Plutarch, Σόλων, chapter 7

(플루타르코스, Σόλων, chapter 7)

ἄτοποσ δὲ καὶ ἀγεννὴσ ὁ τῷ φόβῳ τῆσ ἀποβολῆσ τὴν κτῆσιν ὧν χρὴ προϊέμενοσ· οὕτω γὰρ ἄν τισ οὐ πλοῦτον, οὐ δόξαν, οὐ σοφίαν ἀγαπήσειε παραγενομένην, δεδιὼσ στέρεσθαι. καὶ γὰρ ἀρετήν, ἧσ κτῆμα μεῖζον οὐδὲν οὐδ’ ἥδιον, ἐξισταμένην ὑπὸ νόσων καὶ φαρμάκων ὁρῶμεν· αὐτῷ τε Θαλῇ μὴ γήμαντι πλέον οὐδὲν εἰσ ἀφοβίαν, εἰ μὴ καὶ φίλων κτῆσιν ἔφυγε καὶ οἰκείων καὶ πατρίδοσ. ἀλλὰ καὶ παῖδα θετὸν ἔσχε ποιησάμενοσ αὐτὸσ τὸν τῆσ ἀδελφῆσ, ὥσ φασι, Κύβισθον.

ἐχούσησ γάρ τι τῆσ ψυχῆσ ἀγαπητικὸν ἐν ἑαυτῇ καὶ πεφυκυίασ, ὥσπερ αἰσθάνεσθαι καὶ διανοεῖσθαι καὶ μνημονεύειν, οὕτω καὶ φιλεῖν, ἐνδύεταί τι τούτῳ καὶ προσφύεται τῶν ἐκτὸσ οἷσ οἰκεῖον οὐδέν ἐστιν, καὶ καθάπερ οἶκον ἢ χώραν γνησίων ἔρημον διαδόχων, τὸ φιλόστοργον ἀλλότριοι καὶ νόθοι παῖδεσ ἢ θεράποντεσ εἰσοικισάμενοι καὶ καταλαβόντεσ ἅμα τῷ φιλεῖν τὸ φροντίζειν καὶ δεδιέναι περὶ αὐτῶν ἐνεποίησαν. ὥστ’ ἴδοισ ἂν ἀνθρώπουσ στερροτέρα τῇ φύσει περὶ γάμου καὶ γενέσεωσ παίδων διαλεγομένουσ, εἶτα τοὺσ αὐτοὺσ ἐπὶ παισὶν οἰκοτρίβων ἢ θρέμμασι παλλακῶν νοσοῦσι καὶ θνήσκουσι παρατεινομένουσ πόθῳ καὶ φωνὰσ ἀγεννεῖσ ἀφιέντασ.

ἔνιοι δὲ καὶ κυνῶν θανάτῳ καὶ ἵππων αἰσχρῶσ καὶ ἀβιώτωσ ὑπὸ λύπησ διετέθησαν. ἀλλ’ ἕτεροί γε παῖδασ ἀγαθοὺσ ἀποβαλόντεσ οὐδὲν ἔπαθον δεινὸν οὐδ’ ἐποίησαν αἰσχρόν, ἀλλὰ καὶ χρώμενοι τῷ λοιπῷ βίῳ κατὰ λόγον διετέλεσαν. ἀσθένεια γάρ, οὐκ εὔνοια, λύπασ ἀπεράντουσ ἐπάγεται καὶ φόβουσ ἀνθρώποισ ἀνασκήτοισ ὑπὸ λόγου πρὸσ τύχην, οἷσ οὐδ’ ἀπόλαυσισ ἐγγίνεται τοῦ ποθουμένου παρόντοσ, τοῦ μέλλοντοσ ὠδῖνασ ἀεὶ καὶ τρόμουσ καὶ ἀγῶνασ, εἰ στερήσονται, παρέχοντοσ αὐτοῖσ.

δεῖ δὲ μήτε πενίᾳ πρὸσ χρημάτων πεφράχθαι στέρησιν μήτε ἀφιλίᾳ πρὸσ φίλων ἀποβολὴν μήτ’ ἀπαιδίᾳ πρὸσ τέκνων θάνατον, ἀλλὰ τῷ λογισμῷ πρὸσ πάντα. καὶ ταῦτα μέν, ὡσ ἐν τῷ παρόντι, πλείονα τῶν ἱκανῶν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION