헬라어 문장 검색 - ΧενοπήΜεμοραβ́1́06́

(크세노폰, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Α, chapter 6)

ἄξιον δ’ αὐτοῦ καὶ ἃ πρὸσ Ἀντιφῶντα τὸν σοφιστὴν διελέχθη μὴ παραλιπεῖν. ὁ γὰρ Ἀντιφῶν ποτε βουλόμενοσ τοὺσ συνουσιαστὰσ αὐτοῦ παρελέσθαι προσελθὼν τῷ Σωκράτει παρόντων αὐτῶν ἔλεξε τάδε· ὦ Σώκρατεσ, ἐγὼ μὲν ᾤμην τοὺσ φιλοσοφοῦντασ εὐδαιμονεστέρουσ χρῆναι γίγνεσθαι·

σὺ δέ μοι δοκεῖσ τἀναντία τῆσ φιλοσοφίασ ἀπολελαυκέναι. ζῇσ γοῦν οὕτωσ ὡσ οὐδ’ ἂν εἷσ δοῦλοσ ὑπὸ δεσπότῃ διαιτώμενοσ μείνειε· σῖτά τε σιτῇ καὶ ποτὰ πίνεισ τὰ φαυλότατα, καὶ ἱμάτιον ἠμφίεσαι οὐ μόνον φαῦλον, ἀλλὰ τὸ αὐτὸ θέρουσ τε καὶ χειμῶνοσ, ἀνυπόδητόσ τε καὶ ἀχίτων διατελεῖσ. καὶ μὴν χρήματά γε οὐ λαμβάνεισ, ἃ καὶ κτωμένουσ εὐφραίνει καὶ κεκτημένουσ ἐλευθεριώτερόν τε καὶ ἥδιον ποιεῖ ζῆν.

εἰ οὖν ὥσπερ καὶ τῶν ἄλλων ἔργων οἱ διδάσκαλοι τοὺσ μαθητὰσ μιμητὰσ ἑαυτῶν ἀποδεικνύουσιν, οὕτω καὶ σὺ τοὺσ συνόντασ διαθήσεισ, νόμιζε κακοδαιμονίασ διδάσκαλοσ εἶναι. καὶ ὁ Σωκράτησ πρὸσ ταῦτα εἶπε·

δοκεῖσ μοι, ὦ Ἀντιφῶν, ὑπειληφέναι με οὕτωσ ἀνιαρῶσ ζῆν, ὥστε πέπεισμαι σὲ μᾶλλον ἀποθανεῖν ἂν ἑλέσθαι ἢ ζῆν ὥσπερ ἐγώ. ἴθι οὖν ἐπισκεψώμεθα τί χαλεπὸν ᾔσθησαι τοῦ ἐμοῦ βίου. πότερον ὅτι τοῖσ μὲν λαμβάνουσιν ἀργύριον ἀναγκαῖόν ἐστιν ἀπεργάζεσθαι τοῦτο ἐφ’ ᾧ ἂν μισθὸν λάβωσιν, ἐμοὶ δὲ μὴ λαμβάνοντι οὐκ ἀνάγκη διαλέγεσθαι ᾧ ἂν μὴ βούλωμαι;

ἢ τὴν δίαιτάν μου φαυλίζεισ ὡσ ἧττον μὲν ὑγιεινὰ ἐσθίοντοσ ἐμοῦ ἢ σοῦ, ἧττον δὲ ἰσχὺν παρέχοντα; ἢ ὡσ χαλεπώτερα πορίσασθαι τὰ ἐμὰ διαιτήματα τῶν σῶν διὰ τὸ σπανιώτερά τε καὶ πολυτελέστερα εἶναι; ἢ ὡσ ἡδίω σοι ἃ σὺ παρασκευάζῃ ὄντα ἢ ἐμοὶ ἃ ἐγώ; οὐκ οἶσθ’ ὅτι ὁ μὲν ἥδιστα ἐσθίων ἥκιστα ὄψου δεῖται, ὁ δὲ ἥδιστα πίνων ἥκιστα τοῦ μὴ παρόντοσ ἐπιθυμεῖ ποτοῦ; τά γε μὴν ἱμάτια οἶσθ’ ὅτι οἱ μεταβαλλόμενοι ψύχουσ καὶ θάλπουσ ἕνεκα μεταβάλλονται, καὶ ὑποδήματα ὑποδοῦνται, ὅπωσ μὴ διὰ τὰ λυποῦντα τοὺσ πόδασ κωλύωνται πορεύεσθαι·

ἤδη οὖν ποτε ᾔσθου ἐμὲ ἢ διὰ ψῦχοσ μᾶλλόν του ἔνδον μένοντα, ἢ διὰ θάλποσ μαχόμενόν τῳ περὶ σκιᾶσ, ἢ διὰ τὸ ἀλγεῖν τοὺσ πόδασ οὐ βαδίζοντα ὅπου ἂν βούλωμαι; οὐκ οἶσθ’ ὅτι οἱ φύσει ἀσθενέστατοι τῷ σώματι μελετήσαντεσ τῶν ἰσχυροτάτων ἀμελησάντων κρείττουσ τε γίγνονται πρὸσ ἃ ἂν μελετῶσι καὶ ῥᾷον αὐτὰ φέρουσιν;

ἐμὲ δὲ ἄρα οὐκ οἰεί, τῷ σώματι ἀεὶ τὰ συντυγχάνοντα μελετῶντα καρτερεῖν, πάντα ῥᾷον φέρειν σοῦ μὴ μελετῶντοσ; τοῦ δὲ μὴ δουλεύειν γαστρὶ μηδ’ ὕπνῳ καὶ λαγνείᾳ οἰεί τι ἄλλο αἰτιώτερον εἶναι ἢ τὸ ἕτερα ἔχειν τούτων ἡδίω, ἃ οὐ μόνον ἐν χρείᾳ ὄντα εὐφραίνει, ἀλλὰ καὶ ἐλπίδασ παρέχοντα ὠφελήσειν ἀεί;

καὶ μὴν τοῦτό γε οἶσθα, ὅτι οἱ μὲν οἰόμενοι μηδὲν εὖ πράττειν οὐκ εὐφραίνονται, οἱ δὲ ἡγούμενοι καλῶσ προχωρεῖν ἑαυτοῖσ ἢ γεωργίαν ἢ ναυκληρίαν ἢ ἄλλ’ ὅ τι ἂν τυγχάνωσιν ἐργαζόμενοι ὡσ εὖ πράττοντεσ εὐφραίνονται. οἰεί οὖν ἀπὸ πάντων τούτων τοσαύτην ἡδονὴν εἶναι ὅσην ἀπὸ τοῦ ἑαυτόν τε ἡγεῖσθαι βελτίω γίγνεσθαι καὶ φίλουσ ἀμείνουσ κτᾶσθαι;

ἐγὼ τοίνυν διατελῶ ταῦτα νομίζων. ἐὰν δὲ δὴ φίλουσ ἢ πόλιν ὠφελεῖν δέῃ, ποτέρῳ ἡ πλείων σχολὴ τούτων ἐπιμελεῖσθαι, τῷ ὡσ ἐγὼ νῦν ἢ τῷ ὡσ σὺ μακαρίζεισ διαιτωμένῳ; στρατεύοιτο δὲ πότεροσ ἂν ῥᾷον, ὁ μὴ δυνάμενοσ ἄνευ πολυτελοῦσ διαίτησ ζῆν ἢ ᾧ τὸ παρὸν ἀρκοίη; ἐκπολιορκηθείη δὲ πότεροσ ἂν θᾶττον, ὁ τῶν χαλεπωτάτων εὑρεῖν δεόμενοσ ἢ ὁ τοῖσ ῥᾴστοισ ἐντυγχάνειν ἀρκούντωσ χρώμενοσ; ἐοίκασ, ὦ Ἀντιφῶν, τὴν εὐδαιμονίαν οἰομένῳ τρυφὴν καὶ πολυτέλειαν εἶναι·

ἐγὼ δὲ νομίζω τὸ μὲν μηδενὸσ δεῖσθαι θεῖον εἶναι, τὸ δ’ ὡσ ἐλαχίστων ἐγγυτάτω τοῦ θείου, καὶ τὸ μὲν θεῖον κράτιστον, τὸ δ’ ἐγγυτάτω τοῦ θείου ἐγγυτάτω τοῦ κρατίστου. πάλιν δέ ποτε ὁ Ἀντιφῶν διαλεγόμενοσ τῷ Σωκράτει εἶπεν·

ὦ Σώκρατεσ, ἐγώ τοί σε δίκαιον μὲν νομίζω, σοφὸν δὲ οὐδ’ ὁπωστιοῦν· δοκεῖσ δέ μοι καὶ αὐτὸσ τοῦτο γιγνώσκειν· οὐδένα γοῦν τῆσ συνουσίασ ἀργύριον πράττῃ. καίτοι τό γε ἱμάτιον ἢ τὴν οἰκίαν ἢ ἄλλο τι ὧν κέκτησαι νομίζων ἀργυρίου ἄξιον εἶναι οὐδενὶ ἂν μὴ ὅτι προῖκα δοίησ, ἀλλ’ οὐδ’ ἔλαττον τῆσ ἀξίασ λαβών. δῆλον δὴ ὅτι εἰ καὶ τὴν συνουσίαν ᾤου τινὸσ ἀξίαν εἶναι, καὶ ταύτησ ἂν οὐκ ἔλαττον τῆσ ἀξίασ ἀργύριον ἐπράττου.

δίκαιοσ μὲν οὖν ἂν εἰήσ, ὅτι οὐκ ἐξαπατᾷσ ἐπὶ πλεονεξίᾳ, σοφὸσ δὲ οὐκ ἄν, μηδενόσ γε ἄξια ἐπιστάμενοσ. ὁ δὲ Σωκράτησ πρὸσ ταῦτα εἶπεν·

ὦ Ἀντιφῶν, παρ’ ἡμῖν νομίζεται τὴν ὡρ́αν καὶ τὴν σοφίαν ὁμοίωσ μὲν καλόν, ὁμοίωσ δὲ αἰσχρὸν διατίθεσθαι εἶναι. τήν τε γὰρ ὡρ́αν ἐὰν μέν τισ ἀργυρίου πωλῇ τῷ βουλομένῳ, πόρνον αὐτὸν ἀποκαλοῦσιν, ἐὰν δέ τισ, ὃν ἂν γνῷ καλόν τε κἀγαθὸν ἐραστὴν ὄντα, τοῦτον φίλον ἑαυτῷ ποιῆται, σώφρονα νομίζομεν· καὶ τὴν σοφίαν ὡσαύτωσ τοὺσ μὲν ἀργυρίου τῷ βουλομένῳ πωλοῦντασ σοφιστὰσ ὥσπερ πόρνουσ ἀποκαλοῦσιν, ὅστισ δὲ ὃν ἂν γνῷ εὐφυᾶ ὄντα διδάσκων ὅ τι ἂν ἔχῃ ἀγαθὸν φίλον ποιεῖται, τοῦτον νομίζομεν, ἃ τῷ καλῷ κἀγαθῷ πολίτῃ προσήκει, ταῦτα ποιεῖν. ἐγὼ δ’ οὖν καὶ αὐτόσ, ὦ Ἀντιφῶν, ὥσπερ ἄλλοσ τισ ἢ ἵππῳ ἀγαθῷ ἢ κυνὶ ἢ ὄρνιθι ἥδεται, οὕτω καὶ ἔτι μᾶλλον ἥδομαι φίλοισ ἀγαθοῖσ, καὶ ἐάν τι ἔχω ἀγαθόν, διδάσκω, καὶ ἄλλοισ συνίστημι παρ’ ὧν ἂν ἡγῶμαι ὠφελήσεσθαί τι αὐτοὺσ εἰσ ἀρετήν·

καὶ τοὺσ θησαυροὺσ τῶν πάλαι σοφῶν ἀνδρῶν, οὓσ ἐκεῖνοι κατέλιπον ἐν βιβλίοισ γράψαντεσ, ἀνελίττων κοινῇ σὺν τοῖσ φίλοισ διέρχομαι, καὶ ἄν τι ὁρῶμεν ἀγαθὸν ἐκλεγόμεθα· καὶ μέγα νομίζομεν κέρδοσ, ἐὰν ἀλλήλοισ φίλοι γιγνώμεθα. ἐμοὶ μὲν δὴ ταῦτα ἀκούοντι ἐδόκει αὐτόσ τε μακάριοσ εἶναι καὶ τοὺσ ἀκούοντασ ἐπὶ καλοκἀγαθίαν ἄγειν. καὶ πάλιν ποτὲ τοῦ Ἀντιφῶντοσ ἐρομένου αὐτόν, πῶσ ἄλλουσ μὲν ἡγεῖται πολιτικοὺσ ποιεῖν, αὐτὸσ δ’ οὐ πράττει τὰ πολιτικά, εἴπερ ἐπίσταται·

ποτέρωσ δ’ ἄν, ἔφη, ὦ Ἀντιφῶν, μᾶλλον τὰ πολιτικὰ πράττοιμι, εἰ μόνοσ αὐτὰ πράττοιμι ἢ εἰ ἐπιμελοίμην τοῦ ὡσ πλείστουσ ἱκανοὺσ εἶναι πράττειν αὐτά;

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Xenophon, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Α, chapter 6

(크세노폰, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Α, chapter 6)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION