Plutarch, Bruta animalia ratione uti, chapter, section 9

(플루타르코스, Bruta animalia ratione uti, chapter, section 9)

εἰε͂ν· ἀλλ’ ὄψοισ χρῆσθε τούτοισ ἐφηδύνοντεσ τὴν τροφήν· τί οὖν ἐπ’ αὐτὰ ταῦτα φῶντασ; ἀναγκαίασ οὐκ ἐπεισάκτουσ παρ’ ἑτέρων οὐδὲ μισθοῦ διδακτὰσ οὐδὲ κολλῶσα μελέτῃ καὶ συμπηγνύουσα γλίσχρωσ τῶν θεωρημάτων ἕκαστον πρὸσ ἕκαστον ἀλλ’ αὐτόθεν ἐξ αὑτῆσ οἱο͂ν ἰθαγενεῖσ καὶ συμφύτουσ ἀναδίδωσι.

τοὺσ μὲν γὰρ Αἰγυπτίουσ πάντασ ἰατροὺσ ἀκούομεν εἶναι, τῶν δὲ ζῴων ἕκαστον οὐ μόνον πρὸσ ἰάσιν αὐτότεχνόν ἐστιν ἀλλὰ καὶ πρὸσ διατροφὴν καὶ πρὸσ ἀλκὴν θήραν τε καὶ φυλακὴν καὶ μουσικῆσ ὅσον ἑκάστῳ προσήκει κατὰ φύσιν.

παρὰ τίνοσ γὰρ ἡμεῖσ ἐμάθομεν νοσοῦντεσ ἐπὶ τοὺσ ποταμοὺσ χάριν τῶν καρκίνων βαδίζειν;

τίσ δὲ τὰσ χελώνασ 1 ἐδίδαξε τῆσ ἔχεωσ φαγούσασ τὴν ὀρίγανον ἐπεσθίειν τὰσ δὲ Κρητικὰσ αἶγασ, ὅταν περιπέσωσι τοῖσ τοξεύμασι, τὸ δίκταμνον διώκειν, οὗ βρωθέντοσ ἐκβάλλουσι τὰσ ἀκίδασ;

ἂν γὰρ εἴπῃσ, ὅπερ ἀληθέσ ἐστι, τούτων διδάσκαλον εἶναι τὴν φύσιν, εἰσ τὴν κυριωτάτην καὶ σοφωτάτην ἀρχὴν ἀναφέρεισ τὴν τῶν θηρίων φρόνησιν·

ἀμείνονα καὶ θαυμασιωτέραν παρέχεται τὴν δύναμιν·

οὐκ ἀμαθὴσ οὐδ’ ἀπαίδευτοσ, αὐτομαθὴσ δέ τισ μᾶλλον οὖσα καὶ ἀπροσδεήσ, οὐ δι’ ἀσθένειαν ἀλλὰ ῥώμῃ καὶ τελειότητι τῆσ κατὰ φύσιν ἀρετῆσ, χαίρειν ἐῶσα τὸν παρ’ ἑτέρων διὰ μαθήσεωσ τοῦ φρονεῖν συνερανισμόν.

ὅσα γοῦν ἄνθρωποι τρυφῶντεσ ἢ παίζοντεσ εἰσ τὸ μανθάνειν καὶ μελετᾶν ἄγουσι, τούτων ἡ διάνοια καὶ παρὰ φύσιν τοῦ σώματοσ; καὶ περιουσίᾳ συνέσεωσ ἀναλαμβάνει τὰσ μαθήσεισ.

μελετῶντασ, ἀλλὰ κόρακασ διαλέγεσθαι καὶ κύνασ ἅλλεσθαι διὰ τροχῶν περιφερομένων.

ἵπποι δὲ καὶ βόεσ ἐν θεάτροισ κατακλίσεισ καὶ χορείασ καὶ στάσεισ παραβόλουσ καὶ κινήσεισ οὐδ’ ἀνθρώποισ πάνυ ῥᾳδίασ ἀκριβοῦσιν ἐκδιδασκόμενοι καὶ μνημονεύοντεσ εὐμαθείασ ἐπίδειξιν εἰσ ἄλλο οὐδὲν οὐδαμῶσ χρήσιμον ἔχουσιν.

εἰ δ’ ἀπιστεῖσ ὅτι τέχνασ μανθάνομεν, ἄκουσον ὅτι καὶ διδάσκομεν.

αἵ τε γὰρ πέρδικεσ ἐν τῷ προφεύγειν τοὺσ νεοττοὺσ ἐθίζουσιν ἀποκρύπτεσθαι καὶ προΐσχεσθαι βῶλον ἀνθ’ ἑαυτῶν τοῖσ ποσὶν ὑπτίουσ ἀναπεσόντασ· καὶ τοῖσ πελαργιδεῦσιν ὁρᾷσ ἐπὶ τῶν τεγῶν ὡσ οἱ τέλειοι παρόντεσ ἀναπειρωμένοισ ὑφηγοῦνται τὴν πτῆσιν.

αἱ δ’ ἀηδόνεσ τοὺσ νεοσσοὺσ προδιδάσκουσιν ᾄδειν· οἱ δὲ ληφθέντεσ· ᾄδουσιν, ὥσπερ πρὸ ὡρ́ασ ἀπὸ διδασκάλου γεγονότεσ καταδὺσ δ’ εἰσ τουτὶ τὸ σῶμα θαυμάζω τοὺσ λόγουσ ἐκείνουσ, οἷσ ἀνεπειθόμην ὑπὸ τῶν σοφιστῶν ἄλογα καὶ ἀνόητα πάντα πλὴν ἀνθρώπου νομίζειν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION