Xenophon, Hellenica, Ἑλληνικῶν Δ, chapter 8

(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν Δ, chapter 8)

καὶ ὁ μὲν δὴ κατὰ γῆν πόλεμοσ οὕτωσ ἐπολεμεῖτο. ἐν ᾧ δὲ πάντα ταῦτα ἐπράττετο, τὰ κατὰ θάλατταν αὖ καὶ τὰσ πρὸσ θαλάττῃ πόλεισ γενόμενα διηγήσομαι, καὶ τῶν πράξεων τὰσ μὲν ἀξιομνημονεύτουσ γράψω, τὰσ δὲ μὴ ἀξίασ λόγου παρήσω. πρῶτον μὲν τοίνυν Φαρνάβαζοσ καὶ Κόνων, ἐπεὶ ἐνίκησαν τοὺσ Λακεδαιμονίουσ τῇ ναυμαχίᾳ, περιπλέοντεσ καὶ τὰσ νήσουσ καὶ πρὸσ τὰσ ἐπιθαλαττιδίασ πόλεισ τούσ τε Λακωνικοὺσ ἁρμοστὰσ ἐξήλαυνον καὶ παρεμυθοῦντο τὰσ πόλεισ ὡσ οὔτε ἀκροπόλεισ ἐντειχίσοιεν ἐάσοιέν τε αὐτονόμουσ. οἱ δ’ ἀκούοντεσ ταῦτα ἥδοντό τε καὶ ἐπῄνουν καὶ ξένια προθύμωσ ἔπεμπον τῷ Φαρναβάζῳ.

καὶ γὰρ ὁ Κόνων τὸν Φαρνάβαζον ἐδίδασκεν ὡσ οὕτω μὲν ποιοῦντι πᾶσαι αὐτῷ αἱ πόλεισ φίλιαι ἔσοιντο, εἰ δὲ δουλοῦσθαι βουλόμενοσ φανερὸσ ἔσοιτο, ἔλεγεν ὡσ μία ἑκάστη πολλὰ πράγματα ἱκανὴ εἰή παρέχειν καὶ κίνδυνοσ εἰή μὴ καὶ οἱ Ἕλληνεσ, εἰ ταῦτα αἴσθοιντο, συσταῖεν. ταῦτα μὲν οὖν ἐπείθετο ὁ Φαρνάβαζοσ.

ἀποβὰσ δ’ εἰσ Ἔφεσον τῷ μὲν Κόνωνι δοὺσ τετταράκοντα τριήρεισ εἰσ Σηστὸν εἶπεν ἀπαντᾶν, αὐτὸσ δὲ πεζῇ παρῄει ἐπὶ τὴν αὑτοῦ ἀρχήν. καὶ γὰρ ὁ Δερκυλίδασ, ὅσπερ καὶ πάλαι πολέμιοσ ἦν αὐτῷ, ἔτυχεν ἐν Ἀβύδῳ ὤν, ὅτε ἡ ναυμαχία ἐγένετο, καὶ οὐχ ὥσπερ οἱ ἄλλοι ἁρμοσταὶ ἐξέλιπεν, ἀλλὰ κατέσχε τὴν Ἄβυδον καὶ διέσῳζε φίλην τοῖσ Λακεδαιμονίοισ. καὶ γὰρ συγκαλέσασ τοὺσ Ἀβυδηνοὺσ ἔλεξε τοιάδε. Ὦ ἄνδρεσ, νῦν ἔξεστιν ὑμῖν καὶ πρόσθεν φίλοισ οὖσι τῇ πόλει ἡμῶν εὐεργέτασ φανῆναι τῶν Λακεδαιμονίων.

καὶ γὰρ τὸ μὲν ἐν ταῖσ εὐπραξίαισ πιστοὺσ φαίνεσθαι οὐδὲν θαυμαστόν· ὅταν δέ τινεσ ἐν συμφοραῖσ γενομένων φίλων βέβαιοι φανῶσι, τοῦτ’ εἰσ τὸν ἅπαντα χρόνον μνημονεύεται. ἔστι δὲ οὐχ οὕτωσ ἔχον <ὡσ>, εἰ τῇ ναυμαχίᾳ ἐκρατήθημεν, οὐδὲν ἄρα ἔτι ἐσμέν· ἀλλὰ καὶ τὸ πρόσθεν δήπου, Ἀθηναίων ἀρχόντων τῆσ θαλάττησ, ἱκανὴ ἦν ἡ ἡμετέρα πόλισ καὶ εὖ φίλουσ καὶ κακῶσ ἐχθροὺσ ποιεῖν. ὅσῳ δὲ μᾶλλον αἱ ἄλλαι πόλεισ σὺν τῇ τύχῃ ἀπεστράφησαν ἡμῶν, τοσούτῳ ὄντωσ ἡ ὑμετέρα πιστότησ μείζων φανείη ἄν. εἰ δέ τισ τοῦτο φοβεῖται, μὴ καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν ἐνθάδε πολιορκώμεθα, ἐννοείτω ὅτι Ἑλληνικὸν μὲν οὔπω ναυτικόν ἐστιν ἐν τῇ θαλάττῃ, οἱ δὲ βάρβαροι εἰ ἐπιχειρήσουσι τῆσ θαλάττησ ἄρχειν, οὐκ ἀνέξεται ταῦτα ἡ Ἑλλάσ· ὥσθ’ ἑαυτῇ ἐπικουροῦσα καὶ ὑμῖν σύμμαχοσ γενήσεται. οἱ μὲν δὴ ταῦτα ἀκούοντεσ οὐκ ἀκόντωσ ἀλλὰ προθύμωσ ἐπείσθησαν·

καὶ τοὺσ μὲν ἰόντασ ἁρμοστὰσ φίλωσ ἐδέχοντο, τοὺσ δὲ ἀπόντασ μετεπέμποντο. ὁ δὲ Δερκυλίδασ, ὡσ συνελέγησαν πολλοὶ καὶ χρήσιμοι ἄνδρεσ εἰσ τὴν πόλιν, διαβὰσ καὶ εἰσ Σηστόν, καταντικρὺ ὄντα Ἀβύδου καὶ ἀπέχοντα οὐ πλέον ὀκτὼ σταδίων, ὅσοι τε διὰ Λακεδαιμονίουσ γῆν ἔσχον ἐν Χερρονήσῳ, ἥθροιζε, καὶ ὅσοι αὖ ἐκ τῶν ἐν τῇ Εὐρώπῃ πόλεων ἁρμοσταὶ ἐξέπιπτον, καὶ τούτουσ ἐδέχετο, λέγων ὅτι οὐδ’ ἐκείνουσ ἀθυμεῖν δεῖ, ἐννοουμένουσ ὅτι καὶ ἐν τῇ Ἀσίᾳ, ἣ ἐξ ἀρχῆσ βασιλέωσ ἐστί, καὶ Τῆμνοσ, οὐ μεγάλη πόλισ, καὶ Αἰγαιεῖσ καὶ ἄλλα γε χωρία δύνανται οἰκεῖν οὐχ ὑπήκοοι ὄντεσ βασιλέωσ. καίτοι, ἔφη, ποῖον μὲν <ἂν> ἰσχυρότερον Σηστοῦ λάβοιτε χωρίον, ποῖον δὲ δυσπολιορκητότερον; ὃ καὶ νεῶν καὶ πεζῶν δεῖται, εἰ μέλλοι πολιορκηθήσεσθαι. τούτουσ αὖ τοιαῦτα λέγων ἔσχε τοῦ ἐκπεπλῆχθαι.

ὁ δὲ Φαρνάβαζοσ ἐπεὶ ηὑρ͂ε τήν τε Ἄβυδον καὶ τὸν Σηστὸν οὕτωσ ἔχοντα, προηγόρευεν αὐτοῖσ ὡσ εἰ μὴ ἐκπέμψοιεν τοὺσ Λακεδαιμονίουσ, πόλεμον ἐξοίσει πρὸσ αὐτούσ. ἐπεὶ δὲ οὐκ ἐπείθοντο, Κόνωνι μὲν προσέταξε κωλύειν αὐτοὺσ τὴν θάλατταν πλεῖν, αὐτὸσ δὲ ἐδῄου τὴν τῶν Ἀβυδηνῶν χώραν. ἐπεὶ δὲ οὐδὲν ἐπέραινε πρὸσ τὸ καταστρέφεσθαι, αὐτὸσ μὲν ἐπ’ οἴκου ἀπῆλθε, τὸν δὲ Κόνωνα ἐκέλευεν εὐτρεπίζεσθαι τὰσ καθ’ Ἑλλήσποντον πόλεισ, ὅπωσ εἰσ τὸ ἐάρ ὅτι πλεῖστον ναυτικὸν ἁθροισθείη. ὀργιζόμενοσ γὰρ τοῖσ Λακεδαιμονίοισ ἀνθ’ ὧν ἐπεπόνθει περὶ παντὸσ ἐποιεῖτο ἐλθεῖν τε εἰσ τὴν χώραν αὐτῶν καὶ τιμωρήσασθαι ὅ τι δύναιτο. καὶ τὸν μὲν χειμῶνα ἐν τοιούτοισ ὄντεσ διῆγον·

ἅμα δὲ τῷ ἐάρι ναῦσ τε πολλὰσ συμπληρώσασ καὶ ξενικὸν προσμισθωσάμενοσ ἔπλευσεν ὁ Φαρνάβαζόσ τε καὶ ὁ Κόνων μετ’ αὐτοῦ διὰ νήσων εἰσ Μῆλον, ἐκεῖθεν δὲ ὁρμώμενοι εἰσ τὴν Λακεδαίμονα. καταπλεύσασ δὲ πρῶτον μὲν εἰσ Φαρὰσ ἐδῄωσε ταύτην τὴν χώραν, ἔπειτα καὶ ἄλλοσε ἀποβαίνων τῆσ παραθαλαττίασ ἐκακούργει ὅ τι ἐδύνατο. φοβούμενοσ δὲ τήν τε ἀλιμενότητα τῆσ χώρασ καὶ τὰ τῆσ βοηθείασ καὶ τὴν σπανοσιτίαν, ταχύ τε ἀνέστρεψε καὶ ἀποπλέων ὡρμίσθη τῆσ Κυθηρίασ εἰσ Φοινικοῦντα. ἐπεὶ δὲ οἱ ἔχοντεσ τὴν πόλιν τῶν Κυθηρίων φοβηθέντεσ μὴ κατὰ κράτοσ ἁλοῖεν ἐξέλιπον τὰ τείχη, ἐκείνουσ μὲν ὑποσπόνδουσ ἀφῆκεν εἰσ τὴν Λακωνικήν, αὐτὸσ δ’ ἐπισκευάσασ τὸ τῶν Κυθηρίων τεῖχοσ φρουρούσ τε καὶ Νικόφημον Ἀθηναῖον ἁρμοστὴν ἐν τοῖσ Κυθήροισ κατέλιπε.

ταῦτα δὲ ποιήσασ καὶ εἰσ Ἰσθμὸν τῆσ Κορινθίασ καταπλεύσασ, καὶ παρακελευσάμενοσ τοῖσ συμμάχοισ προθύμωσ τε πολεμεῖν καὶ ἄνδρασ πιστοὺσ φαίνεσθαι βασιλεῖ, καταλιπὼν αὐτοῖσ χρήματα ὅσα εἶχεν, ᾤχετο ἐπ’ οἴκου ἀποπλέων. λέγοντοσ δὲ τοῦ Κόνωνοσ <ὡσ> εἰ ἐῴη αὐτὸν ἔχειν τὸ ναυτικόν, θρέψοι μὲν ἀπὸ τῶν νήσων, καταπλεύσασ δ’ εἰσ τὴν πατρίδα συναναστήσοι τά τε μακρὰ τείχη τοῖσ Ἀθηναίοισ καὶ τὸ περὶ τὸν Πειραιᾶ τεῖχοσ, οὗ εἰδέναι ἔφη ὅτι Λακεδαιμονίοισ οὐδὲν ἂν βαρύτερον γένοιτο, καὶ τοῦτο οὖν, ἔφη, σὺ τοῖσ μὲν Ἀθηναίοισ κεχαρισμένοσ ἔσει, τοὺσ δὲ Λακεδαιμονίουσ τετιμωρημένοσ·

ἐφ’ ᾧ γὰρ πλεῖστα ἐπόνησαν, ἀτελὲσ αὐτοῖσ ποιήσεισ. ὁ δὲ Φαρνάβαζοσ ἀκούσασ ταῦτα ἀπέστειλεν αὐτὸν προθύμωσ εἰσ τὰσ Ἀθήνασ, καὶ χρήματα προσέθηκεν αὐτῷ εἰσ τὸν ἀνατειχισμόν. ὁ δὲ ἀφικόμενοσ πολὺ τοῦ τείχουσ ὤρθωσε, τά τε αὑτοῦ πληρώματα παρέχων καὶ τέκτοσι καὶ λιθολόγοισ μισθὸν διδούσ, καὶ ἄλλο εἴ τι ἀναγκαῖον ἦν, δαπανῶν.

ἦν μέντοι τοῦ τείχουσ ἃ καὶ αὐτοὶ Ἀθηναῖοι καὶ Βοιωτοὶ καὶ ἄλλαι πόλεισ ἐθελούσιαι συνετείχισαν. οἱ μέντοι Κορίνθιοι ἀφ’ ὧν ὁ Φαρνάβαζοσ κατέλιπε χρημάτων ναῦσ πληρώσαντεσ καὶ Ἀγαθῖνον ναύαρχον ἐπιστήσαντεσ ἐθαλαττοκράτουν ἐν τῷ περὶ Ἀχαί̈αν καὶ Λέχαιον κόλπῳ. ἀντεπλήρωσαν δὲ καὶ οἱ Λακεδαιμόνιοι ναῦσ, ὧν Ποδάνεμοσ ἦρχεν. ἐπεὶ δὲ οὗτοσ ἐν προσβολῇ τινι γενομένῃ ἀπέθανε, καὶ Πόλλισ αὖ ἐπιστολεὺσ ὢν τρωθεὶσ ἀπῆλθεν, Ἡριππίδασ ταύτασ ἀναλαμβάνει τὰσ ναῦσ.

Πρόαινοσ μέντοι Κορίνθιοσ τὰσ παρ’ Ἀγαθίνου παραλαβὼν ναῦσ ἐξέλιπε τὸ Ῥίον· Λακεδαιμόνιοι δ’ αὐτὸ παρέλαβον. μετὰ δὲ τοῦτο Τελευτίασ ἐπὶ τὰσ Ἡριππίδου ναῦσ ἦλθε, καὶ οὗτοσ αὖ τοῦ κόλπου πάλιν ἐκράτει. οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι ἀκούοντεσ ὅτι Κόνων καὶ τὸ τεῖχοσ τοῖσ Ἀθηναίοισ ἐκ τῶν βασιλέωσ χρημάτων ἀνορθοίη καὶ τὸ ναυτικὸν ἀπὸ τῶν ἐκείνου τρέφων τάσ τε νήσουσ καὶ τὰσ ἐν τῇ ἠπείρῳ παρὰ θάλατταν πόλεισ Ἀθηναίοισ εὐτρεπίζοι, ἐνόμισαν, εἰ ταῦτα διδάσκοιεν Τιρίβαζον βασιλέωσ ὄντα στρατηγόν, ἢ καὶ ἀποστῆσαι ἂν πρὸσ ἑαυτοὺσ τὸν Τιρίβαζον ἢ παῦσαί γ’ ἂν τὸ Κόνωνοσ ναυτικὸν τρέφοντα.

γνόντεσ δὲ οὕτω, πέμπουσιν Ἀνταλκίδαν πρὸσ τὸν Τιρίβαζον, προστάξαντεσ αὐτῷ ταῦτα διδάσκειν καὶ πειρᾶσθαι εἰρήνην τῇ πόλει ποιεῖσθαι πρὸσ βασιλέα. αἰσθόμενοι δὲ ταῦτα οἱ Ἀθηναῖοι ἀντιπέμπουσι πρέσβεισ μετὰ Κόνωνοσ Ἑρμογένη καὶ Δίωνα καὶ Καλλισθένη καὶ Καλλιμέδοντα.

συμπαρεκάλεσαν δὲ καὶ ἀπὸ τῶν συμμάχων πρέσβεισ· καὶ παρεγένοντο ἀπό τε Βοιωτῶν καὶ Κορίνθου καὶ Ἄργουσ. ἐπεὶ δ’ ἐκεῖ ἦσαν, ὁ μὲν Ἀνταλκίδασ ἔλεγε πρὸσ τὸν Τιρίβαζον ὅτι εἰρήνησ δεόμενοσ ἥκοι τῇ πόλει πρὸσ βασιλέα, καὶ ταύτησ οἱάσπερ βασιλεὺσ ἐπεθύμει.

τῶν τε γὰρ ἐν τῇ Ἀσίᾳ Ἑλληνίδων πόλεων Λακεδαιμονίουσ βασιλεῖ οὐκ ἀντιποιεῖσθαι, τάσ τε νήσουσ ἁπάσασ καὶ τὰσ ἄλλασ πόλεισ ἀρκεῖν σφίσιν αὐτονόμουσ εἶναι. καίτοι, ἔφη, τοιαῦτα ἐθελόντων ἡμῶν, τίνοσ ἂν ἕνεκα πρὸσ ἡμᾶσ οἱ Ἕλληνεσ ἢ βασιλεὺσ πολεμίη ἢ χρήματα δαπανῴη; καὶ γὰρ οὐδ’ ἐπὶ βασιλέα στρατεύεσθαι δυνατὸν οὔτε Ἀθηναίοισ μὴ ἡγουμένων ἡμῶν οὔθ’ ἡμῖν αὐτονόμων οὐσῶν τῶν πόλεων. τῷ μὲν δὴ Τιριβάζῳ ἀκούοντι ἰσχυρῶσ ἤρεσκον οἱ τοῦ Ἀνταλκίδου λόγοι·

τοῖσ δὲ ἐναντίοισ λόγοι ταῦτ’ ἦν. οἵ τε γὰρ Ἀθηναῖοι ἐφοβοῦντο συνθέσθαι αὐτονόμουσ εἶναι τὰσ νήσουσ, μὴ Λήμνου καὶ Ἴμβρου καὶ Σκύρου στερηθεῖεν, οἵ τε Θηβαῖοι, μὴ ἀναγκασθείησαν ἀφεῖναι τὰσ Βοιωτίασ πόλεισ αὐτονόμουσ, οἵ τ’ Ἀργεῖοι, οὗ ἐπεθύμουν, οὐκ ἐνόμιζον ἂν τὴν Κόρινθον δύνασθαι ὡσ Ἄργοσ ἔχειν τοιούτων συνθηκῶν καὶ σπονδῶν γενομένων. αὕτη μὲν ἡ εἰρήνη οὕτωσ ἐγένετο ἀτελήσ, καὶ ἀπῆλθον οἴκαδε ἕκαστοσ. ὁ μέντοι Τιρίβαζοσ τὸ μὲν ἄνευ βασιλέωσ μετὰ Λακεδαιμονίων γενέσθαι οὐκ ἀσφαλὲσ αὑτῷ ἡγεῖτο εἶναι·

λάθρᾳ γε μέντοι ἔδωκε χρήματα Ἀνταλκίδᾳ, ὅπωσ ἂν πληρωθέντοσ ναυτικοῦ ὑπὸ Λακεδαιμονίων οἵ τε Ἀθηναῖοι καὶ οἱ σύμμαχοι αὐτῶν μᾶλλον τῆσ εἰρήνησ προσδέοιντο, καὶ τὸν Κόνωνα ὡσ ἀδικοῦντά τε βασιλέα καὶ ἀληθῆ λεγόντων Λακεδαιμονίων εἶρξε. ταῦτα δὲ ποιήσασ ἀνέβαινε πρὸσ βασιλέα, φράσων ἅ τε λέγοιεν οἱ Λακεδαιμόνιοι καὶ ὅτι Κόνωνα συνειληφὼσ εἰή ὡσ ἀδικοῦντα, καὶ ἐρωτήσων τί χρὴ ποιεῖν περὶ τούτων ἁπάντων. καὶ βασιλεὺσ μέν, ὡσ Τιρίβαζοσ ἄνω παρ’ αὐτῷ ἦν, Στρούθαν καταπέμπει ἐπιμελησόμενον τῶν κατὰ θάλατταν.

ὁ μέντοι Στρούθασ ἰσχυρῶσ τοῖσ Ἀθηναίοισ καὶ τοῖσ συμμάχοισ τὴν γνώμην προσεῖχε, μεμνημένοσ ὅσα κακὰ ἐπεπόνθει ἡ βασιλέωσ χώρα ὑπ’ Ἀγησιλάου. οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι ἐπεὶ ἑώρων τὸν Στρούθαν πρὸσ ἑαυτοὺσ μὲν πολεμικῶσ ἔχοντα, πρὸσ δὲ τοὺσ Ἀθηναίουσ φιλικῶσ, Θίβρωνα πέμπουσιν ἐπὶ πολέμῳ πρὸσ αὐτόν. ὁ δὲ διαβάσ τε καὶ ὁρμώμενοσ ἐξ Ἐφέσου τε καὶ τῶν ἐν Μαιάνδρου πεδίῳ πόλεων Πριήνησ τε καὶ Λευκόφρυοσ καὶ Ἀχιλλείου, ἔφερε καὶ ἦγε τὴν βασιλέωσ. προϊόντοσ δὲ τοῦ χρόνου κατανοήσασ ὁ Στρούθασ ὅτι Θίβρων βοηθοίη ἑκάστοτε ἀτάκτωσ καὶ καταφρονητικῶσ, ἔπεμψεν ἱππέασ εἰσ τὸ πεδίον καὶ καταδραμόντασ ἐκέλευσε περιβαλλομένουσ ἐλαύνειν ὅ τι δύναιντο.

ὁ δὲ Θίβρων ἐτύγχανεν ἐξ ἀρίστου διασκηνῶν μετὰ Θερσάνδρου τοῦ αὐλητοῦ. ἦν γὰρ ὁ Θέρσανδροσ οὐ μόνον αὐλητὴσ ἀγαθόσ, ἀλλὰ καὶ ἀλκῆσ ἰσχύοσ, ἅτε λακωνίζων, ἀντεποιεῖτο. ὁ δὲ Στρούθασ, ἰδὼν ἀτάκτωσ τε βοηθοῦντασ καὶ ὀλίγουσ τοὺσ πρώτουσ, ἐπιφαίνεται πολλούσ τε ἔχων καὶ συντεταγμένουσ ἱππέασ.

καὶ Θίβρωνα μὲν καὶ Θέρσανδρον πρώτουσ ἀπέκτειναν· ἐπεὶ δ’ οὗτοι ἔπεσον, ἐτρέψαντο καὶ τὸ ἄλλο στράτευμα, καὶ διώκοντεσ παμπλήθεισ κατέβαλον, ἦσαν δὲ καὶ οἳ ἐσώθησαν αὐτῶν εἰσ τὰσ φιλίασ πόλεισ, καὶ πλείουσ διὰ τὸ ὀψὲ αἰσθέσθαι τῆσ βοηθείασ. πολλάκισ γάρ, καὶ τότε, οὐδὲ παραγγείλασ τὴν βοήθειαν ἐποιήσατο. καὶ ταῦτα μὲν οὕτωσ ἐγεγένητο. ἐπεὶ δ’ ἦλθον εἰσ Λακεδαίμονα οἱ ἐκπεπτωκότεσ Ῥοδίων ὑπὸ τοῦ δήμου, ἐδίδασκον ὡσ οὐκ ἄξιον εἰή περιιδεῖν Ἀθηναίουσ Ῥόδον καταστρεψαμένουσ καὶ τοσαύτην δύναμιν συνθεμένουσ.

γνόντεσ οὖν οἱ Λακεδαιμόνιοι ὡσ εἰ μὲν ὁ δῆμοσ κρατήσοι, Ἀθηναίων ἔσται Ῥόδοσ ἅπασα, εἰ δὲ οἱ πλουσιώτεροι, ἑαυτῶν, ἐπλήρωσαν αὐτοῖσ ναῦσ ὀκτώ, ναύαρχον δὲ Ἔκδικον ἐπέστησαν. συνεξέπεμψαν δ’ ἐπὶ τούτων τῶν νεῶν καὶ Διφρίδαν.

ἐκέλευσαν δ’ αὐτὸν διαβάντα εἰσ τὴν Ἀσίαν τάσ τε Θίβρωνα ὑποδεξαμένασ πόλεισ διασῴζειν, καὶ στράτευμα τὸ περισωθὲν ἀναλαβόντα καὶ ἄλλο, εἴ ποθεν δύναιτο, συλλέξαντα πολεμεῖν πρὸσ Στρούθαν. ὁ μὲν δὴ Διφρίδασ ταῦτ’ ἐποίει, καὶ τά τ’ ἄλλα ἐπετύγχανε καὶ Τιγράνην τὸν τὴν Στρούθα ἔχοντα θυγατέρα πορευόμενον εἰσ Σάρδεισ λαμβάνει σὺν αὐτῇ τῇ γυναικί, καὶ χρημάτων πολλῶν ἀπέλυσεν· ὥστ’ εὐθὺσ ἐντεῦθεν εἶχε μισθοδοτεῖν. ἦν δ’ οὗτοσ ἁνὴρ εὔχαρίσ τε οὐχ ἧττον τοῦ Θίβρωνοσ, μᾶλλόν τε συντεταγμένοσ καὶ ἐγχειρητικώτεροσ στρατηγόσ.

οὐδὲ γὰρ ἐκράτουν αὐτοῦ αἱ τοῦ σώματοσ ἡδοναί, ἀλλ’ ἀεὶ πρὸσ ᾧ εἰή ἔργῳ, τοῦτο ἔπραττεν. ὁ δ’ Ἔκδικοσ ἐπεὶ εἰσ τὴν Κνίδον ἔπλευσε καὶ ἐπύθετο τὸν ἐν τῇ Ῥόδῳ δῆμον πάντα κατέχοντα, καὶ κρατοῦντα καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν διέπλεον διπλασίαισ τριήρεσιν ἢ αὐτὸσ εἶχεν, ἡσυχίαν ἦγεν ἐν τῇ Κνίδῳ. οἱ δ’ αὖ Λακεδαιμόνιοι ἐπεὶ ᾔσθοντο αὐτὸν ἐλάττω ἔχοντα δύναμιν ἢ ὥστε τοὺσ φίλουσ ὠφελεῖν, ἐκέλευσαν τὸν Τελευτίαν σὺν ταῖσ δώδεκα ναυσὶν αἷσ εἶχεν ἐν τῷ περὶ Ἀχαί̈αν καὶ Λέχαιον κόλπῳ περιπλεῖν πρὸσ τὸν Ἔκδικον, κἀκεῖνον μὲν ἀποπέμψαι, αὐτὸν δὲ τῶν τε βουλομένων φίλων εἶναι ἐπιμελεῖσθαι καὶ τοὺσ πολεμίουσ ὅ τι δύναιτο κακὸν ποιεῖν.

ὁ δὲ Τελευτίασ ἐπειδὴ ἀφίκετο εἰσ τὴν Σάμον, προσλαβὼν ἐκεῖθεν ναῦσ ἔπλευσεν εἰσ Κνίδον, ὁ δ’ Ἔκδικοσ οἴκαδε. αὐτὸσ δ’ ἔπλει εἰσ τὴν Ῥόδον, ἤδη ἔχων ναῦσ ἑπτὰ καὶ εἴκοσι·

πλέων δὲ περιτυγχάνει Φιλοκράτει τῷ Ἐφιάλτου πλέοντι μετὰ δέκα τριήρων Ἀθήνηθεν εἰσ Κύπρον ἐπὶ συμμαχίᾳ τῇ Εὐαγόρου, καὶ λαμβάνει πάσασ, ὑπεναντιώτατα δὴ ταῦτα ἀμφότεροι ἑαυτοῖσ πράττοντεσ· οἵ τε γὰρ Ἀθηναῖοι φίλῳ χρώμενοι βασιλεῖ συμμαχίαν ἔπεμπον Εὐαγόρᾳ τῷ πολεμοῦντι πρὸσ βασιλέα, ὅ τε Τελευτίασ Λακεδαιμονίων πολεμούντων βασιλεῖ τοὺσ πλέοντασ ἐπὶ τῷ ἐκείνου πολέμῳ διέφθειρεν. ἐπαναπλεύσασ δ’ εἰσ Κνίδον καὶ διαθέμενοσ ἃ ἔλαβεν, εἰσ Ῥόδον αὖ ἀφικόμενοσ ἐβοήθει τοῖσ τὰ αὐτῶν φρονοῦσιν. οἱ δ’ Ἀθηναῖοι νομίσαντεσ τοὺσ Λακεδαιμονίουσ πάλιν δύναμιν κατασκευάζεσθαι ἐν τῇ θαλάττῃ, ἀντεκπέμπουσι Θρασύβουλον τὸν Στειριέα σὺν τετταράκοντα ναυσίν.

ὁ δ’ ἐκπλεύσασ τῆσ μὲν εἰσ Ῥόδον βοηθείασ ἐπέσχε, νομίζων οὔτ’ ἂν αὐτὸσ ῥᾳδίωσ τιμωρήσασθαι τοὺσ φίλουσ τῶν Λακεδαιμονίων τεῖχοσ ἔχοντασ καὶ Τελευτίου σὺν ναυσὶ παρόντοσ συμμάχου αὐτοῖσ, οὔτ’ ἂν τοὺσ σφετέρουσ φίλουσ ὑπὸ τοῖσ πολεμίοισ γενέσθαι, τάσ τε πόλεισ ἔχοντασ καὶ πολὺ πλείουσ ὄντασ καὶ μάχῃ κεκρατηκότασ· εἰσ δὲ τὸν Ἑλλήσποντον πλεύσασ καὶ οὐδενὸσ ἀντιπάλου παρόντοσ ἐνόμισε καταπρᾶξαι ἄν τι τῇ πόλει ἀγαθόν.

καὶ οὕτω δὴ πρῶτον μὲν καταμαθὼν στασιάζοντασ Ἀμήδοκόν τε τὸν Ὀδρυσῶν βασιλέα καὶ Σεύθην τὸν ἐπὶ θαλάττῃ ἄρχοντα ἀλλήλοισ μὲν διήλλαξεν αὐτούσ, Ἀθηναίοισ δὲ φίλουσ καὶ συμμάχουσ ἐποίησε, νομίζων καὶ τὰσ ὑπὸ τῇ Θρᾴκῃ οἰκούσασ Ἑλληνίδασ πόλεισ φίλων ὄντων τούτων μᾶλλον προσέχειν ἂν τοῖσ Ἀθηναίοισ τὸν νοῦν. ἐχόντων δὲ τούτων τε καλῶσ καὶ τῶν ἐν τῇ Ἀσίᾳ πόλεων διὰ τὸ βασιλέα φίλον τοῖσ Ἀθηναίοισ εἶναι, πλεύσασ εἰσ Βυζάντιον ἀπέδοτο τὴν δεκάτην τῶν ἐκ τοῦ Πόντου πλεόντων.

μετέστησε δὲ ἐξ ὀλιγαρχίασ εἰσ τὸ δημοκρατεῖσθαι τοὺσ Βυζαντίουσ· ὥστε οὐκ ἀχθεινῶσ ἑώρα ὁ τῶν Βυζαντίων δῆμοσ Ἀθηναίουσ ὅτι πλείστουσ παρόντασ ἐν τῇ πόλει. ταῦτα δὲ πράξασ καὶ Καλχηδονίουσ φίλουσ προσποιησάμενοσ ἀπέπλει ἔξω τοῦ Ἑλλησπόντου.

ἐπιτυχὼν δ’ ἐν τῇ Λέσβῳ ταῖσ πόλεσι πάσαισ πλὴν Μυτιληναίων λακωνιζούσαισ, ἐπ’ οὐδεμίαν αὐτῶν ᾔει, πρὶν ἐν Μυτιλήνῃ συντάξασ τούσ τε ἀπὸ τῶν ἑαυτοῦ νεῶν τετρακοσίουσ ὁπλίτασ καὶ τοὺσ ἐκ τῶν πόλεων φυγάδασ, ὅσοι εἰσ Μυτιλήνην κατεπεφεύγεσαν, καὶ αὐτῶν δὲ Μυτιληναίων τοὺσ ἐρρωμενεστάτουσ προσλαβών, καὶ ἐλπίδασ ὑποθεὶσ τοῖσ μὲν Μυτιληναίοισ, ὡσ ἐὰν λάβῃ τὰσ πόλεισ, προστάται πάσησ Λέσβου ἔσονται, τοῖσ δὲ φυγάσιν, ὡσ ἐὰν ὁμοῦ ὄντεσ ἐπὶ μίαν ἑκάστην τῶν πόλεων ἰώσιν, ἱκανοὶ ἔσονται ἅπαντεσ εἰσ τὰσ πατρίδασ ἀνασωθῆναι, τοῖσ δ’ αὖ ἐπιβάταισ ὡσ φίλην Λέσβον προσποιήσαντεσ τῇ πόλει πολλὴν εὐπορίαν χρημάτων διαπεπραγμένοι ἔσονται, ταῦτα δὲ παραμυθησάμενοσ καὶ συντάξασ ἦγεν αὐτοὺσ ἐπὶ Μήθυμναν. Θηρίμαχοσ μέντοι, ὃσ ἁρμοστὴσ ἐτύγχανεν ὢν τῶν Λακεδαιμονίων, ὡσ ἤκουσε τὸν Θρασύβουλον προσιέναι, τούσ τ’ ἀπὸ τῶν αὑτοῦ νεῶν λαβὼν ἐπιβάτασ καὶ αὐτοὺσ τοὺσ Μηθυμναίουσ καὶ ὅσοι Μυτιληναίων φυγάδεσ ἐτύγχανον αὐτόθι, ἀπήντων ἐπὶ τὰ ὁρ́ια.

μάχησ δὲ γενομένησ ὁ μὲν Θηρίμαχοσ αὐτοῦ ἀποθνῄσκει, τῶν δ’ ἄλλων φευγόντων πολλοὶ ἀπέθανον. ἐκ δὲ τούτου τὰσ μὲν προσηγάγετο τῶν πόλεων, ἐκ δὲ τῶν οὐ προσχωρουσῶν λεηλατῶν χρήματα τοῖσ στρατιώταισ, ἔσπευσεν εἰσ τὴν Ῥόδον ἀφικέσθαι.

ὅπωσ <δ’> ἂν καὶ ἐκεῖ ὡσ ἐρρωμενέστατον τὸ στράτευμα ποιήσαιτο, ἐξ ἄλλων τε πόλεων ἠργυρολόγει καὶ εἰσ Ἄσπενδον ἀφικόμενοσ ὡρμίσατο εἰσ τὸν Εὐρυμέδοντα ποταμόν. ἤδη δ’ ἔχοντοσ αὐτοῦ χρήματα παρὰ τῶν Ἀσπενδίων, ἀδικησάντων τι ἐκ τῶν ἀγρῶν τῶν στρατιωτῶν, ὀργισθέντεσ οἱ Ἀσπένδιοι τῆσ νυκτὸσ ἐπιπεσόντεσ κατακόπτουσιν ἐν τῇ σκηνῇ αὐτόν. καὶ Θρασύβουλοσ μὲν δὴ μάλα δοκῶν ἀνὴρ ἀγαθὸσ εἶναι οὕτωσ ἐτελεύτησεν.

οἱ μέντοι Ἀθηναῖοι ἑλόμενοι ἀντ’ αὐτοῦ Ἀγύρριον ἐπὶ τὰσ ναῦσ ἐξέπεμψαν. αἰσθόμενοι δ’ οἱ Λακεδαιμόνιοι ὅτι ἡ δεκάτη τε τῶν ἐκ τοῦ Πόντου πεπραμένη εἰή ἐν Βυζαντίῳ ὑπ’ Ἀθηναίων καὶ Καλχηδόνα ἔχουσι καὶ αἱ ἄλλαι Ἑλλησπόντιαι πόλεισ φίλου ὄντοσ αὐτοῖσ Φαρναβάζου εὖ ἔχοιεν, ἔγνωσαν ἐπιμελητέον εἶναι. τῷ μὲν οὖν Δερκυλίδᾳ οὐδὲν ἐμέμφοντο·

Ἀναξίβιοσ μέντοι φίλων αὐτῷ γενομένων τῶν ἐφόρων διεπράξατο ὥστε αὐτὸσ ἐκπλεῦσαι ἁρμοστὴσ εἰσ Ἄβυδον. εἰ δὲ λάβοι ἀφορμὴν καὶ ναῦσ, καὶ πολεμήσειν ὑπισχνεῖτο τοῖσ Ἀθηναίοισ, ὥστε μὴ ἔχειν ἐκείνοισ καλῶσ τὰ ἐν Ἑλλησπόντῳ. οἱ μὲν δὴ δόντεσ καὶ τρεῖσ τριήρεισ καὶ ἀφορμὴν εἰσ ξένουσ χιλίουσ ἐξέπεμψαν τὸν Ἀναξίβιον.

ὁ δὲ ἐπειδὴ ἀφίκετο, κατὰ γῆν μὲν ἁθροίσασ ξενικὸν τῶν τ’ Αἰολίδων πόλεων παρεσπᾶτό τινασ τοῦ Φαρναβάζου καὶ ἐπιστρατευσάσαισ ταῖσ πόλεσιν ἐπὶ τὴν Ἄβυδον ἀντεπεστράτευε καὶ ἐπεπορεύετο καὶ ἐδῄου τὴν χώραν αὐτῶν· καὶ ναῦσ δὲ πρὸσ αἷσ εἶχε συμπληρώσασ ἐξ Ἀβύδου τρεῖσ ἄλλασ κατῆγεν, εἴ τί που λαμβάνοι Ἀθηναίων πλοῖον ἢ τῶν ἐκείνων συμμάχων. αἰσθόμενοι δὲ ταῦτα οἱ Ἀθηναῖοι καὶ δεδιότεσ μὴ φθαρείη σφίσιν ἃ κατεσκεύασεν ἐν τῷ Ἑλλησπόντῳ Θρασύβουλοσ, ἀντεκπέμπουσιν Ἰφικράτην ναῦσ ὀκτὼ ἔχοντα καὶ πελταστὰσ εἰσ διακοσίουσ καὶ χιλίουσ.

οἱ πλεῖστοι δὲ αὐτῶν ἦσαν ὧν ἐν Κορίνθῳ ἦρξεν. ἐπεὶ γὰρ οἱ Ἀργεῖοι τὴν Κόρινθον Ἄργοσ ἐπεποίηντο, οὐδὲν ἔφασαν αὐτῶν δεῖσθαι· καὶ γὰρ ἀπεκτόνει τινὰσ τῶν ἀργολιζόντων· καὶ οὕτωσ ἀπελθὼν Ἀθήναζε οἴκοι ἔτυχεν ὤν. ἐπεὶ δὲ ἀφίκετο εἰσ Χερρόνησον, τὸ μὲν πρῶτον Ἀναξίβιοσ καὶ Ἰφικράτησ λῃστὰσ διαπέμποντεσ ἐπολέμουν ἀλλήλοισ·

προϊόντοσ δὲ τοῦ χρόνου ὁ Ἰφικράτησ αἰσθόμενοσ καὶ Ἀναξίβιον οἰχόμενον εἰσ Ἄντανδρον σύν τε τοῖσ μισθοφόροισ καὶ τοῖσ περὶ αὐτὸν Λακωνικοῖσ καὶ σὺν Ἀβυδηνοῖσ διακοσίοισ ὁπλίταισ, καὶ ἀκούσασ ὅτι τὴν Ἄντανδρον φιλίαν προσειληφὼσ εἰή, ὑπονοῶν ὅτι καταστήσασ αὖ τὴν ἐκεῖ φρουρὰν ἀποπορεύσοιτο πάλιν καὶ ἀπάξοι τοὺσ Ἀβυδηνοὺσ οἴκαδε, διαβὰσ τῆσ νυκτὸσ ᾗ ἐρημότατον ἦν τῆσ Ἀβυδηνῆσ καὶ ἐπανελθὼν εἰσ τὰ ὄρη ἐνέδραν ἐποιήσατο. τὰσ δὲ τριήρεισ αἳ διήγαγον αὐτὸν ἐκέλευε παραπλεῖν ἅμα τῇ ἡμέρᾳ παρὰ τὴν Χερρόνησον τῆσ ἄνω, ὅπωσ δοκοίη, ὥσπερ εἰώθει, ἐπ’ ἀργυρολογίαν ἐπαναπεπλευκέναι. ταῦτα δὲ ποιήσασ οὐκ ἐψεύσθη, ἀλλ’ ὁ Ἀναξίβιοσ ἀπεπορεύετο, ὡσ μὲν ἐλέγετο, οὐδὲ τῶν ἱερῶν γεγενημένων αὐτῷ ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, ἀλλὰ καταφρονήσασ, ὅτι διὰ φιλίασ τε ἐπορεύετο καὶ εἰσ πόλιν φιλίαν καὶ ὅτι ἤκουε τῶν ἀπαντώντων τὸν Ἰφικράτην ἀναπεπλευκέναι τῆσ ἐπὶ Προκοννήσου, ἀμελέστερον ἐπορεύετο.

ὅμωσ δὲ ὁ Ἰφικράτησ, ἑώσ μὲν ἐν τῷ ἰσοπέδῳ τὸ στράτευμα τοῦ Ἀναξιβίου ἦν, οὐκ ἐξανίστατο·

ἐπειδὴ δὲ οἱ μὲν Ἀβυδηνοὶ ἀφηγούμενοι ἤδη ἐν τῷ παρὰ Κρεμαστὴν ἦσαν πεδίῳ, ἔνθα ἐστὶ τὰ χρύσεια αὐτοῖσ, τὸ δ’ ἄλλο στράτευμα ἑπόμενον ἐν τῷ κατάντει ἦν, ὁ δὲ Ἀναξίβιοσ ἄρτι κατέβαινε σὺν τοῖσ Λακωνικοῖσ, ἐν τούτῳ ὁ Ἰφικράτησ ἐξανίστησι τὴν ἐνέδραν καὶ δρόμῳ ἐφέρετο πρὸσ αὐτόν. καὶ ὁ Ἀναξίβιοσ γνοὺσ μὴ εἶναι ἐλπίδα σωτηρίασ, ὁρῶν ἐπὶ πολύ τε καὶ στενὸν ἐκτεταμένον τὸ ἑαυτοῦ στράτευμα, καὶ νομίζων πρὸσ τὸ ἄναντεσ οὐκ ἂν δύνασθαι σαφῶσ βοηθῆσαι ἑαυτῷ τοὺσ προεληλυθότασ, ὁρῶν δὲ καὶ ἐκπεπληγμένουσ ἅπαντασ, ὡσ εἶδον τὴν ἐνέδραν, εἶπε πρὸσ τοὺσ παρόντασ·

Ἄνδρεσ, ἐμοὶ μὲν ἐνθάδε καλὸν ἀποθανεῖν· ὑμεῖσ δὲ πρὶν συμμεῖξαι τοῖσ πολεμίοισ σπεύδετε εἰσ τὴν σωτηρίαν. καὶ ταῦτ’ ἔλεγε καὶ παρὰ τοῦ ὑπασπιστοῦ λαβὼν τὴν ἀσπίδα ἐν χώρᾳ αὐτοῦ μαχόμενοσ ἀποθνῄσκει.

καὶ τὰ παιδικὰ μέντοι αὐτῷ παρέμεινε, καὶ τῶν Λακεδαιμονίων δὲ τῶν συνεληλυθότων ἐκ τῶν πόλεων ἁρμοστήρων ὡσ δώδεκα μαχόμενοι συναπέθανον· οἱ δ’ ἄλλοι φεύγοντεσ ἔπιπτον. οἱ δ’ ἐδίωκον μέχρι τοῦ ἄστεωσ. καὶ τῶν τε ἄλλων ὡσ διακόσιοι ἀπέθανον καὶ τῶν Ἀβυδηνῶν ὁπλιτῶν περὶ πεντήκοντα. ταῦτα δὲ πράξασ ὁ Ἰφικράτησ ἀνεχώρησε πάλιν εἰσ Χερρόνησον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION