헬라어 문장 검색 - Αππιαν́ΤηεΞιϝί1́06́

(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 5)

Τρίτον μὲν δὴ τόδε ἔργον ἐμφύλιον ἦν τὸ Ἀπουληίου, μετὰ δύο τὰ Γράκχεια, καὶ τοσάδε εἴργαστο Ῥωμαίουσ· οὕτω δ’ ἔχουσιν αὐτοῖσ ὁ συμμαχικὸσ καλούμενοσ πόλεμοσ ἐπιγίγνεται ἐθνῶν ἀνὰ τὴν Ἰταλίαν πολλῶν, ἀρξάμενόσ τε παραδόξωσ, καὶ ἀθρόωσ ἐπὶ μέγα προελθών, καὶ τὰσ στάσεισ ἐν Ῥώμῃ σβέσασ ὑπὸ δέουσ ἐπὶ πολύ.

λήγων δὲ καὶ ὅδε στάσεισ τε ἄλλασ καὶ στασιάρχουσ δυνατωτέρουσ ἀνέθρεψεν οὐ νόμων εἰσηγήσεσιν ἔτι οὐδὲ δημοκοπίαισ, ἀλλὰ ἀθρόοισ στρατεύμασι κατ’ ἀλλήλων χρωμένουσ. καὶ αὐτὸν διὰ τάδε συνήγαγον ἐσ τήνδε τὴν συγγραφήν, ἔκ τε τῆσ ἐν Ῥώμῃ στάσεωσ ἀρξάμενον καὶ ἐσ πολὺ χείρονα στάσιν ἑτέραν ἐκπεσόντα. ἤρξατο δὲ ὧδε. Φούλβιοσ Φλάκκοσ ὑπατεύων μάλιστα δὴ πρῶτοσ ὅδε ἐσ τὸ φανερώτατον ἠρέθιζε τοὺσ Ἰταλιώτασ ἐπιθυμεῖν τῆσ Ῥωμαίων πολιτείασ ὡσ κοινωνοὺσ τῆσ ἡγεμονίασ ἀντὶ ὑπηκόων ἐσομένουσ. εἰσηγούμενοσ δὲ τὴν γνώμην καὶ ἐπιμένων αὐτῇ καρτερῶσ, ὑπὸ τῆσ βουλῆσ ἐπί τινα στρατείαν ἐξεπέμφθη διὰ τόδε. ἐν ᾗ τῆσ ὑπατείασ αὐτῷ δεδαπανημένησ, ὁ δὲ καὶ δημαρχεῖν εἵλετο μετ’ αὐτὴν καὶ ἔπραξε γενέσθαι σὺν Γράκχῳ τῷ νεωτέρῳ, τοιάδε ἄλλα ὑπὲρ τῆσ Ἰταλίασ ἐσφέροντι κἀκείνῳ. ἀναιρεθέντοιν δὲ ἀμφοῖν, ὥσ μοι προείρηται, πολὺ μᾶλλον ἠρέθιστο ἡ Ἰταλία· οὔτε γὰρ ἠξίουν ἐν ὑπηκόων ἀντὶ κοινωνῶν εἶναι μέρει οὔτε Φλάκκον καὶ Γράκχον ὑπὲρ αὐτῶν πολιτεύοντασ τοιάδε παθεῖν. Ἐπὶ δὲ ἐκείνοισ καὶ Λίβιοσ Δροῦσοσ δημαρχῶν, ἀνὴρ ἐπιφανέστατοσ ἐκ γένουσ, δεηθεῖσι τοῖσ Ἰταλιώταισ νόμον αὖθισ ἐσενεγκεῖν περὶ τῆσ πολιτείασ ὑπέσχετο·

τούτου γὰρ δὴ μάλιστα ἐπεθύμουν ὡσ ἑνὶ τῷδε αὐτίκα ἡγεμόνεσ ἀντὶ ὑπηκόων ἐσόμενοι. ὁ δὲ τὸν δῆμον ἐσ τοῦτο προθεραπεύων ὑπήγετο ἀποικίαισ πολλαῖσ ἔσ τε τὴν Ἰταλίαν καὶ Σικελίαν ἐψηφισμέναισ μὲν ἐκ πολλοῦ, γεγονυίαισ δὲ οὔπω. τήν τε βουλὴν καὶ τοὺσ ἱππέασ, οἳ μάλιστα δὴ τότε ἀλλήλοισ διὰ τὰ δικαστήρια διεφέροντο, ἐπὶ κοινῷ νόμῳ συναγαγεῖν ἐπειρᾶτο, σαφῶσ μὲν οὐ δυνάμενοσ ἐσ τὴν βουλὴν ἐπανενεγκεῖν τὰ δικαστήρια, τεχνάζων δ’ ἐσ ἑκατέρουσ ὧδε. τῶν βουλευτῶν διὰ τὰσ στάσεισ τότε ὄντων μόλισ ἀμφὶ τοὺσ τριακοσίουσ, ἑτέρουσ τοσούσδε αὐτοῖσ ἀπὸ τῶν ἱππέων εἰσηγεῖτο ἀριστίνδην προσκαταλεγῆναι καὶ ἐκ τῶνδε πάντων ἐσ τὸ μέλλον εἶναι τὰ δικαστήρια· εὐθύνασ τε ἐπ’ αὐτῶν γίγνεσθαι δωροδοκίασ προσέγραφεν, ἐγκλήματοσ ἴσα δὴ καὶ ἀγνοουμένου διὰ τὸ ἔθοσ τῆσ δωροδοκίασ ἀνέδην ἐπιπολαζούσησ. Ὁ μὲν δὴ τάδε πρὸσ ἑκατέρουσ ἐπενόει, περιῆλθε δὲ ἐσ τὸ ἐναντίον αὐτῷ. ἥ τε γὰρ βουλὴ χαλεπῶσ ἔφερεν ἀθρόωσ αὑτῇ τοσούσδε προσκαταλεγῆναι καὶ ἐξ ἱππέων ἐσ τὸ μέγιστον ἀξίωμα μεταβῆναι, οὐκ ἀδόκητον ἡγουμένη καὶ βουλευτὰσ γενομένουσ κατὰ σφᾶσ ἔτι δυνατώτερον τοῖσ προτέροισ βουλευταῖσ στασιάσειν· οἵ τε ἱππεῖσ ὑπώπτευον, ὅτι τῇδε τῇ θεραπείᾳ πρὸσ τὸ μέλλον ἐσ τὴν βουλὴν μόνην τὰ δικαστήρια ἀπὸ τῶν ἱππέων περιφέροιτο, γευσάμενοί τε κερδῶν μεγάλων καὶ ἐξουσίασ οὐκ ἀλύπωσ τὴν ὑπόνοιαν ἔφερον. τό τε πλῆθοσ αὐτῶν ἐν ἀπορίᾳ σφᾶσ ἐποίει καὶ ὑποψίᾳ πρὸσ ἀλλήλουσ, τίνεσ ἀξιώτεροι δοκοῦσιν ἐσ τοὺσ τριακοσίουσ καταλεγῆναι· καὶ τοῖσ λοιποῖσ φθόνοσ ἐσ τοὺσ κρείττονασ ἐσῄει· ὑπὲρ ἅπαντα δ’ ἠγανάκτουν ἀναφυομένου τοῦ τῆσ δωροδοκίασ ἐγκλήματοσ, ὃ τέωσ ἡγοῦντο καρτερῶσ ὑπὲρ αὑτῶν πρόρριζον ἐσβέσθαι. Οὕτω μὲν δὴ καὶ οἱ ἱππεῖσ καὶ ἡ βουλή, καίπερ ἔχοντεσ ἀλλήλοισ διαφόρωσ, ἐσ τὸ Δρούσου μῖσοσ συνεφρόνουν, καὶ μόνοσ ὁ δῆμοσ ἔχαιρε ταῖσ ἀποικίαισ.

οἱ Ἰταλιῶται δ’, ὑπὲρ ὧν δὴ καὶ μάλιστα ὁ Δροῦσοσ ταῦτα ἐτέχνάζε, καὶ οἵδε περὶ τῷ νόμῳ τῆσ ἀποικίασ ἐδεδοίκεσαν, ὡσ τῆσ δημοσίασ Ῥωμαίων γῆσ, ἣν ἀνέμητον οὖσαν ἔτι οἱ μὲν ἐκ βίασ, οἱ δὲ λανθάνοντεσ ἐγεώργουν, αὐτίκα σφῶν ἀφαιρεθησομένησ, καὶ πολλὰ καὶ περὶ τῆσ ἰδίασ ἐνοχλησόμενοι. Τυρρηνοί τε καὶ Ὀμβρικοὶ ταὐτὰ δειμαίνοντεσ τοῖσ Ἰταλιώταισ καί, ὡσ ἐδόκει, πρὸσ τῶν ὑπάτων ἐσ τὴν πόλιν ἐπαχθέντεσ ἔργῳ μὲν ἐσ ἀναίρεσιν Δρούσου, λόγῳ δ’ ἐσ κατηγορίαν, τοῦ νόμου φανερῶσ κατεβόων καὶ τὴν τῆσ δοκιμασίασ ἡμέραν ἀνέμενον. ὧν ὁ Δροῦσοσ αἰσθανόμενόσ τε καὶ οὐ θαμινὰ προϊών, ἀλλ’ ἔνδον ἐν περιπάτῳ βραχὺ φῶσ ἔχοντι χρηματίζων ἀεὶ καὶ περὶ ἑσπέραν τὸ πλῆθοσ ἀποπέμπων ἐξεβόησεν ἄφνω πεπλῆχθαι καὶ λέγων ἔτι κατέπεσεν. εὑρέθη δὲ ἐσ τὸν μηρὸν αὐτῷ σκυτοτόμου μαχαίριον ἐμπεπηγμένον. Οὕτω μὲν δὴ καὶ Δροῦσοσ ἀνῄρητο δημαρχῶν.

καὶ οἱ ἱππεῖσ ἐπίβασιν ἐσ συκοφαντίαν τῶν ἐχθρῶν τὸ πολίτευμα αὐτοῦ τιθέμενοι, Κόιντον Οὐράιον δήμαρχον ἔπεισαν εἰσηγήσασθαι κρίσεισ εἶναι κατὰ τῶν τοῖσ Ἰταλιώταισ ἐπὶ τὰ κοινὰ φανερῶσ ἢ κρύφα βοηθούντων, ἐλπίσαντεσ τοὺσ δυνατοὺσ ἅπαντασ αὐτίκα εἰσ ἔγκλημα ἐπίφθονον ὑπάξεσθαι καὶ δικάσειν μὲν αὐτοί, γενομένων δ’ ἐκείνων ἐκποδὼν δυνατώτερον ἔτι τῆσ πόλεωσ ἐπάρξειν. τὸν μὲν δὴ νόμον ἀπαγορευόντων τῶν ἑτέρων δημάρχων μὴ τίθεσθαι, περιστάντεσ οἱ ἱππεῖσ σὺν ξιφιδίοισ γυμνοῖσ ἐκύρωσαν· ὡσ δ’ ἐκεκύρωτο, αὐτίκα τοῖσ ἐπιφανεστάτοισ τῶν βουλευτῶν ἐπεγράφοντο κατήγοροι. καὶ Βηστίασ μὲν οὐδ’ ὑπακούσασ ἑκὼν ἔφευγεν ὡσ οὐκ ἐκδώσων ἑαυτὸν εἰσ χεῖρασ ἐχθρῶν, καὶ Κόττασ ἐπ’ ἐκείνῳ παρῆλθε μὲν ἐσ τὸ δικαστήριον, σεμνολογήσασ δὲ ὑπὲρ ὧν ἐπεπολίτευτο, καὶ λοιδορησάμενοσ τοῖσ ἱππεῦσι φανερῶσ, ἐξῄει τῆσ πόλεωσ καὶ ὅδε πρὸ τῆσ ψήφου· Μούμμιοσ δ’, ὁ τὴν Ἑλλάδα ἑλών, αἰσχρῶσ ἐνεδρευθεὶσ ὑπὸ τῶν ἱππέων ὑποσχομένων αὐτὸν ἀπολύσειν κατεκρίθη φεύγειν καὶ ἐν Δήλῳ διεβίωσεν. Ἐπιπολάζοντοσ δ’ ἐσ πολὺ τοῦ κακοῦ κατὰ τῶν ἀρίστων, ὅ τε δῆμοσ ἤχθετο τοιῶνδε καὶ τοσάδε εἰργασμένων ἀνδρῶν ἀθρόωσ ἀφαιρούμενοσ, καὶ οἱ Ἰταλοὶ τοῦ τε Δρούσου πάθουσ πυνθανόμενοι καὶ τῆσ ἐσ τὴν φυγὴν τούτων προφάσεωσ, οὐκ ἀνασχετὸν σφίσιν ἔτι ἡγούμενοι τοὺσ ὑπὲρ σφῶν πολιτεύοντασ τοιάδε πάσχειν οὐδ’ ἄλλην τινὰ μηχανὴν ἐλπίδοσ ἐσ τὴν πολιτείαν ἔτι ὁρῶντεσ, ἔγνωσαν ἀποστῆναι Ῥωμαίων ἄντικρυσ καὶ πολεμεῖν αὐτοῖσ κατὰ κράτοσ.

κρύφα τε διεπρεσβεύοντο συντιθέμενοι περὶ τῶνδε καὶ ὅμηρα διέπεμπον ἐσ πίστιν ἀλλήλοισ. Ὧν ἐσ πολὺ μὲν οὐκ ἐπῄσθοντο Ῥωμαῖοι διὰ τὰσ ἐν ἄστει κρίσεισ τε καὶ στάσεισ· ὡσ δ’ ἐπύθοντο, περιέπεμπον ἐσ τὰσ πόλεισ ἀπὸ σφῶν τοὺσ ἑκάστοισ μάλιστα ἐπιτηδείουσ, ἀφανῶσ τὰ γιγόμενα ἐξετάζειν. καί τισ ἐκ τούτων μειράκιον ὅμηρον ἰδὼν ἐξ Ἄσκλου πόλεωσ ἐσ ἑτέραν ἀγόμενον ἐμήνυσε τῷ περὶ τὰ χωρία ἀνθυπάτῳ Σερουιλίῳ. ἦσαν γάρ, ὡσ ἐοίκε, τότε καὶ τῆσ Ἰταλίασ ἄρχοντεσ ἀνθύπατοι κατὰ μέρη· ὃ καὶ Ἁδριανὸσ ἄρα μιμούμενοσ ὕστερον χρόνῳ πολλῷ, τὴν αὐτοκράτορα ἀρχὴν Ῥωμαίοισ ἡγούμενοσ, ἀνεκαίνισε, καὶ μετ’ αὐτὸν ἐπέμεινεν ἐσ βραχύ. ὁ δὲ Σερουίλιοσ θερμότερον ἐσδραμὼν ἐσ τὸ Ἄσκλον καὶ πανηγυρίζουσι τοῖσ Ἀσκλαίοισ χαλεπῶν ἀπειλῶν ἀνῃρέθη ὡσ ὑπὸ ἤδη πεφωραμένων. ἐπανῃρέθη δ’ αὐτῷ καὶ Φοντήιοσ, ὃσ ἐπρέσβευεν αὐτῷ· καλοῦσι δ’ οὕτω τοὺσ τοῖσ ἡγεμόσι τῶν ἐθνῶν ἐκ τῆσ βουλῆσ ἑπομένουσ ἐσ βοήθειαν. πεσόντων δὲ τῶνδε, οὐδὲ τῶν ἄλλων Ῥωμαίων τισ ἦν φειδώ, ἀλλὰ τοὺσ παρὰ σφίσι πάντασ οἱ Ἀσκλαῖοι συνεκέντουν ἐπιτρέχοντεσ καὶ τὰ ὄντα αὐτοῖσ διήρπαζον. Ἐκραγείσησ δὲ τῆσ ἀποστάσεωσ ἅπαντα, ὅσα τοῖσ Ἀσκλαίοισ ἔθνη γείτονα ἦν, συνεξέφαινε τὴν παρασκευήν, Μάρσοι τε καὶ Παιλιγνοὶ καὶ Οὐηστῖνοι καὶ Μαρρουκῖνοι καὶ ἐπὶ τούτοισ Πικεντῖνοι καὶ Φρεντανοὶ καὶ Ἱρπῖνοι καὶ Πομπηιανοὶ καὶ Οὐενούσιοι καὶ Ιἄπυγεσ, Λευκανοί τε καὶ Σαυνῖται, χαλεπὰ Ῥωμαίοισ καὶ πρὶν ἔθνη γενόμενα, ὅσα τε ἄλλα ἀπὸ Λίριοσ ποταμοῦ, ὃν νῦν μοι δοκοῦσι Λίτερνον ἡγεῖσθαι, ἐπὶ τὸν μυχόν ἐστι τοῦ Ιὀνίου κόλπου πεζεύοντι καὶ περιπλέοντι.

πέμψασι δ’ αὐτοῖσ ἐσ Ῥώμην πρέσβεισ αἰτιωμένουσ, ὅτι πάντα Ῥωμαίοισ ἐσ τὴν ἀρχὴν συνεργασάμενοι οὐκ ἀξιοῦνται τῆσ τῶν βεβοηθημένων πολιτείασ, ἡ βουλὴ μάλα καρτερῶσ ἀπεκρίνατο, εἰ μεταγινώσκουσι τῶν γεγονότων, πρεσβεύειν ἐσ αὐτήν, ἄλλωσ δὲ μή. οἱ μὲν δὴ πάντα ἀπογνόντεσ ἐσ παρασκευὴν καθίσταντο· καὶ αὐτοῖσ ἐπὶ τῷ κατὰ πόλιν στρατῷ κοινὸσ ἦν ἱππέων τε καὶ πεζῶν ἕτεροσ ἐσ δέκα μυριάδασ. καὶ Ῥωμαῖοι τὸν ἴσον αὐτοῖσ ἀντεξέπεμπον ἀπό τε σφῶν αὐτῶν καὶ τῶν ἔτι συμμαχούντων σφίσιν ἐθνῶν τῆσ Ἰταλίασ. Ἡγοῦντο δὲ Ῥωμαίων μὲν ὕπατοι Σέξστοσ τε Ιοὔλιοσ Καῖσαρ καὶ Πόπλιοσ Ῥουτίλιοσ Λοῦποσ·

ἄμφω γὰρ ὡσ ἐσ μέγαν τε καὶ ἐμφύλιον πόλεμον ἐξῄεσαν, ἐπεὶ καὶ τὰσ πύλασ οἱ ὑπόλοιποι καὶ τὰ τείχη διὰ χειρὸσ εἶχον ὡσ ἐπ’ οἰκείῳ καὶ γείτονι μάλιστα ἔργῳ. τό τε ποικίλον τοῦ πολέμου καὶ πολυμερὲσ ἐνθυμούμενοι ὑποστρατήγουσ τοῖσ ὑπάτοισ συνέπεμψαν τοὺσ τότε ἀρίστουσ, ὑπὸ μὲν Ῥουτιλίῳ Γναῖόν τε Πομπήιον, τὸν πατέρα Πομπηίου τοῦ Μάγνου παρονομασθέντοσ, καὶ Κόιντον Καιπίωνα καὶ Γάιον Περπένναν καὶ Γάιον Μάριον καὶ Οὐαλέριον Μεσσάλαν, ὑπὸ δὲ Σέξστῳ Καίσαρι Πούπλιον Λέντλον, ἀδελφὸν αὐτοῦ Καίσαροσ, καὶ Τίτον Δίδιον καὶ Λικίνιον Κράσσον καὶ Κορνήλιον Σύλλαν καὶ Μάρκελλον ἐπὶ τοῖσδε. τοσοίδε μὲν δὴ τοῖσ ὑπάτοισ διελόμενοι τὴν χώραν ὑπεστρατήγουν. καὶ πάντασ ἐπεπορεύοντο οἱ ὕπατοι· καὶ αὐτοῖσ οἱ Ῥωμαῖοι καὶ ἑτέρουσ ὡσ ἐσ μέγαν ἀγῶνα ἔπεμπον ἑκάστοτε. Ἰταλοῖσ δ’ ἦσαν μὲν στρατηγοὶ καὶ κατὰ πόλεισ ἕτεροι, κοινοὶ δ’ ἐπὶ τῷ κοινῷ στρατῷ καὶ τοῦ παντὸσ αὐτοκράτορεσ Τίτοσ Λαφρήνιοσ καὶ Γάιοσ Ποντίλιοσ καὶ Μάριοσ Ἐγνάτιοσ καὶ Κόιντοσ Ποπαίδιοσ καὶ Γάιοσ Πάπιοσ καὶ Μᾶρκοσ Λαμπώνιοσ καὶ Γάιοσ Οὐιδακίλιοσ καὶ Ἕριοσ Ἀσίνιοσ καὶ Οὐέττιοσ Σκάτων, οἳ τὸν στρατὸν ὁμοίωσ μερισάμενοι τοῖσ Ῥωμαίων στρατηγοῖσ ἀντεκαθέζοντο καὶ πολλὰ μὲν ἔδρασαν, πολλὰ δ’ ἔπαθον. ὧν ἑκατέρων, ἐν κεφαλαίῳ φράσαι, τὰ ἀξιολογώτατα ἦν τοιάδε. Οὐέττιοσ μὲν Σκάτων Σέξστον Ιοὔλιον τρεψάμενόσ τε καὶ δισχιλίουσ κτείνασ ἐπὶ Αἰσερνίαν ἤλασε ῥωμαΐζουσαν·

καὶ αὐτὴν οἱ μὲν συντάττοντεσ, Λεύκιόσ τε Σκιπίων καὶ Λεύκιοσ Ἀκίλιοσ θεραπόντων ἐσθῆτασ ὑποδύντεσ ἀπέδρασαν, χρόνῳ δὲ καὶ λιμῷ παρεστήσαντο οἱ πολέμιοι. Μάριοσ δὲ Ἐγνάτιοσ Οὐέναφρον ἑλὼν ἐκ προδοσίασ ἔκτεινε δύο Ῥωμαίων σπείρασ ἐν αὐτῇ. Πρησενταῖοσ δὲ Πόπλιοσ Περπένναν μυρίων ἀνδρῶν ἡγούμενον ἐτρέψατο καὶ ἔκτεινεν ἐσ τετρακισχιλίουσ καὶ τῶν λοιπῶν τοῦ πλέονοσ μέρουσ τὰ ὅπλα ἔλαβε· ἐφ’ ὅτῳ Περπένναν Ῥουτίλιοσ ὕπατοσ παρέλυσε τῆσ στρατηγίασ καὶ τὸ μέροσ τοῦ στρατοῦ Γαϊῴ Μαρίῳ προσέθηκεν. Μᾶρκοσ δὲ Λαμπώνιοσ τῶν ἀμφὶ Λικίνιον Κράσσον ἀνεῖλεν ἐσ ὀκτακοσίουσ καὶ τοὺσ λοιποὺσ ἐσ Γρούμεντον πόλιν συνεδίωξε. Γάιοσ δὲ Πάπιοσ Νῶλάν τε εἷλεν ἐκ προδοσίασ καὶ τοῖσ ἐν αὐτῇ Ῥωμαίοισ, δισχιλίοισ οὖσιν, ἐκήρυξεν, εἰ μεταθοῖντο, στρατεύσειν ἑαυτῷ.

καὶ τούσδε μὲν ὁ Πάπιοσ μεταθεμένουσ ἐστράτευεν· οἱ δ’ ἡγεμόνεσ αὐτῶν οὐχ ὑπακούσαντεσ τῷ κηρύγματι ἐλήφθησαν αἰχμάλωτοι καὶ λιμῷ πρὸσ τοῦ Παπίου διεφθάρησαν. Πάπιοσ δὲ καὶ Σταβίασ εἷλε καὶ Μινέρουιον καὶ Σάλερνον, ἣ Ῥωμαίων ἄποικοσ ἦν· καὶ τοὺσ ἐξ αὐτῶν αἰχμαλώτουσ τε καὶ δούλουσ ἐστράτευεν. ὡσ δὲ καὶ Νουκερίασ τὰ ἐν κύκλῳ πάντα κατέπρησεν, αἱ πλησίον αὐτῷ πόλεισ καταπλαγεῖσαι προσετίθεντο στρατιάν τε αἰτοῦντι παρέσχον ἐσ μυρίουσ πεζοὺσ καὶ ἱππέασ χιλίουσ· μεθ’ ὧν ὁ Πάπιοσ Ἀχέρραισ παρεκάθητο. Σέξστου δὲ Καίσαροσ Γαλατῶν πεζοὺσ μυρίουσ καὶ Νομάδασ Μαυρουσίουσ ἱππέασ καὶ πεζοὺσ προσλαβόντοσ τε καὶ χωροῦντοσ ἐπὶ τὰσ Ἀχέρρασ, ὁ Πάπιοσ Ὀξύνταν, υἱὸν Ιὀγόρθου τοῦ Νομάδων ποτὲ βασιλέωσ, ὑπὸ Ῥωμαίων ἐν Οὐενουσίᾳ φυλαττόμενον, ἤγαγεν ἐκ τῆσ Οὐενουσίασ καὶ περιθεὶσ αὐτῷ πορφύραν βασιλικὴν ἐπεδείκνυ θαμινὰ τοῖσ Νομάσι τοῖσ σὺν Καίσαρι. πολλῶν δ’ ὡσ πρὸσ ἴδιον βασιλέα αὐτομολούντων ἀθρόωσ, τοὺσ μὲν λοιποὺσ τῶν Νομάδων ὡσ ὑπόπτουσ ὁ Καῖσαρ ἐσ Λιβύην ἀπέπεμψε, Πασίου δὲ πελάσαντοσ αὐτῷ σὺν καταφρονήσει καὶ μέροσ ἤδη τοῦ χάρακοσ διασπῶντοσ, τοὺσ ἱππέασ ἐκπέμψασ κατ’ ἄλλασ πύλασ ἔκτεινε τοῦ Παπίου περὶ ἑξακισχιλίουσ. καὶ ἐπὶ τῷδε Καῖσαρ μὲν ἐξ Ἀχερρῶν ἀνεζεύγνυεν, Οὐιδακιλίῳ δ’ ἐν Ιἀπυγίᾳ προσετίθεντο Κανύσιοι καὶ Οὐενούσιοι καὶ ἕτεραι πόλεισ πολλαί. τινὰσ δὲ καὶ ἀπειθούσασ ἐξεπολιόρκει, καὶ τῶν ἐν αὐταῖσ Ῥωμαίων τοὺσ μὲν ἐπιφανεῖσ ἔκτεινε, τοὺσ δὲ δημότασ καὶ δούλουσ ἐστράτευε. Ῥουτίλιοσ δὲ ὁ ὕπατοσ καὶ Γάιοσ Μάριοσ ἐπὶ τοῦ Λίριοσ ποταμοῦ γεφύρασ ἐσ διάβασιν ἐξ οὐ πολλοῦ διαστήματοσ ἀπ’ ἀλλήλων ἐπήγνυντο·

καὶ Οὐέττιοσ Σκάτων αὐτοῖσ ἀντεστρατοπέδευε παρὰ τὴν Μαρίου μάλιστα γέφυραν ἔλαθέ τε νυκτὸσ περὶ τὴν Ῥουτιλίου γέφυραν λόχουσ ἐν φάραγξιν ἐνεδρεύσασ. ἅμα δ’ ἑῴ τὸν Ῥουτίλιον διελθεῖν ὑπεριδὼν ἀνέστησε τὰσ ἐνέδρασ καὶ πολλοὺσ μὲν ἔκτεινεν ἐπὶ τοῦ ξηροῦ, πολλοὺσ δ’ ἐσ τὸν ποταμὸν κατῶσεν· ὅ τε Ῥουτίλιοσ αὐτὸσ ἐν τῷδε τῷ πόνῳ βέλει τρωθεὶσ ἐσ τὴν κεφαλὴν μετ’ ὀλίγον ἀπέθανε. καὶ Μάριοσ, ἐπὶ τῆσ ἑτέρασ ὢν γεφύρασ τὸ συμβὰν ἐκ τῶν φερομένων κατὰ τὸ ῥεῦμα σωμάτων εἰκάσασ τοὺσ ἐν ποσὶν ὤσατο καὶ τὸ ῥεῦμα περάσασ τὸν χάρακα τοῦ Σκάτωνοσ ὑπ’ ὀλίγων φυλαττόμενον εἷλεν, ὥστε τὸν Σκάτωνα νυκτερεῦσαί τε, ἔνθαπερ ἐνίκησε, καὶ ἀποροῦντα ἀγορᾶσ ἀναζεῦξαι περὶ τὴν ἑώ. Ῥουτιλίου δὲ τοῦ σώματοσ καὶ πολλῶν ἄλλων ἐπιφανῶν ἐπὶ ταφὴν ἐσ Ῥώμην ἐνεχθέντων ἥ τε ὄψισ ἀηδὴσ ἦν ὑπάτου καὶ τοσῶνδε ἄλλων ἀνῃρημένων καὶ πολυήμερον ἐπὶ τῷδε πένθοσ ἠγέρθη. καὶ ἀπὸ τοῦδε ἡ βουλὴ τοὺσ ἀποθνῄσκοντασ ἐν τοῖσ πολέμοισ ἔκρινεν, ἔνθαπερ ἂν θάνωσι, θάπτεσθαι, τοῦ μὴ τοὺσ λοιποὺσ ἐκ τῆσ ὄψεωσ ἀποτρέπεσθαι τῶν στρατειῶν. τὸ δ’ αὐτὸ καὶ οἱ πολέμιοι πυθόμενοι περὶ σφῶν ἐψηφίσαντο.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Appian, The Civil Wars, book 1, chapter 5

(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 5)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION