헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Θυομοδο

(플루타르코스, Quomodo quis suos in virtute sentiat profectus, chapter, section 10)

εἰ γὰρ ἀληθινὸσ ἔρωσ; οὕτωσ ὁ ποιήσασ τι χαρίεν καὶ ἀστεῖον εἶτα τοῦτο διηγούμενοσ καὶ περιφέρων ἁπανταχόσε δῆλόσ ἐστιν ἔξω βλέπων ἔτι καὶ πρὸσ δόξαν ἑλκόμενοσ, οὔπω δὲ τῆσ ἀρετῆσ γεγονὼσ;

θεατήσ, οὐδ’ ὕπαρ ἀλλ’ ὄναρ αὐτῆσ ἐν σκιαῖσ καὶ εἰδώλοισ ῥεμβόμενοσ, εἶθ’ ὥσπερ ζωγράφημα προτιθεὶσ ἐπὶ θέαν τὸ πεπραγμένον.

οὖν τοῦ προκόπτοντοσ 1 οὐ μόνον δόντα τῷ φίλῳ καὶ γνώριμον εὐεργετήσαντα μὴ φράσαι πρὸσ ἑτέρουσ, ἀλλὰ καὶ ψῆφον ἐν πολλαῖσ θέμενον ἀδίκοισ δικαίαν καὶ πρὸσ ἔντευξιν αἰσχρὰν πλουσίου τινὸσ ἢ ἄρχοντοσ ἀπισχυρισάμενον καὶ δωρεὰσ ὑπεριδόντα καὶ νὴ Δία διψήσαντα νύκτωρ καὶ μὴ πιόντα ἢ πρὸσ φίλημα καλῆσ ἢ καλοῦ διαμαχεσάμενον, ὡσ ὁ Ἀγησίλαοσ, ἐν ἑαυτῷ κατασχεῖν καὶ σιγῆσαι.

οἱ μὲν οὖν γεωργοὶ τῶν σταχύων ἥδιον ὁρῶσι τοὺσ κεκλιμένουσ καὶ νεύοντασ ἐπὶ γῆν, τοὺσ δ’ ὑπὸ κουφότητοσ αἰρομένουσ ἄνω κενοὺσ ἡγοῦνται καὶ ἀλαζόνασ·

οὕτω δὲ καὶ τῶν φιλοσοφεῖν βουλομένων νέων οἱ μάλιστα κενοὶ καὶ βάροσ οὐκ ἔχοντεσ θράσοσ ἔχουσι καὶ σχῆμα καὶ βάδισμα καὶ πρόσωπον ὑπεροψίασ καὶ ὀλιγωρίασ μεστὸν ἀφειδούσησ ἁπάντων, ἀρχόμενοι δὲ πληροῦσθαι καὶ συλλέγειν καρπὸν ἀπὸ τῶν λόγων τὸ σοβαρὸν καὶ φλοιῶδεσ ἀποτίθενται.

καὶ καθάπερ ἀγγείων κενῶν ὑγρὸν δεχομένων ὁ ἐντὸσ ἀὴρ ὑπέξεισιν ἐκθλιβόμενοσ, οὕτωσ ἀνθρώποισ πληρουμένοισ τῶν ἀληθινῶν ἀγαθῶν ἐνδίδωσιν ὁ τῦφοσ καὶ γίγνεται τὸ οἰήμα μαλακώτερον, καὶ παυόμενοι τοῦ διὰ πώγωνα καὶ τρίβωνα φρονεῖν μέγα τὴν ἄσκησιν ἐπὶ τὴν ψυχὴν μεταφέρουσι, καὶ τῷ δηκτικῷ καὶ πικρῷ χρῶνται πρὸσ ἑαυτοὺσ μάλιστα, τοῖσ δ’ ἄλλοισ πραότερον ἐντυγχάνουσι.

τὸ δὲ φιλοσοφίασ ὄνομα καὶ τὴν τοῦ φιλοσοφεῖν δόξαν οὐχ ἁρπάζουσιν ἑαυτοῖσ ὡσ πρότερον οὐδὲ προσγράφουσιν, ἀλλὰ καὶ προσαγορευθεὶσ ὑφ’ ἑτέρου τῇ προσηγορίᾳ ταύτῃ φθάσασ ἂν εὐφυὴσ νέοσ εἴποι μετ’ ἐρυθήματοσ.

οὔ τίσ τοι θεόσ εἰμι·

τί μ’ ἀθανάτοισιν ἐίσκεισ; αὔτικα χρῷ πῦρ ὑποδέδρομεν, ἀθόρυβον δ’ ὄψει καὶ πρᾶον ὄμμα, φθεγγομένου δ’ ἂν ἀκοῦσαι ποθήσειασ.

ὥσπερ γὰρ οἱ τελούμενοι κατ’ ἀρχὰσ μὲν ἐν θορύβῳ καὶ βοῇ συνίασι πρὸσ ἀλλήλουσ ὠθούμενοι, δρωμένων δὲ καὶ δεικνυμένων τῶν ἱερῶν προσέχουσιν ἤδη μετὰ φόβου καὶ σιωπῆσ, οὕτω καὶ φιλοσοφίασ ἐν ἀρχῇ καὶ περὶ θύρασ πολὺν θόρυβον ὄψει καὶ λαλιὰν καὶ θρασύτητα, ὠθουμένων πρὸσ τὴν δόξαν ἐνίων ἀγροίκωσ τε καὶ βιαίωσ ὁ δ’ ἐντὸσ γενόμενοσ καὶ μέγα φῶσ ἰδών, οἱο͂ν ἀνακτόρων ἀνοιγομένων, ἕτερον λαβὼν σχῆμα.

"ταπεινὸσ ξυνέπεται καὶ κεκοσμημένοσ.

εἰσ δὲ τούτουσ ἐοίκε καὶ τὸ Μενεδήμῳ πεπαιγμένον καλῶσ λέγεσθαι·

εἶτα ῥήτορασ, τοῦ χρόνου δὲ προϊόντοσ ἰδιώτασ, ὅσῳ μᾶλλον ἅπτονται τοῦ λόγου, μᾶλλον τὸ οἰήμα καὶ τὸν τῦφον κατατιθεμένουσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, Quomodo quis suos in virtute sentiat profectus, chapter, section 10

(플루타르코스, Quomodo quis suos in virtute sentiat profectus, chapter, section 10)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION