Plutarch, Quomodo quis suos in virtute sentiat profectus, chapter, section 14

(플루타르코스, Quomodo quis suos in virtute sentiat profectus, chapter, section 14)

καὶ μὴν ὅτι τὸ τὰσ κρίσεισ ἐπὶ τὰ ἔργα μετάγειν καὶ τοὺσ λόγουσ μὴ λόγουσ ἐᾶν ἀλλὰ πράξεισ ποιεῖν μάλιστα τῆσ προκοπῆσ ἴδιόν ἐστιν εἴρηται. δήλωμα δ’ αὐτοῦ πρῶτον μὲν ὁ πρὸσ τὰ ἐπαινούμενα ζῆλοσ καὶ τὸ ποιεῖν εἶναι προθύμουσ ἃ θαυμάζομεν, ἃ δὲ ψέγομεν μὴ ἐθέλειν μηδ’ ὑπομένειν. ὕπνων ἀνίστησι τὸ Μιλτιάδου τρόπαιον, οὐκ ἐπαινῶν μόνον οὐδὲ θαυμάζων καταφανὴσ ἦν εὐθὺσ ἀλλὰ καὶ ζηλῶν καὶ μιμούμενοσ.

σμικρὸν οὖν οἰέσθαι χρὴ προκόπτειν, ἄχρι οὗ τὸ θαυμάζειν τοὺσ κατορθοῦντασ ἀργὸν ἔχομεν καὶ ἀκίνητον ἐξ ἑαυτοῦ πρὸσ μίμησιν.

οὔτε γὰρ ἔρωσ σώματοσ ἐνεργόσ, εἰ μὴ μετὰ ζηλοτυπίασ ἔνεστιν, οὔτ’ ἔπαινοσ ἀρετῆσ διάπυροσ καὶ δραστήριοσ ὁ μὴ νύττων μηδὲ κεντρίζων μηδὲ ποιῶν ἀντὶ φθόνου ζῆλον ἐπὶ τοῖσ καλοῖσ, ἀναπληρώσεωσ ὀρεγόμενον. στρέφεσθαι καὶ δάκρυα ἐκπίπτειν, ἀλλ’ ὅ γε προκόπτων ἀληθῶσ, μᾶλλον ἔργοισ καὶ πράξεσιν ἀνδρὸσ ἀγαθοῦ καὶ τελείου παραβάλλων ἑαυτόν, ἅμα τῷ συνειδότι τοῦ ἐνδεοῦσ δακνόμενοσ καὶ δι’ ἐλπίδα καὶ πόθον χαίρων καὶ μεστὸσ ὢν ὁρμῆσ οὐκ ἠρεμούσησ οἱο͂̀σ τ’ ἐστι κατὰ Σιμωνίδην ἄθηλοσ ἵππῳ πῶλοσ ὣσ ἅμα τρέχειν, τῷ ἀγαθῷ μονονουχὶ συμφῦναι γλιχόμενοσ.

καὶ γὰρ τοῦτο προκοπῆσ ἀληθοῦσ ἴδιόν ἐστι πάθοσ, ὧν ζηλοῦμεν τὰ ἔργα τὴν διάθεσιν φιλεῖν καὶ ἀγαπᾶν καὶ μετ’ εὐνοίασ ἀεὶ τιμὴν εὔφημον ἀποδιδούσησ ἐξομοιοῦσθαι.

πρὸσ τοὺσ κρείττονασ, οὗτοσ ἴστω δόξησ τινὸσ ἢ δυνάμεωσ ζηλοτυπίᾳ κνιζόμενοσ, ἀρετὴν δὲ μὴ τιμῶν μηδὲ θαυμάζων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION