Appian, The Civil Wars, book 1, chapter 6

(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 6)

Ῥουτιλίῳ μὲν δὴ διάδοχοσ ἐπὶ τὸ λοιπὸν τοῦ ἔτουσ οὐκ ἐγένετο, Σέξστου Καίσαροσ οὐκ ἀγαγόντοσ σχολὴν διαδραμεῖν ἐπὶ ἀρχαιρέσια ἐσ Ῥώμην· τῆσ δ’ ὑπ’ αὐτῷ στρατιᾶσ ἡ βουλὴ προσέταξεν ἄρχειν Γάιόν τε Μάριον καὶ Κόιντον Καιπίωνα. τούτῳ τῷ Καιπίωνι Κόιντοσ Ποπαίδιοσ ὁ ἀντιστράτηγοσ οἱᾶ́ τισ αὐτόμολοσ προσέφυγεν, ἄγων καὶ διδοὺσ ἐνέχυρον δύο βρέφη δοῦλα, καθάπερ υἱεῖσ, ἐσκευασμένα ἐσθῆσι περιπορφύροισ· ἐσ δὲ πίστιν ἔφερε καὶ μάζασ ἐκ μολύβδου, χρυσῷ καὶ ἀργύρῳ περιβεβλημένασ· καὶ ἐδεῖτο κατὰ σπουδὴν αὑτῷ τὸν Καιπίωνα ἕπεσθαι μετὰ τῆσ στρατιᾶσ ὡσ καταληψόμενον αὑτοῦ τὸ στρατόπεδον ἔρημον ἔτι ἄρχοντοσ. Καιπίων μὲν δὴ πειθόμενοσ εἵπετο, Ποπαίδιοσ δὲ πλησίον τῆσ ἐσκευασμένησ ἐνέδρασ γενόμενοσ ἀνέδραμεν ἔσ τινα λόφον ὡσ κατοψόμενοσ τοὺσ πολεμίουσ καὶ σημεῖον αὐτοῖσ ἐπῇρεν. οἱ δὲ ἐκφανέντεσ αὐτόν τε Καιπίωνα καὶ πολλοὺσ σὺν αὐτῷ κατέκοψαν· καὶ τὸ λοιπὸν τῆσ στρατιᾶσ Καιπίωνοσ ἡ σύγκλητοσ Μαρίῳ προσέζευξεν. Σέξστοσ δὲ Καῖσαρ μετὰ τρισμυρίων πεζῶν καὶ ἱππέων πεντακισχιλίων διεξιών τινα φάραγγα καὶ κρημνούσ, ἄφνω προσπεσόντοσ αὐτῷ Μαρίου Ἐγνατίου, ἐσ τὴν φάραγγα περιωσθεὶσ ἔφυγεν ἐπὶ κλίνησ διὰ νόσον ἐπί τινα ποταμόν, οὗ μία γέφυρα ἦν·

καὶ ἐνταῦθα τὸ πλέον τῆσ στρατιᾶσ ἀπολέσασ καὶ τῶν ὑπολοίπων τὰ ὅπλα, μόλισ ἐσ Τεανὸν καταφυγὼν ὥπλιζεν, οὓσ ἔτι εἶχεν, ὡσ ἐδύνατο. ἑτέρου δὲ πλήθουσ αὐτῷ κατὰ σπουδὴν ἐπελθόντοσ, ἐπὶ Ἀχέρρασ ἔτι πολιορκουμένασ ὑπὸ τοῦ Παπίου μετῄει. Καὶ οἵδε μὲν ἀλλήλαισ ἀντιστρατοπεδεύοντεσ οὐκ ἐπεχείρουν οὐδέτεροσ οὐδετέρῳ διὰ φόβον· Μάρσουσ δὲ Κορνήλιοσ Σύλλασ καὶ Γάιοσ Μάριοσ ἐπιθεμένουσ σφίσι συντόνωσ ἐδίωκον, μέχρι θριγκοῖσ ἀμπέλων ἐμπεσεῖν αὐτούσ·

καὶ Μάρσοι μὲν τοὺσ θριγκοὺσ κακοπαθῶσ ὑπερέβαινον, Μαρίῳ δὲ καὶ Σύλλᾳ διώκειν ὑπὲρ τούτουσ οὐκ ἔδοξεν. Κορνήλιοσ δὲ Σύλλασ ἐπὶ θάτερα τῶνδε τῶν ἀμπέλων στρατοπεδεύων, αἰσθόμενοσ τοῦ γεγονότοσ ὑπήντα τοῖσ ἐκφεύγουσι τῶν Μάρσων καὶ πολλοὺσ καὶ ὅδε ἀπέκτεινεν, ὡσ τὸν φόνον ἐκείνησ τῆσ ἡμέρασ γενέσθαι περὶ πλείουσ ἑξακισχιλίων, ὅπλα δ’ ὑπὸ Ῥωμαίων ληφθῆναι πολὺ πλείονα. Μάρσοι μὲν δὴ δίκην θηρίων, τῷ πταίσματι προσαγανακτοῦντεσ, αὖθισ ὡπλίζοντο καὶ παρεσκευάζοντο αὐτοῖσ ἐπιέναι, προεπιχειρεῖν μὴ θαρροῦσι μηδὲ ἄρχειν μάχησ· ἔστι γὰρ τὸ ἔθνοσ πολεμικώτατον, καὶ φασι κατ’ αὐτοῦ θρίαμβον ἐπὶ τῷδε τῷ πταίσματι γενέσθαι μόνῳ, λεγόμενον πρότερον οὔτε κατὰ Μάρσων οὔτε ἄνευ Μάρσων γενέσθαι θρίαμβον. Περὶ δὲ τὸ Φάλερνον ὄροσ Γναῖον Πομπήιον Οὐιδακίλιοσ καὶ Τίτοσ Λαφρήνιοσ καὶ Πόπλιοσ Οὐέττιοσ, ἐσ ταὐτὸν ἀλλήλοισ συνελθόντεσ, ἐτρέποντο καὶ κατεδίωκον ἐσ πόλιν Φίρμον.

καὶ οἱ μὲν αὐτῶν ἐφ’ ἕτερα ᾤχοντο, Λαφρήνιοσ δὲ παρεκάθητο Πομπηίῳ ἐσ τὸ Φίρμον κατακεκλεισμένῳ. ὁ δ’ αὐτίκα μὲν ὁπλίζων τοὺσ ὑπολοίπουσ ἐσ χεῖρασ οὐκ ᾔει, προσελθόντοσ δὲ ἑτέρου στρατοῦ Σουλπίκιον περιέπεμπεν ὀπίσω τοῦ Λαφρηνίου γενέσθαι καὶ αὐτὸσ κατὰ μέτωπον ἐπῄει. γενομένησ δ’ ἐν χερσὶ τῆσ μάχησ καὶ πονουμένοιν ἀμφοῖν, ὁ Σουλπίκιοσ ἐνεπίμπρη τὸ τῶν πολεμίων στρατόπεδον, καὶ τοῦθ’ οἱ πολέμιοι κατιδόντεσ ἐσ Ἄσκλον ἔφευγον, ἀκόσμωσ ἅμα καὶ ἀστρατηγήτωσ· Λαφρήνιοσ γὰρ ἐπεπτώκει μαχόμενοσ. Πομπήιοσ δὲ καὶ τὸ Ἄσκλον ἐπελθὼν ἐπολιόρκει. Πατρὶσ δ’ ἦν Οὐιδακιλίου τὸ Ἄσκλον, καὶ δεδιὼσ ὑπὲρ αὐτῆσ ἠπείγετο, σπείρασ ἄγων ὀκτώ.

προπέμψασ τε τοῖσ Ἀσκλαίοισ ἐκέλευεν, ὅταν αὑτὸν ἴδωσι πόρρωθεν ἐπιόντα, ἐκδραμεῖν ἐπὶ τοὺσ περικαθημένουσ, ὡσ τὸν ἀγῶνα τοῖσ ἐχθροῖσ ἑκατέρωθεν γενέσθαι· ἀλλὰ Ἀσκλαῖοι μὲν ἀπώκνησαν, ὁ δὲ Οὐιδακίλιοσ καὶ ὣσ ἐσ τὴν πόλιν διὰ μέσων τῶν πολεμίων ἐσδραμὼν μεθ’ ὅσων ἐδυνήθη, ὠνείδισε μὲν αὐτοῖσ τὴν ἀτολμίαν καὶ δυσπείθειαν, οὐκ ἐλπίζων δ’ ἔτι τὴν πόλιν περιέσεσθαι, τοὺσ μὲν ἐχθρούσ, οἳ τέωσ αὐτῷ διεφέροντο καὶ τότε διὰ φθόνον τὸ πλῆθοσ ἐσ ἃ παρήγγελλεν ἀπέτρεψαν, ἔκτεινε πάντασ· ἐν δὲ ἱερῷ πυρὰν νήσασ καὶ κλίνην ἐπιθεὶσ ἐπὶ τῇ πυρᾷ, παρευωχήθη σὺν τοῖσ φίλοισ καὶ προϊόντοσ τοῦ πότου φάρμακόν τε προσηνέγκατο καὶ κατακλίνασ αὑτὸν ἐπὶ τῆσ πυρᾶσ ἐκέλευσε τοῖσ φίλοισ ἅψαι τὸ πῦρ· καὶ Οὐιδακίλιοσ μὲν ὧδε φιλοτιμηθεὶσ πρὸ τῆσ πατρίδοσ ἀποθανεῖν κατελύθη, Σέξστοσ δὲ Καῖσαρ ἐξήκοντοσ αὐτῷ τοῦ χρόνου τῆσ ἀρχῆσ ἀνθύπατοσ ὑπὸ τῆσ βουλῆσ αἱρεθεὶσ ἐπέδραμεν ἀνδράσι δισμυρίοισ μεταστρατοπεδεύουσί ποι καὶ ἔκτεινεν αὐτῶν ἐσ ὀκτακισχιλίουσ ὅπλα τε πολὺ πλειόνων ἔλαβε. χρονίου δ’ αὐτῷ τῆσ περὶ τὸ Ἄσκλον οὔσησ πολιορκίασ, ἀποθνῄσκων ἐκ νόσου ἀντιστράτηγον ἀπέφηνε Γάιον Βαίβιον. Καὶ τάδε μὲν ἀμφὶ τὴν Ἰταλίαν ἦν τὴν περὶ τὸν Ιὄνιον·

αἰσθόμενοι δ’ αὐτῶν οἱ ἐπὶ θάτερα τῆσ Ῥώμησ Τυρρηνοὶ καὶ Ὀμβρικοὶ καὶ ἄλλα τινὰ αὐτοῖσ ἔθνη γειτονεύοντα, πάντεσ ἐσ ἀπόστασιν ἠρεθίζοντο. δείσασα οὖν ἡ βουλή, μὴ ἐν κύκλῳ γενόμενοσ αὐτοῖσ ὁ πόλεμοσ ἀφύλακτοσ ᾖ, τὴν μὲν θάλασσαν ἐφρούρει τὴν ἀπὸ Κύμησ ἐπὶ τὸ ἄστυ δι’ ἀπελευθέρων, τότε πρῶτον ἐσ στρατείαν δι’ ἀπορίαν ἀνδρῶν καταλεγέντων, Ἰταλιωτῶν δὲ τοὺσ ἔτι ἐν τῇ συμμαχίᾳ παραμένοντασ ἐψηφίσατο εἶναι πολίτασ, οὗ δὴ μάλιστα μόνον οὐ πάντεσ ἐπεθύμουν. καὶ τάδε ἐσ Τυρρηνοὺσ περιέπεμπεν, οἱ δὲ ἄσμενοι τῆσ πολιτείασ μετελάμβανον. καὶ τῇδε τῇ χάριτι ἡ βουλὴ τοὺσ μὲν εὔνουσ εὐνουστέρουσ ἐποίησε, τοὺσ δὲ ἐνδοιάζοντασ ἐβεβαιώσατο, τοὺσ δὲ πολεμοῦντασ ἐλπίδι τινὶ τῶν ὁμοίων πραοτέρουσ ἐποίησεν. Ῥωμαῖοι μὲν δὴ τούσδε τοὺσ νεοπολίτασ οὐκ ἐσ τὰσ πέντε καὶ τριάκοντα φυλάσ, αἳ τότε ἦσαν αὐτοῖσ, κατέλεξαν, ἵνα μὴ τῶν ἀρχαίων πλέονεσ ὄντεσ ἐν ταῖσ χειροτονίαισ ἐπικρατοῖεν, ἀλλὰ δεκατεύοντεσ ἀπεφηναν ἑτέρασ, ἐν αἷσ ἐχειροτόνουν ἔσχατοι. καὶ πολλάκισ αὐτῶν ἡ ψῆφοσ ἀχρεῖοσ ἦν, ἅτε τῶν πέντε καὶ τριάκοντα προτέρων τε καλουμένων καὶ οὐσῶν ὑπὲρ ἥμισυ. ὅπερ ἢ λαθὸν αὐτίκα ἢ καὶ ὣσ αὐτὸ ἀγαπησάντων τῶν Ἰταλιωτῶν ὕστερον ἐπιγνωσθὲν ἑτέρασ στάσεωσ ἦρξεν. Οἱ δὲ περὶ τὸν Ιὄνιον οὔπω τὴν Τυρρηνῶν μετάνοιαν ἐγνωκότεσ μυρίουσ καὶ πεντακισχιλίουσ ὁδὸν ἀτριβῆ καὶ μακρὰν ἐσ τὴν Τυρρηνίαν ἐπὶ συμμαχίᾳ περιέπεμπον.

καὶ αὐτοῖσ ἐπιπεσὼν Γναῖοσ Πομπήιοσ, ὕπατοσ ὢν ἤδη, διέφθειρεν ἐσ πεντακισχιλίουσ· καὶ τῶν λοιπῶν ἐσ τὰ σφέτερα διὰ ἀπόρου χώρασ καὶ χειμῶνοσ ἐπιπόνου διατρεχόντων οἱ ἡμίσεισ βαλανηφαγοῦντεσ διεφθάρησαν. τοῦ δ’ αὐτοῦ χειμῶνοσ Πόρκιοσ μὲν Κάτων, ὁ σύναρχοσ τοῦ Πομπηίου, Μάρσοισ πολεμῶν ἀνῃρέθη. Λεύκιοσ δὲ Κλοέντιοσ Σύλλᾳ περὶ τὰ Πομπαῖα ὄρη στρατοπεδεύοντι μάλα καταφρονητικῶσ ἀπὸ σταδίων τριῶν παρεστρατοπέδευε. καὶ ὁ Σύλλασ τὴν ὕβριν οὐκ ἐνεγκὼν οὐδὲ τῶν ἰδίων τοὺσ χορτολογοῦντασ ἀναμείνασ ἐπέδραμε τῷ Κλοεντίῳ. καὶ τότε μὲν ἡττώμενοσ ἔφευγε, προσλαβὼν δὲ τοὺσ χορτολογοῦντασ τρέπεται τὸν Κλοέντιον. ὁ δ’ αὐτίκα μὲν πορρωτέρω μετεστρατοπέδευεν, ἀφικομένων δ’ αὐτῷ Γαλατῶν αὖθισ ἐπλησίαζε τῷ Σύλλᾳ. καὶ συνιόντων τῶν στρατῶν Γαλάτησ ἀνὴρ μεγέθει μέγασ προδραμὼν προυκαλεῖτό τινα Ῥωμαίων ἐσ μάχην. ὡσ δ’ αὐτὸν ὑποστὰσ Μαυρούσιοσ ἀνὴρ βραχὺσ ἔκτεινεν, ἐκπλαγέντεσ οἱ Γαλάται αὐτίκα ἔφευγον. παραλυθείσησ δὲ τῆσ τάξεωσ οὐδ’ ὁ ἄλλοσ ὅμιλοσ ἔτι τοῦ Κλοεντίου παρέμενεν, ἀλλ’ ἔφευγεν ἐσ Νῶλαν ἀκόσμωσ. καὶ ὁ Σύλλασ αὐτοῖσ ἑπόμενοσ ἔκτεινεν ἐσ τρισμυρίουσ ἐν τῷ δρόμῳ καὶ τῶν Νωλαίων αὐτοὺσ μιᾷ πύλῃ δεχομένων, ἵνα μὴ οἱ πολέμιοι σφίσι συνεσπέσοιεν, ἑτέρουσ ἔκτεινεν ἀμφὶ τοῖσ τείχεσιν ἐσ δισμυρίουσ· καὶ σὺν τοῖσδε Κλοέντιοσ ἀγωνιζόμενοσ ἔπεσε. Σύλλασ δ’ ἐσ ἔθνοσ ἕτερον, Ἱρπίνουσ, μετεστρατοπέδευε καὶ προσέβαλεν Αἰκουλάνῳ.

χειμῶνοσ δ’ ἐπιόντοσ ὁ μὲν ἐσ Ῥώμην ἀνέστρεφεν, ἐσ ὑπατείαν παραγγέλλων, Γναῖοσ δὲ Πομπήιοσ ὑπηγάγετο Μάρσουσ καὶ Μαρρουκίνουσ καὶ Οὐηστίνουσ, καὶ Γάιοσ Κοσκώνιοσ, ἕτεροσ Ῥωμαίων στρατηγόσ, ἐπελθὼν Σαλαπίαν τε ἐνέπρησε καὶ Κάννασ παρέλαβε, καὶ Κανύσιον περικαθήμενοσ Σαυνίταισ ἐπελθοῦσιν ἀντεμάχετο ἐγκρατῶσ, μέχρι φόνοσ πολὺσ ἑκατέρων ἐγένετο καὶ ὁ Κοσκώνιοσ ἐλαττούμενοσ ἐσ Κάννασ ὑπεχώρει. οἱ δὲ Λευκανοὺσ προσδοκῶντεσ αὐτῆσ ἡμέρασ σφίσιν ἐπὶ συμμαχίαν ἀφίξεσθαι, τὸν Σύλλαν καιρὸν ἐσ σκέψιν ᾔτουν. ὁ δ’ αἰσθανόμενοσ τοῦ τεχνάσματοσ ὡρ́αν αὐτοῖσ ἔδωκε κἀν τῇδε ξυλίνῳ ὄντι τῷ τείχει κληματίδασ περιτιθεὶσ μετὰ τὴν ὡρ́αν ὑφῆπτεν. οἱ δὲ δείσαντεσ τὴν πόλιν παρεδίδουν. καὶ τήνδε μὲν ὁ Σύλλασ διήρπαζεν ὡσ οὐκ εὐνοίᾳ προσελθοῦσαν, ἀλλ’ ὑπ’ ἀνάγκησ, τῶν δ’ ἄλλων ἐφείδετο προστιθεμένων, μέχρι τὸ Ἱρπίνων ἔθνοσ ἅπαν ὑπηγάγετο, καὶ μετῆλθεν ἐπὶ Σαυνίτασ, οὐχ ᾗ Μοτίλοσ, ὁ τῶν Σαυνιτῶν στρατηγόσ, τὰσ παρόδουσ ἐφύλαττεν, ἀλλ’ ἑτέραν ἀδόκητον ἐκ περιόδου. προσπεσὼν δ’ ἄφνω πολλούσ τε ἔκτεινε, καὶ τῶν ὑπολοίπων σποράδην διαφυγόντων ὁ μὲν Μοτίλοσ τραυματίασ ἐσ Αἰσερνίαν σὺν ὀλίγοισ κατέφυγεν, ὁ δὲ Σύλλασ αὐτοῦ τὸ στρατόπεδον ἐξελὼν ἐσ Βουάνον παρῆλθεν, ᾗ τὸ κοινοβούλιον ἦν τῶν ἀποστάντων. τρεῖσ δ’ ἄκρασ τῆσ πόλεωσ ἐχούσησ καὶ τῶν Βουάνων ἐσ τὸν Σύλλαν ἐπεστραμμένων, περιπέμψασ τινὰσ ὁ Σύλλασ ἐκέλευε καταλαβεῖν, ἥν τινα τῶν ἄλλων δυνηθεῖεν ἄκραν, καὶ καπνῷ τοῦτο σημῆναι. γενομένου δὲ τοῦ καπνοῦ συμβαλὼν τοῖσ ἐκ μετώπου καὶ μαχόμενοσ ὡρ́αισ τρισὶ καρτερῶσ εἷλε τὴν πόλιν. Καὶ τάδε μὲν ἦν τοῦδε τοῦ θέρουσ εὐπραγήματα Σύλλα· Τρεβάτιοσ δ’ αὐτόν, ὁ τῶν Σαυνιτῶν στρατηγόσ, ποταμοῦ διείργοντοσ, ἐκέλευεν ἢ περᾶν ἐπ’ αὐτὸν ἐσ μάχην ἢ ἀναχωρεῖν, ἵνα περάσειεν.

ὁ δ’ ἀναχωρεῖ καὶ διαβάντι τῷ Τρεβατίῳ προσπεσὼν μάχῃ τε κρείττων ἐγένετο καὶ φεύγοντοσ ἐπὶ τὸ ῥεῦμα αὐτοῦ μυρίουσ καὶ πεντακισχιλίουσ διέφθειρεν· οἱ δὲ λοιποὶ μετὰ τοῦ Τρεβατίου διέφυγον ἐσ Κανύσιον. καὶ ὁ Κοσκώνιοσ τὴν Λαριναίων καὶ Οὐενουσίων καὶ Ἀσκλαίων γῆν ἐπιδραμὼν ἐσ Ποιδίκλουσ ἐσέβαλε καὶ δυσὶν ἡμέραισ τὸ ἔθνοσ παρέλαβε. Καικίλιοσ δ’ αὐτῷ Μέτελλοσ ἐπελθὼν ἐπὶ τὴν στρατηγίαν διάδοχοσ, ἐσ Ιἄπυγασ ἐμβαλὼν ἐκράτει καὶ ὅδε μάχῃ τῶν Ιἀπύγων.

καὶ Ποπαίδιοσ, ἄλλοσ τῶν ἀφεστώτων στρατηγόσ, ἐνταῦθα ἔπεσεν· οἱ δὲ λοιποὶ σποράδην ἐσ τὸν Καικίλιον διέφυγον. καὶ τάδε μὲν ἦν περὶ τὴν Ἰταλίαν ἀμφὶ τὸν συμμαχικὸν πόλεμον, ἀκμάσαντα δὴ μάλιστα μέχρι τῶνδε, ἑώσ Ἰταλία πᾶσα προσεχώρησεν ἐσ τὴν Ῥωμαίων πολιτείαν, χωρίσ γε Λευκανῶν καὶ Σαυνιτῶν τότε· δοκοῦσι γάρ μοι καὶ οἵδε τυχεῖν, ὧν ἔχρῃζον, ὕστερον. ἐσ δὲ τὰσ φυλὰσ ὅμοια τοῖσ προτυχοῦσιν ἕκαστοι κατελέγοντο, τοῦ μὴ τοῖσ ἀρχαίοισ ἀναμεμιγμένοι ἐπικρατεῖν ἐν ταῖσ χειροτονίαισ, πλέονεσ ὄντεσ. Τοῦ δ’ αὐτοῦ χρόνου κατὰ τὸ ἄστυ οἱ χρῆσται πρὸσ ἀλλήλουσ ἐστασίασαν, οἱ μὲν πράττοντεσ τὰ χρέα σὺν τόκοισ, νόμου τινὸσ παλαιοῦ διαγορεύοντοσ μὴ δανείζειν ἐπὶ τόκοισ ἢ ζημίαν τὸν οὕτω δανείσαντα προσοφλεῖν.

ἀποστραφῆναι γάρ μοι δοκοῦσιν οἱ πάλαι Ῥωμαῖοι, καθάπερ Ἕλληνεσ, τὸ δανείζειν ὡσ καπηλικὸν καὶ βαρὺ τοῖσ πένησι καὶ δύσερι καὶ ἐχθροποιόν, ᾧ λόγῳ καὶ Πέρσαι τὸ κίχρασθαι ὡσ ἀπατηλόν τε καὶ φιλοψευδέσ. ἔθουσ δὲ χρονίου τοὺσ τόκουσ βεβαιοῦντοσ, οἱ μὲν κατὰ τὸ ἔθοσ ᾔτουν, οἱ δὲ οἱο͂ν ἐκ πολέμων τε καὶ στάσεων ἀνεβάλλοντο τὰσ ἀποδόσεισ· εἰσὶ δ’ οἳ καὶ τὴν ζημίαν τοὺσ δανείσαντασ ἐκτίσειν ἐπηπείλουν. Ὅ τε στρατηγὸσ Ἀσελλίων, ᾧ ταῦτα προσέκειτο, ἐπεὶ διαλύων αὐτοὺσ οὐκ ἔπειθεν, ἐδίδου κατ’ ἀλλήλων αὐτοῖσ δικαστήρια, τὴν ἐκ τοῦ νόμου καὶ ἔθουσ ἀπορίαν ἐσ τοὺσ δικαστὰσ περιφέρων. οἱ δανεισταὶ δὲ χαλεπήναντεσ, ὅτι τὸν νόμον παλαιὸν ὄντα ἀνεκαίνιζε, κτείνουσιν αὐτὸν ὧδε· ὁ μὲν ἔθυε τοῖσ Διοσκούροισ ἐν ἀγορᾷ, τοῦ πλήθουσ ὡσ ἐπὶ θυσίᾳ περιστάντοσ· ἑνὸσ δὲ λίθου τὸ πρῶτον ἐπ’ αὐτὸν ἀφεθέντοσ, ἔρριψε τὴν φιάλην καὶ ἐσ τὸ τῆσ Ἑστίασ ἱερὸν ἱέτο δρόμῳ. οἱ δὲ αὐτὸν προλαβόντεσ τε ἀπέκλεισαν ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ καὶ καταφυγόντα ἔσ τι πανδοχεῖον ἔσφαξαν. πολλοί τε τῶν διωκόντων ἐσ τὰσ παρθένουσ αὐτὸν ἡγούμενοι καταφυγεῖν ἐσέδραμον, ἔνθα μὴ θέμισ ἦν ἀνδράσιν. οὕτω μὲν καὶ Ἀσελλίων στρατηγῶν τε καὶ σπένδων καὶ ἱερὰν καὶ ἐπίχρυσον ἐσθῆτα ὡσ ἐν θυσίᾳ περικείμενοσ ἀμφὶ δευτέραν ὡρ́αν ἐσφάζετο ἐν ἀγορᾷ μέσῃ παρὰ ἱεροῖσ. καὶ ἡ σύγκλητοσ ἐκήρυσσεν, εἴ τίσ τι περὶ τὸν Ἀσελλίωνοσ φόνον ἐλέγξειεν, ἐλευθέρῳ μὲν ἀργύριον, δούλῳ δὲ ἐλευθερίαν, συνεγνωκότι δὲ ἄδειαν· οὐ μὴν ἐμήνυσεν οὐδείσ, τῶν δανειστῶν περικαλυψάντων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION