헬라어 문장 검색 - ΠσευδόΠλαξιτά1́07́

(위 플루타르코스, Placita Philosophorum, book 1, Πόθεν ἔννοιαν ἔσχον θεοῦ ἄνθρωποι.)

ὁρίζονται δὲ τὴν τοῦ θεοῦ οὐσίαν οἱ Στωικοὶ οὕτω· πνεῦμα νοερὸν καὶ πυρῶδεσ οὐκ ἔχον μὲν μορφήν, μεταβάλλον δ’ εἰσ ὃ βούλεται καὶ συνεξομοιούμενον πᾶσιν. ἔσχον δ’ ἔννοιαν τούτου πρῶτον μὲν ἀπὸ τοῦ κάλλουσ τῶν ἐμφαινομένων προσλαμβάνοντεσ·

οὐδὲν γὰρ τῶν καλῶν εἰκῆ καὶ ὡσ ἔτυχε γίνεται, ἀλλὰ μετά τινοσ τέχνησ δημιουργούσησ. καλὸσ δ’ ὁ κόσμοσ·

δῆλον δ’ ἐκ τοῦ σχήματοσ καὶ τοῦ χρώματοσ καὶ τοῦ μεγέθουσ καὶ τῆσ περὶ τὸν κόσμον τῶν ἀστέρων ποικιλίασ. σφαιροειδὴσ δ’ ὁ κόσμοσ ὃ πάντων τῶν σχημάτων πρωτεύει · μόνον γὰρ τοῦτο τοῖσ ἑαυτοῦ μέρεσιν ὁμοιοῦται·

περιφερὴσ δ’ ὢν ἔχει τὰ μέρη περιφερῆ διὰ τοῦτο γὰρ κατὰ τὸν Πλάτωνα ἐν τῇ κεφαλῇ τὸ ἱερώτατον συνέστηκε νοῦσ. καὶ τὸ χρῶμα δὲ καλόν· κυανώσει γὰρ κέχρωσται, ὃ πορφύρασ μέν ἐστι μελάντερον στίλβουσαν δ’ ἔχει τὴν ποιότητα· καὶ διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν τῷ τῆσ χροιᾶσ συντόνῳ διακόπτων τηλικαύτην ἀέροσ ἀκόστασιν ἐκ τοσούτων διαστημάτων θεωρεῖται.

καὶ ἐκ τοῦ μεγέθουσ καλόσ·

πάντων γὰρ τῶν ὁμογενῶν τὸ περιέχον καλὸν ὡσ ζῷον καὶ δένδρον. ἐπιτελεῖ τὸ κάλλοσ τοῦ κόσμου καὶ ταῦτα τὰ φαινόμενα·

ὁ μὲν γὰρ λοξὸσ κύκλοσ ἐν οὐρανῷ διαφόροισ εἰδώλοισ πεποίκιλται· τῷ δ̓ ἔνι καρκίνοσ ἐστί, λέων δ̓ ἐπὶ τῷ, μετὰ δ’ αὐτὸν παρθένοσ, ἠδ’ ἐπί οἱ χηλαὶ καὶ σκορπίοσ αὐτὸσ τοξευτήσ τε καὶ αἰγόκερωσ, ἐπὶ δ’ αἰγοκέρωτι ὑδροχόοσ· δύο δ’ αὐτὸν ἐπ’ ἰχθύεσ ἀστερόεντεσ·

τοὺσ δὲ μέτα κριόσ, ταῦροσ δ’ ἐπὶ τῷ δίδυμοί τε. μυρία δ’ ἄλλα καθ’ ὁμοίασ τοῦ κόσμου περικλάσεισ πεποίηκεν·

ὅθεν καὶ Εὐριπίδησ φησὶ τὸ τ’ ἀστερωπὸν οὐρανοῦ σέλασ, χρόνου καλὸν ποίκιλμα, τέκτονοσ σοφοῦ.

ἐλάβομεν δ’ ἐκ τούτου ἔννοιαν θεοῦ· ὑπόγειον φορὰν ἐνεχθέντα ὅμοια μὲν ἀνατέλλει τοῖσ χρώμασιν, ἴσα δὲ τοῖσ μεγέθεσι καὶ κατὰ τόπουσ καὶ κατὰ χρόνουσ τοὺσ αὐτούσ.

διόπερ οἱ τὸν περὶ τῶν θεῶν παραδόντεσ σεβασμὸν διὰ τριῶν ἐξέθηκαν ἡμῖν εἰδῶν, πρῶτον μὲν τοῦ φυσικοῦ, δεύτερον δὲ τοῦ μυθικοῦ, τρίτον δὲ τοῦ τὴν μαρτυρίαν ἐκ τῶν νόμων εἰληφότοσ, διοικεῖσθαι διδάσκεται δὲ τὸ μὲν φυσικὸν ὑπὸ τῶν φιλοσόφων, τὸ δὲ μυθικὸν ὑπὸ τῶν ποιητῶν, τὸ δὲ νομικὸν ὑφ’ ἑκάστησ ἀεὶ πόλεωσ συνίσταται. διαιρεῖται δ’ ἡ πᾶσα διδαχὴ εἰσ εἴδη ἑπτά·

καὶ πρῶτον μὲν τὸ ἐκ τῶν φαινομένων καὶ μετεώρων·

θεοῦ γὰρ ἔννοιαν ἔσχον ἀπὸ τῶν φαινομένων ἀστέρων, ὁρῶντεσ τούτουσ μεγάλησ συμφωνίασ ὄντασ αἰτίουσ καὶ τεταγμένασ ἀνατολάσ τε καὶ δυσμάσ, ἡμέρασ τε καὶ νύκτασ χειμῶνά τε καὶ θέροσ, καὶ τὰ ὑπὸ τῆσ γῆσ ζῳογονούμενα καὶ καρπογονούμενα. διὸ·

πατὴρ μὲν ἔδοξεν αὐτοῖσ οὐρανὸσ ὑπάρχειν, μήτηρ δὲ γῆ· τούτων δ’ ὁ μὲν πατὴρ διὰ τὸ τὰσ τῶν ὑδάτων ἐκχύσεισ σπερμάτων ἔχειν τάξιν· ἡ δὲ γῆ μήτηρ διὰ τὸ δέχεσθαι ταῦτα καὶ τίκτειν· βλέποντεσ δὲ τοὺσ ἀστέρασ ἀεὶ θέοντασ αἰτίουσ τε τοῦ θεωρεῖν ἡμᾶσ ἥλιον καὶ σελήνην, θεοὺσ προσηγόρευσαν. εἰσ δεύτερον δὲ καὶ τρίτον τόπον τοὺσ θεοὺσ διεῖλον, εἴσ τε τὸ βλάπτον καὶ τὸ ὠφελοῦν· καὶ τοὺσ μὲν ὠφελοῦντασ Δία Ἥραν Ἑρμῆν Δήμητραν τοὺσ δὲ βλάπτοντασ Ποινὰσ Ἐρινύασ Ἄρην, τούτουσ ἀφοσιούμενοι χαλεποὺσ ὄντασ καὶ βιαίουσ.

τέταρτον καὶ πέμπτον προστεθείκασι τοῖσ πράγμασι καὶ τοῖσ πάθεσι, καθάπερ ἔρωτα Ἀφροδίτην Πόθον·

πραγμάτων δ’ Ἐλπίδα Δίκην Εὐνομίαν.

ἕκτον δὲ τόπον προσέλαβε τὸ ὑπὸ τῶν ποιητῶν πεπλασμένον · Ἡσίοδοσ γὰρ βουλόμενοσ τοῖσ γενητοῖσ θεοὺσ πατέρασ συστῆσαι εἰσήγαγε τοιούτουσ αὐτοῖσ γεννήτορασ κοῖόν τε Κρεῖὸν θ’ Ὑπερίονά τ’ Ιἀπετόν τε· διὰ τοῦτο καὶ μυθικὸν κέκληται.

ἕβδομον δὲ καὶ ἐπὶ πᾶσι τὸ διὰ τὰσ εἰσ τὸν κοινὸν βίον εὐεργεσίασ ἐκτετιμημένον ἀνθρώπινον δὲ γεννηθέν, ὡσ Ἡρακλέα ὡσ Διοσκόρουσ ὡσ Διόνυσον. ἀνθρωποειδεῖσ δ’ αὐτοὺσ ἔφασαν εἶναι, διότι τῶν μὲν ἁπάντων τὸ θεῖον κυριώτατον, τῶν δὲ ζῴων ἄνθρωποσ κάλλιστον καί, κεκοσμημένον ἀρετῇ διαφόρωσ κατὰ τὴν τοῦ νοῦ σύστασιν, τὸ κράτιστον.

τοῖσ οὖν ἀριστεύουσι τὸ κράτιστον ὁμοίωσ καὶ καλῶσ ἔχειν διενοήθησαν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Pseudo-Plutarch, Placita Philosophorum, book 1, Πόθεν ἔννοιαν ἔσχον θεοῦ ἄνθρωποι.

(위 플루타르코스, Placita Philosophorum, book 1, Πόθεν ἔννοιαν ἔσχον θεοῦ ἄνθρωποι.)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION