Xenophon, Hellenica, Ἑλληνικῶν Α, chapter 6

(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν Α, chapter 6)

τῷ δ’ ἐπιόντι ἔτει, ᾧ ἥ τε σελήνη ἐξέλιπεν ἑσπέρασ καὶ ὁ παλαιὸσ τῆσ Ἀθηνᾶσ νεὼσ ἐν Ἀθήναισ ἐνεπρήσθη, Πιτύα μὲν ἐφορεύοντοσ, ἄρχοντοσ δὲ Καλλίου Ἀθήνησιν, οἱ Λακεδαιμόνιοι τῷ Λυσάνδρῳ παρεληλυθότοσ ἤδη τοῦ χρόνου καὶ τῷ πολέμῳ τεττάρων καὶ εἴκοσιν ἐτῶν ἔπεμψαν ἐπὶ τὰσ ναῦσ Καλλικρατίδαν. ὅτε δὲ παρεδίδου ὁ Λύσανδροσ τὰσ ναῦσ, ἔλεγε τῷ Καλλικρατίδᾳ ὅτι θαλαττοκράτωρ τε παραδιδοίη καὶ ναυμαχίᾳ νενικηκώσ.

ὁ δὲ αὐτὸν ἐκέλευσεν ἐξ Ἐφέσου ἐν ἀριστερᾷ Σάμου παραπλεύσαντα, οὗ ἦσαν αἱ τῶν Ἀθηναίων νῆεσ, ἐν Μιλήτῳ τὰσ ναῦσ παραδοῦναι, καὶ ὁμολογήσειν θαλαττοκρατεῖν. οὐ φαμένου δὲ τοῦ Λυσάνδρου πολυπραγμονεῖν ἄλλου ἄρχοντοσ, αὐτὸσ ὁ Καλλικρατίδασ πρὸσ αἷσ παρὰ Λυσάνδρου ἔλαβε ναυσὶ προσεπλήρωσεν ἐκ Χίου καὶ Ῥόδου καὶ ἄλλοθεν ἀπὸ τῶν συμμάχων πεντήκοντα ναῦσ.

ταύτασ δὲ πάσασ ἁθροίσασ, οὔσασ τετταράκοντα καὶ ἑκατόν, παρεσκευάζετο ὡσ ἀπαντησόμενοσ τοῖσ πολεμίοισ. καταμαθὼν δ’ ὑπὸ τῶν Λυσάνδρου φίλων καταστασιαζόμενοσ, οὐ μόνον ἀπροθύμωσ ὑπηρετούντων, ἀλλὰ καὶ διαθροούντων ἐν ταῖσ πόλεσιν ὅτι Λακεδαιμόνιοι μέγιστα παραπίπτοιεν ἐν τῷ διαλλάττειν τοὺσ ναυάρχουσ, πολλάκισ ἀνεπιτηδείων γιγνομένων καὶ ἄρτι συνιέντων τὰ ναυτικὰ καὶ ἀνθρώποισ ὡσ χρηστέον οὐ γιγνωσκόντων ἀπείρουσ θαλάττησ πέμποντεσ καὶ ἀγνῶτασ τοῖσ ἐκεῖ, κινδυνεύοιέν τι παθεῖν διὰ τοῦτο, ἐκ τούτου δὲ ὁ Καλλικρατίδασ συγκαλέσασ τοὺσ Λακεδαιμονίων ἐκεῖ παρόντασ ἔλεγεν αὐτοῖσ τοιάδε.

ἐμοὶ μὲν ἀρκεῖ οἴκοι μένειν, καὶ εἴτε Λύσανδροσ εἴτε ἄλλοσ τισ ἐμπειρότεροσ περὶ τὰ ναυτικὰ βούλεται εἶναι, οὐ κωλύω τὸ κατ’ ἐμέ·

ἐγὼ δ’ ὑπὸ τῆσ πόλεωσ ἐπὶ τὰσ ναῦσ πεμφθεὶσ οὐκ ἔχω τί ἄλλο ποιῶ ἢ τὰ κελευόμενα ὡσ ἂν δύνωμαι κράτιστα. ὑμεῖσ δὲ πρὸσ ἃ ἐγώ τε φιλοτιμοῦμαι καὶ ἡ πόλισ ἡμῶν αἰτιάζεται ἴστε γὰρ αὐτὰ ὥσπερ καὶ ἐγώ, συμβουλεύετε τὰ ἄριστα ὑμῖν δοκοῦντα εἶναι περὶ τοῦ ἐμὲ ἐνθάδε μένειν ἢ οἴκαδε ἀποπλεῖν ἐροῦντα τὰ καθεστῶτα ἐνθάδε. οὐδενὸσ δὲ τολμήσαντοσ ἄλλο τι εἰπεῖν ἢ τοῖσ οἴκοι πείθεσθαι ποιεῖν τε ἐφ’ ἃ ἥκει, ἐλθὼν παρὰ Κῦρον ᾔτει μισθὸν τοῖσ ναύταισ·

ὁ δὲ αὐτῷ εἶπε δύο ἡμέρασ ἐπισχεῖν. Καλλικρατίδασ δὲ ἀχθεσθεὶσ τῇ ἀναβολῇ καὶ ταῖσ ἐπὶ τὰσ θύρασ φοιτήσεσιν ὀργισθεὶσ καὶ εἰπὼν ἀθλιωτάτουσ εἶναι τοὺσ Ἕλληνασ, ὅτι βαρβάρουσ κολακεύουσιν ἕνεκα ἀργυρίου, φάσκων τε, ἂν σωθῇ οἴκαδε, κατά γε τὸ αὑτοῦ δυνατὸν διαλλάξειν Ἀθηναίουσ καὶ Λακεδαιμονίουσ, ἀπέπλευσεν εἰσ Μίλητον·

κἀκεῖθεν πέμψασ τριήρεισ εἰσ Λακεδαίμονα ἐπὶ χρήματα, ἐκκλησίαν ἁθροίσασ τῶν Μιλησίων τάδε εἶπεν.

ἐμοὶ μέν, ὦ Μιλήσιοι, ἀνάγκη τοῖσ οἴκοι ἄρχουσι πείθεσθαι·

ὑμᾶσ δὲ ἐγὼ ἀξιῶ προθυμοτάτουσ εἶναι εἰσ τὸν πόλεμον διὰ τὸ οἰκοῦντασ ἐν βαρβάροισ πλεῖστα κακὰ ἤδη ὑπ’ αὐτῶν πεπονθέναι. δεῖ δ’ ὑμᾶσ ἐξηγεῖσθαι τοῖσ ἄλλοισ συμμάχοισ ὅπωσ ἂν τάχιστά τε καὶ μάλιστα βλάπτωμεν τοὺσ πολεμίουσ, ἑώσ ἂν οἱ ἐκ Λακεδαίμονοσ ἥκωσιν, οὓσ ἐγὼ ἔπεμψα χρήματα ἄξοντασ, ἐπεὶ τὰ ἐνθάδε ὑπάρχοντα Λύσανδροσ Κύρῳ ἀποδοὺσ ὡσ περιττὰ ὄντα οἴχεται·

Κῦροσ δὲ ἐλθόντοσ ἐμοῦ ἐπ’ αὐτὸν ἀεὶ ἀνεβάλλετό μοι διαλεχθῆναι, ἐγὼ δ’ ἐπὶ τὰσ ἐκείνου θύρασ φοιτᾶν οὐκ ἐδυνάμην ἐμαυτὸν πεῖσαι.

ὑπισχνοῦμαι δ’ ὑμῖν ἀντὶ τῶν συμβάντων ἡμῖν ἀγαθῶν ἐν τῷ χρόνῳ ᾧ ἂν ἐκεῖνα προσδεχώμεθα χάριν ἀξίαν ἀποδώσειν.

ἀλλὰ σὺν τοῖσ θεοῖσ δείξωμεν τοῖσ βαρβάροισ ὅτι καὶ ἄνευ τοῦ ἐκείνουσ θαυμάζειν δυνάμεθα τοὺσ ἐχθροὺσ τιμωρεῖσθαι. ἐπεὶ δὲ ταῦτ’ εἶπεν, ἀνιστάμενοι πολλοὶ καὶ μάλιστα οἱ αἰτιαζόμενοι ἐναντιοῦσθαι δεδιότεσ εἰσηγοῦντο πόρον χρημάτων καὶ αὐτοὶ ἐπαγγελλόμενοι ἰδίᾳ.

λαβὼν δὲ ταῦτα ἐκεῖνοσ καὶ ἐκ Χίου πεντεδραχμίαν ἑκάστῳ τῶν ναυτῶν ἐφοδιασάμενοσ ἔπλευσε τῆσ Λέσβου ἐπὶ Μήθυμναν πολεμίαν οὖσαν. οὐ βουλομένων δὲ τῶν Μηθυμναίων προσχωρεῖν, ἀλλ’ ἐμφρούρων ὄντων Ἀθηναίων, καὶ τῶν τὰ πράγματα ἐχόντων ἀττικιζόντων, προσβαλὼν αἱρεῖ τὴν πόλιν κατὰ κράτοσ.

τὰ μὲν οὖν χρήματα πάντα διήρπασαν οἱ στρατιῶται, τὰ δὲ ἀνδράποδα πάντα συνήθροισεν ὁ Καλλικρατίδασ εἰσ τὴν ἀγοράν, καὶ κελευόντων τῶν συμμάχων ἀποδόσθαι καὶ τοὺσ Μηθυμναίουσ οὐκ ἔφη ἑαυτοῦ γε ἄρχοντοσ οὐδέν’ ἂν Ἑλλήνων εἰσ τὸ ἐκείνου δυνατὸν ἀνδραποδισθῆναι.

τῇ δ’ ὑστεραίᾳ τοὺσ μὲν ἐλευθέρουσ ἀφῆκε, τοὺσ δὲ τῶν Ἀθηναίων φρουροὺσ καὶ τὰ ἀνδράποδα τὰ δοῦλα πάντα ἀπέδοτο·

Κόνωνι δὲ εἶπεν ὅτι παύσει αὐτὸν μοιχῶντα τὴν θάλατταν. κατιδὼν δὲ αὐτὸν ἀναγόμενον ἅμα τῇ ἡμέρᾳ, ἐδίωκεν ὑποτεμνόμενοσ τὸν εἰσ Σάμον πλοῦν, ὅπωσ μὴ ἐκεῖσε φύγοι. Κόνων δ’ ἔφευγε ταῖσ ναυσὶν εὖ πλεούσαισ διὰ τὸ ἐκ πολλῶν πληρωμάτων εἰσ ὀλίγασ ἐκλελέχθαι τοὺσ ἀρίστουσ ἐρέτασ, καὶ καταφεύγει εἰσ Μυτιλήνην τῆσ Λέσβου καὶ σὺν αὐτῷ τῶν δέκα στρατηγῶν Λέων καὶ Ἐρασινίδησ.

Καλλικρατίδασ δὲ συνεισέπλευσεν εἰσ τὸν λιμένα, διώκων ναυσὶν ἑκατὸν καὶ ἑβδομήκοντα. Κόνων δὲ ὡσ ἔφθη ὑπὸ τῶν πολεμίων κατακωλυθείσ, ἠναγκάσθη ναυμαχῆσαι πρὸσ τῷ λιμένι, καὶ ἀπώλεσε ναῦσ τριάκοντα·

οἱ δὲ ἄνδρεσ εἰσ τὴν γῆν ἀπέφυγον· τὰσ δὲ λοιπὰσ τῶν νεῶν, τετταράκοντα οὔσασ, ὑπὸ τῷ τείχει ἀνείλκυσε. Καλλικρατίδασ δὲ ἐν τῷ λιμένι ὁρμισάμενοσ ἐπολιόρκει ἐνταῦθα, τὸν ἔκπλουν ἔχων.

καὶ κατὰ γῆν μεταπεμψάμενοσ τοὺσ Μηθυμναίουσ πανδημεὶ καὶ ἐκ τῆσ Χίου τὸ στράτευμα διεβίβασε· χρήματά τε παρὰ Κύρου αὐτῷ ἦλθεν. ὁ δὲ Κόνων ἐπεὶ ἐπολιορκεῖτο καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν, καὶ σίτων οὐδαμόθεν ἦν εὐπορῆσαι, οἱ δὲ ἄνθρωποι πολλοὶ ἐν τῇ πόλει ἦσαν καὶ οἱ Ἀθηναῖοι οὐκ ἐβοήθουν διὰ τὸ μὴ πυνθάνεσθαι ταῦτα, καθελκύσασ τῶν νεῶν τὰσ ἄριστα πλεούσασ δύο ἐπλήρωσε πρὸ ἡμέρασ, ἐξ ἁπασῶν τῶν νεῶν τοὺσ ἀρίστουσ ἐρέτασ ἐκλέξασ καὶ τοὺσ ἐπιβάτασ εἰσ κοίλην ναῦν μεταβιβάσασ καὶ τὰ παραρύματα παραβαλών.

τὴν μὲν οὖν ἡμέραν οὕτωσ ἀνεῖχον, εἰσ δὲ τὴν ἑσπέραν, ἐπεὶ σκότοσ εἰή, ἐξεβίβαζεν, ὡσ μὴ καταδήλουσ εἶναι τοῖσ πολεμίοισ ταῦτα ποιοῦντασ.

πέμπτῃ δὲ ἡμέρᾳ εἰσθέμενοι σῖτα μέτρια, ἐπειδὴ ἤδη μέσον ἡμέρασ ἦν καὶ οἱ ἐφορμοῦντεσ ὀλιγώρωσ εἶχον καὶ ἔνιοι ἀνεπαύοντο, ἐξέπλευσαν ἔξω τοῦ λιμένοσ, καὶ ἡ μὲν ἐπὶ Ἑλλησπόντου ὡρ́μησεν, ἡ δὲ εἰσ τὸ πέλαγοσ. τῶν δ’ ἐφορμούντων ὡσ ἕκαστοι ἤνοιγον, τάσ τε ἀγκύρασ ἀποκόπτοντεσ καὶ ἐγειρόμενοι ἐβοήθουν τεταραγμένοι, τυχόντεσ ἐν τῇ γῇ ἀριστοποιούμενοι·

εἰσβάντεσ δὲ ἐδίωκον τὴν εἰσ τὸ πέλαγοσ ἀφορμήσασαν, καὶ ἅμα τῷ ἡλίῳ δύνοντι κατέλαβον, καὶ κρατήσαντεσ μάχῃ, ἀναδησάμενοι ἀπῆγον εἰσ τὸ στρατόπεδον αὐτοῖσ ἀνδράσιν. ἡ δ’ ἐπὶ τοῦ Ἑλλησπόντου φυγοῦσα ναῦσ διέφυγε, καὶ ἀφικομένη εἰσ τὰσ Ἀθήνασ ἐξαγγέλλει τὴν πολιορκίαν.

Διομέδων δὲ βοηθῶν Κόνωνι πολιορκουμένῳ δώδεκα ναυσὶν ὡρμίσατο εἰσ τὸν εὔριπον τὸν τῶν Μυτιληναίων. ὁ δὲ Καλλικρατίδασ ἐπιπλεύσασ αὐτῷ ἐξαίφνησ δέκα μὲν τῶν νεῶν ἔλαβε, Διομέδων δ’ ἔφυγε τῇ τε αὑτοῦ καὶ ἄλλῃ.

οἱ δὲ Ἀθηναῖοι τὰ γεγενημένα καὶ τὴν πολιορκίαν ἐπεὶ ἤκουσαν, ἐψηφίσαντο βοηθεῖν ναυσὶν ἑκατὸν καὶ δέκα, εἰσβιβάζοντεσ τοὺσ ἐν τῇ ἡλικίᾳ ὄντασ ἅπαντασ καὶ δούλουσ καὶ ἐλευθέρουσ·

καὶ πληρώσαντεσ τὰσ δέκα καὶ ἑκατὸν ἐν τριάκοντα ἡμέραισ ἀπῆραν. εἰσέβησαν δὲ καὶ τῶν ἱππέων πολλοί. μετὰ ταῦτα ἀνήχθησαν εἰσ Σάμον, κἀκεῖθεν Σαμίασ ναῦσ ἔλαβον δέκα·

ἥθροισαν δὲ καὶ ἄλλασ πλείουσ ἢ τριάκοντα παρὰ τῶν ἄλλων συμμάχων, εἰσβαίνειν ἀναγκάσαντεσ ἅπαντασ, ὁμοίωσ δὲ καὶ εἴ τινεσ αὐτοῖσ ἔτυχον ἔξω οὖσαι. ἐγένοντο δὲ αἱ πᾶσαι πλείουσ ἢ πεντήκοντα καὶ ἑκατόν. ὁ δὲ Καλλικρατίδασ ἀκούων τὴν βοήθειαν ἤδη ἐν Σάμῳ οὖσαν, αὐτοῦ μὲν κατέλιπε πεντήκοντα ναῦσ καὶ ἄρχοντα Ἐτεόνικον, ταῖσ δὲ εἴκοσι καὶ ἑκατὸν ἀναχθεὶσ ἐδειπνοποιεῖτο τῆσ Λέσβου ἐπὶ τῇ Μαλέᾳ ἄκρᾳ ἀντίον τῆσ Μυτιλήνησ.

τῇ δ’ αὐτῇ ἡμέρᾳ ἔτυχον καὶ οἱ Ἀθηναῖοι δειπνοποιούμενοι ἐν ταῖσ Ἀργινούσαισ·

αὗται δ’ εἰσὶν ἀντίον τῆσ Λέσβου ἐπὶ τῇ Μαλέᾳ ἄκρᾳ ἀντίον τῆσ Μυτιλήνησ. τῆσ δὲ νυκτὸσ ἰδὼν τὰ πυρά, καί τινων αὐτῷ ἐξαγγειλάντων ὅτι οἱ Ἀθηναῖοι εἰε͂ν, ἀνήγετο περὶ μέσασ νύκτασ, ὡσ ἐξαπιναίωσ προσπέσοι·

ὕδωρ δ’ ἐπιγενόμενον πολὺ καὶ βρονταὶ διεκώλυσαν τὴν ἀναγωγήν. ἐπεὶ δὲ ἀνέσχεν, ἅμα τῇ ἡμέρᾳ ἔπλει ἐπὶ τὰσ Ἀργινούσασ. οἱ δ’ Ἀθηναῖοι ἀντανήγοντο εἰσ τὸ πέλαγοσ τῷ εὐωνύμῳ, παρατεταγμένοι ὧδε.

Ἀριστοκράτησ μὲν τὸ εὐώνυμον ἔχων ἡγεῖτο πεντεκαίδεκα ναυσί, μετὰ δὲ ταῦτα Διομέδων ἑτέραισ πεντεκαίδεκα· ἐπετέτακτο δὲ Ἀριστοκράτει μὲν Περικλῆσ, Διομέδοντι δὲ Ἐρασινίδησ· παρὰ δὲ Διομέδοντα οἱ Σάμιοι δέκα ναυσὶν ἐπὶ μιᾶσ τεταγμένοι· ἐστρατήγει δὲ αὐτῶν Σάμιοσ ὀνόματι Ἱππεύσ· ἐχόμεναι δ’ <αἱ> τῶν ταξιάρχων δέκα, καὶ αὐταὶ ἐπὶ μιᾶσ· ἐπὶ δὲ ταύταισ αἱ τῶν ναυάρχων τρεῖσ, καὶ εἴ τινεσ ἄλλαι ἦσαν συμμαχίδεσ. τὸ δὲ δεξιὸν κέρασ Πρωτόμαχοσ εἶχε πεντεκαίδεκα ναυσί·

παρὰ δ’ αὐτὸν Θράσυλλοσ ἑτέραισ πεντεκαίδεκα· ἐπετέτακτο δὲ Πρωτομάχῳ μὲν Λυσίασ, ἔχων τὰσ ἴσασ ναῦσ, Θρασύλλῳ δὲ Ἀριστογένησ. οὕτω δ’ ἐτάχθησαν, ἵνα μὴ διέκπλουν διδοῖεν·

χεῖρον γὰρ ἔπλεον. αἱ δὲ τῶν Λακεδαιμονίων ἀντιτεταγμέναι ἦσαν ἅπασαι ἐπὶ μιᾶσ ὡσ πρὸσ διέκπλουν καὶ περίπλουν παρεσκευασμέναι, διὰ τὸ βέλτιον πλεῖν. εἶχε δὲ τὸ δεξιὸν κέρασ Καλλικρατίδασ. Ἕρμων δὲ Μεγαρεὺσ ὁ τῷ Καλλικρατίδᾳ κυβερνῶν εἶπε πρὸσ αὐτὸν ὅτι εἰή καλῶσ ἔχον ἀποπλεῦσαι·

αἱ γὰρ τριήρεισ τῶν Ἀθηναίων πολλῷ πλείουσ ἦσαν. Καλλικρατίδασ δὲ εἶπεν ὅτι ἡ Σπάρτη οὐδὲν μὴ κάκιον οἰκεῖται αὐτοῦ ἀποθανόντοσ, φεύγειν δὲ αἰσχρὸν ἔφη εἶναι. μετὰ δὲ ταῦτα ἐναυμάχησαν χρόνον πολύν, πρῶτον μὲν ἁθρόαι, ἔπειτα δὲ διεσκεδασμέναι.

ἐπεὶ δὲ Καλλικρατίδασ τε ἐμβαλούσησ τῆσ νεὼσ ἀποπεσὼν εἰσ τὴν θάλατταν ἠφανίσθη Πρωτόμαχόσ τε καὶ οἱ μετ’ αὐτοῦ τῷ δεξιῷ τὸ εὐώνυμον ἐνίκησαν, ἐντεῦθεν φυγὴ τῶν Πελοποννησίων ἐγένετο εἰσ Χίον, πλείστων δὲ καὶ εἰσ Φώκαιαν· οἱ δὲ Ἀθηναῖοι πάλιν εἰσ τὰσ Ἀργινούσασ κατέπλευσαν. ἀπώλοντο δὲ τῶν μὲν Ἀθηναίων νῆεσ πέντε καὶ εἴκοσιν αὐτοῖσ ἀνδράσιν ἐκτὸσ ὀλίγων τῶν πρὸσ τὴν γῆν προσενεχθέντων, τῶν δὲ Πελοποννησίων Λακωνικαὶ μὲν ἐννέα, πασῶν οὐσῶν δέκα, τῶν δ’ ἄλλων συμμάχων πλείουσ ἢ ἑξήκοντα.

ἔδοξε δὲ καὶ τοῖσ τῶν Ἀθηναίων στρατηγοῖσ ἑπτὰ μὲν καὶ τετταράκοντα ναυσὶ Θηραμένην τε καὶ Θρασύβουλον τριηράρχουσ ὄντασ καὶ τῶν ταξιάρχων τινὰσ πλεῖν ἐπὶ τὰσ καταδεδυκυίασ ναῦσ καὶ τοὺσ ἐπ’ αὐτῶν ἀνθρώπουσ, ταῖσ δὲ ἄλλαισ ἐπὶ τὰσ μετ’ Ἐτεονίκου τῇ Μυτιλήνῃ ἐφορμούσασ.

ταῦτα δὲ βουλομένουσ ποιεῖν ἄνεμοσ καὶ χειμὼν διεκώλυσεν αὐτοὺσ μέγασ γενόμενοσ· τροπαῖον δὲ στήσαντεσ αὐτοῦ ηὐλίζοντο. τῷ δ’ Ἐτεονίκῳ ὁ ὑπηρετικὸσ κέλησ πάντα ἐξήγγειλε τὰ περὶ τὴν ναυμαχίαν.

ὁ δὲ αὐτὸν πάλιν ἐξέπεμψεν εἰπὼν τοῖσ ἐνοῦσι σιωπῇ ἐκπλεῖν καὶ μηδενὶ διαλέγεσθαι, παραχρῆμα δὲ αὖθισ πλεῖν εἰσ τὸ ἑαυτῶν στρατόπεδον ἐστεφανωμένουσ καὶ βοῶντασ ὅτι Καλλικρατίδασ νενίκηκε ναυμαχῶν καὶ ὅτι αἱ τῶν Ἀθηναίων νῆεσ ἀπολώλασιν ἅπασαι. καὶ οἱ μὲν τοῦτ’ ἐποίουν·

αὐτὸσ δ’, ἐπειδὴ ἐκεῖνοι κατέπλεον, ἔθυε τὰ εὐαγγέλια, καὶ τοῖσ στρατιώταισ παρήγγειλε δειπνοποιεῖσθαι, καὶ τοῖσ ἐμπόροισ τὰ χρήματα σιωπῇ ἐνθεμένουσ εἰσ τὰ πλοῖα ἀποπλεῖν εἰσ Χίον ἦν δὲ τὸ πνεῦμα οὔριον καὶ τὰσ τριήρεισ τὴν ταχίστην. αὐτὸσ δὲ τὸ πεζὸν ἀπῆγεν εἰσ τὴν Μήθυμναν, τὸ στρατόπεδον ἐμπρήσασ.

Κόνων δὲ καθελκύσασ τὰσ ναῦσ, ἐπεὶ οἵ τε πολέμιοι ἀπεδεδράκεσαν καὶ ὁ ἄνεμοσ εὐδιαίτεροσ ἦν, ἀπαντήσασ τοῖσ Ἀθηναίοισ ἤδη ἀνηγμένοισ ἐκ τῶν Ἀργινουσῶν ἔφρασε τὰ περὶ τοῦ Ἐτεονίκου. οἱ δὲ Ἀθηναῖοι κατέπλευσαν εἰσ τὴν Μυτιλήνην, ἐκεῖθεν δ’ ἐπανήχθησαν εἰσ τὴν Χίον, καὶ οὐδὲν διαπραξάμενοι ἀπέπλευσαν ἐπὶ Σάμου.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION