Appian, The Civil Wars, book 1, PROOIMION

(아피아노스, The Civil Wars, book 1, PROOIMION)

Ῥωμαίοισ ὁ δῆμοσ καὶ ἡ βουλὴ πολλάκισ ἐσ ἀλλήλουσ περί τε νόμων θέσεωσ καὶ χρεῶν ἀποκοπῆσ ἢ γῆσ διαδατουμένησ ἢ ἐν ἀρχαιρεσίαισ ἐστασίασαν· οὐ μήν τι χειρῶν ἔργον ἔμφυλον ἦν, ἀλλὰ διαφοραὶ μόναι καὶ ἔριδεσ ἔννομοι, καὶ τάδε μετὰ πολλῆσ αἰδοῦσ εἴκοντεσ ἀλλήλοισ διετίθεντο. ὁ δὲ δῆμόσ ποτε καὶ στρατευόμενοσ ἐσ τοιάνδε ἔριν ἐμπεσὼν οὐκ ἐχρήσατο τοῖσ ὅπλοισ παροῦσιν, ἀλλ’ ἐσ τὸ ὄροσ ἐκδραμών, τὸ ἀπὸ τοῦδε κλῃζόμενον ἱερόν, οὐδὲν οὐδὲ τότε χειρῶν ἔργον, ἀλλ’ ἀρχὴν ἑαυτοῦ προστάτιν ἀπέφηνε καὶ ἐκάλεσε δημαρχίαν ἐσ κώλυσιν μάλιστα τῶν ὑπάτων ἀπὸ τῆσ βουλῆσ αἱρουμένων μὴ ἐντελὲσ αὐτοῖσ ἐπὶ τῇ πολιτείᾳ τὸ κράτοσ εἶναι. ὅθεν δὴ καὶ μάλιστα δυσμενέστερον ἔτι καὶ φιλονεικότερον ἐσ ἀλλήλασ αἱ ἀρχαὶ διετίθεντο ἀπὸ τοῦδε, καὶ ἡ βουλὴ καὶ ὁ δῆμοσ ἐσ αὐτὰσ ἐμερίζετο ὡσ ἐν ταῖσ τῶνδε πλεονεξίαισ ἑκάτεροι τῶν ἑτέρων ἐπικρατοῦντεσ. Μάρκιόσ τε ὁ Κοριολανὸσ ἐν ταῖσδε ταῖσ ἔρισιν ἐξελαθεὶσ παρὰ δίκην ἐσ Οὐολούσκουσ ἔφυγέ τε καὶ πόλεμον ἐπήγαγε τῇ πατρίδι. Καὶ τοῦτο μόνον ἄν τισ εὑρ́οι τῶν πάλαι στάσεων ἔργον ἔνοπλον, καὶ τοῦθ’ ὑπ’ αὐτομόλου γενόμενον, ξίφοσ δὲ οὐδέν πω παρενεχθὲν ἐσ ἐκκλησίαν οὐδὲ φόνον ἔμφυλον, πρίν γε Τιβέριοσ Γράκχοσ δημαρχῶν καὶ νόμουσ ἐσφέρων πρῶτοσ ὅδε ἐν στάσει ἀπώλετο καὶ ἐπ’ αὐτῷ πολλοὶ κατὰ τὸ Καπιτώλιον εἱλούμενοι περὶ τὸν νεὼν ἀνῃρέθησαν.

καὶ οὐκ ἀνέσχον ἔτι αἱ στάσεισ ἐπὶ τῷδε τῷ μύσει, διαιρουμένων ἑκάστοτε σαφῶσ ἐπ’ ἀλλήλοισ καὶ ἐγχειρίδια πολλάκισ φερόντων κτιννυμένησ τέ τινοσ ἀρχῆσ ἐκ διαστήματοσ ἐν ἱεροῖσ ἢ ἐκκλησίαισ ἢ ἀγοραῖσ, δημάρχων ἢ στρατηγῶν ἢ ὑπάτων ἢ τῶν ἐσ ταῦτα παραγγελλόντων ἢ τῶν ἄλλωσ ἐπιφανῶν. ὕβρισ τε ἄκοσμοσ ἐπεῖχεν αἰεὶ δι’ ὀλίγου καὶ νόμων καὶ δίκησ αἰσχρὰ καταφρόνησισ. προιόντοσ δ’ ἐσ μέγα τοῦ κακοῦ, ἐπαναστάσεισ ἐπὶ τὴν πολιτείαν φανεραὶ καὶ στρατεῖαι μεγάλαι καὶ βίαιοι κατὰ τῆσ πατρίδοσ ἐγίγνοντο φυγάδων ἀνδρῶν ἢ καταδίκων ἢ περὶ ἀρχῆσ τινοσ ἢ στρατοπέδου φιλονικούντων ἐσ ἀλλήλουσ. δυναστεῖαί τε ἦσαν ἤδη κατὰ πολλὰ καὶ στασίαρχοι μοναρχικοί, οἱ μὲν οὐ μεθιέντεσ ἔτι τὰ πιστευθέντα σφίσιν ὑπὸ τοῦ δήμου στρατόπεδα, οἱ δὲ καὶ κατὰ σφᾶσ ἄνευ τοῦ κοινοῦ κατ’ ἀλλήλων ξενολογοῦντεσ. ὁπότεροι δ’ αὐτῶν τὴν πόλιν προλάβοιεν, τοῖσ ἑτέροισ ἦν ὁ ἀγὼν λόγῳ μὲν ἐπὶ τοὺσ ἀντιστασιώτασ, ἔργῳ δ’ ἐπὶ τὴν πατρίδα· ἐσέβαλλον γὰρ ὡσ ἐσ πολεμίαν, καὶ σφαγαὶ τῶν ἐν ποσὶν ἐγίγνοντο νηλεεῖσ καὶ ἄλλων ἐπὶ θανάτῳ προγραφαὶ καὶ φυγαὶ καὶ δημεύσεισ, ἐνίων δὲ καὶ βάσανοι πάμπαν ἐπαχθεῖσ. Ἔργον τε οὐδὲν ἀηδὲσ ἀπῆν, μέχρι τῶνδε τῶν στασιάρχων εἷσ ἔτει πεντηκοστῷ μάλιστα ἀπὸ Γράκχου, Κορνήλιοσ Σύλλασ, κακῷ τὸ κακὸν ἰώμενοσ μόναρχον αὑτὸν ἀπέφηνεν ἐπὶ πλεῖστον·

οὓσ δικτάτορασ ἐκάλουν τε καὶ ἐπὶ ταῖσ φοβερωτάταισ χρείαισ ἑξαμήνουσ τιθέμενοι ἐκ πολλοῦ διελελοίπεσαν. ὁ δὲ Σύλλασ βίᾳ μὲν καὶ ἀνάγκῃ, λόγῳ δ’ αἱρετόσ, ἐσ αἰεὶ δικτάτωρ γενόμενοσ ὅμωσ, ἐπεί τε ἐκορέσθη τῆσ δυναστείασ, πρῶτοσ ἀνδρῶν ὅδε μοι δοκεῖ θαρρῆσαι τυραννικὴν ἀρχὴν ἑκὼν ἀποθέσθαι καὶ ἐπειπεῖν, ὅτι καὶ τοῖσ μεμφομένοισ εὐθύνασ ὑφέξει, ἰδιώτησ τε ὁρώντων ἁπάντων ἐσ πολὺ βαδίσαι κατ’ ἀγορὰν καὶ ἐπανελθεῖν ἀπαθὴσ οἴκαδε. τυσοῦτον ἦν ἄρα τοῖσ ὁρῶσιν ἔτι τῆσ ἀρχῆσ αὐτοῦ δέοσ ἢ τῆσ ἀποθέσεωσ κατάπληξισ ἢ τῶν εὐθυνῶν τῆσ ἐπαγγελίασ αἰδὼσ ἢ ἄλλη φιλανθρωπία καὶ λογισμὸσ ἐπὶ συμφέροντι τὴν τυραννίδα γενέσθαι. Ὧδε μὲν ἐπὶ βραχὺ ἔληξαν αἱ στάσεισ ἐπὶ Σύλλα, καὶ κακῶν ἀντίδοσισ ἦν ὧν ὁ Σύλλασ εἰργάζετο· μετὰ δὲ Σύλλαν αὖθισ ὅμοια ἀνερριπίζετο, μέχρι Γάιοσ Καῖσαρ, αἱρετὴν ἀρχὴν ἐπὶ πολὺ δυναστεύων ἐν Γαλατίᾳ, τῆσ βουλῆσ αὐτὸν ἀποθέσθαι κελευούσησ αἰτιώμενοσ οὐ τὴν βουλήν, ἀλλὰ Πομπήιον, ἐχθρὸν ὄντα οἱ καὶ στρατοῦ περὶ τὴν Ἰταλίαν ἡγούμενον, ὡσ τῆσ ἀρχῆσ αὐτὸν ἐπιβουλεύοντα παραλύειν, προυτίθει προκλήσεισ ἢ ἄμφω τὰ στρατεύματα ἔχειν ἐσ τῆσ ἔχθρασ τὴν ἀφοβίαν ἢ καὶ Πομπήιον οὓσ ἔχοι μεθέντα ἰδιωτεύειν ὁμοίωσ ὑπὸ νόμοισ.

οὐ πείθων δ’ ἐσ οὐδέτερα ἐκ Γαλατίασ ἤλαυνεν ἐπὶ τὸν Πομπήιον ἐσ τὴν πατρίδα, ἐσβαλών τε ἐσ αὐτὴν καὶ διώκων ἐκφυγόντα περὶ Θεσσαλίαν ἐνίκησε μεγάλῃ μάχῃ λαμπρῶσ καὶ ἐδίωκεν ἐσ Αἴγυπτον ὑποφεύγοντα. ἀναιρεθέντοσ δὲ Πομπηίου πρὸσ ἀνδρῶν Αἰγυπτίων ἐπανῆλθεν ἐσ Ῥώμην, ἔστιν ἃ καὶ περὶ Αἴγυπτον ἐργασάμενόσ τε καὶ ἐπιμείνασ, μέχρι καταστήσαιτο αὐτῇ τοὺσ βασιλέασ. στασιώτην τε μέγιστον, ᾧ διὰ μεγαλουργίαν πολεμικὴν Μέγασ ἐπώνυμον ἦν, οὗτοσ δὴ μάλιστα πολέμου κράτει σαφῶσ καθελών, οὐδενὸσ αὐτῷ θαρροῦντοσ εἰσ οὐδὲν ἔτι ἀντειπεῖν, δεύτεροσ ἐπὶ Σύλλᾳ δικτάτωρ ἐσ τὸ διηνεκὲσ ᾑρέθη· καὶ στάσεισ αὖθισ κατεπαύοντο πᾶσαι, ἔστε καὶ τόνδε Βροῦτοσ καὶ Κάσσιοσ ζήλῳ τε τῆσ ἀρχῆσ τοῦ μεγέθουσ καὶ πόθῳ τῆσ πατρίου πολιτείασ ἐν τῷ βουλευτηρίῳ κατέκανον, δημοτικώτατον καὶ ἐμπειρότατον ἀρχῆσ γενόμενον. ὅ γέ τοι δῆμοσ αὐτὸν μάλιστα πάντων ἐπεπόθησε, καὶ τοὺσ σφαγέασ ἐζήτουν περιιόντεσ καὶ τὸ σῶμα ἔθαψαν ἐν ἀγορᾷ μέσῃ καὶ νεὼν ἐπῳκοδόμησαν τῇ πυρᾷ καὶ θύουσιν ὡσ θεῷ. Αἱ δὲ στάσεισ ἐπὶ τῷδε μάλιστα αὖθισ ἐπανελθοῦσαί τε καὶ αὐξηθεῖσαι δυνατώτατα ἐσ μέγα προῆλθον, καὶ φόνοι καὶ φυγαὶ καὶ ἐπὶ θανάτῳ προγραφαὶ βουλευτῶν τε καὶ τῶν καλουμένων ἱππέων, κατὰ πλῆθοσ ἀθρόωσ ἑκατέρων, ἐγίγνοντο, τοὺσ ἐχθροὺσ ἀλλήλοισ τῶν στασιωτῶν ἀντιπαρεχόντων καὶ ἐσ τοῦτο ἀμελούντων καὶ φίλων καὶ ἀδελφῶν·

τοσοῦτον ἐκράτει τῆσ ἐσ τὰ οἰκεῖα εὐνοίασ ἡ ἐσ τὰ ἀντίπαλα φιλονικία. προιόντεσ τε τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν ὡσ ἰδιωτικὸν σφῶν κτῆμα διενείμαντο ἐφ’ ἑαυτῶν τρεῖσ οἵδε ἄνδρεσ, Ἀντώνιόσ τε καὶ Λέπιδοσ καὶ ὅτῳ πρότερον μὲν Ὀκτάουιοσ ὄνομα ἦν, Καίσαρι δὲ πρὸσ γένουσ ὢν καὶ θετὸσ ἐν διαθήκαισ ὑπ’ αὐτοῦ γενόμενοσ Καῖσαρ ἐκ τοῦδε μετωνομάζετο. ἐπὶ δὲ τῇ διαιρέσει τῇδε μετὰ βραχὺ συμπεσόντεσ, ὡσ εἰκὸσ ἦν, ἐσ ἀλλήλουσ ὁ Καῖσαρ αὐτῶν συνέσει τε καὶ ἐμπειρίᾳ προύχων Λέπιδον μὲν πρότερον αὐτῶν ἣν ἐκεκλήρωτο Λιβύην, ἐπὶ δὲ τῷ Λεπίδῳ καὶ Ἀντώνιον πολέμῳ περὶ Ἄκτιον ἀφείλετο τὴν ἀπὸ Συρίασ ἐπὶ κόλπον τὸν Ιὄνιον ἀρχήν. ἐπί τε τούτοισ, μεγίστοισ δὴ φανεῖσι καὶ ἐσ ἔκπληξιν ἅπαντασ ἐμβαλοῦσιν, εἷλε καὶ Αἴγυπτον ἐπιπλεύσασ, ἣ χρονιωτάτη τε ἦν ἐσ τότε καὶ δυνατωτάτη μετὰ Ἀλέξανδρον ἀρχὴ καὶ μόνη Ῥωμαίοισ ἔλειπεν ἐσ τὰ νῦν ὄντα, ὥστε Σεβαστὸσ εὐθὺσ ἐπὶ τοῖσ ἔργοισ, ἔτι περιών, ὅδε πρῶτοσ ὀφθῆναί τε Ῥωμαίοισ καὶ κληθῆναι πρὸσ αὐτῶν, αὐτόσ τε ἑαυτόν, ὥσπερ Γάιοσ καὶ ἐσ τὸ δυνατώτερον ἔτι Γαϊού, ἄρχοντα ἀποφῆναι τῇ τε πατρίδι καὶ τοῖσ ὑπ’ αὐτὴν ἔθνεσιν ἅπασιν, οὐδὲν αἱρέσεωσ ἢ χειροτονίασ ἢ προσποιήματοσ ἔτι δεηθείσ. χρονίου δ’ αὐτῷ καὶ ἐγκρατοῦσ τῆσ ἀρχῆσ γενομένησ, ἐπιτυχὴσ ἐσ πάντα καὶ φοβερὸσ ὢν γένοσ ἀφ’ ἑαυτοῦ καὶ διαδοχὴν τὴν ἐπικρατοῦσαν ὁμοίωσ ἐπ’ ἐκείνῳ κατέλιπεν. Ὧδε μὲν ἐκ στάσεων ποικίλων ἡ πολιτεία Ῥωμαίοισ ἐσ ὁμόνοιαν καὶ μοναρχίαν περιέστη·

ταῦτα δ’ ὅπωσ ἐγένετο, συνέγραψα καὶ συνήγαγον, ἀξιοθαύμαστα ὄντα τοῖσ ἐθέλουσιν ἰδεῖν φιλοτιμίαν ἀνδρῶν ἄμετρον καὶ φιλαρχίαν δεινὴν καρτερίαν τε ἄτρυτον καὶ κακῶν ἰδέασ μυρίων, μάλιστα δ’, ὅτι μοι τῆσ Αἰγυπτίασ συγγραφῆσ τάδε προηγούμενα καὶ τελευτήσοντα εἰσ ἐκείνην ἀναγκαῖον ἦν προαναγράψασθαι· ὧδε γὰρ Αἴγυπτοσ ἐλήφθη, διὰ τήνδε τὴν στάσιν, Ἀντωνίῳ Κλεοπάτρασ συμμαχούσησ. διῄρηται δ’ αὐτῶν διὰ τὸ πλῆθοσ ἐνθάδε μέν, ὅσα ἐπὶ Κορνήλιον Σύλλαν ἀπὸ Σεμπρωνίου Γράκχου, ἑξῆσ δ’, ὅσα μέχρι Γαϊού Καίσαροσ τῆσ τελευτῆσ. αἱ δὲ λοιπαὶ τῶν ἐμφυλίων βίβλοι δεικνύουσιν, ὅσα οἱ τρεῖσ ἐσ ἀλλήλουσ τε καὶ Ῥωμαίουσ ἔδρασαν, μέχρι τὸ τελευταῖον δὴ τῶν στάσεων καὶ μέγιστον ἔργον, τὸ περὶ Ἄκτιον Καίσαρι πρὸσ Ἄντώνιον ὁμοῦ καὶ Κλεοπάτραν γενόμενον, ἀρχὴ καὶ τῆσ Αἰγυπτιακῆσ συγγραφῆσ ἔσται.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION