Lucian, Λυκῖνοσ, Τιμόλαοσ, Σάμιπποσ, Ἀδείμαντος 37:

(루키아노스, Λυκῖνοσ, Τιμόλαοσ, Σάμιπποσ, Ἀδείμαντος 37:)

Εἶτα πῶσ ὁ οἰνοχόοσ ὀρέξει πλῆρεσ οὕτω βαρὺ ἔκπωμα; ἢ σὺ δέξῃ παῤ αὐτοῦ ἀμογητὶ οὐ σκύφον, ἀλλὰ Σισύφειόν τι βάροσ ἀναδιδόντοσ; Ἄνθρωπε, μή μ̓ ἀνάλυε τὴν εὐχήν. ἐγὼ δὲ καὶ τραπέζασ ὅλασ χρυσᾶσ ποιήσομαι καὶ τὰσ κλίνασ χρυσᾶσ, εἰ δὲ μὴ σιωπήσῃ, καὶ τοὺσ διακόνουσ αὐτούσ. Ὅρα μόνον μὴ ὥσπερ τῷ Μίδᾳ καὶ ὁ ἄρτοσ σοι καὶ τὸ ποτὸν χρυσὸσ γένηται καὶ πλουτῶν ἄθλιοσ ἀπόλῃ λιμῷ διαφθαρεὶσ πολυτελεῖ. Τὰ σὰ ῥυθμιεῖσ πιθανώτερον, ὦ Λυκῖνε, μετ̓ ὀλίγον, ἐπειδὰν αὐτὸσ αἰτῇσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION