헬라어 문장 검색 - ΔιοΞηρ́Ορατιον́05́

(디오, 크리소토모스, 연설, ΛΙΒΥΚΟΣ ΜΥΘΟΣ.)

τάχα γὰρ ἄν ποτε καὶ ἡμῖν χρείαν οὐ φαύλην παράσχοι ἑλκόμενά πῃ πρὸσ τὸ δέον καὶ παραβαλλόμενα τοῖσ οὖσι καὶ ἀληθέσιν. ἡ δὲ τοιαύτη δύναμισ καὶ ἐπιχείρησισ ὁμοία μοι δοκεῖ τῇ τῶν γεωργῶν ἐμπειρίᾳ περὶ τὰ φυτά, ἐάνπερ ἱκανῶσ γίγνηται·

ἐκεῖνοι γὰρ ἐνίοτε τοῖσ ἀκάρποισ καὶ ἀγρίοισ ἐνθέντεσ καὶ ἐμφυτεύσαντεσ τὰ ἥμερα καὶ καρποφόρα χρήσιμον ἀντ’ ἀχρήστου καὶ ὠφέλιμον ἀντὶ ἀνωφελοῦσ ἀπέδειξαν τὸ φυτόν. οὕτω δὴ καὶ τοῖσ ἀνωφελέσι μυθεύμασι λόγοσ ἐμβληθεὶσ χρήσιμοσ καὶ συμφέρων οὐδὲ ἐκεῖνα εἰάσεν εἶναι μάτην λεγόμενα.

συνέθεσαν, αἰνιττόμενοι καὶ μεταφέροντεσ τοῖσ δυναμένοισ ὀρθῶσ ὑπολαμβάνειν.

τόδε μὲν δὴ προοίμιον, ὡσ ἔφη τισ, τοῦ νόμου.

λοιπὸν δ’ ἂν εἰή αὐτὸν τὸν νόμον λέγειν τε καὶ ᾅδειν, ὁποίῳ μάλιστα ἀφομοιοῦμεν εἰκάσματι τὰσ ἐπιθυμίασ. λέγεται γὰρ πάλαι ποτὲ θηρίων εἶναί τι γένοσ χαλεπὸν καὶ ἄγριον, πλεῖστον καὶ μάλιστα γιγνόμενον ἐν τοῖσ ἀοικήτοισ τῆσΛιβύησ.

ἥδε γὰρ ἡ χώρα καὶ νῦν ἔτι δοκεῖ παντοδαπὰσ φέρειν ζῴων φύσεισ, ἑρπετῶν τε καὶ ἄλλων θηρίων. ἐν οἷσ εἶναι καὶ τοῦτο τὸ γένοσ, ὑπὲρ οὗ νῦν ὁ λόγοσ, σύνθετον τὴν τοῦ σώματοσ ἰδέαν σχεδὸν ἐκ τῶν πλεῖστον διαφερόντων, παντελῶσ ἄτοπον.

πλανᾶσθαι δὲ αὐτὸ μέχρι τῆσδε τῆσ θαλάττησ ἐπὶ τὴν Σύρτιν τροφῆσ ἕνεκα. θηρᾶν μὲν γὰρ καὶ τἄλλα θηρία, τούσ τε λέοντασ καὶ παρδάλεισ τάσ τε ἐλάφουσ καὶ τοὺσ ἀγρίουσ ὄνουσ καὶ τὰ πρόβατα, μάλιστα δὲ ἥδεσθαι τῇ τῶν ἀνθρώπων ἄγρᾳ.

ὧν δὴ καὶ ἕνεκεν ἐγγὺσ ἀφικνεῖσθαι τῶν οἰκουμένων μέχρι τῆσ Σύρτεωσ. ἔστι δὲ ἡ Σύρτισ κόλποσ θαλάττησ εἰσέχων ἐπὶ πολὺτῆσ χώρασ καὶ τριῶν ἡμερῶν, φασί, πλοῦσ ἀκωλύτωσ πλέουσι. τοῖσ δὲ κατενεχθεῖσιν οὐκ εἶναι τὸν ἔκπλουν δυνατόν·

βραχέα γὰρ καὶ διθάλαττα καὶ ταινίαι μακραὶ μέχρι πολλοῦ διήκουσαι παντάπασιν ἄπορον καὶ δύσκολον παρέχουσι τὸ πέλαγοσ. οὐ γάρ ἐστι κατ’ ἐκεῖνα τὸ τῆσ θαλάττησ ἀγγεῖον καθαρόν, κοῖλοσ δὲ καὶ ψαμμώδησὁ τόποσ ὢν ἐκδέχεται τὸ πέλαγοσ, οὐδὲν ἔχων στερεόν. ὅθεν οἶμαι θῖνέσ τε μεγάλαι καὶ χώματα ἐν αὐτῷ γίγνονται τῆσ ψάμμου, καθάπερ ἐν τῇ χώρᾳ συμβαίνει τὸ τοιοῦτον ἀπὸ πνευμάτων, ἐκεῖ μᾶλλον ὑπὸ τοῦ κλύδωνοσ.

ἔστι δὲ καὶ τὰ κύκλῳ τοιαῦτα σχεδόν, ἐρημία καὶ θῖνεσ. ἀλλὰ γὰρ δὴ τούσ τε ναυαγοὺσἀπὸ τῆσ θαλάττησ ἐπανιόντασ καὶ εἴ τινασ τῶν Λιβύων κατ’ ἀνάγκην διεξιόντασ ἢ πλανωμένουσ ἐπιφαινόμενα ἡρ́παζε τὰ θηρία.

ἡ δὲ φύσισ αὐτῶν τοῦ σώματοσ καὶ ἡ ἰδέα τοιάδε·

τὸ μὲν πρόσωπον γυναικεῖον εὐειδοῦσ γυναικόσ, μαστοὶ δὲ καὶ στήθη πολύ τι κάλλιστα καὶ τράχηλοσ, ὁποῖα οὔτε παρθένου γένοιτ’ ἂν οὔτε νύμφησ ἀκμαζούσησ οὔτε πλάττων ἢ γράφων οὐδεὶσ δυνήσεται ἀπεικάσαι· τὸ δὲ χρῶμα λαμπρότατον, καὶ ἀπὸ τῶν ὀμμάτων φιλοφροσύνη καὶ ἵμεροσ ταῖσ ψυχαῖσ ἐνέπιπτεν, ὁπότε προσίδοι τισ·

τὸ δὲ λοιπὸν σῶμα σκληρόν τε καὶ ἄρρηκτον φολίσι, καὶ τὸ κάτω πᾶν ὄφισ·

ὑστάτη δὲ κεφαλὴ τοῦ ὄφεωσ μάλα ἀναιδήσ. τὰ δὲ θηρία ταῦτα πτερωτὰ μὲν οὐ λέγεται γενέσθαι, καθάπερ αἱ σφίγγεσ, οὐδὲ διαλέγεσθαι, ὡσ ἐκεῖναι, οὐδὲ ἄλλην ἱέναι φωνήν, ἀλλὰ συρίττειν μόνον, ὥσπερ οἱ δράκοντεσ, ὀξύτατα· τῶν δὲ πεζῶν ἁπάντων τάχιστα, ὡσ μηδένα ἄν ποτε ἐκφυγεῖν αὐτά·

καὶ τῶν μὲν ἄλλων ἀλκῇ κρατεῖν, ἀνθρώπων δὲ ἀπάτῃ, παραφαίνοντα τὰ στήθη καὶ τοὺσ μαστούσ, καὶ ἅμα προσβλέποντα καταγοητεύειν τε καὶ ἔρωτα ἐμβάλλειν δεινὸν τῆσ ὁμιλίασ· καὶ τοὺσ μὲν προσιέναι καθάπερ γυναιξί, τὰ δὲ μένειν ἀτρεμοῦντα καὶ κάτω πολλάκισ βλέποντα, μιμούμενα γυναῖκα κοσμίαν, γενόμενον δ’ ἐγγὺσ συναρπάζειν· ἔχειν γὰρ δὴ καὶ χεῖρασ θηριώδεισ, ἃσ ὑποκρύπτειν τέωσ.

ὁ μὲν οὖν ὄφισ εὐθὺσ δακὼν ἀπέκτεινεν ἀπὸ τοῦ ἰοῦ· τὸν δὲ νεκρὸν κατεσθίουσιν ἅμα τε ὁ ὄφισ καὶ τὸ ἄλλο θηρίον. ὅδε μὲν δὴ ὁ μῦθοσ, οὐ παιδίῳ πλασθείσ, ὡσ ἂν ἧττον ᾖ θρασὺ καὶ ἀκόλαστον, ἀλλὰ τοῖσ μείζω καὶ τελειοτέραν ἀφροσύνην ἔχουσιν, ὑφ’ ἡμῶν δεῦρο μετενεχθεὶσ τάχ’ ἂν ἱκανῶσ ἐπιδεῖξαι δύναιτο ὁποῖόν ἐστι τὸ τῶν ἐπιθυμιῶν γένοσ, ὅτι ἄλογοι οὖσαι καὶ θηριώδεισ, ἔπειτα ἡδονήν τινα παραδεικνύουσαι, προσαγόμεναι τοὺσ ἀνοήτουσ ἀπάτῃ καὶ γοητείᾳ, διαφθείρουσιν οἴκτιστα καὶ ἐλεεινότατα.

ἢ δόξησ ἢ ἄλλησ τινὸσ ἡδονῆσ ἐρῶμεν, μήποτε προσιόντεσ ταῖσ πανούργοισ ταύταισ συναρπασθῶμεν ὑπ’ αὐτῶν ἐπ’ ὀλέθρῳ καὶ διαφθορᾷ πασῶν αἰσχίστῃ.

καὶ γάρ τοι καὶ τὸ λοιπὸν τοῦ μύθου ταύτῃ τρέπειν οὐ χαλεπὸν ἀνδρὶ ἀδολέσχῃ καὶ πλείω σχεδὸν ἢ ἔδει σχολὴν ἄγοντι.

προστιθέασι γὰρ ὡσ δὴ βασιλεύσ τισ τῶν Λιβύων ἐπεχείρησεν ἀνελεῖν τόδε τὸ φῦλον τῶν θηρίων, ἀγανακτῶν τῇ διαφθορᾷ τοῦ λαοῦ. τυγχάνειν δὲ αὐτῶν πολλὰσ αὐτοῦ κατῳκισμένασ, ὑπὲρ τὴν Σύρτιν δρυμὸν καταλαβούσασ πυκνόν τε καὶ ἄγριον. συναγαγόντα δὴ πλῆθοσ στρατοῦ πολύ εἶναι γὰρ οὐκ ἀφανεῖσ τοῖσ τε σύρμασι τῶν ὄφεων καὶ ὀσμῆσ αὐτόθεν δεινῆσ φερομένησ·

οὕτω περισχόντα πανταχόθεν πῦρ ἐμβαλεῖν, καὶ τὰσ μὲν ἀποληφθείσασ ἀπολέσθαι μετὰ τῶν σκύμνων, τοὺσ δὲ Λίβυασ φεύγειν κατὰ τάχοσ ἀπὸ τοῦχωρίου, μήτε νύκτα μήτε ἡμέραν ἀναπαυομένουσ, μέχρι νομίζοντεσ πολὺ προειληφέναι κατέζευξαν παρὰ ποταμόν τινα. τῶν δὲ θηρίων ὁπόσα ἀπῆν κατὰ θήραν, ἐπειδὴ τάχιστα ᾔσθοντο ἀπολωλότασ τοὺσ φωλεούσ, καταδιώξαντα τὴν στρατιὰν πρὸσ τὸν ποταμὸν τοὺσ μὲν ἐν ὕπνῳ καταλαβόντα, τοὺσ δὲ ἄλλουσ ἀπειρηκότασ ὑπὸ τοῦ κόπου, διαφθεῖραι πανσυδί.

τότε μὲν οὖν ἀτελὲσ αὐτῷ γενέσθαι τὸ ἔργον τῆσ διαφθορᾶσ τοῦ γένουσ. ὕστερον δὲ Ἡρακλέα τὴν σύμπασαν γῆν καθαίροντα ἀπό τε τῶν θηρίων καὶ τῶν τυράννων κἀκεῖσε ἀφικέσθαι, καὶ τόν τε τόπον ἐμπρῆσαι καὶ τὰ φεύγοντα ἐκ τοῦ πυρὸσ τὰ μὲν τῷ ῥοπάλῳ παίοντα κατακαίνειν, ὁπόσα ὁμόσε ᾔει, τὰ δὲ ἀποδιδράσκοντα τοῖσ βέλεσι.

τυχὸν οὖν ὁ μῦθοσ αἰνίττεται λέγων τοὺσ πολλοὺσ μὲν εἴ πού τισ ἐπεχείρησε καθῆραι τὴν αὑτοῦ ψυχὴν ὥσπερ ἄβατον καὶ μεστόν τινα θηρίων χαλεπῶν τόπον, ἐξελὼν δὴ καὶ ἀπολέσασ τι τῶν ἐπιθυμιῶν εἶδοσ, ἐλπίσαντασ ἀπηλλάχθαι καὶ διαπεφευγέναι, οὐκ ἰσχυρῶσ αὐτὸ δράσαντασ, ὀλίγον ὕστερον ὑπὸ τῶν λειπομένων ἐπιθυμιῶν ἀπολέσθαι καὶ διαφθαρῆναι.

Ἡρακλέα δὲ τὸν Διὸσ καὶ Ἀλκμήνησ ἐπεξελθεῖν καὶ ἀποφῆναι καθαρὰν καὶ ἥμερον τὴν αὑτοῦ διάνοιαν.

καὶ τοῦτο αὐτῷ δηλοῦν τῆσ γῆσ τὴν ἡμέρωσιν. βούλεσθε οὖν βραχύ τι καὶ τοῖσ νεωτέροισ ἐπιχαρισώμεθα τοῦ μυθολογήματοσ;

οὕτω γὰρ πάνυ πείθονται αὐτῷ καὶ νομίζουσιν ἀληθὲσ ὥστε ὕστερόν ποτέ φασιν ἐπιφανῆναι τοῦ γένουσ τούτου βαδίζουσιν εἰσ Ἄμμωνοσ Ἕλλησι θεωροῖσ μετὰ πολλῆσ λῆσ δυνάμεωσ παραπεμπούσησ ἱππέων καὶ τοξοτῶν. δόξαι γὰρ αὐτοῖσ ἐπὶ θινόσ τινοσ κατακεῖσθαι γυναῖκα, διφθέραν ἐπιβεβλημένην ἄνωθεν, ὥσπερ αἱ Λίβυσσαι, ἐπιδεικνύειν δὲ τὰ στήθη καὶ τοὺσ μαστοὺσ τὸν τράχηλον ἀνακλῶσαν.

καὶ τοὺσ ὑπολαβεῖν ἔκ τινοσ κώμησ τῶν ἑταιρουσῶν τινα γυναικῶν ἐνταῦθα ἰέναι πρὸσ τὸν ὄχλον. δύο δέ τινασ νεανίσκουσ ἐκπλαγέντασ τὸ εἶδοσ ἰέναι πρὸσ αὐτήν, τὸν ἕτερον φθάνοντα.

τὸ δὲ θηρίον, ὡσ ἔλαβεν αὐτόν, κατασῦραν εἰσ κοῖλόν τι τῆσ ψάμμου κατεσθίειν. καὶ τὸν ἕτερον νεανίσκον ὑπερβαλόντα θεάσασθαι καὶ ἀνακραγεῖν, καὶ οὕτωσ ἐπιβοηθῆσαι τὸ λοιπὸν πλῆθοσ.

τὸ δὲ θηρίον ἐφορμῆσαι τῷ νεανίσκῳ, προϊσχόμενον τὸν ὄφιν, καὶ ἀποκτεῖναν οἴχεσθαι μετὰ συριγμοῦ. τὸν δὲ νεκρὸν εὑρεθῆναι σαπρόν τε καὶ μυδῶντα· καὶ τοὺσ Λίβυασ τοὺσ ἡγεμόνασ τῆσ ὁδοῦ οὐκ ἐᾶν ἅπτεσθαι τοῦ σώματοσ, ὡσ ἅπαντασ ἀπολουμένουσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Dio, Chrysostom, Orationes, ΛΙΒΥΚΟΣ ΜΥΘΟΣ.

(디오, 크리소토모스, 연설, ΛΙΒΥΚΟΣ ΜΥΘΟΣ.)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION