헬라어 문장 검색 - Δεμοστ́Σπεεξηε

(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Μακάρτατον περὶ Ἁγνίου Κλήρου)

ἐπειδὴ καὶ πρότερον ἀγῶνεσ ἐγένοντο ἡμῖν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, πρὸσ τοὺσ αὐτοὺσ τούτουσ περὶ τοῦ κλήρου τοῦ Ἁγνίου, καὶ οὐδὲν παύονται παρανομοῦντεσ καὶ βιαζόμενοι ὥστε ἐκ παντὸσ τρόπου τὰ μὴ προσήκονθ’ ἑαυτοῖσ ἔχειν, ἀνάγκη ἴσωσ ἐστὶν τὰ πραχθέντα ἐξ ἀρχῆσ διηγήσασθαι· ὑμεῖσ τε γάρ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ῥᾷον παρακολουθήσετε ἅπασι τοῖσ λεγομένοισ, καὶ οὗτοι ἐπιδειχθήσονται οἱοῖ́ εἰσιν ἄνθρωποι, καὶ ὅτι πάλαι ἤδη ἀρξάμενοι οὐδὲν παύονται κακοτεχνοῦντεσ καὶ οἰόμενοι δεῖν διαπράττεσθαι ὅ τι ἂν ἐπέλθῃ τούτοισ.

δεόμεθα οὖν ὑμῶν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, εὐνοϊκῶσ ἀκροάσασθαι τῶν λεγομένων καὶ παρακολουθεῖν προσέχοντασ τὸν νοῦν. πειράσομαι δὲ κἀγὼ διδάσκειν ὡσ ἂν οἱο͂́σ τε ὦ σαφέστατα περὶ τῶν πεπραγμένων. τουτουὶ γὰρ τοῦ παιδὸσ ἡ μήτηρ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, γένει οὖσα ἐγγυτάτω Ἁγνίᾳ τῷ ἐξ Οἰού, ἐπεδικάσατο τοῦ κλήρου τοῦ Ἁγνίου κατὰ τοὺσ νόμουσ τοὺσ ὑμετέρουσ·

καὶ τῶν τότε ἀμφισβητησάντων αὐτῇ τοῦ κλήρου τουτουί, γένει μὲν ὡσ ἐγγυτέρω τισ εἰή αὐτῶν τῆσ γυναικόσ, οὐδ’ ἐπεχείρησεν οὐδεὶσ ἀντομόσαι ὡμολογεῖτο γὰρ παρὰ πάντων τῆσ γυναικὸσ εἶναι ἡ κληρονομία κατὰ τὴν ἀγχιστείαν, διαθήκασ δὲ ψευδεῖσ ἧκον κατασκευάσαντεσ Γλαῦκόσ τε ὁ ἐξ Οἰού καὶ Γλαύκων ὁ ἀδελφὸσ αὐτοῦ. καὶ Θεόπομποσ ὁ τουτουὶ πατὴρ Μακαρτάτου ἐκείνοισ συγκατεσκεύαζεν ἅπαντα ταῦτα καὶ ἐμαρτύρει τὰσ πλείστασ μαρτυρίασ. αἱ δὲ διαθῆκαι, ἃσ τότε παρέσχοντο, ἐξηλέγχθησαν ψευδεῖσ οὖσαι·

καὶ οὐ μόνον ἡττήθησαν, ἀλλὰ καὶ πονηρότατοι δόξαντεσ εἶναι ἀπηλλάττοντο ἀπὸ τοῦ δικαστηρίου. καὶ ἐπιδημῶν τότε Θεόπομποσ ὁ τουτουὶ πατὴρ Μακαρτάτου, καὶ τοῦ κήρυκοσ κηρύττοντοσ, εἴ τισ ἀμφισβητεῖν ἢ παρακαταβάλλειν βούλεται τοῦ κλήρου τοῦ Ἁγνίου ἢ κατὰ γένοσ ἢ κατὰ διαθήκασ, οὐκ ἐτόλμησεν παρακαταβαλεῖν, ἀλλ’ αὐτὸσ ἑαυτῷ ἐδίκασεν ὅτι οὐδαμόθεν αὐτῷ προσῆκεν οὐδὲν τοῦ κλήρου τοῦ Ἁγνίου.

συνομόσαντεσ καὶ συνθήκασ γράψαντεσ πρὸσ ἀλλήλουσ καὶ καταθέμενοι παρὰ Μηδείῳ Ἁγνουσίῳ, Θεόπομποσ ὁ τουτουὶ πατὴρ Μακαρτάτου καὶ Γλαύκων καὶ Γλαῦκοσ ὁ ἡττηθεὶσ τὸ πρότερον, καὶ ἕτερόν τινα τῶν ἐπιτηδείων τέταρτον προσλαβόντεσ Εὐπόλεμοσ ἦν αὐτῷ ὄνομα, οὗτοι ἅπαντεσ κοινῇ ἐπιβουλεύσαντεσ προσεκαλέσαντο τὴν γυναῖκα πρὸσ τὸν ἄρχοντα εἰσ διαδικασίαν τοῦ κλήρου τοῦ Ἁγνίου, φάσκοντεσ τὸν νόμον κελεύειν παρὰ τοῦ ἐπιδεδικασμένου καὶ ἔχοντοσ τὸν κλῆρον προσκαλεῖσθαι, ἐάν τισ βούληται ἀμφισβητεῖν.

καὶ ἐπειδὴ ἦγεν ὁ ἄρχων εἰσ τὸ δικαστήριον καὶ ἔδει ἀγωνίζεσθαι, τά τε ἄλλα ἦν αὐτοῖσ ἅπαντα κατεσκευασμένα εἰσ τὸν ἀγῶνα, καὶ τὸ ὕδωρ, πρὸσ ὃ ἔδει ἀγωνίζεσθαι, τετραπλάσιον ἡμῶν ἔλαβον.

ἐξ ἀνάγκησ γὰρ ἦν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τῷ ἄρχοντι ἀμφορέα ἑκάστῳ ἐγχέαι τῶν ἀμφισβητούντων, καὶ τρεῖσ χοᾶσ τῷ ὑστέρῳ λόγῳ. ὥστε συνέβαινεν ἐμοὶ τῷ ὑπὲρ τῆσ γυναικὸσ ἀγωνιζομένῳ, μὴ ὅτι περὶ τοῦ γένουσ καὶ τῶν ἄλλων ὧν μοι προσῆκεν διηγήσασθαι τοῖσ δικασταῖσ ὡσ ἐγὼ ἐβουλόμην, ἀλλ’ οὐδ’ ἀπολογήσασθαί μοι ἐξεγένετο οὐδὲ <πρὸσ> πολλοστὸν μέροσ ὧν κατεψεύδοντο ἡμῶν·

πέμπτον γὰρ μέροσ εἶχον τοῦ ὕδατοσ. καὶ τὸ σόφισμα ἦν τοῦτο, αὐτοὺσ μὲν ἑαυτοῖσ συναγωνίζεσθαι καὶ ὁμολογεῖν ἅπαντα, περὶ ἡμῶν δὲ λέγειν τὰ οὐδεπώποτε γενόμενα. καὶ τοῦτον τὸν τρόπον ἐπιβουλευσάντων καὶ συναγωνιζομένων ἀλλήλοισ ἐφ’ ἡμᾶσ, καδίσκων τεττάρων τεθέντων κατὰ τὸν νόμον, εἰκότωσ οἶμαι οἱ δικασταὶ ἐξηπατήθησαν καὶ ἐστασίασαν ἀλλήλοισ καὶ παρακρουσθέντεσ ὑπὸ τῆσ παρασκευῆσ ἐψηφίζοντο ὅ τι ἔτυχεν ἕκαστοσ.

καὶ αἱ ψῆφοι ὀλίγαισ πάνυ ἐγένοντο πλείουσ, ἢ τρισὶν ἢ τέτταρσιν, ἐν τῷ Θεοπόμπου καδίσκῳ ἢ ἐν τῷ τῆσ γυναικόσ. καὶ τότε μὲν ταῦτα, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἦν τὰ πραχθέντα.

ἐπειδὴ δ’ οὑτοσὶ ὁ παῖσ ἐγένετο καὶ ἐδόκει καιρὸσ εἶναι, οὐκ ὀργισθεὶσ ἐγὼ τοῖσ γενομένοισ, ἀλλ’ ἡγούμενοσ εἰκόσ τι παθεῖν τοὺσ τότε δικάζοντασ, εἰσήγαγον εἰσ τοὺσ φράτερασ τοὺσ τοῦ Ἁγνίου Εὐβουλίδῃ τὸν παῖδα τουτονί, ἐκ τῆσ θυγατρὸσ ὄντα τῆσ ἐκείνου, ἵνα μὴ ἐξερημωθῇ ὁ οἶκοσ. ἐκεῖνοσ γάρ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὁ Εὐβουλίδησ, ὁ τῷ Ἁγνίᾳ γένει ὢν ἐγγυτάτω, μάλιστα μὲν ηὔχετο τοῖσ θεοῖσ υἱὸν αὑτῷ γενέσθαι, ὥσπερ καὶ ἡ θυγάτηρ ἡ τουτουὶ μήτηρ τοῦ παιδὸσ αὐτῷ ἐγένετο·

ἐπειδὴ δὲ τούτου ἀπέτυχεν καὶ οὐκ ἐγένετο παῖσ ἄρρην αὐτῷ οὐδὲ εἷσ, μετὰ ταῦτ’ ἤδη ἐσπούδαζεν ὅπωσ ἐκ τῆσ θυγατρὸσ εἰσποιηθῇ αὑτῷ υἱὸσ εἰσ τὸν οἶκον τὸν ἑαυτοῦ καὶ τὸν Ἁγνίου, καὶ εἰσ τοὺσ φράτερασ εἰσαχθῇ τοὺσ ἐκείνου, ἡγούμενοσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἐκ τῶν ὑπολοίπων τοῦτον εἶναι ἑαυτῷ οἰκειότατον, καὶ οὕτωσ ἂν μάλιστα τὸν οἶκον τὸν ἑαυτῶν διασῴζεσθαι καὶ οὐκ ἂν ἐξερημωθῆναι. καὶ ἐγὼ ταῦτα ὑπηρέτησα αὐτῷ, ὁ τὴν Εὐβουλίδου θυγατέρα ἔχων ἐπιδικασάμενοσ ὡσ γένει ὢν ἐγγυτάτω, καὶ εἰσήγαγον τὸν παῖδα τουτονὶ εἰσ τοὺσ Ἁγνίου καὶ Εὐβουλίδου φράτερασ, μεθ’ ὧν καὶ Θεόπομποσ ὁ τουτουὶ πατὴρ Μακαρτάτου, ἑώσ ἔζη, ἐφράτριζε καὶ αὐτὸσ οὗτοσ.

καὶ οἱ φράτερεσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, οἱ τουτουὶ Μακαρτάτου, οἱ ἄριστα εἰδότεσ περὶ τοῦ γένουσ, ὁρῶντεσ αὐτὸν μὲν τοῦτον οὐ ’θέλοντα κινδυνεύειν οὐδὲ ἀπάγοντα τὸ ἱερεῖον ἀπὸ τοῦ βωμοῦ, εἰ μὴ προσηκόντωσ εἰσήγετο ὁ παῖσ οὑτοσί, αὐτοὺσ δ’ ἀξιοῦντα ἐπιορκεῖν, λαβόντεσ τὴν ψῆφον καομένων τῶν ἱερείων, ἀπὸ τοῦ βωμοῦ φέροντεσ τοῦ Διὸσ τοῦ φρατρίου, παρόντοσ τουτουὶ Μακαρτάτου, ἐψηφίσαντο τὰ δίκαια, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὀρθῶσ καὶ προσηκόντωσ τὸν παῖδα τουτονὶ εἰσάγεσθαι Εὐβουλίδῃ υἱὸν εἰσ τὸν οἶκον τὸν Ἁγνίου.

ψηφισαμένων δὲ ταῦτα τῶν φρατέρων τῶν τουτουὶ Μακαρτάτου, υἱὸσ ὢν Εὐβουλίδου ὁ παῖσ οὑτοσὶ προσεκαλέσατο Μακάρτατον τοῦ κλήρου τοῦ Ἁγνίου εἰσ διαδικασίαν, καὶ ἔλαχε πρὸσ τὸν ἄρχοντα, κύριον ἐπιγραψάμενοσ τὸν ἀδελφὸν τὸν ἑαυτοῦ·

ἐμοὶ γὰρ οὐκέτι οἱο͂́ν τ’ ἦν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, κυρίῳ ἐπιγεγράφθαι, εἰσπεποιηκότι τὸν παῖδα εἰσ τὸν οἶκον τὸν Εὐβουλίδου. καὶ ἡ πρόσκλησισ ἐγένετο τῷ παιδὶ τουτῳὶ κατὰ τὸν νόμον, καθ’ ὅνπερ καὶ οὗτοι προσεκαλέσαντο τὴν τουτουὶ μητέρα, τὴν νενικηκυῖαν πρότερον ἐν τῷ δικαστηρίῳ καὶ ἔχουσαν τὸν κλῆρον τὸν Ἁγνίου. καί μοι ἀνάγνωθι τὸν νόμον, καθ’ ὃν ἡ πρόσκλησίσ ἐστιν παρὰ τοῦ ἔχοντοσ τὸν κλῆρον.

Νόμοσ ἐὰν δ’ ἐπιδεδικασμένου ἀμφισβητῇ τοῦ κλήρου ἢ τῆσ ἐπικλήρου, προσκαλείσθω τὸν ἐπιδεδικασμένον πρὸσ τὸν ἄρχοντα, καθάπερ ἐπὶ τῶν ἄλλων δικῶν· παρακαταβολὰσ δ’ εἶναι τῷ ἀμφισβητοῦντι.

ἐὰν δὲ μὴ προσκαλεσάμενοσ ἐπιδικάσηται, ἀτελὴσ ἔσται ἡ ἐπιδικασία τοῦ κλήρου. ἐὰν δὲ μὴ ζῇ ὁ ἐπιδικασάμενοσ τοῦ κλήρου, προσκαλείσθω κατὰ ταὐτά, ᾧ <ἂν> ἡ προθεσμία μήπω ἐξήκῃ. τὴν δ’ ἀμφισβήτησιν εἶναι τῷ ἔχοντι, καθότι ἐπεδικάσατο οὗ ἂν ἔχῃ τὰ χρήματα. τοῦ μὲν νόμου ἀκηκόατε, δέομαι δ’ ὑμῶν δικαίαν δέησιν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί.

ἐὰν γὰρ ἐπιδείξω Θεοπόμπου τοῦ πατρὸσ τοῦ Μακαρτάτου γένει ὄντασ Ἁγνίᾳ ἐγγυτέρω Εὐβουλίδην τε τὸν παῖδα τουτονὶ καὶ Φυλομάχην, ἥ ἐστιν μήτηρ τῷ παιδί, Εὐβουλίδου δὲ θυγάτηρ, καὶ οὐ μόνον γένει ἐγγυτάτω ὄντασ, ἀλλὰ τὸ παράπαν οὐδὲ ὄντα οὐδένα ἀνθρώπων ἐν τῷ οἴκῳ τῷ Ἁγνίου ἄλλον ἢ τὴν μητέρα τοῦ παιδὸσ τουτουὶ καὶ αὐτὸν τοῦτον τὸν παῖδα, ταῦτ’ ἐὰν ἐπιδείξω, δέομαι ὑμῶν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, βοηθεῖν ἡμῖν.

τὸ μὲν οὖν πρῶτον διενοήθην, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, γράψασ ἐν πίνακι ἅπαντασ τοὺσ συγγενεῖσ τοὺσ Ἁγνίου, οὕτωσ ἐπιδεικνύειν ὑμῖν καθ’ ἕκαστον·

ἐπειδὴ δὲ ἐδόκει οὐκ <ἂν> εἶναι ἐξ ἴσου ἡ θεωρία ἅπασι τοῖσ δικασταῖσ, ἀλλ’ οἱ πόρρω καθήμενοι ἀπολείπεσθαι, ἀναγκαῖον ἴσωσ ἐστὶν τῷ λόγῳ διδάσκειν ὑμᾶσ· τοῦτο γὰρ ἅπασι κοινόν ἐστιν. πειρασόμεθα δὲ καὶ ἡμεῖσ ὡσ ἂν μάλιστα δυνώμεθα διὰ βραχυτάτων ἐπιδεῖξαι περὶ τοῦ γένουσ τοῦ Ἁγνίου. Βούσελοσ γὰρ ἦν ἐξ Οἰού, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καὶ τούτῳ ἐγένοντο πέντε υἱεῖσ, Ἁγνίασ καὶ Εὐβουλίδησ καὶ Στρατίοσ καὶ Ἅβρων καὶ Κλεόκριτοσ.

καὶ οὗτοι ἅπαντεσ οἱ τοῦ Βουσέλου υἱεῖσ ἄνδρεσ ἐγένοντο, καὶ διένειμεν αὐτοῖσ τὴν οὐσίαν ὁ πατὴρ Βούσελοσ ἅπασιν καλῶσ καὶ δικαίωσ, ὥσπερ προσῆκεν. νειμάμενοι δὲ τὴν οὐσίαν, γυναῖκα αὐτῶν ἕκαστοσ ἔγημεν κατὰ τοὺσ νόμουσ τοὺσ ὑμετέρουσ, καὶ παῖδεσ ἐγένοντο αὐτοῖσ ἅπασιν καὶ παίδων παῖδεσ, καὶ ἐγένοντο πέντε οἶκοι ἐκ τοῦ Βουσέλου οἴκου ἑνὸσ ὄντοσ, καὶ χωρὶσ ἕκαστοσ ᾤκει τὸν ἑαυτοῦ ἔχων καὶ ἐγγόνουσ ἑαυτοῦ ποιούμενοσ. περὶ μὲν οἶν τῶν τριῶν ἀδελφῶν τῶν τοῦ Βουσέλου υἱέων, καὶ τῶν ἐγγόνων τῶν τούτοισ γενομένων, τί ἂν ἐγὼ <ἢ> ὑμῖν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, πράγματα παρέχοιμι ἢ ἐμαυτῷ, ἐξηγούμενοσ περὶ ἑκάστου;

ὄντεσ γὰρ ἐν τῷ αὐτῷ γένει Θεοπόμπῳ καὶ προσήκοντεσ ὁμοίωσ τῷ Ἁγνίᾳ, οὗ ἐστιν ὁ κλῆροσ, οὐδεὶσ αὐτῶν οὔτε πρότερον πώποτε οὔτε νῦν ἠνώχλησεν ἡμῖν, οὐδ’ ἠμφεσβήτησεν οὔτε τοῦ κλήρου τοῦ Ἁγνίου οὔτε τῆσ γυναικὸσ τῆσ ἐπικλήρου, ἣν ἐγὼ ἔχω ἐπιδικασάμενοσ, ἡγούμενοι οὐδ’ ὁτιοῦν προσήκειν ἑαυτοῖσ οὐδενὸσ τῶν Ἁγνίου. περίεργον δή μοι δοκεῖ εἶναι λέγειν τι περὶ τούτων, πλὴν ὅσα ἐξ ἀνάγκησ ἐστὶν ἐπιμνησθῆναι.

περὶ δὲ Θεοπόμπου τοῦ πατρὸσ τοῦ Μακαρτάτου καὶ αὐτοῦ τουτουὶ Μακαρτάτου, περὶ τούτων μοί ἐστιν ἐξ ἀνάγκησ λέγειν. ἔστιν δὲ βραχὺσ ὁ λόγοσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί. ὥσπερ γὰρ ὀλίγον τι πρότερον ἀκηκόατε ὅτι τῷ Βουσέλῳ πέντε υἱεῖσ ἐγένοντο, τούτων εἷσ ἦν Στρατίοσ ὁ τουτουὶ πρόγονοσ Μακαρτάτου, καὶ ἕτεροσ Ἁγνίασ ὁ τουτουὶ πρόγονοσ τοῦ παιδόσ. ἐγένετο δὴ υἱὸσ τῷ Ἁγνίᾳ Πολέμων καὶ θυγάτηρ Φυλομάχη, ἀδελφὴ τοῦ Πολέμωνοσ ὁμοπατρία καὶ ὁμομητρία·

τοῦ δὲ Στρατίου ἐγένοντο τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ Ἁγνίου Φανόστρατοσ καὶ Χαρίδημοσ ὁ τουτουὶ πάπποσ Μακαρτάτου. ἐρωτῶ δὴ ὑμᾶσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, πότεροσ οἰκειότερόσ ἐστιν καὶ προσήκει μᾶλλον τῷ Ἁγνίᾳ, ὁ υἱὸσ ὁ Πολέμων καὶ ἡ θυγάτηρ ἡ Φυλομάχη, ἢ Χαρίδημοσ ὁ υἱὸσ Στρατίου, ἀδελφιδοῦσ δ’ Ἁγνίου; ἐγὼ μὲν γὰρ ἡγοῦμαι τὸν υἱὸν καὶ τὴν θυγατέρα οἰκειότερον εἶναι ἑκάστῳ ἡμῶν μᾶλλον ἢ τὸν ἀδελφιδοῦν· καὶ οὐ μόνον παρ’ ἡμῖν τοῦτο νενόμισται, ἀλλὰ καὶ παρὰ τοῖσ ἄλλοισ ἅπασι καὶ Ἕλλησι καὶ βαρβάροισ. ἐπειδὴ τοίνυν τοῦτο ὁμολογεῖται, ῥᾳδίωσ ἤδη τοῖσ ἄλλοισ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, παρακολουθήσετε, καὶ αἰσθήσεσθε τούτουσ ὅτι εἰσὶ βίαιοι καὶ ἀσελγεῖσ ἄνθρωποι.

τοῦ Πολέμωνοσ γὰρ τοῦ υἱέοσ τοῦ Ἁγνίου ἐγένετο υἱὸσ Ἁγνίασ, τὸ τοῦ πάππου τοῦ ἑαυτοῦ ὄνομ’ ἔχων, τοῦ Ἁγνίου. καὶ οὗτοσ μὲν ἄπαισ ἐτελεύτησεν ὁ Ἁγνίασ ὁ ὕστεροσ. τῆσ Φυλομάχησ δὲ τῆσ ἀδελφῆσ τῆσ Πολέμωνοσ, καὶ Φιλάγρου, ᾧ ἔδωκεν αὐτὴν ὁ ἀδελφὸσ Πολέμων ἀνεψιῷ ὄντι ἑαυτοῦ ὁ γὰρ Φίλαγροσ υἱὸσ ἦν Εὐβουλίδου τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ Ἁγνίου, τοῦ δὴ Φιλάγρου τοῦ ἀνεψιοῦ τοῦ Πολέμωνοσ καὶ τῆσ Φυλομάχησ τῆσ ἀδελφῆσ τῆσ Πολέμωνοσ ἐγένετο υἱὸσ Εὐβουλίδησ, ὁ πατὴρ ὁ τῆσ μητρὸσ τοῦ παιδὸσ τουτουί.

καὶ οὗτοι μὲν υἱεῖσ ἐγένοντο Πολέμωνι καὶ τῇ ἀδελφῇ τῇ Πολέμωνοσ Φυλομάχῃ. τοῦ δὲ Χαριδήμου ἐγένετο, τοῦ υἱέοσ τοῦ Στρατίου, Θεόπομποσ ὁ τουτουὶ πατὴρ Μακαρτάτου. πάλιν δὴ ἐρωτῶ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, πότεροσ οἰκειότερόσ ἐστιν καὶ προσήκει μᾶλλον Ἁγνίᾳ τῷ πρώτῳ ἐκείνῳ, ὁ Πολέμωνοσ υἱὸσ Ἁγνίασ καὶ Εὐβουλίδησ ὁ Φυλομάχησ υἱὸσ καὶ Φιλάγρου, ἢ Θεόπομποσ ὁ Χαριδήμου υἱόσ, Στρατίου δὲ ὑϊδοῦσ;

ἐγὼ μὲν γὰρ οἶμαι, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, εἴπερ καὶ ὁ υἱὸσ οἰκειότατόσ ἐστιν καὶ ἡ θυγάτηρ, πάλιν ὁ ὑϊδοῦσ καὶ ὁ ἐκ τῆσ θυγατρὸσ υἱόσ, οὗτοι οἰκειότεροί εἰσι μᾶλλον ἢ ὁ τοῦ ἀδελφιδοῦ υἱὸσ καὶ ὁ ἐξ ἑτέρου ὢν οἴκου. τῷ μὲν οὖν Θεοπόμπῳ ἐγένετο υἱὸσ Μακάρτατοσ οὑτοσί, τῷ δὲ Εὐβουλίδῃ τῷ τῆσ Φυλομάχησ υἱεῖ, ἀνεψιῷ δὲ Ἁγνίου ὄντι πρὸσ πατρόσ, οὑτοσὶ ὁ παῖσ, ἀνεψιοῦ παῖσ ὢν Ἁγνίᾳ πρὸσ πατρόσ, ἐπειδὴ ἡ Φυλομάχη ἡ μήτηρ ἡ Εὐβουλίδου καὶ ὁ Πολέμων ὁ πατὴρ ὁ Ἁγνίου ἀδελφοὶ ἦσαν ὁμοπάτριοι καὶ ὁμομήτριοι.

τῷ δέ γε Μακαρτάτῳ τῳδί, τῷ υἱεῖ τῷ Θεοπόμπου, οὐδὲν ἐγένετο ἔκγονον ὅ τι ἐστὶν ἐν τῷ οἴκῳ τῷ τούτου καὶ τῷ Στρατίου. τούτων δ’ οὕτωσ ἐχόντων, τῷ μὲν παιδὶ τουτῳί ἐστιν ὄνομα τῶν ἐν τῷ νόμῳ εἰρημένων, καὶ μέχρι ὧν ὁ νόμοσ κελεύει τὴν ἀγχιστείαν εἶναι·

ἀνεψιοῦ γὰρ Ἁγνίου παῖσ ἐστιν· ὁ γὰρ πατὴρ αὐτοῦ Εὐβουλίδησ ἀνεψιὸσ ἦν Ἁγνίᾳ, οὗ ἐστιν ὁ κλῆροσ. ὁ δέ γε Θεόπομποσ ὁ τουτουὶ πατὴρ Μακαρτάτου οὐκ ἂν εἶχεν ὄνομα θέσθαι αὑτῷ τῶν ἐν τῷ νόμῳ εἰρημένων οὐδέν· ἐξ ἑτέρου γὰρ οἴκου ἦν, τοῦ Στρατίου. οὐ προσήκει δέ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, οὐδένα ἀνθρώπων ἔχειν τὸν κλῆρον τὸν Ἁγνίου ἐξ ἑτέρου οἴκου ὄντα, ἑώσ ἄν τισ λείπηται τῶν γενομένων ἐν τῷ οἴκῳ τῷ Ἁγνίου, οὐδ’ ἐκβάλλειν βίᾳ, ὅπερ οὗτοι διαπράττονται, γένει τε ἀπωτέρω ὄντεσ καὶ οὐκ ἐν τῷ αὐτῷ οἴκῳ.

τοῦτο γάρ ἐστιν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ᾧ παρεκρούσατο Θεόπομποσ ὁ τουτουὶ πατὴρ Μακαρτάτου. τίνεσ οὖν οἱ λοιποί;

οἱ ἔτι νῦν ὄντεσ ἐν τῷ οἴκῳ τῷ Ἁγνίου, Φυλομάχη τε ἡ ἐμὴ γυνή, Εὐβουλίδου δὲ θυγάτηρ οὖσα τοῦ ἀνεψιοῦ τοῦ Ἁγνίου, καὶ οὑτοσὶ ὁ παῖσ ὁ εἰσηγμένοσ εἰσ τὸν οἶκον τὸν Εὐβουλίδου καὶ Ἁγνίου. Θεόπομποσ δὲ ὁ τουτουὶ πατὴρ Μακαρτάτου, οὐκ ὢν τοῦ οἴκου τοῦ Ἁγνίου, ἐψεύσατο πρὸσ τοὺσ δικαστὰσ ὑπερμέγεθεσ ψεῦδοσ περί τε τῆσ Φυλομάχησ τῆσ τοῦ Πολέμωνοσ ἀδελφῆσ, τηθίδοσ δὲ Ἁγνίου, ὅτι οὐκ ἦν τῷ Πολέμωνι τῷ τοῦ Ἁγνίου υἱεῖ ὁμοπατρία καὶ ὁμομητρία ἀδελφή, καὶ πάλιν προσποιούμενοσ τοῦ αὐτοῦ οἴκου εἶναι Ἁγνίᾳ, ὁ οὐδεπώποτε γενόμενοσ. ταῦτα δὲ πάντα ἀδεῶσ ἔλεγεν ὁ Θεόπομποσ, μάρτυρα μὲν οὐδένα παρασχόμενοσ, ὅστισ ἔμελλεν ὑπεύθυνοσ ἡμῖν ἔσεσθαι, συνομολογοῦντασ δ’ ἑαυτῷ ἔχων τοὺσ κοινωνούσ, οἳ ἦσαν ἀλλήλοισ συναγωνισταὶ καὶ ἅπαντα ἔπραττον κοινῇ, ὅπωσ ἀφέλωνται τὴν γυναῖκα τὴν τουτουὶ μητέρα τοῦ παιδὸσ τὸν κλῆρον, ὃν αὐτῇ ὑμεῖσ ἐψηφίσασθε.

βούλομαι οὖν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, περὶ ὧν εἴρηκα πρὸσ ὑμᾶσ, μαρτυρίασ παρασχέσθαι, πρῶτον μὲν ὡσ ἐνίκησεν τοῦ κλήρου τοῦ Ἁγνίου ἡ Εὐβουλίδου θυγάτηρ Φυλομάχη, γένει οὖσα ἐγγυτάτω, ἔπειτα περὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων.

ἀναγίγνωσκε τὴν μαρτυρίαν. μαρτυροῦσι παρεῖναι πρὸσ τῷ διαιτητῇ ἐπὶΝικοφήμου ἄρχοντοσ, ὅτε ἐνίκησε Φυλομάχη ἡ Εὐβουλίδου θυγάτηρ τοῦ κλήρου τοῦ Ἁγνίου τοὺσ ἀμφισβητοῦντασ αὐτῇ πάντασ.

ὅτι μὲν ἐνίκησεν ἡ Εὐβουλίδου θυγάτηρ τοῦ κλήρου τοῦ Ἁγνίου, ἀκηκόατε, ὦ ἄνδρεσ δικασταί.

καὶ αὕτη ἐνίκησεν οὐδεμιᾷ παρασκευῇ ἀδίκῳ οὐδὲ συνωμοσίᾳ, ἀλλ’ ὡσ οἱο͂́ν τε δικαιότατα, ἐπιδειξάντων ἡμῶν ὅτι γένει ἐγγυτάτω ἦν Ἁγνίᾳ, οὗ ἐστιν ὁ κλῆροσ, ἀνεψιοῦ παῖσ οὖσα πρὸσ πατρὸσ καὶ ἐκ τοῦ οἴκου οὖσα τοῦ Ἁγνίου. ἐπειδὰν οὖν λέγῃ Μακάρτατοσ, ὅτι ἐνίκησεν ὁ πατὴρ αὐτοῦ Θεόπομποσ τοῦ κλήρου τούτου, ὑπολαμβάνετε αὐτῷ ὑμεῖσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὅτι καὶ ἡ γυνὴ ἐνίκησεν πρότερον ἢ Θεόπομποσ ὁ τουτουὶ πατήρ, καὶ ὅτι δικαίωσ ἐνίκησεν ἡ γυνὴ ἐκ τοῦ οἴκου οὖσα τοῦ Ἁγνίου, Εὐβουλίδου θυγάτηρ οὖσα, τοῦ ἀνεψιοῦ τοῦ Ἁγνίου, ὁ δὲ Θεόπομποσ ὅτι οὐκ ἐνίκησεν, ἀλλὰ παρεκρούσατο, οὐκ ὢν ἐκ τοῦ οἴκου τὸ παράπαν τοῦ Ἁγνίου.

ταῦτα αὐτῷ ὑμεῖσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὑπολαμβάνετε, καὶ ὅτι τὸν παῖδα τουτονὶ Εὐβουλίδην, τὸν Εὐβουλίδου υἱόν, Ἁγνίου δέ, οὗ ἐστιν ὁ κλῆροσ, ἀνεψιοῦ παῖδα πρὸσ πατρόσ, οὔτε Θεόπομποσ ὁ Μακαρτάτου πατὴρ οὔτε ἄλλοσ οὐδεὶσ πώποτε ἀνθρώπων ἐνίκησεν.

νυνὶ δ’ ἐστὶν ὁ ἀγὼν καὶ ἡ διαδικασία περὶ τοῦ κλήρου τοῦ Ἁγνίου τῷ Εὐβουλίδου υἱεῖ τούτῳ καὶ Μακαρτάτῳ τουτῳὶ τῷ Θεοπόμπου υἱεῖ· καὶ ὁπότεροσ τούτων δικαιότερα λέγειν δόξει καὶ κατὰ τοὺσ νόμουσ μᾶλλον, δῆλον ὅτι τούτῳ ὑμεῖσ οἱ δικασταὶ προσθήσεσθε. ἀναγίγνωσκε τὰσ μαρτυρίασ τὰσ ὑπολοίπουσ, πρῶτον μὲν ὅτι ἡ Φυλομάχη ἡ τοῦ Ἁγνίου τηθὶσ ἀδελφὴ ἦν ὁμοπατρία καὶ ὁμομητρία τῷ Πολέμωνι τῷ Ἁγνίου πατρί·

ἔπειτα τὰσ ἄλλασ ἁπάσασ ἀναγνώσεται <τὰσ> περὶ τοῦ γένουσ. μαρτυροῦσι δημόται εἶναι Φιλάγρῳ τῷ Εὐβουλίδου πατρὶ καὶ Πολέμωνι τῷ πατρὶ τῷ Ἁγνίου, καὶ εἰδέναι Φυλομάχην τὴν μητέρα τὴν Εὐβουλίδου νομιζομένην ἀδελφὴν εἶναι Πολέμωνοσ τοῦ πατρὸσ τοῦ Ἁγνίου ὁμοπατρίαν καὶ ὁμομητρίαν, καὶ μηδενὸσ πώποτ’ ἀκοῦσαι ὡσ γένοιτο ἀδελφὸσ Πολέμωνι τῷ Ἁγνίου.

μαρτυροῦσιν Οἰνάνθην, τὴν μητέρα τοῦ πάππου τοῦ ἑαυτῶν Στρατωνίδου, ἀνεψιὰν εἶναι ἐκ πατραδέλφων Πολέμωνι τῷ πατρὶ τῷ Ἁγνίου, καὶ ἀκούειν τοῦ πατρὸσ τοῦ ἑαυτῶν, ὅτι Πολέμωνι ἀδελφὸσ οὐδεὶσ γένοιτο πώποτε, τῷ πατρὶ τῷ Ἁγνίου, ἀδελφὴ δὲ Φυλομάχη ὁμοπατρία καὶ ὁμομητρία, ἡ μήτηρ ἡ Εὐβουλίδου τοῦ πατρὸσ τοῦΦυλομάχησ τῆσ Σωσιθέου γυναικόσ.

μαρτυρεῖ συγγενὴσ εἶναι καὶ φράτηρ καὶ δημότησ Ἁγνίᾳ καὶ Εὐβουλίδῃ, καὶ ἀκούειν τοῦ πατρὸσ τοῦ ἑαυτῶν καὶ τῶν ἄλλων συγγενῶν, ὅτι ἀδελφὸσ οὐδεὶσ ἐγένετο Πολέμωνι τῷ πατρὶ τῷ Ἁγνίου, ἀδελφὴ δ’ ὁμοπατρία καὶ ὁμομητρία Φυλομάχη ἡ μήτηρ ἡ Εὐβουλίδου τοῦ πατρὸσ τοῦ Φυλομάχησ τῆσ Σωσιθέου γυναικόσ.

μαρτυρεῖ πάππον εἶναι ἑαυτοῦ Ἀρχίμαχον καὶ ποιήσασθαι ἑαυτὸν υἱόν, καὶ εἶναι αὐτὸν συγγενῆ Πολέμωνι τῷ πατρὶ τῷ Ἁγίου, καὶ ἀκούειν Ἀρχιμάχου καὶ τῶν ἄλλων συγγενῶν, ὅτι ἀδελφὸσ οὐδεὶσ πώποτ’ ἐγένετο Πολέμωνι τῷ πατρὶ τῷ Ἁγνίου, ἀδελφὴ δ’ ὁμοπατρία καὶ ὁμομητρία Φυλομάχη ἡ μήτηρ ἡ Εὐβουλίδου τοῦ πατρὸσ τοῦ Φυλομάχησ τῆσ Σωσιθέου γυναικόσ.

μαρτυρεῖ τὸν πατέρα τῆσ ἑαυτοῦ γυναικὸσ Καλλίστρατον ἀνεψιὸν εἶναι ἐκ πατραδέλφων Πολέμωνι τῷ πατρὶ τῷ Ἁγνίου καὶ Χαριδήμῳ τῷ πατρὶ τῷ Θεοπόμπου, τὴν δὲ μητέρα τὴν ἑαυτοῦ ἀνεψιοῦ παῖδα εἶναι Πολέμωνι, καὶ λέγειν τὴν μητέρα τὴν αὑτῶν πρὸσ αὑτοὺσ πολλάκισ, ὅτι Φυλομάχη ἡ μήτηρ ἡ Εὐβουλίδου ἀδελφὴ ἦν Πολέμωνοσ τοῦ πατρὸσ τοῦ Ἁγνίου ὁμοπατρία καὶ ὁμομητρία, καὶ ὅτι ἀδελφὸσ οὐδεὶσ πώποτε γένοιτο Πολέμωνι τῷ πατρὶ τῷ Ἁγνίου.

τὸ πρότερον, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὅτε συνώμοσαν ἀλλήλοισ οὗτοι καὶ συστάντεσ ἠγωνίζοντο πολλοὶ ὄντεσ πρὸσ τὴν γυναῖκα, ἡμεῖσ μέν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, οὔτε μαρτυρίασ ἐγράψαμεν περὶ τῶν ὁμολογουμένων, οὔτε μάρτυρασ προσεκαλεσάμεθα, ἀλλ’ ᾠόμεθα ταῦτά γε ἀδεῶσ ὑπάρχειν ἡμῖν·

οὗτοι δὲ τά τε ἄλλα πολλὰ καὶ ἀναίσχυντα παρεσκευάσαντο εἰσ τὸν ἀγῶνα, καὶ ἔμελεν αὐτοῖσ οὐδὲν πλὴν τοῦ ἐξαπατῆσαι ἐν τῷ παρόντι τότε καιρῷ τοὺσ δικαστάσ, οἵτινεσ κατεχρῶντο ὡσ τῷ Πολέμωνι τῷ πατρὶ τῷ Ἁγνίου τὸ παράπαν οὐδεμία γένοιτο ἀδελφὴ ὁμοπατρία καὶ ὁμομητρία· οὕτωσ ἦσαν ἀναίσχυντοι καὶ βδελυροί, τηλικουτονὶ πρᾶγμα παρακρουόμενοι τοὺσ δικαστὰσ καὶ οὑτωσὶ περιφανέσ, καὶ ἐσπούδαζον καὶ ἠγωνίζοντο περὶ τούτου μάλιστα.

ἡμεῖσ δέ γε νυνὶ μάρτυρασ ὑμῖν τοσουτουσὶ παρεσχήμεθα περὶ τῆσ Πολέμωνοσ ἀδελφῆσ, τηθίδοσ δὲ Ἁγνίου. τούτῳ δ’ ὁ βουλόμενοσ μαρτυρησάτω, ἢ ὡσ οὐκ ἦσαν ἀδελφοὶ ὁμοπάτριοι καὶ ὁμομήτριοι Πολέμων καὶ Φυλομάχη, ἢ ὅτι οὐκ ἦν ὁ μὲν Πολέμων υἱόσ, ἡ δὲ Φυλομάχη θυγάτηρ Ἁγνίου τοῦ Βουσέλου υἱέοσ, ἢ ὅτι ὁ Πολέμων οὐκ ἦν πατὴρ Ἁγνίου, οὗ ἐστιν ὁ κλῆροσ, οὐδ’ ἡ ἀδελφὴ ἡ Πολέμωνοσ Φυλομάχη τηθίσ, ἢ ὡσ Εὐβουλίδησ οὐκ ἦν Φυλομάχησ υἱὸσ οὐδὲ Φιλάγρου τοῦ ἀνεψιοῦ τοῦ Ἁγνίου, ἢ ἐκεῖνο ὅτι Εὐβουλίδου τοῦ ἀνεψιοῦ τοῦ Ἁγνίου οὐκ ἔστι Φυλομάχη θυγάτηρ ἡ νῦν ἔτι οὖσα, οὐδ’ υἱὸσ οὑτοσὶ ὁ παῖσ, εἰσπεποιημένοσ κατὰ τοὺσ νόμουσ τοὺσ ὑμετέρουσ εἰσ τὸν Εὐβουλίδου οἶκον, ἢ ὡσ ὁ Θεόπομποσ ὁ τουτουὶ πατὴρ Μακαρτάτου ἐκ τοῦ οἴκου ἦν τοῦ Ἁγνίου.

τούτων ὅ τι βούλεταί τισ μαρτυρησάτω αὐτῷ.

ἀλλ’ εὖ οἶδ’ ὅτι οὐδεὶσ οὕτω τολμηρὸσ ἔσται οὐδὲ ἀπονενοημένοσ ἄνθρωποσ. ὡσ δὲ καταφανὲσ ὑμῖν ἔσται, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὅτι τὸ πρότερον ἀναισχυντοῦντεσ περιεγένοντο, δίκαιον δὲ οὐδὲν ἔλεγον, ἀναγίγνωσκε τὰσ μαρτυρίασ, ὅσαι εἰσὶν ἔτι ὑπόλοιποι.

μαρτυρεῖ συγγενὴσ εἶναι Πολέμωνι τῷ Ἁγνίου πατρί, καὶ ἀκούειν τοῦ πατρὸσ τοῦ ἑαυτοῦ ἀνεψιοὺσ εἶναι ἐκ πατραδέλφων Πολέμωνι Φίλαγρόν τε τὸν Εὐβουλίδου πατέρα καὶ Φανόστρατον τὸν Στρατίου πατέρα καὶ Καλλίστρατον τὸν πατέρα τῆσ Σωσίου γυναικὸσ καὶ Εὐκτήμονα τὸν βασιλεύσαντα καὶ Χαρίδημον τὸν πατέρα τὸν Θεοπόμπου καὶ Στρατοκλέουσ, καὶ εἶναι τοῖσ τούτων υἱέσι καὶ Ἁγνίᾳ ἐν τῷ αὐτῷ γένει Εὐβουλίδην κατὰ τὸν πατέρα τὸν ἑαυτοῦ Φίλαγρον, κατὰ δὲ τὴν μητέρα τὴν ἑαυτοῦ Φυλομάχην νομιζόμενον ἀνεψιὸν εἶναι Εὐβουλίδην Ἁγνίᾳ πρὸσ πατρόσ, ἐκ τηθίδοσ γεγονότα Ἁγνίᾳ τῆσ πρὸσ πατρόσ.

Ἄλλη μαρτυροῦσι συγγενεῖσ εἶναι Πολέμωνι τῷ πατρὶ τῷ Ἁγνίου καὶ Φιλάγρῳ τῷ πατρὶ τῷ Εὐβουλίδου καὶ Εὐκτήμονι τῷ βασιλεύσαντι, καὶ εἰδέναι Εὐκτήμονα ἀδελφὸν ὄντα ὁμοπάτριον Φιλάγρῳ τῷ πατρὶ τῷ Εὐβουλίδου·

καὶ ὁπότε ἡ ἐπιδικασία ἦν τοῦ κλήρου τοῦ Ἁγνίου Εὐβουλίδῃ πρὸσ Γλαύκωνα, ἔτι ζῆν Εὐκτήμονα, ἐκ πατραδέλφων ἀνεψιὸν ὄντα Πολέμωνι τῷ πατρὶ <τῷ> Ἁγνίου, καὶ μὴ ἀμφισβητῆσαι Εὐκτήμονα Εὐβουλίδῃ τοῦ κλήρου τοῦ Ἁγνίου, μηδ’ ἄλλον μηδένα κατὰ γένοσ τότε.

Ἄλλη μαρτυροῦσι τὸν πατέρα τὸν ἑαυτῶν Στράτωνα συγγενῆ εἶναι Πολέμωνι τῷ πατρὶ τῷ Ἁγνίου καὶ Χαριδήμῳ τῷ πατρὶ τῷ Θεοπόμπου καὶ Φιλάγρῳ τῷ πατρὶ τῷ Εὐβουλίδου, καὶ ἀκούειν τοῦ ἑαυτῶν πατρόσ, ὅτι Φίλαγροσ λάβοι γυναῖκα πρώτην μὲν Φυλομάχην ἀδελφὴν Πολέμωνοσ τοῦ πατρὸσ τοῦ Ἁγνίου ὁμοπατρίαν καὶ ὁμομητρίαν, καὶ γενέσθαι Φιλάγρῳ ἐκ μὲν τῆσ Φυλομάχησ Εὐβουλίδην, ἀποθανούσησ δὲ Φυλομάχησ ἑτέραν λαβεῖν γυναῖκα Φίλαγρον Τελεσίππην, καὶ γενέσθαι ὁμοπάτριον μὲν ἀδελφὸν Εὐβουλίδῃ Μενεσθέα, ὁμομήτριον δὲ μή·

καὶ Εὐβουλίδου ἀμφισβητήσαντοσ τοῦ κλήρου τοῦ Ἁγνίου κατὰ γένοσ, Μενεσθέα μὴ ἀμφισβητῆσαι τοῦ κλήρου τοῦ Ἁγνίου, μηδ’ Εὐκτήμονα τὸν ἀδελφὸν τὸν Φιλάγρου, μηδ’ ἄλλον μηδένα κατὰ γένοσ πρὸσ Εὐβουλίδην τότε.

Ἄλλη μαρτυρεῖ τὸν πατέρα τὸν ἑαυτοῦ Ἀρχίμαχον συγγενῆ εἶναι Πολέμωνι τῷ πατρὶ τῷ Ἁγνίου καὶ Χαριδήμῳ τῷ πατρὶ τῷ Θεοπόμπου καὶ Φιλάγρῳ τῷ πατρὶ τῷ Εὐβουλίδου, καὶ ἀκούειν τοῦ πατρὸσ τοῦ ἑαυτῶν, ὅτι Φίλαγροσ λάβοι γυναῖκα πρώτην μὲν Φυλομάχην ἀδελφὴν Πολέμωνοσ τοῦ πατρὸσ τοῦ Ἁγνίου ὁμοπατρίαν καὶ ὁμομητρίαν, καὶ γενέσθαι ἐκ μὲν Φυλομάχησ Εὐβουλίδην, ἀποθανούσησ δὲ Φυλομάχησ ἑτέραν λαβεῖν γυναῖκα Φίλαγρον Τελεσίππην, καὶ γενέσθαι Φιλάγρῳ ἐκ Τελεσίππησ Μενεσθέα, ὁμοπάτριον μὲν ἀδελφὸν Εὐβουλίδῃ, ὁμομήτριον δὲ μή·

ἀμφισβητήσαντοσ δὲ <Εὐβουλίδου τοῦ κλήρου> τοῦ Ἁγνίου κατὰ γένοσ, Μενεσθέα μὴ ἀμφισβητῆσαι τοῦ κλήρου, μηδ’ Εὐκτήμονα τὸν ἀδελφὸν <τὸν> Φιλάγρου, μηδ’ ἄλλον μηδένα κατὰ γένοσ πρὸσ Εὐβουλίδην τότε.

μαρτυρεῖ τὸν πατέρα τῆσ ἑαυτοῦ μητρὸσ Καλλίστρατον ἀδελφὸν εἶναι Εὐκτήμονι τῷ βασιλεύσαντι καὶ Φιλάγρῳ τῷ πατρὶ τῷ Εὐβουλίδου, ἀνεψιοὺσ δ’ εἶναι τούτουσ Πολέμωνι τῷ πατρὶ τῷ Ἁγνίου καὶ Χαριδήμῳ τῷ πατρὶ τῷ Θεοπόμπου, καὶ ἀκούειν τῆσ μητρὸσ τῆσ ἑαυτοῦ, ὅτι ἀδελφὸσ οὐ γένοιτο Πολέμωνι τῷ πατρὶ <τῷ> Ἁγνίου, ἀδελφὴ δὲ γένοιτο ὁμοπατρία καὶ ὁμομητρία Φυλομάχη, καὶ ταύτην λάβοι τὴν Φυλομάχην Φίλαγροσ, καὶ γένοιτο ἐξ αὐτῶν Εὐβουλίδησ ὁ πατὴρ ὁ Φυλομάχησ τῆσ Σωσιθέου γυναικόσ.

ἀναγνῶναι μὲν τὰσ μαρτυρίασ ταύτασ ἐξ ἀνάγκησ ἦν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἵνα μὴ τὸ αὐτὸ πάθοιμεν ὅπερ τὸ πρότερον, ἀπαράσκευοι ληφθέντεσ ὑπὸ τούτων.

πολὺ δὲ σαφέστερον ἔτι αὐτὸσ ἑαυτοῦ Μακάρτατοσ οὑτοσὶ καταμαρτυρήσει, ὅτι οὔτε Θεοπόμπῳ τῷ πατρὶ τῷ αὑτοῦ οὔτε αὐτῷ τούτῳ προσήκει οὐδενὸσ κληρονομεῖν τῶν Ἁγνίου, γένει ἀπωτέρω ὄντοσ τοῦ Θεοπόμπου καὶ οὐδ’ ἐκ τοῦ αὐτοῦ οἴκου τὸ παράπαν. εἰ γάρ τισ ἀνακρίνοι, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, οὑτοσὶ τίσ ἐστιν ὁ ἀμφισβητῶν τῷ παιδὶ τούτῳ τοῦ κλήρου τοῦ Ἁγνίου;

εὖ οἶδ’ ὅτι ἀποκρίναιτ’ ἄν, Μακάρτατοσ. τίνοσ ὢν πατρόσ; Θεοπόμπου. μητρὸσ δὲ τίνοσ; Ἀπολήξιδοσ θυγατρὸσ Προσπαλτίου, ἀδελφῆσ δὲ Μακαρτάτου Προσπαλτίου. ὁ δὲ Θεόπομποσ τίνοσ ἦν πατρόσ; Χαριδήμου. ὁ δὲ Χαρίδημοσ τίνοσ; Στρατίου. ὁ δὲ Στρατίοσ τίνοσ; Βουσέλου. οὑτοσί, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἐστιν ὁ Στρατίου οἶκοσ, ἑνὸσ τῶν Βουσέλου υἱέων, καὶ ἔκγονοι οὗτοί εἰσιν Στρατίου, οὓσ ὑμεῖσ ἀκηκόατε· καὶ ἐνταῦθα οὐδαμοῦ ἐστιν οὐδὲν ὄνομα τῶν ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ Ἁγνίου, ἀλλ’ οὐδὲ παραπλήσιον. πάλιν δὴ ἀνακρίνω τὸν παῖδα τουτονί, τίσ ὢν ἀμφισβητεῖ Μακαρτάτῳ τοῦ κλήρου τοῦ Ἁγνίου.

οὐκ ἂν ἔχοι, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἄλλ’ οὐδ’ ὁτιοῦν ἀποκρίνασθαι ὁ παῖσ, ἢ ὅτι Εὐβουλίδησ. τίνοσ ὢν πατρόσ; Εὐβουλίδου τοῦ Ἁγνίου ἀνεψιοῦ. μητρὸσ δὲ τίνοσ; Φυλομάχησ, ἣ ἦν Ἁγνίᾳ ἀνεψιοῦ παῖσ πρὸσ πατρόσ. ὁ Εὐβουλίδησ δὲ τίνοσ ἦν πατρόσ; Φιλάγρου τοῦ ἀνεψιοῦ τοῦ Ἁγνίου. μητρὸσ δὲ τίνοσ; Φυλομάχησ τῆσ τηθίδοσ τῆσ Ἁγνίου. ὁ δ’ Ἁγνίασ τίνοσ ἦν υἱόσ; Πολέμωνοσ. ὁ δὲ Πολέμων τίνοσ; Ἁγνίου. ὁ δ’ Ἁγνίασ τίνοσ; Βουσέλου. οὑτοσὶ ἕτεροσ οἶκόσ ἐστιν ὁ Ἁγνίου, ἑνὸσ τῶν Βουσέλου υἱέων, καὶ ἐνταῦθ’ οὐδ’ ὁτιοῦν ἔνεστι τὸ αὐτὸ ὄνομα τῶν ἐν τῷ Στρατίου οἴκῳ ὄντων ἐκγόνων, ἀλλ’ οὐδὲ παραπλήσιον·

ἀλλ’ αὐτοὶ δι’ αὑτῶν πορεύονται ἐν τῷ οἴκῳ τῷ Ἁγνίου, τὰ ὀνόματα παρ’ ἀλλήλων παραλαμβάνοντεσ. πανταχῇ δὴ καὶ πάντα τρόπον ἐξελέγχονται ἐξ ἑτέρου οἴκου καὶ γένει ἀπωτέρω ὄντεσ, καὶ οὐ προσῆκον αὐτοῖσ κληρονομεῖν οὐδενὸσ τῶν Ἁγνίου. οἷσ γὰρ δίδωσιν ὁ νομοθέτησ τὴν ἀγχιστείαν καὶ τὴν κληρονομίαν, τούτουσ ἀναγνώσεται ὑμῖν τοὺσ νόμουσ. Νόμοσ ὅστισ ἂν μὴ διαθέμενοσ ἀποθάνῃ, ἐὰν μὲν παῖδασ καταλίπῃ θηλείασ, σὺν ταύτῃσιν, ἐὰν δὲ μή, τούσδε κυρίουσ εἶναι τῶν χρημάτων.

ἐὰν μὲν ἀδελφοὶ ὦσιν ὁμοπάτορεσ·

καὶ ἐὰν παῖδεσ ἐξ ἀδελφῶν γνήσιοι, τὴν τοῦ πατρὸσ μοῖραν λαγχάνειν· ἐὰν δὲ μὴ ἀδελφοὶ ὦσιν ἢ ἀδελφῶν παῖδεσ, ἐξ αὐτῶν κατὰ ταὐτὰ λαγχάνειν· κρατεῖν δὲ τοὺσ ἄρρενασ καὶ τοὺσ ἐκ τῶν ἀρρένων, ἐὰν ἐκ τῶν αὐτῶν ὦσι, καὶ ἐὰν γένει ἀπωτέρω. ἐὰν δὲ μὴ ὦσι πρὸσ πατρὸσ μέχρι ἀνεψιῶν παίδων, τοὺσ πρὸσ μητρὸσ τοῦ ἀνδρὸσ κατὰ ταὐτὰ κυρίουσ εἶναι. ἐὰν δὲ μηδετέρωθεν ᾖ ἐντὸσ τούτων, τὸν πρὸσ πατρὸσ ἐγγυτάτω κύριον εἶναι. νόθῳ δὲ μηδὲ νόθῃ μὴ εἶναι ἀγχιστείαν μήθ’ ἱερῶν μήθ’ ὁσίων ἀπ’ Εὐκλείδου ἄρχοντοσ. διαρρήδην λέγει ὁ νόμοσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, οἷσ δεῖ τὴν κληρονομίαν εἶναι·

οὐ μὰ Δί’ οὐ Θεοπόμπῳ οὐδὲ Μακαρτάτῳ τῷ Θεοπόμπου υἱεῖ, τοῖσ μηδὲ τὸ παράπαν ἐν τῷ οἴκῳ οὖσι τῷ Ἁγνίου. ἀλλὰ τίνι καὶ δίδωσιν; τοῖσ ἐκγόνοισ τοῖσ Ἁγνίου, τοῖσ οὖσιν ἐν τῷ οἴκῳ τῷ ἐκείνου. ταῦτα καὶ ὁ νόμοσ λέγει, καὶ τὸ δίκαιον οὕτωσ ἔχει. οὐ τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ταῦτα μὲν ἔδωκεν ὁ νομοθέτησ τοῖσ προσήκουσιν, ἕτερα δὲ οὐ προσέταξεν πολλὰ πάνυ ἐν τῷ νόμῳ, ἃ δεῖ ποιεῖν τοὺσ προσήκοντασ ἐπάναγκεσ·

ἀλλὰ πολλὰ πάνυ ἐστὶν ἃ προστάττει ποιεῖν τοῖσ προσήκουσιν, καὶ πρόφασιν οὐδεμίαν δίδωσιν, ἀλλ’ ἐξ ἀνάγκησ δεῖ ποιεῖν. μᾶλλον δὲ λέγε αὐτὸν τὸν νόμον τὸν πρῶτον. Νόμοσ τῶν ἐπικλήρων ὅσαι θητικὸν τελοῦσιν, ἐὰν μὴ βούληται ἔχειν ὁ ἐγγύτατα γένουσ, ἐκδιδότω ἐπιδοὺσ ὁ μὲν πεντακοσιομέδιμνοσ πεντακοσίασ δραχμάσ, ὁ δ’ ἱππεὺσ τριακοσίασ, ὁ δὲ ζευγίτησ ἑκατὸν πεντήκοντα, πρὸσ οἷσ αὐτῆσ.

ἐὰν δὲ πλείουσ ὦσιν ἐν τῷ αὐτῷ γένει, τῇ ἐπικλήρῳ πρὸσ μέροσ ἐπιδιδόναι ἕκαστον. ἐὰν δ’ αἱ γυναῖκεσ πλείουσ ὦσι, μὴ ἐπάναγκεσ εἶναι πλέον ἢ μίαν ἐκδοῦναι τῷ γ’ ἑνί, ἀλλὰ τὸν ἐγγύτατα ἀεὶ ἐκδιδόναι ἢ αὐτὸν ἔχειν.

ἐὰν δὲ μὴ ἔχῃ ὁ ἐγγυτάτω γένουσ ἢ μὴ ἐκδῷ, ὁ ἄρχων ἐπαναγκαζέτω ἢ αὐτὸν ἔχειν ἢ ἐκδοῦναι. ἐὰν δὲ μὴ ἐπαναγκάσῃ ὁ ἄρχων, ὀφειλέτω χιλίασ δραχμὰσ ἱερὰσ τῇ Ἥρᾳ. ἀπογραφέτω δὲ τὸν μὴ ποιοῦντα ταῦτα ὁ βουλόμενοσ πρὸσ τὸν ἄρχοντα. ἃ μὲν λέγει ὁ νόμοσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἀκούετε.

ὅτε δὲ τῆσ ἐπικλήρου ἔδει ἐπιδικάζεσθαι Φυλομάχησ τῆσ τουτουὶ μητρὸσ τοῦ παιδόσ, Ἁγνίου δὲ ἀνεψιοῦ παιδὸσ οὔσησ πρὸσ πατρόσ, ἐγὼ μὲν ἧκον φοβούμενοσ τὸν νόμον καὶ ἐπεδικαζόμην γένει ὢν ἐγγυτάτω, Θεόπομποσ δὲ ὁ Μακαρτάτου πατὴρ οὐδὲ προσῆλθεν τὸ παράπαν οὐδὲ ἠμφεσβήτησεν διὰ τὸ μηδ’ ὁτιοῦν αὐτῷ προσήκειν, καὶ ταῦτα ἐν τῇ ἡλικίᾳ ὢν τῇ αὐτῇ. καίτοι πῶσ οἰέσθε, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἄτοπον εἶναι, τῆσ μὲν ἐπικλήρου, ἣ ἦν Ἁγνίᾳ ἀνεψιοῦ παῖσ πρὸσ πατρόσ, ταύτησ μὲν μηδεπώποτε ἀμφισβητῆσαι Θεόπομπον, τὸν δὲ κλῆρον τὸν Ἁγνίου ἀξιοῦν ἔχειν παρὰ τοὺσ νόμουσ;

τούτων γένοιντ’ ἂν ἄνθρωποι ἀναισχυντότεροι ἢ μιαρώτεροι; ἀναγίγνωσκε καὶ τοὺσ ἑτέρουσ νόμουσ. Νόμοι προειπεῖν τῷ κτείναντι ἐν ἀγορᾷ ἐντὸσ ἀνεψιότητοσ καὶ ἀνεψιοῦ, συνδιώκειν δὲ καὶ ἀνεψιοὺσ καὶ ἀνεψιῶν παῖδασ καὶ γαμβροὺσ καὶ πενθεροὺσ καὶ φράτερασ.

αἰδέσασθαι δέ, ἐὰν μὲν πατὴρ ᾖ ἢ ἀδελφὸσ ἢ υἱεῖσ, ἅπαντασ, ἢ τὸν κωλύοντα κρατεῖν.

ἐὰν δὲ τούτων μηδεὶσ ᾖ, κτείνῃ δὲ ἄκων, γνῶσι δὲ οἱ πεντήκοντα καὶ εἷσ, οἱ ἐφέται, ἄκοντα κτεῖναι, ἐσέσθων οἱ φράτερεσ, ἐὰν ἐθέλωσι, δέκα· τούτουσ δὲ οἱ πεντήκοντα καὶ εἷσ ἀριστίνδην αἱρείσθων. καὶ οἱ πρότερον κτείναντεσ ἐν τῷδε τῷ θεσμῷ ἐνεχέσθων. ‐ τοὺσ δ’ ἀπογιγνομένουσ ἐν τοῖσ δήμοισ, οὓσ ἂν μηδεὶσ ἀναιρῆται, ἐπαγγελλέτω ὁ δήμαρχοσ τοῖσ προσήκουσιν ἀναιρεῖν καὶ θάπτειν καὶ καθαίρειν τὸν δῆμον, τῇ ἡμέρᾳ ᾗ ἂν ἀπογένηται ἕκαστοσ αὐτῶν. ἐπαγγέλλειν δὲ περὶ μὲν τῶν δούλων τῷ δεσπότῃ, περὶ δὲ τῶν ἐλευθέρων τοῖσ τὰ χρήματ’ ἔχουσιν·

ἐὰν δὲ μὴ ᾖ χρήματα τῷ ἀποθανόντι, τοῖσ προσήκουσι τοῦ ἀποθανόντοσ ἐπαγγέλλειν. ἐὰν δὲ τοῦ δημάρχου ἐπαγγείλαντοσ μὴ ἀναιρῶνται οἱ προσήκοντεσ, ὁ μὲν δήμαρχοσ ἀπομισθωσάτω ἀνελεῖν καὶ καταθάψαι καὶ καθῆραι τὸν δῆμον αὐθημερόν, ὅπωσ ἂν δύνηται ὀλιγίστου· ἐὰν δὲ μὴ ἀπομισθώσῃ, ὀφειλέτω χιλίασ δραχμὰσ τῷ δημοσίῳ. ὅ τι δ’ ἂν ἀναλώσῃ, διπλάσιον πραξάσθω παρὰ τῶν ὀφειλόντων· ἐὰν δὲ μὴ πράξῃ, αὐτὸσ ὀφειλέτω τοῖσ δημόταισ. ‐ τοὺσ δὲ μὴ ἀποδιδόντασ τὰσ μισθώσεισ τῶν τεμενῶν τῶν τῆσ θεοῦ καὶ τῶν ἄλλων θεῶν καὶ τῶν ἐπωνύμων ἀτίμουσ εἶναι καὶ αὐτοὺσ καὶ γένοσ καὶ κληρονόμουσ τοὺσ τούτων, ἑώσ ἂν ἀποδῶσιν. ταῦτα πάντα, ὅσα οἱ νόμοι προστάττουσιν τοὺσ προσήκοντασ ποιεῖν, ἡμῖν προστάττουσιν καὶ ἀναγκάζουσιν ποιεῖν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί.

Μακαρτάτῳ δὲ τουτῳὶ οὐδὲν διαλέγονται οὐδὲ Θεοπόμπῳ τῷ πατρὶ τῷ τούτου· οὐδὲ γάρ εἰσιν ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ Ἁγνίου τὸ παράπαν· πῶσ ἂν οὖν τούτοισ τι προστάττοιεν; ἀλλ’ οὗτοσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, πρὸσ μὲν τοὺσ νόμουσ καὶ τὰσ μαρτυρίασ, ἃσ ἡμεῖσ παρεχόμεθα, δίκαιον οὐδ’ ὁτιοῦν ἔχει λέγειν, ἀγανακτεῖ δὲ καὶ δεινά φησι πάσχειν, ὅτι τοῦ πατρὸσ τετελευτηκότοσ ἀγωνίζεται.

ἐκεῖνο δ’ οὐκ ἐνθυμεῖται Μακάρτατοσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὅτι ὁ πατὴρ αὐτοῦ ἄνθρωποσ ἦν θνητόσ, καὶ τετελεύτηκεν μετ’ ἄλλων πολλῶν καὶ νεωτέρων καὶ πρεσβυτέρων. ἀλλ’ εἰ Θεόπομποσ τετελεύτηκεν ὁ τουτουὶ πατήρ, οἱ νόμοι οὐ τετελευτήκασιν, οὐδὲ τὸ δίκαιον τετελεύτηκεν, οὐδ’ οἱ δικασταὶ οἱ τὴν ψῆφον ἔχοντεσ. ἔστιν δ’ ὁ νῦν ἀγὼν καὶ ἡ διαδικασία οὐκ εἴ τισ ἕτεροσ ἑτέρου πρότεροσ ἢ ὕστεροσ τετελεύτηκεν, ἀλλ’ εἰ μὴ προσήκει ἐξελαθῆναι ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ Ἁγνίου τοὺσ οἰκείουσ τοὺσ Ἁγνίου, ἀνεψιοὺσ ὄντασ καὶ ἀνεψιῶν παῖδασ Ἁγνίᾳ πρὸσ πατρόσ, ὑπὸ τῶν ἐκ τοῦ Στρατίου οἴκου καὶ μηδὲν προσηκόντων ὥστε κληρονομεῖν τῶν Ἁγνίου, ἀλλὰ γένει ἀπωτέρω ὄντων.

περὶ τούτου νῦν ἐσθ’ ὁ ἀγών. ἔτι δὲ σαφέστερον γνώσεσθε, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καὶ ἐκ τοῦδε τοῦ νόμου, ὅτι Σόλων ὁ νομοθέτησ σπουδάζει περὶ τοὺσ οἰκείουσ, καὶ οὐ μόνον δίδωσιν τὰ καταλειφθέντα, ἀλλὰ καὶ προστάγματα ποιεῖται τὰ δυσχερῆ ἅπαντα τοῖσ προσήκουσι.

λέγε τὸν νόμον. Νόμοσ τὸν ἀποθανόντα προτίθεσθαι ἔνδον, ὅπωσ ἂν βούληται. ἐκφέρειν δὲ τὸν ἀποθανόντα τῇ ὑστεραίᾳ ᾗ ἂν προθῶνται, πρὶν ἥλιον ἐξέχειν.

βαδίζειν δὲ τοὺσ ἄνδρασ πρόσθεν, ὅταν ἐκφέρωνται, τὰσ δὲ γυναῖκασ ὄπισθεν. γυναῖκα δὲ μὴ ἐξεῖναι εἰσιέναι εἰσ τὰ τοῦ ἀποθανόντοσ μηδ’ ἀκολουθεῖν ἀποθανόντι, ὅταν εἰσ τὰ σήματα ἄγηται, ἐντὸσ ἑξήκοντ’ ἐτῶν γεγονυῖαν, πλὴν ὅσαι ἐντὸσ ἀνεψιαδῶν εἰσι· μηδ’ εἰσ τὰ τοῦ ἀποθανόντοσ εἰσιέναι, ἐπειδὰν ἐξενεχθῇ ὁ νέκυσ, γυναῖκα μηδεμίαν πλὴν ὅσαι ἐντὸσ ἀνεψιαδῶν εἰσίν. οὐκ ἐᾷ εἰσιέναι οὗ ἂν ᾖ ὁ τετελευτηκώσ, οὐδεμίαν γυναῖκα ἄλλην ἢ τὰσ προσηκούσασ μέχρι ἀνεψιότητοσ, καὶ πρὸσ τὸ μνῆμα ἀκολουθεῖν τὰσ αὐτὰσ ταύτασ.

Φυλομάχη τοίνυν ἡ Πολέμωνοσ ἀδελφὴ τοῦ πατρὸσ τοῦ Ἁγνίου οὐκ ἀνεψιὰ ἦν Ἁγνίᾳ, ἀλλὰ τηθίσ· ἀδελφὴ γὰρ ἦν Πολέμωνοσ τοῦ πατρὸσ τοῦ Ἁγνίου. Εὐβουλίδησ δὲ ὁ υἱὸσ ταύτησ τῆσ γυναικὸσ ἀνεψιὸσ ἦν πρὸσ πατρὸσ Ἁγνίᾳ, οὗ ἐστιν ὁ κλῆροσ. τοῦ δ’ Εὐβουλίδου ἦν θυγάτηρ ἡ τούτου τοῦ παιδὸσ μήτηρ. ταύτασ κελεύει τὰσ προσηκούσασ καὶ παρεῖναι τῇ προθέσει τοῦ τετελευτηκότοσ καὶ ἐπὶ τὸ μνῆμα ἀκολουθεῖν, οὐ τὴν Μακαρτάτου μητέρα οὐδὲ τὴν Θεοπόμπου γυναῖκα·

οὐδὲν γὰρ προσήκουσα Ἁγνίᾳ αὕτη, ἀλλ’ ἐξ ἑτέρασ φυλῆσ, Ἀκαμαντίδοσ, καὶ ἐξ ἑτέρου δήμου, Προσπαλτόθεν, ὥστε τὸ παράπαν οὐδ’ ᾔσθετο, ὅτε ἦν τετελευτηκὼσ Ἁγνίασ. ὑπεραναίσχυντον δὴ οὗτοι κατασκευάζουσι πρᾶγμα, ὡσ ἄρα δεῖ ἡμᾶσ καὶ τὰσ γυναῖκασ τὰσ ἡμετέρασ τοῦ μὲν σώματοσ τοῦ Ἁγνίου, ὅτε ἐτετελευτήκει, κληρονόμουσ εἶναι καὶ ποιεῖν ἅπαντα τὰ νομιζόμενα, ὡσ προσήκοντασ καὶ γένει ὄντασ ἐγγυτάτω, τὸν δὲ κλῆρον οἰέσθαι δεῖν ἔχειν τὸν Ἁγνίου τοῦ τετελευτηκότοσ Μακάρτατον, ἐκ τοῦ Στρατίου οἴκου ὄντα καὶ ἐκ τῆσ Ἀπολήξιδοσ τοῦ Προσπαλτίου θυγατρόσ, Μακαρτάτου δὲ ἀδελφῆσ.

ἀλλ’ οὔτε δίκαιον οὔθ’ ὅσιον τοῦτ’ ἔστιν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί. ἀνάγνωθι δέ μοι τὰ ἐκ τῆσ μαντείασ τῆσ ἐκ Δελφῶν κομισθείσησ παρὰ τοῦ θεοῦ, ἵνα αἴσθησθε ὅτι ταὐτὰ λέγει περὶ τῶν προσηκόντων τοῖσ νόμοισ τοῖσ τοῦ Σόλωνοσ.

Μαντεία ἀγαθῇ τύχῃ. ἐπερωτᾷ ὁ δῆμοσ ὁ Ἀθηναίων περὶ τοῦ σημείου τοῦ ἐν τῷ οὐρανῷ γενομένου, ὅ τι ἂν δρῶσιν Ἀθηναίοισ ἢ ὅτῳ θεῷ θύουσιν ἢ εὐχομένοισ εἰή ἐπὶ τὸ ἄμεινον ἀπὸ τοῦ σημείου. συμφέρει Ἀθηναίοισ περὶ τοῦ σημείου τοῦ ἐν τῷ οὐρανῷ γενομένου θύοντασ καλλιερεῖν Διὶ ὑπάτῳ, Ἀθηνᾷ ὑπάτῃ, Ἡρακλεῖ, Ἀπόλλωνι σωτῆρι, καὶ ἀποπέμπειν Ἀμφιόνεσσι·

περὶ τύχασ ἀγαθᾶσ Ἀπόλλωνι ἀγυιεῖ, Λατοῖ, Ἀρτέμιδι, καὶ τὰσ ἀγυιὰσ κνισῆν, καὶ κρατῆρασ ἱστάμεν καὶ χορούσ, καὶ στεφαναφορεῖν καττὰ πάτρια· θεοῖσ Ὀλυμπίοισ καὶ Ὀλυμπίαισ πάντεσσι καὶ πάσαισ, δεξιὰσ καὶ ἀριστερὰσ ἀνίσχοντασ, μνασιδωρεῖν καττὰ πάτρια· ἡρ́ῳ ἀρχαγέτᾳ, οὗ ἐπώνυμοί ἐστε, θύειν καὶ δωροτελεῖν καττὰ πάτρια· τοῖσ ἀποφθιμένοισ ἐν ἱκνουμένᾳ ἁμέρᾳ τελεῖν τοὺσ ποθίκοντασ καττὰ ἁγημένα. ἀκούετε, ἄνδρεσ δικασταί, ὅτι ταὐτὰ λέγει ὅ τε Σόλων ἐν τοῖσ νόμοισ καὶ ὁ θεὸσ ἐν τῇ μαντείᾳ, κελεύων τοῖσ κατοιχομένοισ ποιεῖν τοὺσ προσήκοντασ ἐν ταῖσ καθηκούσαισ ἡμέραισ.

ἀλλὰ τούτων οὐδὲν ἔμελεν Θεοπόμπῳ οὐδὲ Μακαρτάτῳ τουτῳί, ἀλλὰ τοῦτο μόνον, τὰ μὴ προσήκοντα ἑαυτοῖσ ἔχειν, καὶ ἐγκαλεῖν ὅτι πολὺν χρόνον ἐχόντων ἑαυτῶν τὸν κλῆρον νυνὶ ἀγωνίζονται. ἐγὼ δὲ ᾤμην, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, προσήκειν τὸν τἀλλότρια ἀδίκωσ ἔχοντα οὐκ ἐγκαλεῖν, εἰ πλείω χρόνον εἶχεν, ἀλλὰ χάριν εἰδέναι, μὴ ἡμῖν, ἀλλὰ τῇ τύχῃ, ὅτι πολλαὶ καὶ ἀναγκαῖαι διατριβαὶ ἐγένοντο ἐν τῷ μεταξὺ χρόνῳ, ὥστε νῦν περὶ τούτων ἀγωνίζεσθαι. οὗτοι μὲν οὖν τοιοῦτοί εἰσιν ἄνθρωποι, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καὶ μέλει αὐτοῖσ οὐδὲν οὔτε τοῦ οἴκου ἐξερημουμένου τοῦ Ἁγνίου οὔτε τῶν ἄλλων ὅσα παρανομοῦσιν·

οἵτινέσ γε, ὦ Ζεῦ καὶ θεοί, τὰ μὲν ἄλλα τί ἄν τισ λέγοι περὶ τούτων; πολλὰ γὰρ ἂν εἰή λέγειν· ἓν δὲ ὃ παρανομώτατον καὶ μιαρώτατον διαπεπραγμένοι εἰσίν, καὶ μάλιστα ἐνδεικνύμενοι ὅτι οὐδὲν αὐτοῖσ μέλει πλὴν τοῦ πλεονεκτεῖν· οὐ γὰρ ἔφθη Θεόπομποσ τὴν ἐπιδικασίαν ποιησάμενοσ τοῦ κλήρου τοῦ Ἁγνίου τὸν τρόπον τοῦτον ὃν ὑμεῖσ ἀκηκόατε, καὶ εὐθὺσ ἐνεδείξατο ὅτι τὰ οὐδὲν προσήκοντα ἑαυτῷ ἔχειν ἐνόμιζεν.

ὃ γὰρ ἦν πλείστου ἄξιον ἐν τοῖσ χωρίοισ τοῖσ Ἁγνίου καὶ ἐθαυμάζετο μάλιστα ὑπὸ τῶν προσχώρων καὶ ὑπὸ τῶν ἄλλων ἀνθρώπων, αἱ ἐλᾶαι, ταύτασ ἐξώρυττον καὶ ἐξεπρέμνιζον, πλέον ἢ χίλια στελέχη, ὅθεν ἔλαιον πολὺ ἐγίγνετο. ταύτασ οὗτοι ἀπέδοντο ἐκπρεμνίσαντεσ, καὶ ἀργύριον ὑπέρπολυ ἔλαβον. καὶ ταῦτ’ ἐποίουν οὗτοι ἐπιδίκου ὄντοσ τοῦ κλήρου τοῦ Ἁγνίου κατὰ τὸν νόμον, καθ’ ὅνπερ οὗτοι τὴν τουτουὶ μητέρα προσεκαλέσαντο. ὅτι δὲ ταῦτ’ ἀληθῆ λέγω, καὶ ἐξεπρέμνισαν οὗτοι τὰσ ἐλάασ ἐκ τῶν χωρίων ὧν Ἁγνίασ κατέλιπεν, μάρτυρασ ὑμῖν τούτων παρεξόμεθα τούσ τε προσχώρουσ καὶ τῶν ἄλλων οὓσ παρεκαλέσαμεν, ὅτ’ ἐπεμαρτυρόμεθα περὶ τούτων.

λέγε τὴν μαρτυρίαν. μαρτυροῦσιν ἀκολουθῆσαι Ἀραφῆνάδε παρακληθέντεσ ὑπὸ Σωσιθέου εἰσ τοὺσ Ἁγνίου ἀγρούσ, ἐπειδὴ Θεόπομποσ ἐπεδικάσατο τοῦ κλήρου τοῦ Ἁγνίου, καὶ ἐπιδεικνύναι αὑτοῖσ Σωσίθεον τὰσ ἐλάασ πρεμνιζομένασ ἐκ τοῦ Ἁγνίου ἀγροῦ.

εἰ μὲν τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τὸν τετελευτηκότα μόνον ὕβριζον ταῦτα διαπραξάμενοι, δεινὰ μὲν <ἂν> ἐποίουν, ἧττον δέ·

νῦν δὲ καὶ εἰσ ὅλην τὴν πόλιν ταυτὶ ὑβρίκασι καὶ παρανενομήκασιν. γνώσεσθε δέ, ἐπειδὰν τοῦ νόμου ἀκούσητε. ἀναγίγνωσκε τὸν νόμον. Νόμοσ ἐάν τισ ἐλάαν Ἀθήνησιν ἐξορύττῃ, ἐὰν μὴ εἰσ ἱερὸν Ἀθηναίων δημόσιον ἢ δημοτικόν, ἢ ἑαυτῷ χρῆσθαι μέχρι δυοῖν ἐλάαιν τοῦ ἐνιαυτοῦ ἑκάστου, ἢ ἐπὶ ἀποθανόντα δέῃ χρήσασθαι, ὀφείλειν ἑκατὸν δραχμὰσ τῷ δημοσίῳ τῆσ ἐλάασ ἑκάστησ, τὸ δὲ ἐπιδέκατον τούτου τῆσ θεοῦ εἶναι. ὀφειλέτω δὲ καὶ τῷ ἰδιώτῃ τῷ ἐπεξιόντι ἑκατὸν δραχμὰσ καθ’ ἑκάστην ἐλάαν.

τὰσ δὲ δίκασ εἶναι περὶ τούτων πρὸσ τοὺσ ἄρχοντασ, ὧν ἕκαστοι δικασταί εἰσι. πρυτανεῖα δὲ τιθέτω ὁ διώκων τοῦ αὑτοῦ μέρουσ. ὅτου δ’ ἂν καταγνωσθῇ, ἐγγραφόντων οἱ ἄρχοντεσ, πρὸσ οὓσ ἂν ᾖ ἡ δίκη, τοῖσ πράκτορσιν, ὃ τῷ δημοσίῳ γίγνεται· <ὃ δὲ τῇ θεῷ γίγνεται>, τοῖσ ταμίαισ τῶν τῆσ θεοῦ. ἐὰν δὲ μὴ ἐγγράφωσιν, αὐτοὶ ὀφειλόντων. ὁ μὲν νόμοσ οὗτοσ οὕτωσ ἰσχυρόσ.

ἐκεῖνο δ’ ἐνθυμεῖσθε πρὸσ ὑμᾶσ αὐτούσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τί ποτ’ οἰέσθ’ ἡμᾶσ πάσχειν ἐν τῷ παρεληλυθότι χρόνῳ ὑπὸ τούτων καὶ ὑπὸ τῆσ ὕβρεωσ τῆσ τούτων, ὅπου ὑμῶν, πόλεωσ τηλικαυτησί, κατεφρόνησαν καὶ τῶν νόμων τῶν ὑμετέρων, καὶ ἃ διαρρήδην ἀπαγορεύουσιν οἱ νόμοι μὴ ποιεῖν, οὑτωσὶ καταφρονητικῶσ ᾐκίσαντο τὰ χωρία ἃ κατέλιπεν Ἁγνίασ. ὁ δὲ νόμοσ ἀπαγορεύει μηδ’ ἐκ τοῦ αὑτοῦ χωρίου τοῦ πατρῴου μηδὲν τούτων ποιεῖν. πολύ γε αὐτοῖσ μέλει ἢ τοῖσ νόμοισ τοῖσ ὑμετέροισ πείθεσθαι, ἢ ὅπωσ μὴ ἐξερημωθήσεται ὁ οἶκοσ ὁ Ἁγνίου. ἐγὼ δέ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, βούλομαι περὶ ἐμαυτοῦ πρὸσ ὑμᾶσ εἰπεῖν διὰ βραχέων, καὶ ἐπιδεῖξαι ὅτι οὐχ ὁμοίωσ τούτοισ ἐπιμέλειαν ἐποιησάμην τοῦ οἴκου τοῦ Ἁγνίου, ὅπωσ μὴ ἐξερημωθήσεται.

καὶ αὐτὸσ γάρ εἰμι τοῦ γένουσ τοῦ Βουσέλου. Ἅβρωνοσ γὰρ τοῦ Βουσέλου υἱέοσ ἔλαβεν τὴν θυγατριδῆν Καλλίστρατοσ, Εὐβουλίδου μὲν υἱὸσ ὤν, Βουσέλου δ’ ὑϊδοῦσ· καὶ ἐκ τῆσ Ἅβρωνοσ θυγατριδῆσ καὶ ἐκ Καλλιστράτου τοῦ ἀδελφιδοῦ τοῦ Ἅβρωνοσ ἐγένετο ἡ μήτηρ ἡ ἡμετέρα. ἐγὼ δὲ ἐπειδὴ ἐπεδικασάμην τῆσ τούτου μητρὸσ καὶ ἐγένοντό μοι υἱεῖσ μὲν τέτταρεσ, θυγάτηρ δὲ μία, τὰ ὀνόματα ἐθέμην τούτοισ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τῷ μὲν πρεσβυτάτῳ τὸ τοῦ πατρὸσ τοῦ ἐμαυτοῦ ὄνομα, Σωσίαν, ὥσπερ καὶ δίκαιόν ἐστιν, καὶ ἀπέδωκα τῷ πρεσβυτάτῳ τοῦτο τὸ ὄνομα·

τῷ δὲ μετ’ αὐτὸν γενομένῳ τούτῳ ἐθέμην Εὐβουλίδην, ὅπερ ἦν ὄνομα τῷ πατρὶ τῷ τῆσ μητρὸσ τοῦ παιδὸσ τουτουί· τῷ δὲ μετὰ τοῦτον Μενεσθέα ἐθέμην καὶ γὰρ ὁ Μενεσθεὺσ οἰκεῖοσ ἦν τῆσ ἐμῆσ γυναικόσ· τῷ δὲ νεωτάτῳ ἐθέμην ὄνομα Καλλίστρατον, ὃ ἦν ὄνομα τῷ πατρὶ τῆσ ἐμῆσ μητρόσ. ἔτι δὲ πρὸσ τούτοισ καὶ τὴν θυγατέρα ἔδωκα οὐδαμόσε ἔξω, ἀλλὰ τῷ ἀδελφιδῷ τῷ ἐμαυτοῦ, ὅπωσ, ἐὰν ὑγιαίνωσιν, καὶ οἱ ἐκ τούτων ἐκ τοῦ αὐτοῦ γένουσ ὦσιν Ἁγνίᾳ. ἐγὼ μὲν οὖν τοῦτον τὸν τρόπον διῴκησα, ὅπωσ ἂν διασῴζωνται ὅτι μάλιστα οἱ οἶκοι οἱ ἀπὸ τοῦ Βουσέλου·

τούτουσ δὲ ἐξετάσωμεν πάλιν. καὶ πρώτιστον μὲν τὸν νόμον τουτονὶ ἀνάγνωθι. Νόμοσ ὁ ἄρχων ἐπιμελείσθω τῶν ὀρφανῶν καὶ τῶν ἐπικλήρων καὶ τῶν οἴκων τῶν ἐξερημουμένων καὶ τῶν γυναικῶν, ὅσαι μένουσιν ἐν τοῖσ οἴκοισ τῶν ἀνδρῶν τῶν τεθνηκότων φάσκουσαι κυεῖν. τούτων ἐπιμελείσθω καὶ μὴ ἐάτω ὑβρίζειν μηδένα περὶ τούτουσ. ἐὰν δέ τισ ὑβρίζῃ ἢ ποιῇ τι παράνομον, κύριοσ ἔστω ἐπιβάλλειν κατὰ τὸ τέλοσ.

ἐὰν δὲ μείζονοσ ζημίασ δοκῇ ἄξιοσ εἶναι, προσκαλεσάμενοσ πρόπεμπτα καὶ τίμημα ἐπιγραψάμενοσ, ὅ τι ἂν δοκῇ αὐτῷ, εἰσαγέτω εἰσ τὴν ἡλιαίαν. ἐὰν δ’ ἁλῷ, τιμάτω ἡ ἡλιαία περὶ τοῦ ἁλόντοσ, ὅ τι χρὴ αὐτὸν παθεῖν ἢ ἀποτεῖσαι. πῶσ ἂν μᾶλλον ἐξερημώσαιεν ἄνθρωποι οἶκον, ἢ εἴ τινεσ τούσ τε γένει ὄντασ ἐγγυτάτω Ἁγνίᾳ, τούτουσ ἐξελαύνοιεν ἐξ ἑτέρου οἴκου ὄντεσ, τοῦ Στρατίου, καὶ πάλιν εἰ τὸν μὲν κλῆρον ἀξιοῖ ἔχειν τὸν Ἁγνίου ὡσ γένει προσήκων, τὸ δ’ ὄνομα, ὅ ἐστιν αὐτῷ, μὴ ὅτι ἐκ τοῦ Ἁγνίου οἴκου, ἀλλ’ οὐδ’ ἐκ τοῦ Στρατίου ἐστὶν τοῦ ἑαυτοῦ προγόνου, οὐδὲ τῶν ἄλλων ἀπογόνων τῶν Βουσέλου, τοσούτων γενομένων, οὐδενὸσ ἔχει τὸ ὄνομα;

ἀλλὰ πόθεν δή ἐστι τὸ ὄνομα ὁ Μακάρτατοσ;

ἐκ τῶν πρὸσ μητρόσ. εἰσεποιήθη γὰρ οὗτοσ εἰσ τὸν οἶκον τὸν Μακαρτάτου τοῦ Προσπαλτίου, ἀδελφοῦ ὄντοσ τῆσ μητρὸσ τῆσ τούτου, καὶ ἔχει καὶ ἐκεῖνον τὸν οἶκον. καὶ οὕτωσ ἐστὶν ὑβριστήσ, ὥστε γενομένου αὐτῷ υἱέοσ τοῦ μὲν εἰσαγαγεῖν εἰσ τὸν οἶκον τὸν Ἁγνίου υἱὸν τῷ Ἁγνίᾳ ἐπελάθετο, καὶ ταῦτα ἔχων τὸν κλῆρον τὸν Ἁγνίου καὶ φάσκων πρὸσ ἀνδρῶν αὐτῷ προσήκειν· τοῦτον δὲ τὸν υἱὸν τὸν γενόμενον τῷ Μακαρτάτῳ εἰσπεποίηκεν τῷ πρὸσ μητρὸσ εἰσ τοὺσ Προσπαλτίουσ, τὸν δὲ Ἁγνίου οἶκον εἰάκεν ἔρημον εἶναι τὸ τούτου μέροσ·

φησὶ δὲ τὸν πατέρα τὸν ἑαυτοῦ Θεόπομπον προσήκειν Ἁγνίᾳ. ὁ δὲ νόμοσ κελεύει ὁ τοῦ Σόλωνοσ κρατεῖν τοὺσ ἄρρενασ καὶ τοὺσ ἐκ τῶν ἀρρένων· οὗτοσ δὲ οὑτωσὶ ῥᾳδίωσ κατεφρόνησεν καὶ τῶν νόμων καὶ τοῦ Ἁγνίου, καὶ εἰσεποίησεν τὸν υἱὸν εἰσ τὸν οἶκον τὸν πρὸσ μητρόσ. πῶσ ἂν γένοιντο τούτων ἄνθρωποι παρανομώτεροι ἢ βιαιότεροι; οὐ τοίνυν ταῦτα μόνον, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἀλλὰ καὶ μνήματοσ ὄντοσ κοινοῦ ἅπασιν τοῖσ ἀπὸ τοῦ Βουσέλου γενομένοισ καὶ καλεῖται τὸ μνῆμα Βουσελιδῶν, πολὺσ τόποσ περιβεβλημένοσ, ὥσπερ οἱ ἀρχαῖοι ἐνόμιζον, ἐν τούτῳ τῷ μνήματι οἱ μὲν ἄλλοι ἅπαντεσ οἱ ἀπὸ τοῦ Βουσέλου κεῖνται, καὶ ὁ Ἁγνίασ καὶ ὁ Εὐβουλίδησ καὶ ὁ Πολέμων καὶ οἱ ἄλλοι ἅπαντεσ τοσοῦτοι ὄντεσ συγγενεῖσ, οἱ ἀπὸ τοῦ Βουσέλου, ἅπαντεσ οὗτοι κοινωνοῦσιν τοῦ μνήματοσ τούτου·

ὁ δὲ τουτουὶ πατὴρ Μακαρτάτου καὶ ὁ πάπποσ οὐ κεκοινωνήκασιν τούτου, ἀλλ’ αὑτοῖσ ἰδίᾳ ἐποιήσαντο μνῆμα ἄπωθεν τοῦ Βουσελιδῶν μνήματοσ.

δοκοῦσιν ὑμῖν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, προσήκειν τι τῷ οἴκῳ τῷ Ἁγνίου, πλὴν τοῦ ἔχειν ἁρπάσαντεσ τὰ μὴ προσήκοντα; εἰ δ’ ἐξερημωθήσεται ἢ ἀνώνυμοσ ἔσται ὁ οἶκοσ ὁ Ἁγνίου καὶ ὁ Εὐβουλίδου τοῦ ἀνεψιοῦ τοῦ Ἁγνίου, οὐδὲ κατὰ τοὐλάχιστον πώποτ’ αὐτοῖσ ἐμέλησεν. ἐγὼ δ’, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, βοηθῶ μὲν ὡσ οἱο͂́σ τ’ εἰμὶ μάλιστα τοῖσ τετελευτηκόσιν ἐκείνοισ·

οὐ πάνυ δ’ ἐστὶ ῥᾴδιον ταῖσ τούτων παρασκευαῖσ ἀνταγωνίζεσθαι. παραδίδωμι οὖν ὑμῖν τὸν παῖδα τουτονί, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἐπιμεληθῆναι, ὅπωσ ὑμῖν δοκεῖ δικαιότατον εἶναι. οὗτοσ εἰσπεποίηται εἰσ τὸν οἶκον τὸν Εὐβουλίδου, καὶ εἰσῆκται εἰσ τοὺσ φράτερασ, οὐκ εἰσ τοὺσ ἐμούσ, ἀλλ’ εἰσ τοὺσ Εὐβουλίδου καὶ Ἁγνίου καὶ Μακαρτάτου τουτουί. καὶ ὅτε εἰσήγετο, οἱ μὲν ἄλλοι φράτερεσ κρύβδην ἔφερον τὴν ψῆφον, οὑτοσὶ δὲ Μακάρτατοσ φανερᾷ τῇ ψήφῳ ἐψηφίσατο ὀρθῶσ εἰσάγεσθαι Εὐβουλίδῃ υἱὸν τὸν παῖδα τουτονί, οὐκ ἐθελήσασ ἅψασθαι τοῦ ἱερείου οὐδὲ ἀπαγαγεῖν ἀπὸ τοῦ βωμοῦ ὑπεύθυνον αὑτὸν ποιήσασ, ἀλλὰ καὶ τὴν μερίδα τῶν κρεῶν ᾤχετο λαβὼν παρὰ τοῦ παιδὸσ τουτουί, ὥσπερ καὶ οἱ ἄλλοι φράτερεσ.

νομίζετε δὴ τὸν παῖδα τοῦτον, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἱκετηρίαν ὑμῖν προκεῖσθαι ὑπὲρ τῶν τετελευτηκότων Ἁγνίου καὶ Εὐβουλίδου καὶ τῶν ἄλλων τῶν ἀπὸ τοῦ Ἁγνίου, καὶ ἱκετεύειν αὐτοὺσ ὑμᾶσ τοὺσ δικαστάσ, ὅπωσ μὴ ἐξερημωθήσεται αὐτῶν ὁ οἶκοσ ὑπὸ τῶν μιαρῶν τούτων θηρίων, οἵ εἰσιν ἐκ τοῦ Στρατίου οἴκου, ἐν δὲ τῷ Ἁγνίου οὐδεπώποτ’ ἐγένοντο·

μηδ’ ἐπιτρέψητε τούτοισ ἔχειν τὰ μὴ προσήκοντα, ἀλλ’ ἀποδοῦναι ἀναγκάσατε εἰσ τὸν Ἁγνίου οἶκον τοῖσ προσήκουσιν τοῖσ Ἁγνίου. ἐγὼ μὲν οὖν ἐκείνοισ τε βοηθῶ τοῖσ τετελευτηκόσιν καὶ τοῖσ νόμοισ τοῖσ περὶ τούτων κειμένοισ, δέομαι δὲ καὶ ὑμῶν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καὶ ἱκετεύω καὶ ἀντιβολῶ, μὴ περιίδητε μήτε τὸν παῖδα τουτονὶ ὑβρισθέντα ὑπὸ τούτων, μήτε τοὺσ προγόνουσ τοὺσ τούτου ἔτι μᾶλλον καταφρονουμένουσ ἢ νῦν καταπεφρόνηνται, ἐὰν διαπράξωνται οὗτοι ἃ βούλονται·

ἀλλὰ τοῖσ τε νόμοισ βοηθεῖτε καὶ τῶν τετελευτηκότων ἐπιμελεῖσθε, ὅπωσ μὴ ἐξερημωθῇ αὐτῶν ὁ οἶκοσ. καὶ ταῦτα ποιοῦντεσ τά τε δίκαια ψηφιεῖσθε καὶ τὰ εὐόρκα καὶ τὰ ὑμῖν αὐτοῖσ συμφέροντα.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Demosthenes, Speeches 41-50, Πρὸσ Μακάρτατον περὶ Ἁγνίου Κλήρου

(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Μακάρτατον περὶ Ἁγνίου Κλήρου)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION