐγὼ τότε μὴ παρηκολούθησα χρηστὴ καὶ φιλάνθρωποσ, ἀλλ’ ἀπέλιπον καὶ προηκάμην τὰ νήπια, σὺ πῶσ ἂν ἐγένου καὶ πόθεν ἐξέλαμψασ; ἀρχὴ μὲν δὴ μέγιστον ἐν παντί, μάλιστα δ’ ἐν ἱδρύσει καὶ κτίσει πόλεωσ·

ταύτην δ’ ἡ Τύχη παρέσχε, σῴσασα καὶ φυλάξασα τὸν κτίστην·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION