Polybius, Histories, book 38, chapter 2

(폴리비오스, Histories, book 38, chapter 2)

Μέγιστον ἡ τύχη δοκεῖ φόβον ἐπιστῆσαι τοῖσ Ἕλλησι κατὰ τὴν Ξέρξου διάβασιν εἰσ τὴν Εὐρώπην· ἔπταισαν δὲ τελέωσ ὀλίγιστοι, μάλιστα δὲ τούτων Ἀθηναῖοι·

προϊδόμενοι γὰρ ἐμφρόνωσ τὸ μέλλον ἐξέλιπον τὴν πατρίδα μετὰ τέκνων καὶ γυναικῶν.

βλάβην μὲν οὖν ὁ καιρὸσ αὐτοῖσ ἐπήνεγκε·

κύριοι γὰρ γενηθέντεσ οἱ βάρβαροι πικρῶσ διέφθειραν τὰσ Ἀθήνασ· οὐ μὴν ὄνειδοσ οὐδ’ αἰσχύνην, τὸ δ’ ἐναντίον εὔκλειαν παρὰ πᾶσι τοῖσ ἀνθρώποισ τὴν μεγίστην ἀπηνέγκαντο διότι πάντ’ ἐν ἐλάττονι θέμενοι τῆσ αὐτῆσ τύχησ εἵλαντο κοινωνεῖν τοῖσ ἄλλοισ Ἕλλησι. τοιγαροῦν καλῇ χρησάμενοι προαιρέσει, παρὰ πόδασ οὐ μόνον ἀνεκτήσαντο τὴν πατρίδα καὶ τὴν ἑαυτῶν χώραν, ἀλλὰ καὶ περὶ τῆσ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων ἡγεμονίασ μετ’ ὀλίγον ἠμφισβήτουν πρὸσ Λακεδαιμονίουσ.

μετὰ δὲ ταῦτα πάλιν ὑπὸ Σπαρτιατῶν καταπολεμηθέντεσ εἰσ τοῦτ’ ἀνάγκησ ἦλθον ὥστε καθελεῖν τὰ τείχη τῆσ αὑτῶν πατρίδοσ.

ἀλλὰ καὶ τοῦτο Λακεδαιμονίων, οὐκ Ἀθηναίων ἄν τισ εἶναι φήσειε τοὔγκλημα, διότι βαρύτερον ἐχρήσαντο τῇ δοθείσῃ σφίσι παρὰ τῆσ τύχησ ἐξουσίᾳ.

Σπαρτιᾶται δ’ ἡττηθέντεσ ὑπὸ Θηβαίων πάλιν ἀπέβαλον τὴν τῶν Ἑλλήνων ἡγεμονίαν καὶ μετὰ ταῦτα τῆσ τῶν ἐκτὸσ ἀρχῆσ ἀποστάντεσ συνεκλείσθησαν εἰσ τοὺσ τῆσ Λακωνικῆσ ὁρ́ουσ.

καὶ τί δὴ τοῦτ’ αἰσχρόν, εἰ περὶ τῶν καλλίστων ἀμφισβητοῦντεσ ἐπὶ τοσοῦτον ἔπταισαν ὥστε πάλιν ἐπὶ τὴν πάτριον ἀναχωρῆσαι δυναστείαν;

διὸ τὰ γεγονότα ταῦτα συμπτώματα μὲν εἶναι φατέον, ἀτυχήματα δ’ οὐδαμῶσ ῥητέον.

Μαντινεῖσ ἠναγκάσθησαν ἐκλιπεῖν τὴν πατρίδα διοικισθέντεσ ὑπὸ Λακεδαιμονίων καὶ διασπασθέντεσ οἰκῆσαι κατὰ κώμασ·

ἀλλὰ πάντεσ ἐπὶ τούτοισ οὐ τὴν τῶν Μαντινέων ἀβουλίαν, ἀλλὰ τὴν Λακεδαιμονίων ὠνείδιζον.

Θηβαῖοι μετά τινα χρόνον ἄρδην ἐπεῖδον τὴν αὑτῶν πατρίδα γενομένην ἀνάστατον, ὅτε προθέμενοσ Ἀλέξανδροσ εἰσ τὴν Ἀσίαν διαβαίνειν ὑπέλαβε διὰ τῆσ εἰσ Θηβαίουσ τιμωρίασ τῷ φόβῳ φρουρήσειν τοὺσ Ἕλληνασ κατὰ τοὺσ ἰδίουσ περισπασμούσ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION