헬라어 문장 검색 - ΧενοπήΗελλενί1́4́

(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν Α, chapter 4)

Φαρνάβαζοσ δὲ καὶ οἱ πρέσβεισ τῆσ Φρυγίασ ἐν Γορδείῳ ὄντεσ τὸν χειμῶνα τὰ περὶ τὸ Βυζάντιον πεπραγμένα ἤκουσαν. ἀρχομένου δὲ τοῦ ἐάροσ πορευομένοισ αὐτοῖσ παρὰ βασιλέα ἀπήντησαν καταβαίνοντεσ οἵ τε Λακεδαιμονίων πρέσβεισ Βοιώτιοσ ὄνομα καὶ οἱ μετ’ αὐτοῦ καὶ οἱ ἄλλοι ἄγγελοι, καὶ ἔλεγον ὅτι Λακεδαιμόνιοι ὧν δέονται πάντων πεπραγότεσ εἰε͂ν παρὰ βασιλέωσ, καὶ Κῦροσ, ἄρξων πάντων τῶν ἐπὶ θαλάττῃ καὶ συμπολεμήσων Λακεδαιμονίοισ, ἐπιστολήν τε ἔφερε τοῖσ κάτω πᾶσι τὸ βασίλειον σφράγισμα ἔχουσαν, ἐν ᾗ ἐνῆν καὶ τάδε·

Καταπέμπω Κῦρον κάρανον τῶν εἰσ Καστωλὸν ἁθροιζομένων.

τὸ δὲ κάρανον ἔστι κύριον. ταῦτ’ οὖν ἀκούοντεσ οἱ τῶν Ἀθημαίων πρέσβεισ, καὶ ἐπειδὴ Κῦρον εἶδον, ἐβούλοντο μὲν μάλιστα παρὰ βασιλέα ἀναβῆναι, εἰ δὲ μή, οἴκαδε ἀπελθεῖν.

Κῦροσ δὲ Φαρναβάζῳ εἶπεν ἢ παραδοῦναι τοὺσ πρέσβεισ ἑαυτῷ ἢ μὴ οἴκαδέ πω ἀποπέμψαι, βουλόμενοσ τοὺσ Ἀθηναίουσ μὴ εἰδέναι τὰ πραττόμενα.

Φαρνάβαζοσ δὲ τέωσ μὲν κατεῖχε τοὺσ πρέσβεισ, φάσκων τοτὲ μὲν ἀνάξειν αὐτοὺσ παρὰ βασιλέα, τοτὲ δὲ οἴκαδε ἀποπέμψειν, ὡσ μηδὲν μέμψησθε·

ἐπειδὴ δὲ ἐνιαυτοὶ ἦσαν τρεῖσ, ἐδεήθη τοῦ Κύρου ἀφεῖναι αὐτούσ, φάσκων ὀμωμοκέναι καὶ ἀπάξειν ἐπὶ θάλατταν, ἐπειδὴ οὐ παρὰ βασιλέα.

πέμψαντεσ δὲ Ἀριοβαρζάνει παρακομίσαι αὐτοὺσ ἐκέλευον· ὁ δὲ ἀπήγαγεν εἰσ Κίον τῆσ Μυσίασ, ὅθεν πρὸσ τὸ ἄλλο στρατόπεδον ἀπέπλευσαν. Ἀλκιβιάδησ δὲ βουλόμενοσ μετὰ τῶν στρατιωτῶν ἀποπλεῖν οἴκαδε, ἀνήχθη εὐθὺσ ἐπὶ Σάμου·

ἐκεῖθεν δὲ λαβὼν τῶν νεῶν εἴκοσιν ἔπλευσε τῆσ Καρίασ εἰσ τὸν Κεραμικὸν κόλπον. ἐκεῖθεν δὲ συλλέξασ ἑκατὸν τάλαντα ἧκεν εἰσ τὴν Σάμον.

Θρασύβουλοσ δὲ σὺν τριάκοντα ναυσὶν ἐπὶ Θρᾴκησ ᾤχετο, ἐκεῖ δὲ τά τε ἄλλα χωρία τὰ πρὸσ Λακεδαιμονίουσ μεθεστηκότα κατεστρέψατο καὶ Θάσον, ἔχουσαν κακῶσ ὑπό τε τῶν πολέμων καὶ στάσεων καὶ λιμοῦ. Θράσυλλοσ δὲ σὺν τῇ ἄλλῃ στρατιᾷ εἰσ Ἀθήνασ κατέπλευσε·

πρὶν δὲ ἥκειν αὐτὸν οἱ Ἀθηναῖοι στρατηγοὺσ εἴλοντο Ἀλκιβιάδην μὲν φεύγοντα καὶ Θρασύβουλον ἀπόντα, Κόνωνα δὲ τρίτον ἐκ τῶν οἴκοθεν. Ἀλκιβιάδησ δὲ ἐκ τῆσ Σάμου ἔχων τὰ χρήματα κατέπλευσεν εἰσ Πάρον ναυσὶν εἴκοσιν, ἐκεῖθεν δ’ ἀνήχθη εὐθὺ Γυθείου ἐπὶ κατασκοπὴν τῶν τριήρων, ἃσ ἐπυνθάνετο Λακεδαιμονίουσ αὐτόθι παρασκευάζειν τριάκοντα, καὶ τοῦ οἴκαδε κατάπλου ὅπωσ ἡ πόλισ πρὸσ αὐτὸν ἔχοι.

ἐπεὶ δὲ ἑώρα ἑαυτῷ εὔνουν οὖσαν καὶ στρατηγὸν αὑτὸν ᾑρημένον καὶ ἰδίᾳ μεταπεμπομένουσ τοὺσ ἐπιτηδείουσ, κατέπλευσεν εἰσ τὸν Πειραιᾶ ἡμέρᾳ ᾗ Πλυντήρια ἦγεν ἡ πόλισ, τοῦ ἕδουσ κατακεκαλυμμένου τῆσ Ἀθηνᾶσ, ὅ τινεσ οἰωνίζοντο ἀνεπιτήδειον εἶναι καὶ αὐτῷ καὶ τῇ πόλει.

Ἀθηναίων γὰρ οὐδεὶσ ἐν ταύτῃ τῇ ἡμέρᾳ οὐδενὸσ σπουδαίου ἔργου τολμήσαι ἂν ἅψασθαι. καταπλέοντοσ δ’ αὐτοῦ ὅ τε ἐκ τοῦ Πειραιῶσ καὶ ὁ ἐκ τοῦ ἄστεωσ ὄχλοσ ἡθροίσθη πρὸσ τὰσ ναῦσ, θαυμάζοντεσ καὶ ἰδεῖν βουλόμενοι τὸν Ἀλκιβιάδην, λέγοντεσ ὅτι οἱ μὲν ὡσ κράτιστοσ εἰή τῶν πολιτῶν καὶ μόνοσ ἀπελογήθη ὡσ οὐ δικαίωσ φύγοι, ἐπιβουλευθεὶσ δὲ ὑπὸ τῶν ἔλαττον ἐκείνου δυναμένων μοχθηρότερά τε λεγόντων καὶ πρὸσ τὸ αὑτῶν ἴδιον κέρδοσ πολιτευόντων, ἐκείνου ἀεὶ τὸ κοινὸν αὔξοντοσ καὶ ἀπὸ τῶν αὑτοῦ καὶ ἀπὸ τοῦ τῆσ πόλεωσ δυνατοῦ·

ἐθέλοντοσ δὲ τότε κρίνεσθαι παραχρῆμα τῆσ αἰτίασ ἄρτι γεγενημένησ ὡσ ἠσεβηκότοσ εἰσ τὰ μυστήρια, ὑπερβαλλόμενοι οἱ ἐχθροὶ τὰ δοκοῦντα δίκαια εἶναι ἀπόντα αὐτὸν ἐστέρησαν τῆσ πατρίδοσ·

ἐν ᾧ χρόνῳ ὑπὸ ἀμηχανίασ δουλεύων ἠναγκάσθη μὲν θεραπεύειν τοὺσ ἐχθίστουσ, κινδυνεύων ἀεὶ παρ’ ἑκάστην ἡμέραν ἀπολέσθαι·

τοὺσ δὲ οἰκειοτάτουσ πολίτασ τε καὶ συγγενεῖσ καὶ τὴν πόλιν ἅπασαν ὁρῶν ἐξαμαρτάνουσαν, οὐκ εἶχεν ὅπωσ ὠφελοίη φυγῇ ἀπειργόμενοσ· οὐκ ἔφασαν δὲ τῶν οἱώνπερ αὐτὸσ ὄντων εἶναι καινῶν δεῖσθαι πραγμάτων οὐδὲ μεταστάσεωσ·

ὑπάρχειν γὰρ ἐκ τοῦ δήμου αὐτῷ μὲν τῶν τε ἡλικιωτῶν πλέον ἔχειν τῶν τε πρεσβυτέρων μὴ ἐλαττοῦσθαι, τοῖσ δ’ αὐτοῦ ἐχθροῖσ τοιούτοισ δοκεῖν εἶναι οἱοίσπερ πρότερον, ὕστερον δὲ δυνασθεῖσιν ἀπολλύναι τοὺσ βελτίστουσ, αὐτοὺσ δὲ μόνουσ λειφθέντασ δι’ αὐτὸ τοῦτο ἀγαπᾶσθαι ὑπὸ τῶν πολιτῶν ὅτι ἑτέροισ βελτίοσιν οὐκ εἶχον χρῆσθαι· οἱ δέ, ὅτι τῶν παροιχομένων αὐτοῖσ κακῶν μόνοσ αἴτιοσ εἰή, τῶν τε φοβερῶν ὄντων τῇ πόλει γενέσθαι μόνοσ κινδυνεύσαι ἡγεμὼν καταστῆναι.

Ἀλκιβιάδησ δὲ πρὸσ τὴν γῆν ὁρμισθεὶσ ἀπέβαινε μὲν οὐκ εὐθύσ, φοβούμενοσ τοὺσ ἐχθρούσ·

ἐπαναστὰσ δὲ ἐπὶ τοῦ καταστρώματοσ ἐσκόπει τοὺσ αὑτοῦ ἐπιτηδείουσ, εἰ παρείησαν. κατιδὼν δὲ Εὐρυπτόλεμον τὸν Πεισιάνακτοσ, αὑτοῦ δὲ ἀνεψιόν, καὶ τοὺσ ἄλλουσ οἰκείουσ καὶ τοὺσ φίλουσ μετ’ αὐτῶν, τότε ἀποβὰσ ἀναβαίνει εἰσ τὴν πόλιν μετὰ τῶν παρεσκευασμένων, εἴ τισ ἅπτοιτο, μὴ ἐπιτρέπειν.

ἐν δὲ τῇ βουλῇ καὶ τῇ ἐκκλησίᾳ ἀπολογησάμενοσ ὡσ οὐκ ἠσεβήκει, εἰπὼν δὲ ὡσ ἠδίκηται, λεχθέντων δὲ καὶ ἄλλων τοιούτων καὶ οὐδενὸσ ἀντειπόντοσ διὰ τὸ μὴ ἀνασχέσθαι ἂν τὴν ἐκκλησίαν, ἀναρρηθεὶσ ἁπάντων ἡγεμὼν αὐτοκράτωρ, ὡσ οἱο͂́σ τε ὢν σῶσαι τὴν προτέραν τῆσ πόλεωσ δύναμιν, πρότερον μὲν τὰ μυστήρια τῶν Ἀθηναίων κατὰ θάλατταν ἀγόντων διὰ τὸν πόλεμον, κατὰ γῆν ἐποίησεν ἐξαγαγὼν τοὺσ στρατιώτασ ἅπαντασ·

μετὰ δὲ ταῦτα κατελέξατο στρατιάν, ὁπλίτασ μὲν πεντακοσίουσ καὶ χιλίουσ, ἱππέασ δὲ πεντήκοντα καὶ ἑκατόν, ναῦσ δ’ ἑκατόν.

καὶ μετὰ τὸν κατάπλουν τρίτῳ μηνὶ ἀνήχθη ἐπ’ Ἄνδρον ἀφεστηκυῖαν τῶν Ἀθηναίων, καὶ μετ’ αὐτοῦ Ἀριστοκράτησ καὶ Ἀδείμαντοσ ὁ Λευκολοφίδου συνεπέμφθησαν ᾑρημένοι κατὰ γῆν στρατηγοί. Ἀλκιβιάδησ δὲ τὸ στράτευμα ἀπεβίβασε τῆσ Ἀνδρίασ χώρασ εἰσ Γαύριον·

ἐκβοηθήσαντασ δὲ τοὺσ Ἀνδρίουσ ἐτρέψαντο καὶ κατέκλεισαν εἰσ τὴν πόλιν καί τινασ ἀπέκτειναν οὐ πολλούσ, καὶ τοὺσ Λάκωνασ οἳ αὐτόθι ἦσαν. Ἀλκιβιάδησ δὲ τροπαῖόν τε ἔστησε καὶ μείνασ αὐτοῦ ὀλίγασ ἡμέρασ ἔπλευσεν εἰσ Σάμον, κἀκεῖθεν ὁρμώμενοσ ἐπολέμει.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Xenophon, Hellenica, Ἑλληνικῶν Α, chapter 4

(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν Α, chapter 4)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION