Plutarch, Quomodo quis suos in virtute sentiat profectus, chapter, section 9

(플루타르코스, Quomodo quis suos in virtute sentiat profectus, chapter, section 9)

μᾶλλον ἀκοῦσαί τι καὶ διδάξαι βουλόμενοι, μάλιστα δ’ εἰ τὸ φιλόνεικον καὶ δύσερι περὶ τὰσ ζητήσεισ ὑφεῖται καὶ πεπαύμεθα τοὺσ λόγουσ ὥσπερ ἱμάντασ ἢ σφαίρασ ἐπιδούμενοι πρὸσ ἀλλήλουσ καὶ τῷ πατάξαι καὶ καταβαλεῖν μᾶλλον ἢ τῷ μαθεῖν τι καὶ διδάξαι χαίροντεσ· ἡ γὰρ ἐν τούτοισ ἐπιείκεια καὶ πραότησ καὶ τὸ μὴ μετ’ ἀγῶνοσ συνίστασθαι μηδὲ διαλύεσθαι μετ’ ὀργῆσ τὰσ κοινολογίασ μηδ’ οἱο͂ν ἐφυβρίζειν ἐλέγξαντασ ἢ χαλεπαίνειν ἐλεγχθέντασ ἱκανῶσ προκόπτοντόσ ἐστιν.

ἐδήλωσε δ’ Ἀρίστιπποσ ἔν τινι λόγῳ κατασοφισθεὶσ ὑπ’ ἀνθρώπου τόλμαν μὲν ἔχοντοσ, ἄλλωσ δ’ ἀνοήτου καὶ μανικοῦ.

ἔστι·

μήτ’ ἐν ὀλίγοισ ἀθυμοῦμεν ἀγωνιζόμενοι, μήτε πρὸσ δῆμον ἢ πρὸσ ἀρχὴν εἰπεῖν δεῆσαν ἐνδείᾳ τῆσ περὶ τὴν λέξιν παρασκευῆσ προϊέμεθα τὸν καιρόν, οἱᾶ περὶ Δημοσθένουσ λέγουσι καὶ Ἀλκιβιάδου.

καὶ γὰρ οὗτοσ νοῆσαι μὲν πράγματα δεινότατοσ ὢν περὶ δὲ τὴν λέξιν ἀθαρσέστεροσ ἑαυτὸν διέκρουεν.

ἐν τοῖσ πράγμασι, καὶ πολλάκισ ἐν αὐτῷ τῷ λέγειν ζητῶν καὶ διώκων ὄνομα καὶ ῥῆμα διαφεῦγον ἐξέπιπτεν Ὅμηροσ δὲ τὸν πρῶτον οὐ διηνέχθη τῶν στίχων ἐξενεγκὼν ἄμετρον τοσοῦτο περιῆν αὐτῷ φρονήματοσ εἰσ τὰ λοιπὰ διὰ τὴν δύναμιν.

εἰκόσ ἐστιν, οἷσ πρὸσ ἀρετὴν καὶ τὸ καλὸν ἡ ἅμιλλα, τῷ καιρῷ καὶ τοῖσ πράγμασι χρῆσθαι τῶν ἐπὶ ταῖσ λέξεσι θορύβων καὶ κρότων ἐλάχιστα φροντίζοντασ, οὐ μόνον δὲ δεῖ τοὺσ λόγουσ ἀλλὰ καὶ τὰσ πράξεισ ἕκαστον ἐπισκοπεῖν εἰ τὸ χρειῶδεσ τοῦ πανηγυρικοῦ καὶ τοῦ πρὸσ ἐπίδειξιν αὐταῖσ πλέον ἔνεστι τὸ πρὸσ ἀλήθειαν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION