헬라어 문장 검색 - ΧενοπήΗελλενί1́1́

(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν Α, chapter 1)

μετὰ δὲ ταῦτα οὐ πολλαῖσ ἡμέραισ ὕστερον ἦλθεν ἐξ Ἀθηνῶν Θυμοχάρησ ἔχων ναῦσ ὀλίγασ· καὶ εὐθὺσ ἐναυμάχησαν αὖθισ Λακεδαιμόνιοι καὶ Ἀθηναῖοι, ἐνίκησαν δὲ Λακεδαιμόνιοι ἡγουμένου Ἀγησανδρίδου. μετ’ ὀλίγον δὲ τούτων Δωριεὺσ ὁ Διαγόρου ἐκ Ῥόδου εἰσ Ἑλλήσποντον εἰσέπλει ἀρχομένου χειμῶνοσ τέτταρσι καὶ δέκα ναυσὶν ἅμα ἡμέρᾳ.

κατιδὼν δὲ ὁ τῶν Ἀθηναίων ἡμεροσκόποσ ἐσήμηνε τοῖσ στρατηγοῖσ. οἱ δὲ ἀνηγάγοντο ἐπ’ αὐτὸν εἴκοσι ναυσίν, ἃσ ὁ Δωριεὺσ φυγὼν πρὸσ τὴν γῆν ἀνεβίβαζε τὰσ αὑτοῦ τριήρεισ, ὡσ ἤνοιγε, περὶ τὸ Ῥοίτειον. ἐγγὺσ δὲ γενομένων τῶν Ἀθηναίων ἐμάχοντο ἀπό τε τῶν νεῶν καὶ τῆσ γῆσ μέχρι οἱ Ἀθηναῖοι ἀπέπλευσαν εἰσ Μάδυτον πρὸσ τὸ ἄλλο στρατόπεδον οὐδὲν πράξαντεσ.

Μίνδαροσ δὲ κατιδὼν τὴν μάχην ἐν Ἰλίῳ θύων τῇ Ἀθηνᾷ, ἐβοήθει ἐπὶ τὴν θάλατταν, καὶ καθελκύσασ τὰσ ἑαυτοῦ τριήρεισ ἀπέπλει, ὅπωσ ἀναλάβοι τὰσ μετὰ Δωριέωσ.

οἱ δὲ Ἀθηναῖοι ἀνταναγαγόμενοι ἐναυμάχησαν περὶ Ἄβυδον κατὰ τὴν ᾐόνα, μέχρι δείλησ ἐξ ἑωθινοῦ.

καὶ τὰ μὲν νικώντων, τὰ δὲ νικωμένων, Ἀλκιβιάδησ ἐπεισπλεῖ δυοῖν δεούσαισ εἴκοσι ναυσίν. ἐντεῦθεν δὲ φυγὴ τῶν Πελοποννησίων ἐγένετο πρὸσ τὴν Ἄβυδον·

καὶ ὁ Φαρνάβαζοσ παρεβοήθει, καὶ ἐπεισβαίνων τῷ ἵππῳ εἰσ τὴν θάλατταν μέχρι δυνατὸν ἦν ἐμάχετο, καὶ τοῖσ ἄλλοισ τοῖσ αὑτοῦ ἱππεῦσι καὶ πεζοῖσ παρεκελεύετο. συμφράξαντεσ δὲ τὰσ ναῦσ οἱ Πελοποννήσιοι καὶ παραταξάμενοι πρὸσ τῇ γῇ ἐμάχοντο.

Ἀθηναῖοι δὲ ἀπέπλευσαν, τριάκοντα ναῦσ τῶν πολεμίων λαβόντεσ κενὰσ καὶ ἃσ αὐτοὶ ἀπώλεσαν κομισάμενοι, εἰσ Σηστόν. ἐντεῦθεν πλὴν τετταράκοντα νεῶν ἄλλαι ἄλλῃ ᾤχοντο ἐπ’ ἀργυρολογίαν ἔξω τοῦ Ἑλλησπόντου·

καὶ ὁ Θράσυλλοσ, εἷσ ὢν τῶν στρατηγῶν, εἰσ Ἀθήνασ ἔπλευσε ταῦτα ἐξαγγελῶν καὶ στρατιὰν καὶ ναῦσ αἰτήσων. μετὰ δὲ ταῦτα Τισσαφέρνησ ἦλθεν εἰσ Ἑλλήσποντον·

ἀφικόμενον δὲ παρ’ αὐτὸν μιᾷ τριήρει Ἀλκιβιάδην ξένιά τε καὶ δῶρα ἄγοντα συλλαβὼν εἶρξεν ἐν Σάρδεσι, φάσκων κελεύειν βασιλέα πολεμεῖν Ἀθηναίοισ. ἡμέραισ δὲ τριάκοντα ὕστερον Ἀλκιβιάδησ ἐκ Σάρδεων μετὰ Μαντιθέου τοῦ ἁλόντοσ ἐν Καρίᾳ ἵππων εὐπορήσαντεσ νυκτὸσ ἀπέδρασαν εἰσ Κλαζομενάσ·

οἱ δ’ ἐν Σηστῷ Ἀθηναῖοι, αἰσθόμενοι Μίνδαρον πλεῖν ἐπ’ αὐτοὺσ μέλλοντα ναυσὶν ἑξήκοντα, νυκτὸσ ἀπέδρασαν εἰσ Καρδίαν.

ἐνταῦθα δὲ καὶ Ἀλκιβιάδησ ἧκεν ἐκ τῶν Κλαζομενῶν σὺν πέντε τριήρεσι καὶ ἐπακτρίδι. πυθόμενοσ δὲ ὅτι αἱ τῶν Πελοποννησίων νῆεσ ἐξ Ἀβύδου ἀνηγμέναι εἰε͂ν εἰσ Κύζικον, αὐτὸσ μὲν πεζῇ ἦλθεν εἰσ Σηστόν, τὰσ δὲ ναῦσ περιπλεῖν ἐκεῖσε ἐκέλευσεν. ἐπεὶ δ’ ἦλθον, ἀνάγεσθαι ἤδη αὐτοῦ μέλλοντοσ ὡσ ἐπὶ ναυμαχίαν ἐπεισπλεῖ Θηραμένησ εἴκοσι ναυσὶν ἀπὸ Μακεδονίασ, ἅμα δὲ καὶ Θρασύβουλοσ εἴκοσιν ἑτέραισ ἐκ Θάσου, ἀμφότεροι ἠργυρολογηκότεσ.

Ἀλκιβιάδησ δὲ εἰπὼν καὶ τούτοισ διώκειν αὐτὸν ἐξελομένοισ τὰ μεγάλα ἱστία αὐτὸσ ἔπλευσεν εἰσ Πάριον·

ἁθρόαι δὲ γενόμεναι αἱ νῆεσ ἅπασαι ἐν Παρίῳ ἓξ καὶ ὀγδοήκοντα τῆσ ἐπιούσησ νυκτὸσ ἀνηγάγοντο, καὶ τῇ ἄλλῃ ἡμέρᾳ περὶ ἀρίστου ὡρ́αν ἧκον εἰσ Προκόννησον. ἐκεῖ δ’ ἐπύθοντο ὅτι Μίνδαροσ ἐν Κυζίκῳ εἰή καὶ Φαρνάβαζοσ μετὰ τοῦ πεζοῦ.

ταύτην μὲν οὖν τὴν ἡμέραν αὐτοῦ ἔμειναν, τῇ δὲ ὑστεραίᾳ Ἀλκιβιάδησ ἐκκλησίαν ποιήσασ παρεκελεύετο αὐτοῖσ ὅτι ἀνάγκη εἰή καὶ ναυμαχεῖν καὶ πεζομαχεῖν καὶ τειχομαχεῖν· Οὐ γὰρ ἔστιν, ἔφη, χρήματα ἡμῖν, τοῖσ δὲ πολεμίοισ ἄφθονα παρὰ βασιλέωσ. τῇ δὲ προτεραίᾳ, ἐπειδὴ ὡρμίσαντο, τὰ πλοῖα πάντα καὶ τὰ μικρὰ συνήθροισε παρ’ ἑαυτόν, ὅπωσ μηδεὶσ ἐξαγγείλαι τοῖσ πολεμίοισ τὸ πλῆθοσ τῶν νεῶν, ἐπεκήρυξέ τε, ὃσ ἂν ἁλίσκηται εἰσ τὸ πέραν διαπλέων, θάνατον τὴν ζημίαν.

μετὰ δὲ τὴν ἐκκλησίαν παρασκευασάμενοσ ὡσ ἐπὶ ναυμαχίαν ἀνηγάγετο ἐπὶ τὴν Κύζικον ὑόντοσ πολλῷ.

ἐπειδὴ δ’ ἐγγὺσ τῆσ Κυζίκου ἦν, αἰθρίασ γενομένησ καὶ τοῦ ἡλίου ἐκλάμψαντοσ καθορᾷ τὰσ τοῦ Μινδάρου ναῦσ γυμναζομένασ πόρρω ἀπὸ τοῦ λιμένοσ καὶ ἀπειλημμένασ ὑπ’ αὐτοῦ, ἑξήκοντα οὔσασ. οἱ δὲ Πελοποννήσιοι ἰδόντεσ τὰσ τῶν Ἀθηναίων τριήρεισ οὔσασ πλείουσ τε πολλῷ ἢ πρότερον καὶ πρὸσ τῷ λιμένι, ἔφυγον εἰσ τὴν γῆν·

καὶ συνορμίσαντεσ τὰσ ναῦσ ἐμάχοντο ἐπιπλέουσι τοῖσ ἐναντίοισ. Ἀλκιβιάδησ δὲ ταῖσ εἴκοσι τῶν νεῶν περιπλεύσασ ἀπέβη εἰσ τὴν γῆν.

ἰδὼν δὲ ὁ Μίνδαροσ, καὶ αὐτὸσ ἀποβὰσ ἐν τῇ γῇ μαχόμενοσ ἀπέθανεν· οἱ δὲ μετ’ αὐτοῦ ὄντεσ ἔφυγον. τὰσ δὲ ναῦσ οἱ Ἀθηναῖοι ᾤχοντο ἄγοντεσ ἁπάσασ εἰσ Προκόννησον πλὴν τῶν Συρακοσίων· ἐκείνασ δὲ αὐτοὶ κατέκαυσαν οἱ Συρακόσιοι. ἐκεῖθεν δὲ τῇ ὑστεραίᾳ ἔπλεον οἱ Ἀθηναῖοι ἐπὶ Κύζικον.

οἱ δὲ Κυζικηνοὶ τῶν Πελοποννησίων καὶ Φαρναβάζου ἐκλιπόντων αὐτὴν ἐδέχοντο τοὺσ Ἀθηναίουσ· Ἀλκιβιάδησ δὲ μείνασ αὐτοῦ εἴκοσιν ἡμέρασ καὶ χρήματα πολλὰ λαβὼν παρὰ τῶν Κυζικηνῶν, οὐδὲν ἄλλο κακὸν ἐργασάμενοσ ἐν τῇ πόλει ἀπέπλευσεν εἰσ Προκόννησον.

ἐκεῖθεν δ’ ἔπλευσεν εἰσ Πέρινθον καὶ Σηλυμβρίαν. καὶ Περίνθιοι μὲν εἰσεδέξαντο εἰσ τὸ ἄστυ τὸ στρατόπεδον·

Σηλυμβριανοὶ δὲ ἐδέξαντο μὲν οὔ, χρήματα δὲ ἔδοσαν. ἐντεῦθεν δ’ ἀφικόμενοι τῆσ Καλχηδονίασ εἰσ Χρυσόπολιν ἐτείχισαν αὐτήν, καὶ δεκατευτήριον κατεσκεύασαν ἐν αὐτῇ, καὶ τὴν δεκάτην ἐξέλεγον τῶν ἐκ τοῦ Πόντου πλοίων, καὶ φυλακὴν ἐγκαταλιπόντεσ ναῦσ τριάκοντα καὶ στρατηγὼ δύο, Θηραμένην καὶ Εὔμαχον, τοῦ τε χωρίου ἐπιμελεῖσθαι καὶ τῶν ἐκπλεόντων πλοίων καὶ εἴ τι ἄλλο δύναιντο βλάπτειν τοὺσ πολεμίουσ.

οἱ δ’ ἄλλοι στρατηγοὶ εἰσ τὸν Ἑλλήσποντον ᾤχοντο. παρὰ δὲ Ἱπποκράτουσ τοῦ Μινδάρου ἐπιστολέωσ εἰσ Λακεδαίμονα γράμματα πεμφθέντα ἑάλωσαν εἰσ Ἀθήνασ λέγοντα τάδε·

"ἔρρει τὰ κᾶλα. Μίνδαροσ ἀπεσσύα. πεινῶντι τὤνδρεσ. ἀπορίομεσ τί χρὴ δρᾶν. Φαρνάβαζοσ δὲ παντὶ τῷ τῶν Πελοποννησίων στρατεύματι καὶ τοῖσ συμμάχοισ παρακελευσάμενοσ μὴ ἀθυμεῖν ἕνεκα ξύλων, ὡσ ὄντων πολλῶν ἐν τῇ βασιλέωσ, ἑώσ ἂν τὰ σώματα σῶα ᾖ, ἱμάτιόν τ’ ἔδωκεν ἑκάστῳ καὶ ἐφόδιον δυοῖν μηνοῖν, καὶ ὁπλίσασ τοὺσ ναύτασ φύλακασ κατέστησε τῆσ ἑαυτοῦ παραθαλαττίασ γῆσ.

καὶ συγκαλέσασ τούσ τε ἀπὸ τῶν πόλεων στρατηγοὺσ καὶ τριηράρχουσ ἐκέλευε ναυπηγεῖσθαι τριήρεισ ἐν Ἀντάνδρῳ ὅσασ ἕκαστοι ἀπώλεσαν, χρήματά τε διδοὺσ καὶ ὕλην ἐκ τῆσ Ἴδησ κομίζεσθαι φράζων.

ναυπηγουμένων δὲ οἱ Συρακόσιοι ἅμα τοῖσ Ἀντανδρίοισ τοῦ τείχουσ τι ἐπετέλεσαν, καὶ ἐν τῇ φρουρᾷ ἤρεσαν πάντων μάλιστα.

διὰ ταῦτα δὲ εὐεργεσία τε καὶ πολιτεία Συρακοσίοισ ἐν Ἀντάνδρῳ ἐστί. Φαρνάβαζοσ μὲν οὖν ταῦτα διατάξασ εὐθὺσ εἰσ Καλχηδόνα ἐβοήθει. ἐν δὲ τῷ χρόνῳ τούτῳ ἠγγέλθη τοῖσ τῶν Συρακοσίων στρατηγοῖσ οἴκοθεν ὅτι φεύγοιεν ὑπὸ τοῦ δήμου.

συγκαλέσαντεσ οὖν τοὺσ ἑαυτῶν στρατιώτασ Ἑρμοκράτουσ προηγοροῦντοσ ἀπωλοφύροντο τὴν ἑαυτῶν συμφοράν, ὡσ ἀδίκωσ φεύγοιεν ἅπαντεσ παρὰ τὸν νόμον· παρῄνεσάν τε προθύμουσ εἶναι καὶ τὰ λοιπά, ὥσπερ τὰ πρότερα, καὶ ἄνδρασ ἀγαθοὺσ πρὸσ τὰ ἀεὶ παραγγελλόμενα, ἑλέσθαι δὲ ἐκέλευον ἄρχοντασ, μέχρι ἂν ἀφίκωνται οἱ ᾑρημένοι ἀντ’ ἐκείνων. οἱ δ’ ἀναβοήσαντεσ ἐκέλευον ἐκείνουσ ἄρχειν, καὶ μάλιστα οἱ τριήραρχοι καὶ οἱ ἐπιβάται καὶ οἱ κυβερνῆται.

οἱ δ’ οὐκ ἔφασαν δεῖν στασιάζειν πρὸσ τὴν ἑαυτῶν πόλιν· εἰ δέ τισ ἐπικαλοίη τι αὐτοῖσ, λόγον ἔφασαν χρῆναι διδόναι, μεμνημένουσ Ὅσασ τε ναυμαχίασ αὐτοὶ καθ’ αὑτοὺσ νενικήκατε καὶ ναῦσ εἰλήφατε, ὅσα τε μετὰ τῶν ἄλλων ἀήττητοι γεγόνατε ἡμῶν ἡγουμένων, τάξιν ἔχοντεσ τὴν κρατίστην διά τε τὴν ἡμετέραν ἀρετὴν καὶ διὰ τὴν ὑμετέραν προθυμίαν καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν ὑπάρχουσαν. οὐδενὸσ δὲ οὐδὲν ἐπαιτιωμένου, δεομένων ἔμειναν ἑώσ ἀφίκοντο οἱ ἀντ’ ἐκείνων στρατηγοί, Δήμαρχόσ τ’ Ἐπικύδου καὶ Μύσκων Μενεκράτουσ καὶ Πόταμισ Γνώσιοσ.

τῶν δὲ τριηράρχων ὀμόσαντεσ οἱ πλεῖστοι κατάξειν αὐτούσ, ἐπὰν εἰσ Συρακούσασ ἀφίκωνται, ἀπεπέμψαντο ὅποι ἐβούλοντο πάντασ ἐπαινοῦντεσ· ἰδίᾳ δὲ <οἱ> πρὸσ Ἑρμοκράτην προσομιλοῦντεσ μάλιστα ἐπόθησαν τήν τε ἐπιμέλειαν καὶ προθυμίαν καὶ κοινότητα.

ὧν γὰρ ἐγίγνωσκε τοὺσ ἐπιεικεστάτουσ καὶ τριηράρχων καὶ κυβερνητῶν καὶ ἐπιβατῶν, ἑκάστησ ἡμέρασ πρῲ καὶ πρὸσ ἑσπέραν συναλίζων πρὸσ τὴν σκηνὴν τὴν ἑαυτοῦ ἀνεκοινοῦτο ὅ τι ἔμελλεν ἢ λέγειν ἢ πράττειν, κἀκείνουσ ἐδίδασκε κελεύων λέγειν τὰ μὲν ἀπὸ τοῦ παραχρῆμα, τὰ δὲ βουλευσαμένουσ. ἐκ τούτων Ἑρμοκράτησ τὰ πολλὰ ἐν τῷ συνεδρίῳ ηὐδόξει, λέγειν τε δοκῶν καὶ βουλεύειν τὰ κράτιστα.

κατηγορήσασ δὲ Τισσαφέρνουσ ἐν Λακεδαίμονι Ἑρμοκράτησ, μαρτυροῦντοσ καὶ Ἀστυόχου, καὶ δόξασ τὰ ὄντα λέγειν, ἀφικόμενοσ παρὰ Φαρνάβαζον, πρὶν αἰτῆσαι χρήματα λαβών, παρεσκευάζετο πρὸσ τὴν εἰσ Συρακούσασ κάθοδον ξένουσ τε καὶ τριήρεισ. ἐν τούτῳ δὲ ἧκον οἱ διάδοχοι τῶν Συρακοσίων εἰσ Μίλητον καὶ παρέλαβον τὰσ ναῦσ καὶ τὸ στράτευμα. ἐν Θάσῳ δὲ κατὰ τὸν καιρὸν τοῦτον στάσεωσ γενομένησ ἐκπίπτουσιν οἱ λακωνισταὶ καὶ ὁ Λάκων ἁρμοστὴσ Ἐτεόνικοσ.

καταιτιαθεὶσ δὲ ταῦτα πρᾶξαι σὺν Τισσαφέρνει Πασιππίδασ ὁ Λάκων ἔφυγεν ἐκ Σπάρτησ· ἐπὶ δὲ τὸ ναυτικόν, ὃ ἐκεῖνοσ ἡθροίκει ἀπὸ τῶν συμμάχων, ἐξεπέμφθη Κρατησιππίδασ, καὶ παρέλαβεν ἐν Χίῳ. περὶ δὲ τούτουσ τοὺσ χρόνουσ Θρασύλλου ἐν Ἀθήναισ ὄντοσ Ἆγισ ἐκ τῆσ Δεκελείασ προνομὴν ποιούμενοσ πρὸσ αὐτὰ τὰ τείχη ἦλθε τῶν Ἀθηναίων·

Θράσυλλοσ δὲ ἐξαγαγὼν Ἀθηναίουσ καὶ τοὺσ ἄλλουσ τοὺσ ἐν τῇ πόλει ὄντασ ἅπαντασ παρέταξε παρὰ τὸ Λύκειον γυμνάσιον, ὡσ μαχούμενοσ, ἂν προσίωσιν. ἰδὼν δὲ ταῦτα Ἆγισ ἀπήγαγε ταχέωσ, καί τινεσ αὐτῶν ὀλίγοι τῶν ἐπὶ πᾶσιν ὑπὸ τῶν ψιλῶν ἀπέθανον.

οἱ οὖν Ἀθηναῖοι τῷ Θρασύλλῳ διὰ ταῦτα ἔτι προθυμότεροι ἦσαν ἐφ’ ἃ ἧκε, καὶ ἐψηφίσαντο ὁπλίτασ τε αὐτὸν καταλέξασθαι χιλίουσ, ἱππέασ δὲ ἑκατόν, τριήρεισ δὲ πεντήκοντα. Ἆγισ δὲ ἐκ τῆσ Δεκελείασ ἰδὼν πλοῖα πολλὰ σίτου εἰσ Πειραιᾶ καταθέοντα, οὐδὲν ὄφελοσ ἔφη εἶναι τοὺσ μετ’ αὐτοῦ πολὺν ἤδη χρόνον Ἀθηναίουσ εἴργειν τῆσ γῆσ, εἰ μή τισ σχήσοι καὶ ὅθεν ὁ κατὰ θάλατταν σῖτοσ φοιτᾷ·

κράτιστόν τε εἶναι καὶ Κλέαρχον τὸν Ῥαμφίου πρόξενον ὄντα Βυζαντίων πέμψαι εἰσ Καλχηδόνα τε καὶ Βυζάντιον. δόξαντοσ δὲ τούτου, πληρωθεισῶν νεῶν ἔκ τε Μεγάρων καὶ παρὰ τῶν ἄλλων συμμάχων πεντεκαίδεκα στρατιωτίδων μᾶλλον ἢ ταχειῶν ᾤχετο.

καὶ αὐτοῦ τῶν νεῶν τρεῖσ ἀπόλλυνται ἐν τῷ Ἑλλησπόντῳ ὑπὸ τῶν Ἀττικῶν ἐννέα νεῶν, αἳ ἀεὶ ἐνταῦθα τὰ πλοῖα διεφύλαττον, αἱ δ’ ἄλλαι ἔφυγον εἰσ Σηστόν, ἐκεῖθεν δὲ εἰσ Βυζάντιον ἐσώθησαν. καὶ ὁ ἐνιαυτὸσ ἔληγεν, ἐν ᾧ Καρχηδόνιοι Ἀννίβα ἡγουμένου στρατεύσαντεσ ἐπὶ Σικελίαν δέκα μυριάσι στρατιᾶσ αἱροῦσιν ἐν τρισὶ μησὶ δύο πόλεισ Ἑλληνίδασ Σελινοῦντα καὶ Ἱμέραν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Xenophon, Hellenica, Ἑλληνικῶν Α, chapter 1

(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν Α, chapter 1)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION