Appian, The Civil Wars, book 1, chapter 2

(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 2)

Θέροσ δ’ ἦν ἤδη καὶ προγραφαὶ δημάρχων ἐσ τὸ μέλλον· καὶ οἱ πλούσιοι τῆσ χειροτονίασ πλησιαζούσησ ἔνδηλοι σαφῶσ ἦσαν ἐσπουδακότεσ ἐσ τὴν ἀρχὴν τοῖσ μάλιστα Γράκχῳ πολεμίοισ. ὁ δ’ ἐγγὺσ τοῦ κακοῦ γιγνομένου δείσασ, εἰ μὴ καὶ ἐσ τὸ μέλλον ἔσοιτο δήμαρχοσ, συνεκάλει τοὺσ ἐκ τῶν ἀγρῶν ἐπὶ τὴν χειροτονίαν. ἀσχολουμένων δ’ ἐκείνων ὡσ ἐν θέρει, συνελαυνόμενοσ ὑπὸ τῆσ προθεσμίασ ὀλίγησ ἐσ τὴν χειροτονίαν ἔτι οὔσησ ἐπὶ τὸν ἐν τῷ ἄστει δῆμον κατέφευγε, καὶ περιιὼν κατὰ μέροσ ἑκάστων ἐδεῖτο δήμαρχον αὑτὸν ἐσ τὸ μέλλον ἑλέσθαι, κινδυνεύοντα δι’ ἐκείνουσ. γιγνομένησ δὲ τῆσ χειροτονίασ δύο μὲν ἔφθασαν αἱ πρῶται φυλαὶ Γράκχον ἀποφῆναι, τῶν δὲ πλουσίων ἐνισταμένων οὐκ ἔννομον εἶναι δὶσ ἐφεξῆσ τὸν αὐτὸν ἄρχειν καὶ Ῥουβρίου δημάρχου τοῦ προεστάναι τῆσ ἐκκλησίασ ἐκείνησ διειληχότοσ ἐνδοιάζοντοσ ἐπὶ τῷδε, Μούμμιοσ αὐτόν, ὁ ἐπὶ τῷ Ὀκταουίῳ δημαρχεῖν ᾑρημένοσ, ἐκέλευεν ἑαυτῷ τὴν ἐκκλησίαν ἐπιτρέψαι. καὶ ὁ μὲν ἐπέτρεψεν, οἱ δὲ λοιποὶ δήμαρχοι περὶ τῆσ ἐπιστασίασ ἠξίουν ἀνακληροῦσθαι· Ῥουβρίου γὰρ τοῦ λαχόντοσ ἐκστάντοσ αὖθισ ἐσ ἅπαντασ τὴν διακλήρωσιν περιιέναι. ἔριδοσ δὲ καὶ ἐπὶ τῷδε πολλῆσ γενομένησ ὁ Γράκχοσ ἐλταττούμενοσ τὴν μὲν χειροτονίαν ἐσ τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν ἀνέθετο, πάντα δ’ ἀπογνοὺσ ἐμελανειμόνει τε ἔτι ὢν ἔναρχοσ καὶ τὸ λοιπὸν τῆσ ἡμέρασ ἐν ἀγορᾶ τὸν υἱὸν ἐπάγων ἑκάστοισ συνίστη καὶ παρετίθετο ὡσ αὐτὸσ ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν αὐτίκα ἀπολούμενοσ. Οἴκτου δὲ πολλοῦ σὺν λογισμῷ τοὺσ πένητασ ἐπιλαμβάνοντοσ ὑπέρ τε σφῶν αὐτῶν, ὡσ οὐκ ἐν ἰσονόμῳ πολιτευσόντων ἔτι, ἀλλὰ δουλευσόντων κατὰ κράτοσ τοῖσ πλουσίοισ, καὶ ὑπὲρ αὐτοῦ Γράκχου, τοιαῦτα δεδιότοσ τε καὶ πάσχοντοσ ὑπὲρ αὐτῶν, σύν τε οἰμωγῇ προπεμπόντων αὐτὸν ἁπάντων ἐπὶ τὴν οἰκίαν ἑσπέρασ καὶ θαρρεῖν ἐσ τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν ἐπικελευόντων, ἀναθαρρήσασ ὁ Γράκχοσ ἔτι νυκτὸσ τοὺσ στασιώτασ συναγαγὼν καὶ σημεῖον, εἰ καὶ μάχησ δεήσειεν, ὑποδείξασ κατέλαβε τοῦ Καπιτωλίου τὸν νεών, ἔνθα χειροτονήσειν ἔμελλον, καὶ τὰ μέσα τῆσ ἐκκλησίασ.

ἐνοχλούμενοσ δ’ ὑπὸ τῶν δημάρχων καὶ τῶν πλουσίων, οὐκ ἐώντων ἀναδοθῆναι περὶ αὐτοῦ χειροτονίαν, ἀνέσχε τὸ σημεῖον. καὶ βοῆσ ἄφνω παρὰ τῶν συνειδότων γενομένησ χεῖρέσ τε ἦσαν ἤδη τὸ ἀπὸ τοῦδε, καὶ τῶν Γρακχείων οἱ μὲν αὐτὸν ἐφύλαττον οἱᾶ́ τινεσ δορυφόροι, οἱ δὲ τὰ ἱμάτια διαζωσάμενοι, ῥάβδουσ καὶ ξύλα τὰ ἐν χερσὶ τῶν ὑπηρετῶν ἁρπάσαντέσ τε καὶ διακλάσαντεσ ἐσ πολλά, τοὺσ πλουσίουσ ἐξήλαυνον ἀπὸ τῆσ ἐκκλησίασ, σὺν τοσῷδε ταράχῳ καὶ τραύμασιν, ὡσ τούσ τε δημάρχουσ δείσαντασ διαφυγεῖν ἐκ μέσον, καὶ τὸν νεὼν τοὺσ ἱερέασ ἐπικλεῖσαι, δρόμον τε πολλῶν ἄκοσμον εἶναι καὶ φυγὴν καὶ λόγον οὐκ ἀκριβῆ, τῶν μὲν ὅτι καὶ τοὺσ ἄλλουσ δημάρχουσ ὁ Γράκχοσ παραλύσειε τῆσ ἀρχῆσ οὑ̓ γὰρ ὁρωμένων αὐτῶν εἴκαζον οὕτωσ̓, τῶν δ’ ὅτι αὐτὸσ ἑαυτὸν ἐσ τὸ μέλλον δήμαρχον ἄνευ χειροτονίασ ἀποφαίνοι. Γιγνομένων δὲ τούτων ἡ βουλὴ συνῆλθεν εἰσ τὸ τῆσ Πίστεωσ ἱερόν.

καί μοι θαῦμα καταφαίνεται τὸ πολλάκισ ἐν τοιοῖσδε φόβοισ διὰ τῆσ αὐτοκράτοροσ ἀρχῆσ διασεσωσμένουσ τότε μηδ’ ἐπὶ νοῦν τὸν δικτάτορα λαβεῖν, ἀλλὰ χρησιμώτατον τοῖσ προτέροισ τόδε τὸ ἔργον εὑρεθὲν μηδ’ ἐν μνήμῃ τοῖσ πολλοῖσ ἄρα γενέσθαι μήτε τότε μήθ’ ὕστερον. κρίναντεσ δ’ ὅσα ἔκριναν ἐσ τὸ Καπιτω—́λιον ἀνῄεσαν. καὶ πρῶτοσ αὐτοῖσ ὁ μέγιστοσ ἀρχιερεὺσ λεγόμενοσ ἐξῆρχε τῆσ ὁδοῦ, Κορνήλιοσ Σκιπίων ὁ Νασικᾶσ· ἐβόα τε μέγιστον ἕπεσθαί οἱ τοὺσ ἐθέλοντασ σῴζεσθαι τὴν πατρίδα καὶ τὸ κράσπεδον τοῦ ἱματίου ἐσ τὴν κεφαλὴν περιεσύρατο, εἴτε τῷ παρασήμῳ τοῦ σχήματοσ πλέονάσ οἱ συντρέχειν ἐπισπώμενοσ, εἴτε πολέμου τι σύμβολον τοῖσ ὁρῶσιν ὡσ κόρυθα ποιούμενοσ, εἴτε θεοὺσ ἐγκαλυπτόμενοσ ὧν ἔμελλε δράσειν. ἀνελθόντι δὲ ἐσ τὸ ἱερὸν καὶ τοῖσ Γρακχείοισ ἐπιδραμόντι εἶξαν μὲν ὡσ κατ’ ἀξίωσιν ἀνδρὶ ἀρίστῳ, καὶ τὴν βουλὴν ἅμα οἱ θεωροῦντεσ ἐπιοῦσαν· οἱ δὲ τὰ ξύλα τῶν Γρακχείων αὐτῶν περισπάσαντεσ, ὅσα τε βάθρα καὶ ἄλλη παρασκευὴ ὡσ ἐσ ἐκκλησίαν συνενήνεκτο διελόντεσ, ἔπαιον αὐτοὺσ καὶ ἐδίωκον καὶ ἐσ τὰ ἀπόκρημνα κατερρίπτουν. κἀν τῷδε τῷ κυδοιμῷ πολλοί τε τῶν Γρακχείων καὶ Γράκχοσ αὐτόσ, εἱλούμενοσ περὶ τὸ ἱερόν, ἀνῃρέθη κατὰ τὰσ θύρασ παρὰ τοὺσ τῶν βασιλέων ἀνδριάντασ. καὶ πάντασ αὐτοὺσ νυκτὸσ ἐξέρριψαν εἰσ τὸ ῥεῦμα τοῦ ποταμοῦ. Οὕτω μὲν δὴ Γράκχοσ, ὁ Γράκχου τοῦ δὶσ ὑπατεύσαντοσ καὶ Κορνηλίασ τῆσ Σκιπίωνοσ τοῦ Καρχηδονίουσ τὴν ἡγεμονίαν ἀφελομένου παῖσ, ἀρίστου βουλεύματοσ ἕνεκα, βιαίωσ αὐτῷ προσιών, ἀνῄρητο ἔτι δημαρχῶν ἐν τῷ Καπιτωλίῳ.

καὶ πρῶτον ἐν ἐκκλησίᾳ τόδε μύσοσ γενόμενον οὐ διέλιπεν, αἰεί τινοσ ὁμοίου γιγνομένου παρὰ μέροσ. ἡ δὲ πόλισ ἐπὶ τῷ Γράκχου φόνῳ διῄρητο ἐσ λύπην καὶ ἡδονήν, οἱ μὲν οἰκτείροντεσ αὑτούσ τε κἀκεῖνον καὶ τὰ παρόντα ὡσ οὐκέτι πολιτείαν, ἀλλὰ χειροκρατίαν καὶ βίαν, οἱ δ’ ἐξειργάσθαι σφίσιν ἡγούμενοι πᾶν, ὅσον ἐβούλοντο.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION