Polybius, Histories, book 38, chapter 8

(폴리비오스, Histories, book 38, chapter 8)

τοῦ δὲ Γολόσσου μεταδόντοσ τῷ στρατηγῷ περὶ τῶν εἰρημένων, γελάσασ ὁ Πόπλιοσ "Ταῦτα μέλλων ἀξιοῦν" ἔφη "τοιαύτην καὶ τηλικαύτην ἀσέβειαν εἰσ τοὺσ αἰχμαλώτουσ ἡμῶν ἐναπεδείξω καὶ νῦν ἐπὶ τοῖσ θεοῖσ τὰσ ἐλπίδασ ἔχεισ, παραβεβηκὼσ καὶ τοὺσ τῶν ἀνθρώπων νόμουσ; " τοῦ δὲ βασιλέωσ βουλομένου τι προσυπομιμνήσκειν τὸν Σκιπίωνα, καὶ μάλιστα διότι δεῖ συντέλειαν ἐπιτίθεσθαι τοῖσ πράγμασι·

χωρὶσ γὰρ τῶν ἀδήλων καὶ τὴν κατάστασιν τῶν ὑπάτων ἤδη συνεγγίζειν, ἧσ δεῖν ἔφη στοχάζεσθαι, μὴ τοῦ χειμῶνοσ προκαταλαβόντοσ ἐπελθὼν ἕτεροσ ἀκονιτὶ λάβῃ τὴν ἐπιγραφὴν τῶν ἐκείνου πόνων·

καὶ δὴ τούτων λεγομένων ἐπιστήσασ ὁ στρατηγὸσ ἐκέλευσεν ἀναγγέλλειν διότι δίδωσι τὴν ἀσφάλειαν αὐτῷ καὶ γυναικὶ καὶ τέκνοισ καὶ δέκα τῶν συγγενῶν καὶ φίλων οἰκίαισ, σὺν δὲ τούτοισ δέκα τάλαντα λαβεῖν ἐκ τῶν ἰδίων ὑπαρχόντων καὶ τῶν οἰκετῶν ἐξαγαγεῖν ἑκατὸν οὓσ ἂν αἱρῆται.

ταῦτα μὲν οὖν ὁ Γολόσσησ ἔχων τὰ φιλάνθρωπα συνῄει πρὸσ τὸν Ἀσδρούβαν τῇ τρίτῃ τῶν ἡμερῶν·

ὁ δὲ πάλιν ἐξεπορεύετο μετὰ μεγάλησ ἀξίασ ἐν τῇ πορφυρίδι καὶ τῇ πανοπλίᾳ βάδην, ὥστε τοὺσ ἐν ταῖσ τραγῳδίαισ τυράννουσ πολύ τι προσοφείλειν.

ἦν μὲν οὖν καὶ φύσει σάρκινοσ, τότε δὲ καὶ κοιλίαν εἰλήφει καὶ τῷ χρώματι παρὰ φύσιν ἐπικεκαυμένοσ ἦν, ὥστε δοκεῖν ἐν πανηγύρει που διαιτᾶσθαι παραπλησίωσ τοῖσ σιτευτοῖσ βουσίν, ἀλλὰ μὴ τηλικούτων καὶ τοιούτων κακῶν προστατεῖν, ὧν οὐδ’ ἂν ἐφίκοιτο τῷ λόγῳ διεξιὼν οὐδείσ.

οὐ μὴν ἀλλ’ ἐπεὶ συνῆλθε τῷ βασιλεῖ καὶ διήκουσε τῶν ὑπὸ τοῦ στρατηγοῦ προτεινομένων, πολλάκισ τὸν μηρὸν πατάξασ, τοὺσ θεοὺσ καὶ τὴν τύχην ἐπικαλεσάμενοσ, οὐδέποτε ταύτην ἔσεσθαι τὴν ἡμέραν ἔφασκεν ἐν ᾗ συμβήσεται τὸν ἥλιον Ἀσδρούβαν βλέπειν ἅμα καὶ τὴν πατρίδα πυρπολουμένην·

καλὸν γὰρ ἐντάφιον εἶναι τοῖσ εὖ φρονοῦσι τὴν πατρίδα καὶ τὸ ταύτησ πῦρ.

ὥσθ’ ὅτε μὲν εἰσ τὰσ ἀποφάσεισ αὐτοῦ τισ βλέψειε, θαυμάζειν τὸν ἄνδρα καὶ τὸ μεγαλόψυχον τῶν λόγων, ὅτε δ’ εἰσ τὸν χειρισμὸν τῶν πραγμάτων, τὴν ἀγεννίαν καταπλήττεσθαι καὶ τὴν ἀνανδρίαν·

ὃσ πρῶτον μέν, τῶν ἄλλων πολιτῶν διαφθειρομένων ὁλοσχερῶσ ὑπὸ τοῦ λιμοῦ, πότουσ αὐτὸσ συνῆγε καὶ δευτέρασ τραπέζασ παρετίθετο πολυτελεῖσ καὶ διὰ τῆσ ἰδίασ εὐεξίασ παρεδειγμάτιζε τὴν ἐκείνων ἀτυχίαν·

ἄπιστον δὲ τὸ τῶν αὐτομολούντων καθ’ ἡμέραν διὰ τὸν λιμόν·

ἔπειτα τοὺσ μὲν διαχλευάζων, οἷσ δ’ ἐνυβρίζων καὶ φονεύων κατεπλήττετο τοὺσ πολλοὺσ καὶ τούτῳ τῷ τρόπῳ συνεῖχε τὴν ἐξουσίαν, ᾗ μόλισ ἂν χρήσαιτο τύραννοσ ἐν εὐτυχούσῃ πόλει, καὶ ἐν δεδυστυχηκυίᾳ πατρίδι.

διὸ καὶ λίαν δοκῶ καλῶσ ἡμῖν εἰρῆσθαι διότι προστάτασ πραγμάτων ὁμοιοτέρουσ τῶν παρὰ τοῖσ Ἕλλησι τότε καὶ παρὰ τοῖσ Καρχηδονίοισ ὑπαρξάντων οὐκ ἂν εὑρ́οι τισ ῥᾳδίωσ.

τοῦτο δ’ ἔσται δῆλον, ὅταν ἐκ παραθέσεωσ τὸν ὑπὲρ ἐκείνων ποιησώμεθα λόγον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION