Plutarch, Quomodo quis suos in virtute sentiat profectus, chapter, section 8

(플루타르코스, Quomodo quis suos in virtute sentiat profectus, chapter, section 8)

διεξιὼν καὶ λόγουσ ἀκούων εἰ μὴ πλέον τοῖσ ὀνόμασι μόνοισ προσέχεισ ἢ τοῖσ πράγμασι μηδὲ μᾶλλον ἐπιπηδᾷσ τοῖσ τὸ δύσκολον ἔχουσι καὶ περιττὸν ἢ τοῖσ τὸ χρήσιμον καὶ σάρκινον καὶ ὠφέλιμον, ἀλλὰ καὶ ποιήμασιν ὁμιλῶν καὶ ἱστορίᾳ παραφύλαττε σεαυτὸν εἰ μηδέν σε διαφεύγει τῶν πρὸσ ἐπανόρθωσιν ἤθουσ ἢ πάθουσ κουφισμὸν ἐμμελῶσ λεγομένων. ἄξιον ἐοίκεν ἢδη γνωριστικὸσ ὑπὸ συνηθείασ καὶ φιλίασ τοῦ καλοῦ καὶ οἰκείου γεγονέναι.

τοὺσ μὲν γὰρ Πλάτωνι καὶ Ξενοφῶντι χρωμένουσ διὰ τὴν λέξιν, ἕτερον δὲ μηδὲν ἀλλ’ ἢ τὸ καθαρόν τε καὶ Ἀττικὸν ὥσπερ δρόσον καὶ χνοῦν ἀποδρεπομένουσ τί ἂν ἄλλο φαίησ ἢ φαρμάκων τὸ μὲν εὐῶδεσ καὶ ἀνθηρὸν ἀγαπᾶν, τὸ δ’ ἀνώδυνον καὶ καθαρτικὸν μὴ προσίεσθαι μηδὲ διαγιγνώσκειν;

"οἱο͂ν ἡ ἄσκησίσ ἐστιν;

Βρασίδασ δὲ μῦν τινα συλλαβὼν ἐν ἰσχάσι καὶ δηχθεὶσ ἀφῆκεν· Διογένησ δὲ τὸν πίνοντα ταῖσ χερσὶ θεασάμενοσ τῆσ πήρασ ἐξέβαλε τὸ ποτήριον.

οὕτω τὸ προσέχειν καὶ τετάσθαι τὴν ἄσκησιν αἰσθητικοὺσ καὶ δεκτικοὺσ ποιεῖ τῶν πρὸσ ἀρετὴν φερόντων ἁπανταχόθεν.

ἔριδασ καὶ περὶ κρίσεισ καὶ συνηγορίασ καὶ ἀρχάσ, οἱο͂ν ἀπόδειξιν αὑτοῖσ τῶν δογμάτων διδόντεσ, μᾶλλον δὲ τῷ χρῆσθαι ποιοῦντεσ τὰ δόγματα.

προσφέρων διὰ τοῦ στόματοσ.

μηδὲν εἰσ ὄνησιν οἰκείαν ἀναδιδόντι μηδὲ καταπέττοντι τῶν λαμβανομένων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION