Polybius, Histories, book 9, chapter 22

(폴리비오스, Histories, book 9, chapter 22)

Ὅτι τῶν ἑκατέροισ, Ῥωμαίοισ φημὶ καὶ Καρχηδονίοισ, προσπιπτόντων καὶ συμβαινόντων εἷσ ἦν ἀνὴρ αἴτιοσ καὶ μία ψυχή, λέγω δὲ τὴν Ἀννίβου. τά τε γὰρ κατὰ τὴν Ἰταλίαν ὁμολογουμένωσ οὗτοσ ἦν ὁ χειρίζων, τά τε κατὰ τὴν Ἰβηρίαν διὰ τοῦ πρεσβυτέρου τῶν ἀδελφῶν Ἀσδρούβου, μετὰ δὲ ταῦτα διὰ τοῦ [πρεσβύτου] Μάγωνοσ·

οἱ γὰρ τοὺσ τῶν Ῥωμαίων στρατηγοὺσ ἀμφοτέρουσ ἀποκτείναντεσ [ἅμα] κατὰ τὴν Ἰβηρίαν ἦσαν οὗτοι.

καὶ μὴν τὰ κατὰ τὴν Σικελίαν ἔπραττε τὰσ μὲν ἀρχὰσ διὰ τῶν περὶ τὸν Ἱπποκράτην, ὕστερον δὲ διὰ Μυττόνου τοῦ Λίβυοσ.

ὁμοίωσ δὲ καὶ κατὰ τὴν Ἑλλάδα καὶ τὴν Ἰλλυρίδα·

καὶ τὸν ἀπὸ τούτων τῶν τόπων φόβον ἀνατεινόμενοσ ἐξέπληττε καὶ περιέσπα Ῥωμαίουσ διὰ τῆσ πρὸσ Φίλιππον κοινοπραγίασ. οὕτωσ μέγα τι φύεται χρῆμα καὶ θαυμάσιον ἀνὴρ καὶ ψυχὴ δεόντωσ ἁρμοσθεῖσα κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆσ σύστασιν πρὸσ ὅ,τι ἂν ὁρμήσῃ τῶν ἀνθρωπίνων ἔργων.

Ἐπεὶ δ’ ἡ τῶν πραγμάτων διάθεσισ εἰσ ἐπίστασιν ἡμᾶσ ἦχε περὶ τῆσ Ἀννίβου φύσεωσ, ἀπαιτεῖν ὁ καιρὸσ δοκεῖ μοι τὰσ μάλιστα διαπορουμένασ ἰδιότητασ ὑπὲρ αὐτοῦ δηλῶσαι.

τινὲσ μὲν γὰρ ὠμὸν αὐτὸν οἰόνται γεγονέναι καθ’ ὑπερβολήν, τινὲσ δὲ φιλάργυρον.

τὸ δ’ ἀληθὲσ εἰπεῖν ὑπὲρ αὐτοῦ καὶ τῶν ἐν πράγμασιν ἀναστρεφομένων οὐ ῥᾴδιον. ἔνιοι μὲν γὰρ ἐλέγχεσθαί φασι τὰσ φύσεισ ὑπὸ τῶν περιστάσεων, καὶ τοὺσ μὲν ἐν ταῖσ ἐξουσίαισ καταφανεῖσ γίνεσθαι, κἂν ὅλωσ τὸν πρὸ τοῦ χρόνον ἀναστέλλωνται, τοὺσ δὲ πάλιν ἐν ταῖσ ἀτυχίαισ.

ἐμοὶ δ’ ἔμπαλιν οὐχ ὑγιὲσ εἶναι δοκεῖ τὸ λεγόμενον·

οὐ γὰρ ὀλίγα μοι φαίνονται, τὰ δὲ πλεῖστα, ποτὲ μὲν διὰ τὰσ τῶν φίλων παραθέσεισ, ποτὲ δὲ διὰ τὰσ τῶν πραγμάτων ποικιλίασ, ἄνθρωποι παρὰ τὴν αὑτῶν προαίρεσιν ἀναγκάζεσθαι καὶ λέγειν καὶ πράττειν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION