Xenophon, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Ζ, chapter 4

(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Ζ, chapter 4)

ἐκ δὲ τούτου στασιάζοντεσ οἱ Κᾶρεσ καὶ πολεμοῦντεσ πρὸσ ἀλλήλουσ, ἅτε τὰσ οἰκήσεισ ἔχοντεσ ἐν ἐχυροῖσ χωρίοισ, ἑκάτεροι ἐπεκαλοῦντο τὸν Κῦρον. ὁ δὲ Κῦροσ αὐτὸσ μὲν μένων ἐν Σάρδεσι μηχανὰσ ἐποιεῖτο καὶ κριούσ, ὡσ τῶν μὴ πειθομένων ἐρείψων τὰ τείχη, Ἀδούσιον δὲ ἄνδρα Πέρσην καὶ τἆλλα οὐκ ἄφρονα οὐδ’ ἀπόλεμον, καὶ πάνυ δὴ εὔχαριν, πέμπει ἐπὶ τὴν Καρίαν, στράτευμα δούσ· καὶ Κίλικεσ δὲ καὶ Κύπριοι πάνυ προθύμωσ αὐτῷ συνεστράτευσαν. ὧν ἕνεκα οὐδ’ ἔπεμψε πώποτε Πέρσην σατράπην οὔτε Κιλίκων οὔτε Κυπρίων, ἀλλ’ ἤρκουν αὐτῷ αἰεὶ οἱ ἐπιχώριοι βασιλεύοντεσ·

δασμὸν μέντοι ἐλάμβανε καὶ στρατιᾶσ ὁπότε δέοιτο ἐπήγγελλεν αὐτοῖσ. ὁ δὲ Ἀδούσιοσ ἄγων τὸ στράτευμα ἐπὶ τὴν Καρίαν ἦλθε, καὶ ἀπ’ ἀμφοτέρων τῶν Καρῶν παρῆσαν πρὸσ αὐτὸν ἕτοιμοι ὄντεσ δέχεσθαι εἰσ τὰ τείχη ἐπὶ κακῷ τῶν ἀντιστασιαζόντων·

ὁ δὲ Ἀδούσιοσ πρὸσ ἀμφοτέρουσ ταὐτὰ ἐποίει· δικαιότερά τε ἔφη λέγειν τούτουσ ὁποτέροισ διαλέγοιτο, λαθεῖν τε ἔφη δεῖν τοὺσ ἐναντίουσ φίλουσ σφᾶσ γενομένουσ, ὡσ δὴ οὕτωσ ἂν μᾶλλον ἐπιπεσὼν ἀπαρασκεύοισ τοῖσ ἐναντίοισ. πιστὰ δ’ ἠξίου γενέσθαι, καὶ τοὺσ μὲν Κᾶρασ ὀμόσαι ἀδόλωσ τε δέξεσθαι εἰσ τὰ τείχη σφᾶσ καὶ ἐπ’ ἀγαθῷ τῷ Κύρου καὶ Περσῶν· αὐτὸσ δὲ ὀμόσαι θέλειν ἀδόλωσ εἰσιέναι εἰσ τὰ τείχη καὶ ἐπ’ ἀγαθῷ τῶν δεχομένων. ταῦτα δὲ ποιήσασ ἀμφοτέροισ λάθρᾳ ἑκατέρων νύκτα συνέθετο τὴν αὐτήν, καὶ ἐν ταύτῃ εἰσήλασέ τε εἰσ τὰ τείχη καὶ παρέλαβε τὰ ἐρύματα ἀμφοτέρων.

ἅμα δὲ τῇ ἡμέρᾳ καθεζόμενοσ εἰσ τὸ μέσον σὺν τῇ στρατιᾷ ἐκάλεσεν ἑκατέρων τοὺσ ἐπικαιρίουσ. οἱ δὲ ἰδόντεσ ἀλλήλουσ ἠχθέσθησαν, νομίζοντεσ ἐξηπατῆσθαι ἀμφότεροι. ὁ μέντοι Ἀδούσιοσ ἔλεξε τοιάδε·

ἐγὼ ὑμῖν, ὦ ἄνδρεσ, ὤμοσα ἀδόλωσ εἰσιέναι εἰσ τὰ τείχη καὶ ἐπ’ ἀγαθῷ τῶν δεχομένων. εἰ μὲν οὖν ἀπολῶ ὁποτέρουσ ὑμῶν, νομίζω ἐπὶ κακῷ εἰσεληλυθέναι Καρῶν· ἢν δὲ εἰρήνην ὑμῖν ποιήσω καὶ ἀσφάλειαν ἐργάζεσθαι ἀμφοτέροισ τὴν γῆν, νομίζω ὑμῖν ἐπ’ ἀγαθῷ παρεῖναι. νῦν οὖν χρὴ ἀπὸ τῆσδε τῆσ ἡμέρασ ἐπιμίγνυσθαί τε ἀλλήλοισ φιλικῶσ, ἐργάζεσθαί τε τὴν γῆν ἀδεῶσ, διδόναι τε τέκνα καὶ λαμβάνειν παρ’ ἀλλήλων. ἢν δὲ παρὰ ταῦτα ἀδικεῖν τισ ἐπιχειρῇ, τούτοισ Κῦρόσ τε καὶ ἡμεῖσ πολέμιοι ἐσόμεθα. ἐκ τούτου πύλαι μὲν ἀνεῳγμέναι ἦσαν τῶν τειχῶν, μεσταὶ δὲ αἱ ὁδοὶ πορευομένων παρ’ ἀλλήλουσ, μεστοὶ δὲ οἱ χῶροι ἐργαζομένων·

ἑορτὰσ δὲ κοινῇ ἦγον, εἰρήνησ δὲ καὶ εὐφροσύνησ πάντα πλέα ἦν. ἐν δὲ τούτῳ ἧκον παρὰ Κύρου ἐρωτῶντεσ εἴ τι στρατιᾶσ προσδέοιτο ἢ μηχανημάτων·

ὁ δὲ Ἀδούσιοσ ἀπεκρίνατο ὅτι καὶ τῇ παρούσῃ ἐξείη ἄλλοσε χρῆσθαι στρατιᾷ· καὶ ἅμα ταῦτα λέγων ἀπῆγε τὸ στράτευμα, φρουροὺσ ἐν ταῖσ ἄκραισ καταλιπών. οἱ δὲ Κᾶρεσ ἱκέτευον μένειν αὐτόν· ἐπεὶ δὲ οὐκ ἤθελε, προσέπεμψαν πρὸσ Κῦρον δεόμενοι πέμψαι Ἀδούσιον σφίσι σατράπην. ὁ δὲ Κῦροσ ἐν τούτῳ ἀπεστάλκει Ὑστάσπαν στράτευμα ἄγοντα ἐπὶ Φρυγίαν τὴν περὶ Ἑλλήσποντον.

ἐπεὶ δ’ ἧκεν ὁ Ἀδούσιοσ, μετάγειν αὐτὸν ἐκέλευσεν ᾗπερ ὁ Ὑστάσπασ προῴχετο, ὅπωσ μᾶλλον πείθοιντο τῷ Ὑστάσπᾳ, ἀκούσαντεσ ἄλλο στράτευμα προσιόν. οἱ μὲν οὖν Ἕλληνεσ οἱ ἐπὶ θαλάττῃ οἰκοῦντεσ πολλὰ δῶρα δόντεσ διεπράξαντο ὥστε εἰσ μὲν τὰ τείχη βαρβάρουσ μὴ δέχεσθαι, δασμὸν δὲ ἀποφέρειν καὶ στρατεύειν ὅποι Κῦροσ ἐπαγγέλλοι.

ὁ δὲ τῶν Φρυγῶν βασιλεὺσ παρεσκευάζετο μὲν ὡσ καθέξων τὰ ἐρυμνὰ καὶ οὐ πεισόμενοσ καὶ παρήγγελλεν οὕτωσ·

ἐπεὶ δὲ ἀφίσταντο αὐτοῦ οἱ ὕπαρχοι καὶ ἔρημοσ ἐγίγνετο, τελευτῶν εἰσ χεῖρασ ἦλθεν Ὑστάσπᾳ ἐπὶ τῇ Κύρου δίκῃ. καὶ ὁ Ὑστάσπασ καταλιπὼν ἐν ταῖσ ἄκραισ ἰσχυρὰσ Περσῶν φρουρὰσ ἀπῄει ἄγων σὺν τοῖσ ἑαυτοῦ καὶ Φρυγῶν πολλοὺσ ἱππέασ καὶ πελταστάσ. ὁ δὲ Κῦροσ ἐπέστελλεν Ἀδουσίῳ συμμείξαντα πρὸσ Ὑστάσπαν τοὺσ μὲν ἑλομένουσ Φρυγῶν τὰ σφέτερα σὺν τοῖσ ὅπλοισ ἄγειν, τοὺσ δὲ ἐπιθυμήσαντασ πολεμεῖν τούτων ἀφελομένουσ τοὺσ ἵππουσ καὶ τὰ ὅπλα σφενδόνασ ἔχοντασ πάντασ κελεύειν ἕπεσθαι.

οὗτοι μὲν δὴ ταῦτ’ ἐποίουν.

Κῦροσ δὲ ὡρμᾶτο ἐκ Σάρδεων, φρουρὰν μὲν πεζὴν καταλιπὼν πολλὴν ἐν Σάρδεσι, Κροῖσον δὲ ἔχων, ἄγων δὲ πολλὰσ ἁμάξασ πολλῶν καὶ παντοδαπῶν χρημάτων. ἧκε δὲ καὶ ὁ Κροῖσοσ γεγραμμένα ἔχων ἀκριβῶσ ὅσα ἐν ἑκάστῃ ἦν τῇ ἁμάξῃ· καὶ διδοὺσ τῷ Κύρῳ τὰ γράμματα εἶπε· ταῦτ’, ἔφη, ἔχων, ὦ Κῦρε, εἴσῃ τόν τέ σοι ὀρθῶσ ἀποδιδόντα ἃ ἄγει καὶ τὸν μή. καὶ ὁ Κῦροσ ἔλεξεν·

ἀλλὰ σὺ μὲν καλῶσ ποιεῖσ, ὦ Κροῖσε, προνοῶν· ἔμοιγε μέντοι ἄξουσι τὰ χρήματα οἵπερ καὶ ἔχειν αὐτὰ ἄξιοί εἰσιν· ὥστε ἤν τι καὶ κλέψωσι, τῶν ἑαυτῶν κλέψονται. καὶ ἅμα ταῦτα λέγων ἔδωκε τὰ γράμματα τοῖσ φίλοισ καὶ τοῖσ ἄρχουσιν, ὅπωσ εἰδεῖεν τῶν ἐπιτρόπων οἵ τε σῶα αὐτοῖσ ἀποδιδοῖεν οἵ τε μή. ἦγε δὲ καὶ Λυδῶν οὓσ μὲν ἑώρα καλλωπιζομένουσ καὶ ὅπλοισ καὶ ἵπποισ καὶ ἁρ́μασι καὶ πάντα πειρωμένουσ ποιεῖν ὅ τι ᾤοντο αὐτῷ χαριεῖσθαι, τούτουσ μὲν σὺν τοῖσ ὅπλοισ·

οὓσ δὲ ἑώρα ἀχαρίτωσ ἑπομένουσ, τοὺσ μὲν ἵππουσ αὐτῶν παρέδωκε Πέρσαισ τοῖσ πρώτοισ συστρατευομένοισ, τὰ δὲ ὅπλα κατέκαυσε· σφενδόνασ δὲ καὶ τούτουσ ἠνάγκασεν ἔχοντασ ἕπεσθαι. καὶ πάντασ δὲ τοὺσ ἀόπλουσ τῶν ὑποχειρίων γενομένων σφενδονᾶν ἠνάγκαζε μελετᾶν, νομίζων τοῦτο τὸ ὅπλον δουλικώτατον εἶναι·

σὺν μὲν γὰρ ἄλλῃ δυνάμει μάλα ἔστιν ἔνθα ἰσχυρῶσ ὠφελοῦσι σφενδονῆται παρόντεσ, αὐτοὶ δὲ καθ’ αὑτοὺσ οὐδ’ ἂν οἱ πάντεσ σφενδονῆται μείνειαν πάνυ ὀλίγουσ ὁμόσε ἰόντασ σὺν ὅπλοισ ἀγχεμάχοισ. προϊὼν δὲ τὴν ἐπὶ Βαβυλῶνοσ κατεστρέψατο μὲν Φρύγασ τοὺσ ἐν τῇ μεγάλῃ Φρυγίᾳ, κατεστρέψατο δὲ Καππαδόκασ, ὑποχειρίουσ δ’ ἐποιήσατο Ἀραβίουσ.

ἐξώπλισε δὲ ἀπὸ πάντων τούτων Περσῶν μὲν ἱππέασ οὐ μεῖον τετρακισμυρίουσ, πολλοὺσ δὲ ἵππουσ τῶν αἰχμαλώτων καὶ πᾶσι τοῖσ συμμάχοισ διέδωκε· καὶ πρὸσ Βαβυλῶνα ἀφίκετο παμπόλλουσ μὲν ἱππέασ ἔχων, παμπόλλουσ δὲ τοξότασ καὶ ἀκοντιστάσ, σφενδονήτασ δὲ ἀναριθμήτουσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION