Plutarch, Bruta animalia ratione uti, chapter, section 7

(플루타르코스, Bruta animalia ratione uti, chapter, section 7)

καὶ ταύτασ γε πρῶτον διέλθωμεν. ἡ μὲν οὖν πρὸσ τὰ εὐώδη καὶ κινοῦντα ταῖσ ἀποφοραῖσ τὴν ὄσφρησιν οἰκείωσ ἡδονὴ πρὸσ τῷ τὸ ὄφελοσ καὶ προῖκα καὶ ἁπλοῦν ἔχειν ἅμα χρείαν τινὰ συμβάλλεται τῇ διαγνώσει τῆσ τροφῆσ. ἡ μὲν γὰρ γλῶττα τοῦ γλυκέοσ; τὴν γεῦσιν ἀλλὰ διαβάλλει καὶ κατηγορεῖ τὴν φαυλότητα πρὶν ἢ βλαβῆναι τἄλλα δ’ οὐκ ἐνοχλεῖ, καθάπερ ὑμῖν, τὰ θυμιάματα καὶ κινάμωμα καὶ νάρδουσ καὶ φύλλα καὶ καλάμουσ Ἀραβικοὺσ, μετὰ δεινῆσ τινοσ καὶ δευσοποιοῦ φαρμακίδοσ τέχνησ, μυρεψικῆσ ὄνομα, συνάγειν εἰσ ταὐτὸ καὶ συμφαγεῖν ἀναγκάζουσα, χρημάτων πολλῶν ἡδυπάθειαν ἄνανδρον καὶ κορασιώδη καὶ πρὸσ οὐδὲν οὐδαμῶσ χρήσιμον ὠνουμένουσ.

ἤδη τοὺσ πλείστουσ, ὡσ μηδὲ ταῖσ αὑτῶν ἐθέλειν συγγίγνεσθαι γυναιξίν, εἰ μὴ μύρων ὑμῖν ὀδωδυῖαι καὶ διαπασμάτων εἰσ ταὐτὸ φοιτῷεν.

ἀλλὰ κάπρουσ τε σύεσ καὶ τράγουσ αἶγεσ καὶ τἄλλα θήλεα τοὺσ συννόμουσ αὐτῶν ταῖσ ἰδίαισ ὀσμαῖσ;

ἐπιθυμίαν εὐθὺσ ἔσβεσεν, οὔτε τοῦ θήλεοσ προσιεμένου μετὰ τὴν κύησιν οὔτε πειρῶντοσ ἔτι τοῦ ἄρρενοσ.

οὕτω μικρὰν ἔχει καὶ ἀσθενῆ τιμὴν ἡ ἡδονὴ παρ’ ἡμῖν τὸ δ’ ὅλον ἡ φύσισ.

ὅθεν οὔτ’ ἄρρενοσ πρὸσ ἄρρεν οὔτε θήλεοσ πρὸσ θῆλυ μῖξιν αἱ τῶν θηρίων ἐπιθυμίαι μέχρι γε νῦν ἐνηνόχασιν. ὑμῶν δὲ πολλὰ τοιαῦτα τῶν σεμνῶν καὶ ἀγαθῶν ἐῶ γὰρ τοὺσ οὐδενὸσ ἀξίουσ· ὁ δ’ Ἀγαμέμνων τὴν Βοιωτίαν ἐπῆλθε κυνηγετῶν τὸν Ἄργυννον ὑποφεύγοντα καὶ καταψευδόμενοσ τῆσ θαλάσσησ καὶ τῶν πνευμάτων, εἶτα καλὸν καλῶσ ἑαυτὸν βαπτίζων εἰσ τὴν Κωπαΐδα λίμνην, ὡσ αὐτόθι κατασβέσων τὸν ἔρωτα καὶ τῆσ ἐπιθυμίασ ἀπαλλαξόμενοσ.

ὁ δ’ Ἡρακλῆσ ὁμοίωσ ἑταῖρον ἀγένειον ἐπιδιώκων ἀπελείφθη τῶν ἀριστέων καὶ προύδωκε τὸν στόλον·

ἤδη τοῦ Ἀχιλλέωσ; υἱὸν ἔχοντοσ· καὶ τὰ γράμματα πυνθάνομαι διαμένειν.

ἀλεκτρυὼν δ’ ἀλεκτρυόνοσ ἐπιβαίνων, θηλείασ μὴ παρούσησ, καταπίμπραται ζωόσ, μάντεώσ τινοσ ἢ τερατοσκόπου μέγα καὶ δεινὸν ἀποφαίνοντοσ εἶναι τὸ γιγνόμενον. οὕτω καὶ παρ’ αὐτῶν ἀνωμολόγηται τῶν ἀνθρώπων, ὅτι μᾶλλον τοῖσ θηρίοισ σωφρονεῖν προσήκει καὶ μὴ παραβιάζεσθαι ταῖσ ἡδοναῖσ τὴν φύσιν. τὰ δ’ ἐν ὑμῖν ἀκόλαστα οὐδὲ τὸν νόμον ἔχουσα σύμμαχον ἡ φύσισ ἐντὸσ ὁρ́ων καθείργνυσιν ἀλλ’ ὥσπερ ὑπὸ ῥεύματοσ ἐκφερόμενα πολλαχοῦ ταῖσ ἐπιθυμίαισ δεινὴν ὕβριν καὶ ταραχὴν καὶ σύγχυσιν ἐν τοῖσ ἀφροδισίοισ ἀπεργάζεται τῆσ φύσεωσ.

ἐπειράθησαν ἄνδρεσ καὶ ὑῶν καὶ ἵππων μιγνύμενοι καὶ γυναῖκεσ ἄρρεσι θηρίοισ ἐπεμάνησαν ἐκ γὰρ τῶν τοιούτων γάμων ὑμῖν Μινώταυροι καὶ Αἰγίπανεσ, ὡσ δ’ ἐγᾦμαι καὶ Σφίγγεσ ἀναβλαστάνουσι καὶ Κένταυροι.

καίτοι διὰ λιμὸν ποτ’ ἀνθρώπου καὶ κύων ἔφαγεν ὑπ’ ἀνάγκησ καὶ ὄρνισ ἀπεγεύσατο πρὸσ δὲ συνουσίαν οὐδέποτε θηρίον ἐπεχείρησεν ἀνθρώπῳ χρήσασθαι.

θηρία δ’ ἄνθρωποι καὶ πρὸσ ταῦτα καὶ πρὸσ ἄλλα πολλὰ καθ’ ἡδονὰσ βιάζονται καὶ παρανομοῦσιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION