Sophocles, Trachiniae, episode 4:

(소포클레스, 트라키니아이, episode 4:)

ὡσ ἢ τελευτὴν τοῦ βίου μέλλει τελεῖν ἢ τοῦτον ἄρασ ἆθλον εἰσ τό γ’ ὕστερον τὸν λοιπὸν ἤδη βίοτον εὐαίων’ ἔχειν. ἐν οὖν ῥοπῇ, τοιᾷδε κειμένῳ, τέκνον, οὐκ εἶ ξυνέρξων, ἡνίκ’ ἢ σεσώσμεθα ἢ πίπτομεν σοῦ πατρὸσ ἐξολωλότοσ κείνου βίον σώσαντοσ, ἢ οἰχόμεσθ’ ἅμα; ἀλλ’ εἶμι, μῆτερ· εἰ δὲ θεσφάτων ἐγὼ βάξιν κατῄδη τῶνδε, κἂν πάλαι παρῆ· νῦν δ’ ὁ ξυνήθησ πότμοσ οὐκ εἰά πατρὸσ ἡμᾶσ προταρβεῖν οὐδὲ δειμαίνειν ἄγαν. νῦν δ’ ὡσ ξυνίημ’, οὐδὲν ἐλλείψω τὸ μὴ οὐ πᾶσαν πυθέσθαι τῶνδ’ ἀλήθειαν πέρι. χώρει νυν, ὦ παῖ· καὶ γὰρ ὑστέρῳ τό γ’ εὖ πράσσειν, ἐπεὶ πύθοιτο, κέρδοσ ἐμπολᾷ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION