헬라어 문장 검색 - Αππιαν́ΤηεΞιϝί1́13́

(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 12)

Τοῦ δ’ ἐπιόντοσ ἔτουσ Σύλλασ, καίπερ ῶν δικτάτωρ, ἐσ ὑπόκρισιν ὅμωσ καὶ σχῆμα δημοκρατικῆσ ἀρχῆσ ὑπέστη καὶ ὕπατοσ αὖθισ γενέσθαι σὺν Μετέλλῳ τῷ Εὐσεβεῖ. καὶ ἀπὸ τοῦδε ἴσωσ ἔτι νῦν οἱ Ῥωμαίων βασιλέεσ, ὑπάτουσ ἀποφαίνοντεσ τῇ πατρίδι, ἔστιν ὅτε καὶ ἑαυτοὺσ ἀποδεικνύουσιν, ἐν καλῷ τιθέμενοι μετὰ τῆσ μεγίστησ ἀρχῆσ καὶ ὑπατεῦσαι. Τῷ δ’ ἑξῆσ ἔτει ὁ μὲν δῆμοσ καὶ τότε τὸν Σύλλαν θεραπεύων ᾑρεῖτο ὑπατεύειν, ὁ δὲ οὐκ ἀνασχόμενοσ ὑπάτουσ μὲν αὐτοῖσ ἀπέφηνε Σερουίλιον Ἰσαυρικὸν καὶ Κλαύδιον Ποῦλχρον, αὐτὸσ δὲ τὴν μεγάλην ἀρχὴν οὐδενὸσ ἐνοχλοῦντοσ ἑκὼν ἀπέθετο. καί μοι θαῦμα μὲν καὶ τόδε αὐτοῦ καταφαίνεται τοσήνδε ἀρχὴν πρῶτον ἀνδρῶν καὶ μόνον ἐσ τότε Σύλλαν οὐδενὸσ ἐπείγοντοσ ἀποθέσθαι, οὐ παισίν, ὡσ Πτολεμαῖοσ ἐν Αἰγύπτῳ καὶ Ἀριοβαρζάνησ ἐν Καππαδοκίᾳ καὶ Σέλευκοσ ἐν Συρίᾳ, ἀλλ’ αὐτοῖσ τοῖσ τυραννουμένοισ· ἄλογον δ’ ἤδη καὶ τὸ βιασάμενον ἐσ τὴν ἀρχὴν ῥιψοκινδύνωσ, ἐπείτε ἐγκρατὴσ ἐγένετο, ἑκόντα ἀποθέσθαι καὶ παράδοξον, οἱο͂ν οὔπω τι ἕτερον, τὸ μὴ δεῖσαι νεότητοσ ἐν τῷδε τῷ πολέμῳ πλέον μυριάδων δέκα ἀνῃρημένησ καὶ τῶν ἐχθρῶν αὐτὸν ἀνελόντα βουλευτὰσ μὲν ἐνενήκοντα, ὑπάτουσ δ’ ἐσ πεντεκαίδεκα, ἀπὸ δὲ τῶν καλουμένων ἱππέων δισχιλίουσ καὶ ἑξακοσίουσ σὺν τοῖσ ἐξεληλαμένοισ· ὧν τῆσ τε περιουσίασ δεδημευμένησ καὶ πολλῶν ἀτάφων ἐκριφέντων, οὔτε τοὺσ οἴκοι ὁ Σύλλασ οὔτε τοὺσ φεύγοντασ καταπλαγεὶσ οὐδὲ τὰσ πόλεισ, ὧν ἀκροπόλεισ τε καὶ τείχη καὶ γῆν καὶ χρήματα καὶ ἀτελείασ ἀφῄρητο, ἑαυτὸν ἀπέφηνεν ἰδιώτην. Τοσοῦτον ἦν ἐν τῷδε τῷ ἀνδρὶ τόλμησ καὶ τύχησ·

ὅν γέ φασιν ἐπειπεῖν ἐν ἀγορᾷ, τὴν ἀρχὴν ἀποτιθέμενον, ὅτι καὶ λόγον, εἴ τισ αἰτοίη, τῶν γεγονότων ὑφέξει, καὶ τὰσ ῥάβδουσ καθελόντα καὶ τοὺσ πελέκεασ τὴν φρουρὰν ἀπὸ τοῦ σώματοσ ἀπώσασθαι καὶ μόνον μετὰ τῶν φίλων ἐσ πολὺ ἐν μέσῳ βαδίσαι θεωμένου τοῦ πλήθουσ καὶ καταπεπληγότοσ αὐτὸν καὶ τότε. ἀναχωροῦντα δ’ ἐπὶ τὴν οἰκίαν μόλισ ποτὲ μειράκιον ἐπεμέμφετο καὶ οὐδενὸσ αὐτὸ ἀπερύκοντοσ ἐθάρρησε καὶ λοιδορούμενον αὐτῷ μέχρι τῆσ οἰκίασ ἐλθεῖν. ὁ δὲ κατὰ τῶν μεγίστων ἀνδρῶν τε καὶ πόλεων ἄκροσ ὀργὴν γενόμενοσ εὐσταθῶσ τὸ μειράκιον ἤνεγκε καὶ τοσοῦτον ἐσιὼν ἐσ τὴν οἰκίαν, εἴτε ἀπὸ ξυνέσεωσ εἴτε καὶ τύχῃ καταμαντευόμενοσ τῶν ἐσομένων, ἀπεκρίνατο, ὅτι κωλύσει τὸ μειράκιον τόδε ἕτερον ἄνδρα ἀρχὴν τοιάνδε ἔχοντα ἀποθέσθαι. Καὶ Ῥωμαίοισ μὲν οὕτω γενέσθαι συνηνέχθη μετ’ ὀλίγον, Γαϊού Καίσαροσ τὴν ἀρχὴν οὐκέτι μεθέντοσ· ὁ δὲ Σύλλασ μοι δοκεῖ, ἐσ πάντα σφοδρὸσ ὁμοῦ καὶ δυνατὸσ γενόμενοσ, ἐπιθυμῆσαι τύραννοσ ἐξ ἰδιώτου γενέσθαι καὶ ἰδιώτησ ἐκ τυράννου καὶ μετὰ τοῦτ’ ἐπ’ ἐρημίασ ἀγροίκου διαγενέσθαι. διῆλθε γὰρ ἐσ χωρία ἴδια ἐσ Κύμην τῆσ Ἰταλίασ καὶ ἐνταῦθα ἐπ’ ἐρημίασ θαλάσσῃ τε καὶ κυνηγεσίοισ ἐχρῆτο, οὐ φυλασσόμενοσ ἄρα τὸν κατὰ ἄστυ ἰδιώτην βίον οὐδ’ ἀσθενὴσ ὢν αὖθισ ἐσ ὅ τι ὁρμήσειεν· ᾧ δυνατὴ μὲν ἔτι ἡ ἡλικία καὶ τὸ σῶμα εὔρωστον, ἀμφὶ δὲ τὴν Ἰταλίαν δυώδεκα μυριάδεσ ἀνδρῶν ἦσαν ἔναγχοσ ὑπεστρατευμένων καὶ δωρεὰσ μεγάλασ καὶ γῆν πολλὴν παρ’ αὐτοῦ λαβόντων, ἕτοιμοι δ’ οἱ κατὰ τὸ ἄστυ μύριοι Κορνήλιοι καὶ ὁ ἄλλοσ αὐτοῦ στασιώτησ λεώσ, εὔνουσ αὐτῷ καὶ φοβερὸσ ὢν ἔτι τοῖσ ἑτέροισ καὶ τὸ σφέτερον ἀδεέσ, ὧν τῷ Σύλλᾳ συνεπεπράχεσαν, ἐν τῷ Σύλλαν περιεῖναι τιθέμενοι· ἀλλά μοι δοκεῖ κόρον τε πολέμων καὶ κόρον ἀρχῆσ καὶ κόρον ἄστεοσ λαβὼν ἐπὶ τέλει καὶ ἀγροικίασ ἐρασθῆναι. Ἄρτι δ’ ἀποστάντοσ αὐτοῦ, Ῥωμαῖοι φόνου καὶ τυραννίδοσ ἀπαλλαγέντεσ ἡσυχῇ πάλιν ἐπὶ στάσεισ ὑπερριπίζοντο ἑτέρασ.

καὶ ὕπατοι αὐτοῖσ καθίστανται Κόιντόσ τε Κάτλοσ ἀπὸ τῶν Συλλείων καὶ Λέπιδοσ Αἰμίλιοσ ἀπὸ τῶν ἐναντίων, ἐχθίστω τε ἀλλήλοιν καὶ εὐθὺσ ἀρξαμένω διαφέρεσθαι. δῆλόν τε ἦν τι κακὸν ἕτερον ἐκ τοῦδε γενησόμενον. Σύλλασ δ’ ἐν τοῖσ ἀγροῖσ ἐνύπνιον ἔδοξεν ἰδεῖν, ὅτι αὐτὸν ὁ δαίμων ἤδη καλοίη· καὶ ὁ μὲν αὐτίκα μεθ’ ἡμέραν τοῖσ φίλοισ τὸ ὄναρ ἐξειπὼν διαθήκασ συνέγραφεν ἐπειγόμενοσ καὶ αὐτῆσ ἡμέρασ συνετέλει· σφραγισαμένῳ δ’ αὐτὰσ περὶ ἑσπέραν πυρετὸσ ἐμπίπτει καὶ νυκτὸσ ἐτελεύτησεν, ἑξήκοντα μὲν ἔτη βιώσασ, εὐτυχέστατοσ δ’ ἀνδρῶν ἔσ τε τὸ τέλοσ αὐτὸ καὶ ἐσ τἆλλα πάντα, ὥσπερ καὶ ὠνομάζετο, γενέσθαι δοκῶν, εἰ δή τισ εὐτυχίαν ἡγοῖτο τυχεῖν ὅσων ἂν ἐθέλῃ. γίνεται δ’ εὐθὺσ ἐν ἄστει στάσισ ἐπ’ αὐτῷ, τῶν μὲν ἄγειν ἀξιούντων τὸ σῶμα διὰ τῆσ Ἰταλίασ ἐπὶ πομπῇ καὶ ἐσ τὴν Ῥώμην ἐν ἀγορᾷ προτιθέναι καὶ ταφῆσ δημοσίασ ἀξιοῦν, Λεπίδου δὲ καὶ τῶν ἀμφὶ Λέπιδον ἐνισταμένων. ἐξενίκα δ’ ὁ Κάτλοσ καὶ οἱ Σύλλειοι, καὶ ἐφέρετο ὁ νέκυσ ὁ τοῦ Σύλλα διὰ τῆσ Ἰταλίασ ἐσ τὸ ἄστυ ἐπὶ κλίνησ χρυσηλάτου καὶ κόσμου βασιλικοῦ, σαλπιγκταί τε πολλοὶ καὶ ἱππέεσ καὶ ἄλλοσ ὅμιλοσ ἐκ ποδὸσ ὡπλισμένοσ εἵπετο. οἵ τε ὑποστρατευσάμενοι αὐτῷ πανταχόθεν ἐπὶ τὴν παραπομπὴν ὡπλισμένοι συνέθεον καί, ὡσ ἕκαστοσ ἀφικνοῖτο, εὐθὺσ ἐσ κόσμον καθίσταντο· ἄλλο τε πλῆθοσ, ὅσον ἐπ’ οὐδενὶ ἔργῳ, συνέτρεχεν. ἡγεῖτο δ’ αὐτοῦ σημεῖα καὶ πελέκεισ, ὅσοισ περιὼν ἔτι καὶ ἄρχων ἐκοσμεῖτο. Ὡσ δ’ ἐπὶ τὸ ἄστυ ἠνέχθη, ἐσεφέρετο μετὰ πομπῆσ ἐνταῦθα δὴ μάλιστα ὑπερόγκου.

καὶ τὸ πῦρ οἵ τε ἱππέεσ καὶ ἡ στρατιὰ περιέδραμον. στέφανοί τε γὰρ δισχιλίων πλείουσ ἀπὸ χρυσοῦ κατὰ σπουδὴν γενόμενοι παρεφέροντο, δῶρα τῶν πόλεων καὶ τῶν ὑπ’ αὐτῷ στρατευσαμένων τελῶν καὶ καθ’ ἕνα τῶν φίλων, ἄλλη τε τῶν ἐσ τῆν ταφὴν πεμφθέντων οὐ δυνατὴ φράσαι πολυτέλεια. καὶ τὸ σῶμα δέει τοῦ συνδραμόντοσ στρατοῦ παρέπεμπον ἱερέεσ τε ἅμα πάντεσ καὶ ἱέρειαι, κατὰ σφᾶσ αὐτῶν ἑκάτεροι, καὶ ἡ βουλὴ πᾶσα καὶ αἱ ἀρχαί, τὰ σφέτερα σημεῖα ἐπικείμενοι. κόσμῳ δ’ ἄλλῳ τὸ τῶν καλουμένων ἱππέων πλῆθοσ εἵπετο καὶ ὁ στρατὸσ ἐν μέρει πᾶσ, ὅσοσ ὑπεστράτευτο αὐτῷ· συνέδραμον γὰρ σπουδῇ, τὸ ἔργον ἅπαντεσ ἐπειγόμενοι καταλαβεῖν, σημεῖά τε φέροντεσ ἐπίχρυσα καὶ ὅπλα ἐπὶ σφίσι περιάργυρα, οἷσ ἔτι νῦν ἐσ τὰσ πομπὰσ εἰώθασι χρῆσθαι. σαλπιγκτῶν τε ἄπειρον ἦν πλῆθοσ, παρὰ μέροσ ὑγρότατα καὶ πένθιμα μελῳδούντων. βοῇ δ’ ἐπευφήμουν ἥ τε βουλὴ πρώτη καὶ οἱ ἱππέεσ ἐν μέρει, εἶθ’ ὁ στρατόσ, εἶθ’ ὁ δῆμοσ, οἱ μὲν τῷ ὄντι τὸν Σύλλαν ἐπιποθοῦντεσ, οἱ δὲ δειμαίνοντεσ αὐτοῦ καὶ τότε τὸν στρατὸν καὶ τὸν νέκυν οὐχ ἧττον ἢ περιόντοσ· ἔσ τε γὰρ τὴν ὄψιν τῶν γιγνομένων ἀποβλέποντεσ καὶ ἐσ τὴν μνήμην ὧν ἔδρασεν ὁ ἀνήρ, ἐξεπλήττοντο καὶ ὡμολόγουν τοῖσ ἐναντίοισ εὐτυχέστατον αὐτὸν ἐκείνοισ γενέσθαι καὶ σφίσι καὶ τεθνεῶτα φοβερώτατον. ὡσ δ’ ἐπὶ τοῦ βήματοσ, ἔνθα δημηγοροῦσιν ἐν ἀγορᾷ, προυτέθη, τοὺσ μὲν ἐπιταφίουσ λόγουσ εἶπεν ὁ κράτιστοσ εἰπεῖν τῶν τότε, ἐπεὶ Φαῦστοσ ὁ παῖσ ὁ τοῦ Σύλλα νεώτατοσ ἦν ἔτι, τὸ δὲ λέχοσ ὑποδύντεσ ἀπὸ τῆσ βουλῆσ ἄνδρεσ εὔρωστοι διεκόμιζον ἐσ τὸ πεδίον τὸ Ἄρειον, ἔνθα βασιλέεσ θάπτονται μόνοι·

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Appian, The Civil Wars, book 1, chapter 12

(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 12)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION