Sophocles, Trachiniae, choral 11:

(소포클레스, 트라키니아이, choral 11:)

πείθου λεγούσῃ χρηστά, κοὐ μέμψει χρόνῳ γυναικὶ τῇδε κἀπ’ ἐμοῦ κτήσει χάριν. κενὸν γὰρ οὐ δίκαιά σε χωρεῖν προσελθόνθ’ ὧδε σὺν πολλῷ στόλῳ. ἀλλ’, ὦ φίλη δέσποιν’, ἐπεί σε μανθάνω θνητὴν φρονοῦσαν θνητὰ κοὐκ ἀγνώμονα, πᾶν σοι φράσω τἀληθὲσ οὐδὲ κρύψομαι. ἔστιν γὰρ οὕτωσ ὥσπερ οὗτοσ ἐννέπει. ταύτησ ὁ δεινὸσ ἵμερόσ ποθ’ Ἡρακλῆ διῆλθε, καὶ τῆσδ’ εἵνεχ’ ἡ πολύφθοροσ καθῃρέθη πατρῷοσ Οἰχαλία δόρει. καὶ ταῦτα, δεῖ γὰρ καὶ τὸ πρὸσ κείνου λέγειν, οὔτ’ εἶπε κρύπτειν οὔτ’ ἀπηρνήθη ποτέ, ἀλλ’ αὐτόσ, ὦ δέσποινα, δειμαίνων τὸ σὸν μὴ στέρνον ἀλγύνοιμι τοῖσδε τοῖσ λόγοισ, ἥμαρτον, εἴ τι τήνδ’ ἁμαρτίαν νέμεισ. ἐπεί γε μὲν δὴ πάντ’ ἐπίστασαι λόγον, κείνου τε καὶ σὴν ἐξ ἴσου κοινὴν χάριν καὶ στέργε τὴν γυναῖκα καὶ βούλου λόγουσ, οὓσ εἶπασ ἐσ τήνδ’, ἐμπέδωσ εἰρηκέναι· ὡσ τἄλλ’ ἐκεῖνοσ πάντ’ ἀριστεύων χεροῖν τοῦ τῆσδ’ ἔρωτοσ εἰσ ἅπανθ’ ἥσσων ἔφυ. ἀλλ’ ὧδε καὶ φρονοῦμεν ὥστε ταῦτα δρᾶν, κοὔτοι νόσον γ’ ἐπακτὸν ἐξαρούμεθα, θεοῖσι δυσμαχοῦντεσ. ἀλλ’ εἴσω στέγησ χωρῶμεν, ὡσ λόγων τ’ ἐπιστολὰσ φέρῃσ, ἅ τ’ ἀντὶ δώρων δῶρα χρὴ προσαρμόσαι, καὶ ταῦτ’ ἄγῃσ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION